Συνέντευξη του Θανάση Λάλα στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη
Ο Θανάσης Λάλας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έπαιξε ποδόσφαιρο, συναντήθηκε νωρίς με την τύχη του. Σε πολύ νεαρή ηλικία είχε την ευκαιρία να ζήσει δίπλα στον Στρατή Τσίρκα, ένα σπουδαίο Έλληνα συγγραφέα, και να τον καθοδηγήσει στο χώρο της ποίησης ο Μανώλης Αναγνωστάκης, ο Νίκος Καρούζος και ο Μίλτος Σαχτούρης. Στην ηλικία των 23 γνώρισε τυχαία τον Άντι Γουόρχολ και αυτή η συνάντηση άλλαξε την πορεία της ζωής του. Ξεκίνησε να παίρνει συνεντεύξεις και να επιδιώκει συναντήσεις με σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες και λόγιους, άρχισε να κάνει καθημερινότητά του αυτές τις συναντήσεις. Μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει 3500 συνεντεύξεις με μοναδικές προσωπικότητες από όλο τον κόσμο. Έχει δουλέψει ως δημοσιογράφος σε μεγάλα Ελληνικά περιοδικά και εφημερίδες και έχει διακριθεί ως δημιουργός νέων περιοδικών, έχει δημιουργήσει 33 καινούργια concepts για περιοδικά. Σήμερα δραστηριοποιείται δημιουργικά στη ζωγραφική, τη γλυπτική και συνεχίζει επιλεκτικά στη γραφή.
Το βιβλίο σας Ανδρέας Παπανδρέου, ψίθυροι από το δωμάτιο της εξουσίας , κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό, από τις εκδόσεις Αρμός. Ποια ήταν η αφορμή για να εκδοθεί;
Το σημαντικό υλικό που είχε συγκεντρωθεί όλα αυτά τα χρόνια που είχα την τύχη να συναντώ από κοντά τον Ανδρέα Παπανδρέου και συνομιλούμε. Πενήντα ώρες συνομιλιών μαζί του, πάνω από οκτακόσιες χιλιάδες λέξεις υλικό απομαγνητοφωνημένο και από όλα αυτό το υλικό δημοσιευμένο, στο «Βήμα της Κυριακής» και σε άλλα έντυπα, μόνο το ένα εκατοστό! Αν λάβει υπόψη του κάποιος ότι το υλικό αυτό, αφορά έναν από του δυο σημαντικότερους πρωταγωνιστές της μεταπολιτευτικής ιστορίας της Ελλάδος, καταλαβαίνει και την αναγκαιότητα επεξεργασίας και έκδοσης όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους. Νομίζω ότι το βιβλίο αυτό παρουσιάζει μια πλευρά του Δωματίου της Εξουσίας άγνωστη και αυτή ίσως να είναι πρωτίστως η όποια αξία του. Φωτίζει τα πιο σκοτεινά του Δωματίου της εξουσίας!
Αλήθεια πώς γνωρίσατε τον Παπανδρέου;
Ήμουν πολύ νέος όταν τον πρωτοσυνάντησα. Ήταν πρωθυπουργός και ο Τηλέμαχος Χυτήρης που ήταν πλάι του μου έδωσε την ευκαιρία να τον συναντήσω και να μιλήσω μαζί του. Ποτέ δεν έμαθα αν ήταν μια πρόταση του Τηλέμαχου, που ήταν και είναι ποιητής κι ένας άνθρωπος που παρακολουθούσε από κοντά τότε και σήμερα τα λογοτεχνικά περιοδικά ή ήταν κάποιου άλλου πρόταση. Πάντως την πόρτα προς τον τότε πρωθυπουργό της χώρας, μου την άνοιξε ο Τηλέμαχου Χυτήρης και θα του το οφείλω πάντα.
Πώς ήταν ο άνθρωπος Παπανδρέου;
Ο Ανδρέας νομίζω ότι διέθετε μεγάλη δόση υπομονής, αποδοχής και κατανόησης. Νομίζω ότι είχε σαν άνθρωποςβαθιά καλλιέργεια κι όχι μόνο υψηλή εκπαίδευση. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν είχε καθίσει πάνω στις γνώσεις του. Παρέμενε ανοιχτός σε ότι αγνοούσε και συνέχιζε να ψάχνει.
