«Αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών στην εργασία, στην Εκπαίδευση, στην οικογένεια, ενάντια στη βία των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της προσφυγιάς»
Κάτω από τον τίτλο αυτό, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του Συλλόγου Γυναικών Άρτας μέλος της ΟΓΕ που περιέλαβε ομιλίες και παρεμβάσεις εστιασμένες σε πολλές και διαφορετικές όψεις του φαινομένου της πολύμορφης βίας που σκιάζει τη ζωή των γυναικών.
Την εκδήλωση άνοιξε η Δανάη Τατσή, λογοθεραπεύτρια, αντιπρόεδρος του Συλλόγου, τονίζοντας πως «ως ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα αποκαλύπτουμε όλα τα πρόσωπα της βίας κατά των γυναικών αλλά ταυτόχρονα φωτίζουμε κυρίως τη ρίζα της βίας και οργανώνουμε την πάλη ενάντια σε αυτούς που την θρέφουν και την γεννούν». Στην ειγηγητική της ομιλία αναφέρθηκε στην βία και την παρενόχληση μέσω του διαδικτύου, στην σεξουαλική βία και κακοποίηση που φτάνει ακόμα μέχρι και τον βιασμό ή την δολοφονία ως την πιο ακραία, αποκρουστική και χυδαία μορφή βίας. Ακόμη και στις κακοποιήσεις των ανήλικων παιδιών που πέφτουν θύματα trafficking. Στάθηκε επίσης και στις άλλες μορφές βίας που στηλιτεύουν την καθημερινή ζωή της γυναίκας της εργατικής τάξης όπως το τσάκισμα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των συνολικών εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, στην απουσία των μέτρων υγείας και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς, στην έλλειψη μέτρων προστασίας της μητρότητας, στον περιορισμό με κάθε τρόπο της συνδικαλιστικής και συλλογικής δράσης των γυναικών.
Για το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας και τις επιπτώσεις του στην γυναικεία ψυχική υγεία αναφέρθηκε διεξοδικά η Δανάη Καβουρίδη, ψυχολόγος, μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου διαχωρίζοντας τις βασικές μορφές ενδοοικογενειακής βίας οι οποίες είναι :η λεκτική βία, η ψυχολογική ή συναισθηματική βία, η οικονομική βία και η σεξουαλική βία. Επίσης επισημάνθηκαν οι λόγοι που μια γυναίκα παραμένει σε μια κακοποιητική σχέση ,κάποιοι από τους οποίους είναι ο κίνδυνος να είναι θύμα γυναικοκτονίας, οι απειλές που ασκούνται και αφορούν την γυναικοκτονία, ο φόβος που βιώνει η γυναίκα εύλογα λόγω του κινδύνου και των απειλών, η απομόνωση στην οποία έχει οδηγήσει τη γυναίκα ο κακοποιητικός σύντροφος και η ντροπή και άρνηση που μπορεί να νιώθει. Πολύ μεγάλο ρόλο φυσικά παίζουν οι οικονομικοί λόγοι που κρατάνε μια γυναίκα δέσμια σε μία τέτοια σχέση.
Συνεχίζοντας η Γωγώ Χρηστούλη, εκπαιδευτικός, Γραμματέας του Δ.Σ. του Συλλόγου, ανέλυσε το γεγονός πως η ενδοοικογενειακή βία ξεκάθαρα δεν αποτελεί ιδιωτικό ζήτημα αλλά κοινωνικό, ενώ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνική ανισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα, τονίζοντας πως μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται πανελλαδικά, σκοτώνονται από τον σύζυγο, τον σύντροφο ή τον πρώην.
Χαρακτηριστικά ανέφερε πως «η βία κατά των γυναικών είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην ταξική κοινωνία. Είναι το αποτέλεσμα των κοινωνικών διακρίσεων που βιώνει σε όλους τους τομείς. Και όσο θα χειροτερεύουν οι όροι της ζωής, τόσο οι γυναίκες θα δυσκολεύονται να αντιδράσουν».
Η Μαρία Τυμπανίδου, ιατρός ρευματολόγος μέλος του Συλλόγου χρησιμοποιώντας τον ορισμό της υγείας που υιοθετήθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 1948 στην Νέα Υόρκη σύμφωνα με τον οποίο: «Υγεία είναι μια κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας» δικαιολόγησε τις εκφράσεις βίας που βιώνουν οι γυναίκες της εργατικής τάξης στον τομέα της υγείας, από την στιγμή που αυτή η κατάσταση δεν ικανοποιείται από το υποβαθμισμένο δημόσιο σύστημα υγείας.
Τέλος κλείνοντας τόνισε πως και μέσα από την δράση του συλλόγου μας αγωνιζόμαστε για δημόσια και δωρεάν υγεία για όλον τον κόσμο και διεκδικούμε πλήρη στελέχωση σε ιατρικό, νοσηλευτικό, βοηθητικό προσωπικό του Νοσοκομείου Άρτας και του Κέντρου Υγείας Άρτας με μόνιμη και σταθερή δουλειά χωρίς προσωρινές συμβάσεις, με πλήρη αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας.
