Συνέντευξη της Ευγενίας Φακίνου στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη

Η Ευγενία Φακίνου γεννήθηκε το 1945 στην Αλεξάνδρεια. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε γραφικές τέχνες και ξεναγός. Εργάστηκε για μερικά χρόνια σε περιοδικά ως γραφίστρια. Το 1976 δημιούργησε το κουκλοθέατρο «Ντενεκεδούπολη». Έχει γράψει και έχει εικονογραφήσει πολλά παιδικά βιβλία. Το 1982 κυκλοφόρησε το
πρώτο της μυθιστόρημα Αστραδενή. Τα μυθιστορήματά της έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν στα γερμανικά, ισπανικά, αγγλικά, ρωσικά, ουγγρικά, δανέζικα, γαλλικά, ολλανδικά, ιταλικά, σερβικά,
τουρκικά και βουλγαρικά. Το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου – Σκάι 100,3) για το μυθιστόρημά της Η μέθοδος της Ορλεάνης και το 2008 με το Κρατικό Βραβείο
Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων Φιλοδοξίες κήπου.

Είναι καλό να επανεκδίδονται παλιά μυθιστορήματα που γνώρισαν επιτυχία;
Προφανώς για να τα εκδίδουν οι εκδότες θα έχουν στοιχεία ότι οι επανεκδόσεις αφορούν σ’ ένα νέο κοινό, που δεν είχε διαβάσει το βιβλίο την εποχή που εκδόθηκε.

Με το βιβλίο σας «Έρως, Θέρος, Πόλεμος» , εκδόσεις Καστανιώτης ανοίγετε μια σελίδα γραφής για τη μητέρα σας Μαρία που είναι και η ηρωίδα του μυθιστορήματος. Ποιος ήταν ο σκοπός της συγγραφής αυτού του βιβλίου;

Θεωρούσα ότι η Μαρία ήταν ένα κατ’ εξοχήν μυθιστορηματικό πρόσωπο και θα έγραφα γι’ αυτήν ακόμα κι αν δεν ήταν μητέρα μου. Μέσα από τη ζωή της περνούν ιστορικές στιγμές της νεώτερης ιστορίας του τόπου κι ήθελα ν’ αναδείξω – μέσα από τις περιπέτειες της Μαρίας- αυτές τις στιγμές που δεν καθόρισαν μόνο τη ζωή τους αλλά και τον τόπο.

Η ζωή της Μαρίας ήταν γεμάτη περιπέτειες και ανατροπές όπως και των περισσότερων ανθρώπων της γενιάς τους που έζησαν το Μεγάλο Πόλεμο. Από που έπαιρναν δύναμη για να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους;

Νομίζω ότι τα νιάτα τους τούς έδιναν δύναμη. Πέρασαν οι περισσότεροι δύσκολες καταστάσεις, επειδή όμως ήταν όλοι μέσα σ’ αυτές, ο καθένας λιγότερο ή περισσότερο, έπαιρναν δύναμη ο ένας απ’ τον άλλον.

Υπήρξαν χιλιάδες Δωδεκανήσιοι που εγκατέλειψαν την πατρίδα τουςεξαιτίας της ιταλικής κατοχής και της ανέχειας και πήγαν στην Αίγυπτο για μια καλύτερη ζωή. Γιατί επέλεξαν την Αίγυπτο;

Στην Αίγυπτο από την εποχή του ανοίγματος της διώρυγας του Σουέζ, το1869, πολλοί Δωδεκανήσιοι μετανάστευσαν αναζητώντας εργασία. Κυρίως εγκαταστάθηκαν στο Πορτ Σάιντ ή στο Πορτ Τεουφίκ ή την Ισμαηλία . Πολλοί Δωδεκανήσιοι άλλωστε συμμετείχαν και στην κατασκευή της διώρυγας. Έκαναν συνοικίες αναλόγως του τόπου
καταγωγής τους, Κασσιώτες, Συμιακοί κλπ. Και προσπαθούσαν να κρατήσουν τα ήθη και τα έθιμα της ιδιαίτερης πατρίδας τους.