Σπουδαία είναι η αναφορά του Ανδρέα στον πατέρα του. Τον ρωτήσατε ποιος του λείπει πιο πολύ και τον ανέφερε. Ποια ήταν η πραγματική σχέση μεταξύ Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου;
Σχέση μέντορα. Ο Ανδρέας διατηρούσε την διαφορετικότητά του, αλλά σεβόταν την πνευματική μεγαλοσύνη του πατέρα του. Ο Ανδρέας στη σχέση με τον πατέρα του, αποδεικνύει, ότι ο χαρακτήρας μας χαρακτηρίζει κι όχι η ικανότητα και το ταλέντο μας.
Ο Ανδρέας σας αποκάλυψε τις ενδόμυχες σκέψεις του. Ποιος είναι ο τρόπος που ο δημοσιογράφος καταφέρνει να δίνει στον συνεντευξιαζόμενο τη δυνατότητα να νιώθει όμορφα και να αποκαλύπτει άγνωστα πράγματα;
Η εμπιστοσύνη ότι αυτά που ακούει δεν θα τα παρανοήσει, ούτε θα τα χρησιμοποιήσει για να πετύχει μια επιφανειακή προσωπική επιτυχία. Όταν ανοίγεται η ψυχή και το Μυαλό ενός ανθρώπου, η ευθύνη μεγαλώνει για αυτόν που στέκει απέναντι τους. Η ζωή είναι γεμάτη παρανοήσεις κι αυτή είναι η αιτία που η ψυχή και το μυαλό δύσκολα απελευθερώνονται, μιλούν ειλικρινά.
Στο βιβλίο σας έχουμε μπροστά μας έναν άλλο Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτή η αμεσότητα οδήγησε τον λαό να τον θεωρεί δικό του άνθρωπο και τον καλούσε με το μικρό του όνομα, Ανδρέα;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι ένας μύθος που διατηρεί την απόσταση που τον χωρίζει από όλους αυτούς που τον πίστεψαν και τον πιστεύουν, δημιουργώντας την αίσθηση ότι είναι πλάι τους στα δύσκολα, ότι αυτούς σκέφτεται όταν σκέφτεται, είναι τελικά από την δική τους πλευρά της ιστορίας είναι κι όχι από την πλευρά των δυνατών και ξεχωριστών. Η γοητεία του έγκειται στον σεβασμό όλων, χωρίς να επηρεάζεται από διακρίσεις ιδεολογικές, οικονομικές και κοινωνικές. Φαίνεται ότι ήταν πολύ υψηλός ο δείκτης αποδοχής της διαφορετικότητας των άλλων! Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό: Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν «Θεός», ήταν άνθρωπος όπως είμαστε όλοι. Άρα ήταν κι αυτός ευάλωτος, όπως όλοι. Είχε πάθη, είχε αδυναμίες, είχε εμμονές, είχε νίκες, είχε ήττες… είχε τα δικά του βάσανα και άφηνε να φανούν, δεν τα έκρυβε. Αυτό τον έκανε οικείο!
Τι δεν γράψατε για τον Ανδρέα Παπανδρέου;
Υπάρχει πολύ υλικό ακόμα που ο Ανδρέας Παπανδρέου μιλάει για τους συνεργάτες του, τους πολιτικούς του αντιπάλους, τους φίλους του.
Γιατί αρέσει στον κόσμο να διαβάζει βιβλία ή συνεντεύξεις, από διάσημα ονόματα;
Γιατί θέλει μέσω της ζωής των άλλων, να πλησιάσει και να ερμηνεύσει ή κατανοήσει, την δική του ζωή και τον εαυτό του. Να εξηγήσει την επιτυχία του ή τις αποτυχίες του, τις νίκες ή τις ένδοξες προσωπικές του ήττες!
Ποιους ακόμη δημιουργούς θα θέλατε να είχατε συναντήσει και να τους πάρετε συνέντευξη;
Κάθε άνθρωπος είναι «κήπος ενδιαφέροντος» γιαμένα. Η αξία μιας συνομιλίας είναι, η κατάθεση μέσω ερωτημάτων της περιέργειας μου για τα ανεξήγητα της κάθε ύπαρξης που έχω απέναντί μου. Τελικά αυτό που μας ενώνει είναι η προσπάθεια να εξηγήσουμε το ανεξήγητο.
Ποια είναι η συμβουλή που σας έδωσαν οι παλιότεροι δημοσιογράφοι και την τηρείτε ακόμη;
Η δουλειά μας δεν είναι να παρουσιάζουμε τον εαυτό μας, αλλά να φωτίζουμε τους άλλους, αυτούς που θέλουν, όλοι όσοι δεν έχουν πρόσβαση, να γνωρίσουν καλύτερα. Γέφυρες είμαστε, ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν να ρωτήσουν και δεν φτάνει η φωνή τους, στα αυτιά αυτών που έχουν τις απαντήσεις γι αυτά που τους βασανίζουν.