«τις πταίει ;» - ένα διαχρονικό ερώτημα

Γράφει ο Κώστας Λ. Χρήστος
Φιλόλογος

«Εν Ελλάδι», όπου ανέκαθεν « έχει πέραση το λάδι», κατά την κωμική έκφραση του λαού μας, στις μεγάλες εθνικές μας τραγωδίες και ποικίλες άλλες καταστροφές που στοίχισαν και στοιχίζουν πολύ ακριβά στον ελληνικό λαό, πάντοτε παρέμενε και παραμένει αναπάντητο το ερώτημα: «τις πταίει;» για τις κατά καιρούς αυτές καταστροφές. Σπανιότατα βρέθηκε ο πταίσας (φταίχτης) ή οι πταίσαντες και που να τιμωρήθηκαν δεόντως.Και για του λόγου το αληθές θα αναφερθώ αδρομερώς με μια σύντομη αναδρομή στο παρελθον.
Κι ας ξεκινήσω από τα τελευταία 100 χρόνια, τουλάχιστον, για να δούμε «τίς έπταισε» ( ποιος έφταιξε ) σε μεγάλες εθνικές μας συμφορές μέχρι και στις μέρες μας. Και πάω με τη σειρα στα πιο σημαντικά:

– Μικρασιατική καταστροφή : ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά για το ποιος έπταισε τότε: Έπταισε ο Βενιζέλος; έπταισαν οι αντιβενιζελικοί βασιλόφρονες; έπταισαν οι μπολσεβίκοι; έπταισαν οι Μ.Δ.; έπταισαν οι στρατιωτικοί; … Εκτέλεσαν μόνο 6 τότε, ως εξιλαστήρια θύματα, για να καταλαγιάσει η οργή του κόσμου και να αιωρείται συνεχώς έκτοτε στην ελληνική ατμόσφαιρα το αμφίβολον του πράγματος, ότι δηλαδη δεν ήταν μόνο αυτοί οι πρωταίτιοι της καταστραφής αλλά κι άλλοι.

– Δικτατορία 1967 : έπταισαν οι Αμερικάνοι; έπταισε ο βασιλιάς; έπταισε η αποστασία Μητσοτάκη που έριξε από την εξουσία, σε συνεργασία τότε με τον βασιλιά, το «γέρο της Δημοκρατίας», ο οποίος είχε κερδίσει στις εκλογές με 53% των ψήφων και οι αντιπαλοί του τον φοβήθηκαν ; Ακολούθησαν τότε μεγάλες καταστροφές απανταχού της Ελλάδος, και κυρίως στην Αθήνα και Θεσ/νίκη, είχαμε νεκρούς και το εκμεταλλεύτηκαν οι δικτάτορες που έβγαλαν τα τανκς για να «νικήσουν τον κομμουνισμόν», όπως διαλαλούσαν κάθε μέρα, είχαμε εξορίες πολιτών, να προβούν στη συνέχεια σε πραξικόπημα και στην Κύπρο, να γίνει η εισβολή των Τούρκων, Πολυτεχνείο και τα μετέπειτα. Η Δικαιοσύνη εδώ, ως γνωστόν, βρήκε τους κυρίως υπεύθυνους που τους οδήγησε στη φυλακή. Το ερώτημα όμως και για άλλους πταίσαντας παραμένει. Μήπως δηλαδή ήταν και οι Αμερικανοί για τους οποίους κάθε χρόνο γίνεται και η πορεία διαμαρτυρίας προς την αμερικανική πρεσβεία ή ακόμα όλα να ξεκίνησαν από εκείνη την περιβόητη αποστασία ;

– Μεγάλες πυρκαγιές σε Πελ/σο, Πάρνηθα, Μάτι και άλλες: Ούδείς ευρέθη ως αίτιος και βασικός υπεύθυνος γι αυτές τις μεγάλες καταστροοφές που στοίχισαν μάλιστα και πολλές ζωές ανθρώπων.΄Επταισε , κατά πώς είχε πει τότε στις πρώτες αναφερόμενες μεγάλες πυρκαγιές υπουργός , όχι τα κράτος αλλά «ο στρατηγός άνεμος»..Αυτός ήταν ο κυρίως πταίσας και τους άλλους…μην τους είδατε!!

