Γράφει :
ο Πάρις Ν. Κονιτσιώτης
Παλιότερα, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου κατά κανόνα φύσαγε δυνατά κι απ΄ τον βορρά, σκοτεινιά με ψιλόβροχο και μπόλικο κρύο, οπότε μπαίναμε φυσιολογικά στην καρδιά του φθινόπωρου.
Τα τελευταία χρόνια η αλλαγή της ώρας βρίσκει τον κόσμο στις παραλίες. Ειδικά το φετινό καλοκαίρι από κεκτημένη ταχύτητα ο παρατεταμένος καύσωνας …κατάπιε το φθινόπωρο.
Δεν μας χαλάει βέβαια που ο ήλιος χρησιμοποιεί τις ακτίνες του σαν ενέσεις αισιοδοξίας και γι αυτό νοιώθουμε ευχαρίστηση που συνεχίζουμε να ζούμε.
Και τότε ο καιρός κυλούσε με συνέπεια και λογική, είχε και τα δικά του κάνοντας μερικά τερτίπια, αλλά όχι αυτές τις βιβλικές καταστροφές που βλέπουμε σήμερα.
Προχθές στη Βαλένθια της Ισπανίας έριξε σε 8 ώρες, όσο νερό ρίχνει σε ένα χρόνο και τους έθαψε στη λάσπη.
Αλήθεια υπάρχει λογική στους θανάτους και τα συντρίμμια που πληγώνουν τα συναισθήματα και τα μάτια μας κάθε μέρα στις εικόνες από τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή;
Στα δικά μας την ιστορική μέρα του ΟΧΙ παρελάσαμε όπως και παλιότερα με την εξέδρα των επισήμων και τη μουσική στη διαπασών. Μόνο που αυτό έγινε στον δεύτερο κεντρικό δρόμο και με πολύ λιγότερο κόσμο.
Τελικά μήπως είμαστε « τυχεροί» όσοι ζούμε σε αυτήν πόλη;
Τα τριήμερα των αργιών τον τελευταίο καιρό έχουμε την ησυχία μας… Παρκάρεις όπου θέλεις, ψωνίζεις χαλαρά και χωρίς στριμωξίδι, κινείσαι με τόση άνεση … που βαριέσαι. Τα τριήμερα που γειτονικές πόλεις σφύζουν από κόσμο η πόλη μας αδειάζει. Ήρθε και η κατασκευή του OPEN MALL (;) κι έκατσε σαν το κερασάκι στην τούρτα.
Επιτέλους κάτι να γίνει με τις υποδομές (καταλύματα φιλοξενίας, πάρκινγκ κλπ) καθώς και με την οργανωμένη προβολή των πλεονεκτημάτων της πόλης, μήπως έρθει και κανένας ξένος άνθρωπος, γιατί σε λίγο από την πολύ ησυχία … θα γίνουμε ησυχαστήριο για ηλικιωμένους.
Αν δεν προσφέρεις σήμερα τις στοιχειώδεις ανέσεις και δεν οργανώσεις την ανάλογη προβολή, μην περιμένεις να σε αναζητήσουν στον τουριστικό χάρτη.
Τα άσχημα νέα είναι πάντα άσχημα, όπως και να τα λες, όπως και να σου τα πουν.
Στη μεγάλη εικόνα της χώρας, αυτό που φαίνεται είναι ότι, φτωχαίνουμε σιγά- σιγά. Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η οικονομία πάει καλά, αφού οι αριθμοί ευημερούν, οι ξένοι επενδυτές μας εμπιστεύονται, όμως οι τιμές στα ενοίκια και στα είδη των σούπερ μάρκετς έχουν φτάσει στα ύψη. Από έρευνα της metron analysis προέκυψε το συμπέρασμα ότι «η ακρίβεια έχει εδραιωθεί ως η μεγαλύτερη ανησυχία των πολιτών στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα».
«Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε », λέει μια χαρακτηριστική θυμόσοφη παροιμία μας.
Από ότι φαίνεται οι συνταξιούχοι δεν θα πάρουν δεκάρα τσακιστή κι ας γράφει συστηματικά κάθε μέρα ο φιλοκυβερνητικός τύπος, ότι θα πάρουν ένα κάρο αναδρομικά.
«Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου, με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου» έγραψε ο εμβληματικός πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν, ενώ ο επιστήμονας Στήβεν Πίνκερ μετά από έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «η ψήφος δεν υπακούει πλέον σήμερα στη λογική».
Κι επειδή είμαστε μια ανάσα από τις Αμερικανικές εκλογές, οι ψηφοφόροι έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε χαρακτηρισμούς «Ναζί και Φασίστα» και «ανόητη και με χαμηλό IQ». Ανατριχιάζεις επιεικώς για τους ανθρώπους που διαμορφώνουν την παγκόσμια πολιτική.
«Στα όρια του αυτοεξευτελισμού φαίνεται να ωθείται η αμερικανική εξωτερική πολιτική » όπως γράφτηκε (κ.Ιορδανιδης) σε πρωτοσέλιδο άρθρο Αθηναϊκής εφημερίδας.
Είναι δυνατόν σε επίσημη κομματική εκδήλωση ομιλητής να αναφέρεται σε νησιά με «ανθρώπους σκουπίδια» και άλλος με το σταυρό στο χέρι να χαρακτηρίζει την υποψήφια των Δημοκρατικών «αντίχριστη» ενώ ο νυν πρόεδρος αποκάλεσε σκουπίδια τους ψηφοφόρους του Τράμπ;
Παρεπιπτόντως για να το ελαφρύνω κάπως, μήπως η (στα όρια της υπερβολής έως παρεξηγήσεως) χαμογελαστή υποψήφιος των Δημοκρατικών θα μπορούσε να αποτελέσει … μιας μορφής case study για τον μονίμως βλοσυρό αρχηγό του ΠΑΣΟΚ;
Η τεχνοκρατική επάρκεια δεν σημαίνει βλοσυρότητα, επιβάλλεται επικοινωνιακά να υπάρχει ένα ανθρώπινο χαμογελαστό πρόσωπο, γιατί «μερικές φορές ένα χαμόγελο σου δείχνει ότι η πόρτα είναι ανοιχτή για να γνωρίσεις καλλίτερα κάποιον ».
Και μιας και το έφερε η κουβέντα, τώρα που ο κόσμος άρχισε να στρέφει ξανά το βλέμμα του στο ΠΑΣΟΚ, ας έχει υπόψη της η ηγετική ομάδα, το Πολιτικό Κέντρο όπως ονομάστηκε, ότι « η ομόνοια σπίτια χτίζει και η διχόνοια τα γκρεμίζει».
Μπορεί να εκτινάχτηκε δημοσκοπικά στο 19,8% και ως ένα βαθμό λογικό ήταν με τις άψογες πολιτικά διαδικασίες επανεκλογής αρχηγού, το ίδιο είχε συμβεί όμως και το Σεπτέμβριο του 2021(από το 8% στο 18,5%), αλλά στο τέλος της επόμενης χρονιάς προσγειώθηκε στο 14%.
Στον νέο – παλιό – αρχηγό εναπόκειται η ευθύνη όχι μόνο διατήρησης, αλλά επαύξησης του ποσοστού για τη δημιουργία Κυβερνητικής προοπτικής, χωρίς κανένα περιθώριο για πισωγυρίσματα, γιατί το «δις εξαμαρτείν …».
Η αξιοποίηση των συνυποψηφίων του σε θέσεις κλειδιά στο κόμμα με αξιοπιστία και διαφάνεια «με εκμετάλλευση» των εργασιών τους σε πολλά θέματα, για το κόμμα του μπορεί να σημάνει τη φυγή προς τα μπρος, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε αντεγκλήσεις ψάχνει για αρχηγό και το Κυβερνών κόμμα εμφανίζει νευρικότητα και αμηχανία από την ομαδική αντίδραση βουλευτών σε νομοσχέδια, τη διαφωνία του πρώην πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά στην Ελληνοτουρκική προσέγγιση και με τον νυν πρωθυπουργό, σύμφωνα με δημοσιεύματα, να «φλερτάρει» με μια θέση στην Ευρώπη…
«Μάθε ότι οι περιστάσεις κυβερνούν τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι τις περιστάσεις » έγραψε ο Ηρόδοτος, και εμείς μέσα από την κοινή λογική ας έχουμε την υπομονή και τη γνώση για την επιλογή του σωστού.
Άρτα 02.11.2024
Πάρις Ν. Κονιτσιώτης