Του Έβρου τα Παράλογα και η Τελική Λύση

Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης

Τα τελευταία γεγονότα του Έβρου, στην περιοχή του Μελισσοκομείου, που σε άλλη περίπτωση θα είχαν λυθεί σε μία ημέρα, απέδειξαν το πόσο ενοχλήθηκε η Τουρκία από την αποτυχία του σχεδίου «1453», που ξεκίνησε το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας και διήρκησε όλο τον παρελθόντα Μάρτιο και ποιος είναι ο σχεδιασμός της στο άμεσο μέλλον. Η Τουρκία δεν αλλάζει την στρατηγική της εναντίον της Ελλάδος, που είναι καθαρά αναθεωρητική, επιθετική, με απειλές και χρήση βίας και με την εργαλειοποίηση και του μεταναστευτικού. Και αναφέρομαι μόνο σε μεταναστευτικό, καθόσον δεν υφίσταται θέμα προσφυγικού και όσοι το αμφισβητούν, ας ανατρέξουν στην Σύμβαση για το Καθεστώς των Προσφύγων του ΟΗΕ (1951), όπως αυτή τροποποιήθηκε από το Πρωτόκολλο της Ν. Υόρκης του 1967.

Ιστορικό Υπόβαθρο.
Με τη συνθήκη της Λωζάνης το 1923 αποφασίσθηκε η διανομή της γεωγραφικής περιοχής της Θράκης ανάμεσα σε τρείς χώρες:
• Στην Τουρκία που έχει το ανατολικό τμήμα (23.764 τ.χλμ) και τη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής, την Κωνσταντινούπολη,
• Στην Βουλγαρία που έχει το βόρειο τμήμα.
• Στην Ελλάδα που έχει το νοτιο-δυτικό τμήμα που είναι και το μικρότερο (8.580 τ.χλμ). Η διανομή αυτή αντιστοιχούσε στις πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις εκείνης της περιόδου ( 1912-1923).
Στην Συνθήκη της Λωζάνης, καθορίστηκε ότι η συνοριακή γραμμή μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στη Θράκη θα εκτείνεται σε μήκος 203 χιλιομέτρων και όρισε ότι στο μεγαλύτερο τμήμα της το σύνορο θα ταυτίζεται με τον ρου των ποταμών Άρδα και Έβρου. Μόνο που στο βόρειο τμήμα των συνόρων τα σύνορα των δύο χωρών δεν θα είναι παραποτάμια, αλλά χερσαία, σε μια έκταση μήκους έντεκα περίπου χιλιομέτρων στο ύψος της Αδριανουπόλεως, δυτικά του Έβρου ποταμού, στο περίφημο τρίγωνο του Κάραγατς (Ορεστιάδος).

Γενικά τα σύνορα διαμορφώνονται στην αρχή ότι η Ελλάδα θα κατέχει τη δυτική και η Τουρκία την ανατολική πλευρά του Έβρου. Έτσι ορίστηκε μία τριμερής επιτροπή αποτελούμενη από εκπροσώπους της Ελλάδος, της Τουρκίας και έναν κοινά αποδεκτό εκπρόσωπο τρίτης χώρας, τον Ολλανδό Μπέικερ, η οποία ανέλαβε να χαράξει το σύνορο Ελλάδος-Τουρκίας ακριβώς επί του εδάφους, σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης. Το σύνορο ακολούθησε τον κύριο βραχίονα του ποταμού της εποχής εκείνης και βασίσθηκε επί σταθερών σημείων. Έτσι τα συμπεράσματα της επιτροπής, με τον αντίστοιχο χάρτη των συνόρων περιλήφθηκαν σε πρωτόκολλο που υπεγράφη στην Αθήνα την 3η Νοεμβρίου 1926. Τα σύνορα της Ελλάδος με την Τουρκία καθορίστηκαν με το πρωτόκολλο του 1926 και από τότε είναι αμετάβλητα και είναι αυτά που είναι διεθνώς αναγνωρισμένα, παρά τα τερτίπια του ποταμού, όπως θα δούμε.