– Αλλεπάλληλα ορύγματα στους δρόμους των πόλεων: Ο «μουτζούρης» των ευθυνών κι εδώ καλά κρατεί. Αντί να συνεννοηθούν οι υπέυθυνοι της ύδρευσης, των δήμων με τις αποχετεύσεις, τoυ internet , του φυσικού αερίου και άλλοι φορείς να συμπράξουν στις εκκσκαφές των δρόμων και για το κλείσιμο των ορυγμάτων με την τελική ασφαλτόστρωση , αφού εργαστούν στα έργα από κοινού, όμως έκαστος εξ αυτών δρα για λογαρισμό του και όποτε τον βολεύει. Το αποτέλεσμα: η αέναη ταλαιπωρία πεζών και διερχομένων οχημάτων, και συνάμα τα συνεχή μπαλώματα των δρόμων με την ακαταστασία τους.

– Οικονομική κρίση και μνημόνια: κι εδώ ουδεμία των προ μνημονίων κυβερνήσεων έπταισε, αν και έκαναν τη χώρα μας επαίτη στους ξένους και την οικονομία μας «σκουπίδι» στο διεθνές οικονομικό στερέωμα. Έπταισε μόνο ο ελληνικός λαός, όστις «μαζί τα έφαγε» με τους «κατέχοντες πλούτον», και εις σκάνδαλα αναμεμειγμένους να προσθέσω , κατά τη ρήση τέως υπουργού. Κι εδώ ουδείς πταίσας πέραν του λαού ευρέθη, και φυσικά δεν ετιμωρήθη για τους τόσους αυτόχειρες και για τη μεγάλη οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων, οίτινες προσέτρεχαν εις συσσίτια και άλλα βοηθήματα.

– Πλημμύρες με ανυπολογιστες ζημιές στον θεσσαλικό κάμπο κι αλλού: αισθητή η ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού στα δύσκολα και τη μη συμπαράσταση του κράτους από την πρώτη στιγμή στους απεγνωσμένους πλημμυροπαθείς. Έπταισε κι εδώ η κλιματική αλλαγή και καθόλου το κράτος.

– Επέλαση της «Μήδειας» προσφάτως: κλείσιμο εθνικής οδού, με την κατάψυξη για 24ωρα 250.000 νοικοκυριών με τα επακόλουθα δεινά λόγω διακοπής ρεύματος και νερού επί ημέρες: Ο μόνος που δεν έπταισε κι εδώ ήταν το κράτος, Ο βασικός πταίσας για την ταλαιπωρία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων , κατά τη σφοδρή κακοκαιρία, ήταν οι κλάδοι των δέντρων που με την πτώση τους έκοψαν τα ηλεκτροφόρα καλώδια κι επέφεραν καταστροφές εις τους στύλους. Και θέλω να κλείσω με αυτούς τους κλάδους των δέντρων, η κοπή των οποίων είναι τεράστιο εθνικό θέμα και που οι καθ΄ύλην αρμόδιοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά!

Ξέρετε τι σημαίνει να κόψεις ένα κλαδί δέντρου στην Ελλάδα παρακείμενον ή αιωρούμενον εις ηλεκτροφόρα καλώδια; είναι το μέγιστο και άλυτο πρόβλημα η κοπή κλάδου εν Ελλάδι! Το είδαμε και το ακούσαμε προσφάτως με την επέλαση της αδίστακτης και καταστροφικής Μήδειας. Όλοι οι αρμόδιοι σήκωσαν τας χείρας των ψηλά και ουδείς πταίσας ευρέθη για να αναλάβει την ευθύνη.
Και είπεν επισήμως το Κράτος: πέραν της κλιματικής αλλαγής πταίει η ΔΕΔΔΗΕ, πταίει ο δήμος, πταίει το δασαρχείο, πταίει ο περιφερειάρχης, πταίει η πολεοδομία, πταίει ο παρακείμενος των κλάδων ιδιοκτήτης, πταίουν οι φυσιολάτρες..που δεν εκόπησαν οι κλαδοι οι κείμενοι παρά των καλωδίων! Και ο λαός μας σοφά λέγει: «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει.»

Και η εύρεση των πταιόντων «δια εθνικάς και άλλας μεγάλας καταστροφάς», και μάλιστα δια την μη κοπήν των κλάδων ένδον και πέριξ των πόλεων, ουδέποτε συντελείται. Ο μόνος σίγουρος που πταίει, στο τέλος, πάντα εν Ελλάδι είναι… ο Χατζηπετρής, ως και ο αοιδός εν τω άσματι ήσε (τραγούδησε). Όσο για τους άλλους υπευθύνους θα παραμένει πάντα το ερώτημα σε τούτη τη χώρα των «θαυμάτων»: «τις πταίει;»