Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ
Με ιατρικούς όρους η χώρα μας, πάνω που τελείωνε τις «χημειοθεραπείες», την στιγμή που σχεδίαζε να εισέλθει σε μια δειλή ανασυγκρότηση μετά την 12ετή κρίση, την χτύπησε ο κορωνοϊός. Εξαντλημένη από την πολυετή δοκιμασία μοιάζει να μην έχει ούτε τους πόρους (οικονομία) ούτε την δύναμη (ηθική) να αντισταθεί αξιέπαινα απέναντι στη νέα δοκιμασία.
Πρόσθετα, το κομματικό σύστημα και κυρίως κυβέρνηση και μείζονα αντιπολίτευση, όχι μόνο δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων (πανδημία κορωνοϊού, μεταναστευτικό, φόροι και υψηλά πλεονάσματα, ανεργία, μισθοί κ.α.), αλλά επιλέγουν τακτική αποπροσανατολισμού. Μεταθέτουν το θέμα στη… μεταλαβιά, όταν αυτά τα θέματα η ελληνική πολιτεία θα έπρεπε να τα είχε λύσει εδώ και χρόνια. Και, οπωσδήποτε τελευταία, μόλις πριν λίγους μήνες, με την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Ούτε ο ένας (ΝΔ) ούτε ο άλλος (ΣΥΡΙΖΑ) το ήθελαν. Και τώρα αποδεικνύεται ότι φέρθηκαν σκοπίμως ψοφοδεώς ώστε να περισπούν στο διηνεκώς τους πολίτες από τα προβλήματα.
Γιατί, κατά τους νεωτερικούς (σύγχρονους) χρόνους, το θέμα δεν είναι τι πιστεύει ο καθένας, αυτό αποτελεί ατομικό δικαίωμα. Το ζήτημα (ζητούμενο) είναι η δημόσια οργάνωση του κράτους. Και εκεί είναι που πάσχουμε.
Το κράτος μας υποδεικνύεται… ακοινώνητο. Δείτε για παράδειγμα: Με την (πρώτη) Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) στα τέλη Φεβρουαρίου η κυβέρνηση δεν προχώρησε στην άμεση πρόληψη νοσηλευτριών για τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Μετά από αυτό τι να πει κανείς; Ελάχιστα προλαβαίνουμε να κάνουμε τώρα όταν γιατροί και νοσηλευτές μπαίνουν σε καραντίνα και ολόκληρες μονάδες υγείες κλείνουν…
Το θέμα του κορωνοϊού θα περάσει, αλλά τα σημάδια στο κοινωνικό και οικονομικό σώμα θα μείνουν εν είδει ανεμοβλογιές…
Οι εξαγγελίες περί φοροελαφρύνσεων (ΕΝΦΙΑ, Τέλος Αλληλεγγύης, φορολογικοί συντελεστές) θα καταπατηθούν, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων θα μείνει καθηλωμένο, οι αναμενόμενες «αναβαθμίσεις» των διεθνών οίκων για το αξιόχρεο της χώρας (ομόλογα) θα πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων, η δέσμευση για φοροξεφλούδισμα και δυσθεώρητα πλεονάσματα θα συνεχιστεί (ίσως και πέρα του 2022…). Η κρίση συνεχίζεται με το μνημόνιο του κορωνοϊου…
Αυτός ακριβώς είναι και το πρόβλημα. Το δράμα μετά το δράμα. Η ελληνική κοινωνία έχει χάσει 500.000 παιδιά-νέους επιστήμονες και αυτοί, οριστικά πλέον, δεν σχεδιάζουν να έρθουν πίσω στην πατρίδα. Παράλληλα δε η οικονομία τις μόνες θέσεις εργασίας που (θα) δημιουργεί είναι φύλακες για τον Έβρο και το Αιγαίο και νοσηλεύτριες για τα νοσοκομεία. Ούτε θέσεις εκπαιδευτικών, ούτε προγραμματιστές, ούτε επιστήμονες για την 5G τεχνολογία, ούτε ερευνητές και βιομηχανικούς εργάτες.
Τα δε αγροτικά προσόντα, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την οικονομική και υγειονομική ασπίδα απέναντι σε πολλούς (οικονομικούς) «ιούς», εγκαταλείπονται στη χέρσα γη μας για την ενίσχυση του μεταλλαγμένου εμπορίου που τροφοδοτεί ανεξέλεγκτα τις «ιώσεις»…