Ο «Ζωντανός» ποταμός Μαρίτσα
O Έβρος, γνωστός και ως Μαρίτσα, (τουρκικά: Meriç – Μερίτς) είναι ο δεύτερος σε μέγεθος ποταμός της ΝΑ Ευρώπης (μετά τον Δούναβη) και ο κυριότερος ποταμός της Βαλκανικής Χερσονήσου, με συνολικό μήκος περίπου 480 χιλιόμετρα. Πηγάζει από τα όρη Ρήλα της Βουλγαρίας και εκβάλλει στο Βόρειο Αιγαίο , το Θρακικό Πέλαγος. Παραπόταμοί του στο Ελληνικό έδαφος είναι ο Άρδας και ο Ερυθροπόταμος. Λόγω της ιδιαίτερης και μαλακής σύστασης του εδάφους που διέρχεται, η κοίτη του ποταμού δεν παραμένει σταθερά, αλλά παρατηρούνται μετακινήσεις του ποταμού τόσο Ανατολικά (προς Τουρκία), όσο και Δυτικά (Ελλάδα). Έτσι περιοχές που ανήκουν στην Ελλάδα βρέθηκαν Ανατολικά του ποταμού και περιοχές που ανήκουν στην Τουρκία βρέθηκαν Δυτικά του ποταμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δύο κοντινές περιοχές, το Πέταλο του Έβρου, που ανήκει στην Ελλάδα και ευρίσκεται Ανατολικά του ποταμού και λίγο Νοτιότερα το λεγόμενο προγεφύρωμα των Φερρών, όπου η περιοχή αυτή ανήκει στην Τουρκία και ευρίσκεται Δυτικά του ποταμού, όπως φαίνεται στον παρακάτω χάρτη.

Για την κατάσταση αυτή, παρά τις προσπάθειες που έγιναν τις παρελθούσες δεκαετίες τελικά τα δύο κράτη, λόγω των εντάσεων που προκύπταν περιοδικά, δεν μπόρεσαν να βρουν έναν μόνιμο και αξιόπιστο μηχανισμό επίλυσης αυτών των μεταβολών της ροής του ποταμού και δεν θα αναφερθούμε σε όλα αυτά. Χαρακτηριστικά να αναφέρω, ότι στις 7 Δεκεμβρίου 1971 υπογράφτηκαν τέσσερα Πρωτόκολλα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας «Περί οριοθετήσεως της Ελληνοτουρκικής μεθορίου, ως και Συμφωνίας περί προλήψεως και διευθετήσεως των μεθοριακών επεισοδίων εις Θράκην και εις την θαλασσίαν περιοχήν παρά τας εκβολάς του ποταμού Εβρου», τα οποία κυρώθηκαν από την Ελληνική Βουλή το 1979. Όμως ενώ τα πρωτόκολλα κυρώθηκαν και από την Τουρκία φαίνεται ότι δεν υπήρξε ποτέ ανταλλαγή των κυρωμένων Πρωτοκόλλων και έτσι αδρανοποιήθηκαν. Οπότε θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο ότι τα σύνορα Ελλάδος και Τουρκίας είναι αυτά που καθορίστηκαν με το υπογραφέν Πρωτόκολλο του 1926, ανεξάρτητα της σημερινής ροής του Έβρου ποταμού.

Τι συνέβη τελικά στον Έβρο.
Σχετικά με τα πρόσφατα γεγονότα στην περιοχή νοτίως του προγεφυρώματος των Φερών στην περιοχή με την ονομασία «Μελισσοκομείο», ακούστηκαν πολλά, περίεργα, ανακριβή και άσχετα με τα γεγονότα. Ξεκαθαρίζουμε από την αρχή. Καμιά τουρκική δύναμη δεν κατέλαβε Ελληνικό έδαφος, όπως ψευδώς ισχυρίστηκε μια Αγγλική φυλλάδα και έδωσε στην δημοσιότητα μια περιοχή απέναντι από εκεί που συνέβησαν τα γεγονότα, στην ανατολική πλευρά του ποταμού, όπου ο θύλακας εκεί (κτήμα Μιχαηλίδη) είναι Ελληνικό έδαφος. Τα γεγονότα συνέβησαν όπως φαίνονται στην παρακάτω φωτό, στο μωβ χρώμα, με την ένδειξη «έμφραξη», στο Νότιο μέρος του προγεφυρώματος των Φερών, στην Δυτική πλευρά του Έβρου ποταμού.
Αυτό που συνέβη ήταν η προσπάθεια της Ελλάδος να θωρακίσει πλήρως τα σύνορά μας στον Έβρο, μετά τις απειλές της Τουρκίας για νέο κύκλο υβριδικού πολέμου, με εργαλειοποίηση-οπλοποίηση του μεταναστευτικού. Έτσι η Ελλάδα μετά τα γεγονότα του Μαρτίου, άρχισε να θωρακίζει τα σύνορα, τοποθετώντας συρματοπλέγματα κατά μήκος του ποταμού, στα Ελληνικό έδαφος. Στις προπαρασκευαστικές εργασίες νοτίως προγεφυρώματος Φερών και σε μια περιοχή που είναι καθαρά Ελληνική, το Ελληνικό Μηχανικό άρχισε αποψίλωση της αυτοφυούς δασώδους έκτασης, για να περάσουν το συρματόπλεγμα.

Τότε η Τουρκία, που δεν ήθελε να σφραγιστούν τα σύνορα, ώστε να μπορεί να ασκεί πίεση στην Ελλάδα και να διοχετεύει όποτε επιθυμεί μετανάστες, έστειλε στρατιωτική δύναμη και τοπογράφους, με το επιχείρημα ότι η περιοχή που αποψιλώνεται για να μπει το συρματόπλεγμα, ευρίσκεται εντός του τουρκικού εδάφους. Έτσι πρότειναν κοινή επιτροπή για να εξετάσουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς, προφανώς για να καθυστερήσουν οι εργασίες τοποθέτησης συρματοπλέγματος. Η περιοχή αυτή (προγεφύρωμα Φερών) είναι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, με την μείωση των υδάτων του ποταμού, μια περιοχή που εύκολα μπορούν μετανάστες να περάσουν περπατώντας λάθρα στην Ελλάδα. Μάλιστα οι Τούρκοι για να ασκήσουν πίεση εγκατέστησαν φρουρά σε σκηνή, που να επιβλέπει ότι δεν θα συνεχιστούν οι εργασίες. Να τονίσουμε κατηγορηματικά, ότι η σκηνή και η εγκατάσταση των Τούρκων έγινε ακριβώς πάνω στην όριο γραμμή, που σημαίνει ότι γνωρίζουν πολύ καλά που είναι τα σύνορα, απλά θέλουν να δημιουργήσουν θέμα. Και εδώ έρχεται ο κακός χειρισμός από Ελληνικής πλευράς και δη από τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος, με διαβήματα και απαράδεκτες δηλώσεις, για μερικά μέτρα και τόσα άλλα λάθη και δηλώσεις, που αντί να επιλύσουν, διόγκωσαν το θέμα και προσβάλλαν τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα παιδιά μας που φυλάνε τα σύνορά μας και εκτελούσαν στο ακέραιο τα καθήκοντά τους.

Δηλαδή για ένα απλό τεχνικό ζήτημα επιπέδου στρατιωτικών διοικήσεων της περιοχής, δώσαμε αφορμή για τα χειρότερα και αν μιλάγαμε με ποδοσφαιρικού όρους, ενώ είχαμε τεράστια κατοχή της μπάλας και χάναμε ευκαιρίες, σε μια αντεπίθεση του αντιπάλου βάλαμε και αυτογκόλ. Τόσο απλά, τόσο καθαρά, που μας γεμίζει θλίψη. Η παρακάτω φωτό εξηγεί που συνέβησαν τα γεγονότα και όχι η φωτό της Αγγλικής φυλλάδας που τα τοποθετεί νοτιότερα και απέναντι που είναι, όπως αναφέραμε Ελληνικό έδαφος.

Τι κάνουμε
Τα προβλήματα ασφαλείας που αντιμετωπίζει καθημερινά η Ελλάδα από την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας δίνουν μια επιπλέον διάσταση στο πολυσύνθετο πρόβλημα του μεταναστευτικού σε τέτοιο βαθμό, που δε θα ήταν παράλογο να επικαλεστούμε ακόμα και το άρθρο 51 περί δικαιώματος αυτοάμυνας του Καταστατικού Χάρτου του ΟΗΕ.
Ιδιαίτερα για τον Έβρο εκτιμάται ότι είναι δυνατή η περιφρούρηση και η δραστική μείωση του αριθμού των εισερχομένων από τον Έβρο με τη συμπλήρωση- κατασκευή τάφρων, φρακτών, τοίχων, λοιπών εμποδίων που θα καλύπτουν το σύνολο των χερσαίων συνόρων. Κατά συνέπεια απαιτείται η συγκρότηση και στελέχωση ισχυρού σώματος Συνοριοφυλακής, καθώς και η απόκτηση και λειτουργία μέσων αποτροπής, ελέγχου και επιτήρησης σε ικανό βάθος. Αμφότερα, άνθρωποι και μέσα, αποτελούν το τμήμα της αμυντικής προετοιμασίας και μηχανισμού στην περιοχή των συνόρων.

Θα μπορούσαμε ενδεικτικά να αναφέρουμε:
 Τοποθέτηση τσιμεντένιου τοίχου ασφαλείας και οχυρωματικού σε όλο το μήκος του τρίγωνου του Κάραγατς, ή ενίσχυση του ήδη υφισταμένου φράκτη, κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνει αδιαπέραστος, όπως το Ισραήλ, που μπορεί να μας βοηθήσει σε θέματα τεχνογνωσίας.
 Προέκταση της ήδη υπαρχούσης Τάφρου από το τρίγωνο του Κάραγατς και νοτιότερα, σε όσο μεγαλύτερο μήκος και ανάλογα με την εδαφική διαμόρφωση.
 Τοποθέτηση συρματοπλέγματος (Φράχτη) όπου απαιτείται σε όλο το μήκος του Έβρου ποταμού, ιδιαίτερα στους πόρους και τις διαβάσεις του ποταμού, σε συνδυασμό με έξυπνα συστήματα επιτήρησης, όπως φωτοπαγιδεύσεις, συσκευές ανίχνευσης θορύβων, κάμερες ημέρας-νυκτός, προβολείς σε υψηλούς στύλους σε καθορισμένα σημεία , δυνάμεις άμεσης επέμβασης κλπ.

 Εξάρθρωση των κυκλωμάτων διακινητών στην Ελληνική πλευρά των συνόρων που περιμένουν σε προκαθορισμένα σημεία συναντήσεων τους λαθροεισερχόμενους, με εξοντωτικές ποινές φυλάκισης και κατάσχεσης κάθε περιουσιακού των στοιχείων.
 Έλεγχος όλων των δρώντων ΜΚΟ, καθόσον ορισμένες εξ αυτών έχει αποδειχθεί ότι συνεργάζονται με τα κυκλώματα των διακινητών.
 Συμμετοχή της FRONTEX, ώστε να συμμετέχει και η Ευρωπαϊκή Ένωση στην φύλαξη των Ευρωπαϊκών συνόρων.

Θα λέγαμε ότι το περιστατικό στην περιοχή Μελισσοκομείο, θα πρέπει να μας γίνει μάθημα ορθού χειρισμού μιας κρίσης. Οι αρμόδιοι να αφήσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας και τις εξαιρετικές ηγεσίες των, να κάνουν την δουλειά τους όπως πολύ καλά γνωρίζουν, ώστε η νέα προσπάθεια υβριδικού πολέμου της Τουρκίας στα σύνορά μας να αποβεί ξανά αποτυχημένη, όπως συνέβη τον Μάρτιο στον Έβρο. Και επιτέλους η Πολιτεία ας ενσκήψει να δει τα θέματα που ταλανίζουν τις Ένοπλες Δυνάμεις μας και ιδιαίτερα το θέμα της θητείας (η 9μηνη θητεία είναι κοροϊδία, δεν είμαστε Ελβετία, που έχει 300 χρόνια να πολεμήσει), την αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού, τουλάχιστον σε πρώτη φάση να αυξηθεί η διαθεσιμότητα των οπλικών μας συστημάτων. Τέλος ας αλλάξει αυτή η εθνοκτόνος πολιτική κατευνασμού, με μια νέα εθνοκεντρική αποτρεπτική στρατηγική και ας ενισχύσουμε τις συμμαχίες μας με Γαλλία- Αίγυπτο – Ισραήλ –Ιορδανία-ΗΑΕ- Σ. Αραβία, ώστε ο Άξονας αυτός μα αποτελέσει το ξίφος που θα αποκόψει την αναθεωρητική-επιθετική πολιτική της Τουρκίας, που τα θέλει όλα και στοχεύει πρωτίστως στον ακρωτηριασμό της Ελλάδος.

Πρώτη δημοσίευση slpress.gr
Οι Έλληνες όπως αντιμετωπίζουμε σήμερα την άμυνα μας, βρισκόμαστε σε συλλογική αναζήτηση της ιστορικής ευθανασίας. Π. Κονδύλης (θεωρία Πολέμου)
*O Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντιστράτηγος (ε.α.) και Πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ (Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Σπουδών). www.elisme.gr