Τσέκλα τα, τσέκλα τα…
Είναι πλέον ως ανέκδοτο μεταξύ των Αρτινών δικηγόρων η ρήση εμβληματικής μορφής της τοπικής δικηγορίας, που επειδή ο πελάτης του άλλαξε κατάθεση, είπε στον πρόεδρο του Δικαστηρίου, που κουνώντας τα έγγραφα από καθέδρας αναρωτιόνταν για τις προηγούμενες καταθέσεις του διαδίκου: «τσέκλα τα, τσέκλα τα κύριε πρόεδρε»!!!
Νομίζω πως και ο Κυριάκος, πρίν αλέκτωρ λαλήσαι, ακολουθεί αυτή τη λογική: τσεκλάει τα νομοσχέδια και τα ξαναγράφει!!! Ας πούμε, η Κυβερνησιμότητα σε Δήμους και Περιφέρειες που φάνταζε σαν κάτι το πολύ εύκολο, νομίζω πως… ξαναγράφεται!!!
Ο Υπουργός Εσωτερικών, κ. Τάκης Θεοδωρικάκος σε (μια ακόμη…) πρωινή του τηλεοπτική συνέντευξη, υπόμνησε τα τρία σημεία – προβλέψεις προς επίτευξη του σκοπού, στο προς κατάθεση ν/σ του Υπ. Εσωτερικών ότι είναι τα εξής:
1. Ενθάρρυνση την Δημοτικών και Περιφερειακών Παρατάξεων να συνεργαστούν υπό την προϋπόθεση ότι μέσα σε αυτή τη συνεργασία θα συγκαταλέγεται και η Παράταξη του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη από την 1η Σεπτεμβρίου.
2. Δίνεται η πλειοψηφία στην Οικονομική Επιτροπή και την Επιτροπή Ποιότητα Ζωής στην Παράταξη του Δημάρχου.
3. Οι αντιπολιτεύσεις σε Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια ,σε κρίσιμα θέματα π.χ. τεχνικά έργα, 4ετες επιχειρησιακό πρόγραμμα κτλ θα πρέπει να καταθέτουν τη δική τους τεκμηριωμένη πρόταση.
Εντάξει… αυτό το ακούσαμε… αρκούν όμως αυτά για να κυβερνηθούν οι Δήμοι; Νομίζω δεν αρκούν… οπότε, μάλλον κάποιος να πεί στο Θεοδωρικάκο, «τσέκλα τα, τσέκλα τα» και να πάει απ’ την αρχή…
Συναίνεση…
Μίλησα με εκλεγμένο της παράταξης Μπαλάγκα, μετά το ερώτημα που έθεσε η «ΗΧΩ» για τον μεγάλο Δήμο Αρταίων, αν δηλαδή, υπάρχει περίπτωση συνεργασίας με βάση το νόμο Θεοδωρικάκου, μεταξύ Τσιρογιάννη-Μπαλάγκα…
«Εγώ» μου είπε, «δεν συνεργάζομαι με τον Τσιρογιάννη με τη λογική της ενιαίας παράταξης»… «όμως, ένας έξυπνος Δήμαρχος, δεν χρειάζεται τεχνητές πλειοψηφίες… εγώ μπορώ να ψηφίζω προτάσεις για έργα, που θα είναι τεκμηριωμένες…»
Και συνέχισε: « κι όχι μόνο εγώ, αλλά και άλλοι σύμβουλοι θα το κάνουν για δύο λόγους: πρώτον αν είναι για το καλό των δημοτών, δεν έχει νόημα η αντιπολίτευση, για την αντιπολίτευση, εμείς δεν είμαστε ΚουΚουΕ, να λέμε «παρών»… δεύτερον ο (κάθε) Τσιρογιάννης, έχει τις υπηρεσίες και μπορεί να καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση. Εμείς μπορούμε να καταθέσουμε αντιπρόταση; Δεν μπορούμε, δεν έχουμε συνεργάτες, υποδομές, ενδεχομένως και όλα τα στοιχεία… άρα είναι στο χέρι του Δημάρχου να μπορεί να λειτουργήσει ο Δήμος»…
Δεν το είχα σκεφθεί, από αυτή τη πλευρά το θέμα… αλλά, ο συνομιλητής μου, έθεσε κι ένα ακόμη σοβαρό ζήτημα: «λένε πως θα δώσουν την πλειοψηφία της Οικονομικής Επιτροπής στην Παράταξη του Δημάρχου. Ωραία… στη Θεσσαλονίκη ο Ζέρβας έχει 7 εκλεγμένους και η Οικονομική Επιτροπή είναι 21μελής!!! Που θα βρεί συμβούλους να βάλει… εκτός, αν νομοθετήσουν πως θα συμμετέχουν και μη εκλεγμένοι στις Επιτροπές αυτές… αλλά τότε, πάει αλλού η δουλειά»!!!
Μαδουριστάν…
Τελικά, όπως έλεγε κι η μάνα μου, όποιος κοροϊδεύει τον άλλον, κοροϊδεύει τα μούτρα του… αν η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, φέρει τίποτα ρυθμίσεις, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των δεξιών δημάρχων που δεν εκλέχτηκαν από την πρώτη Κυριακή, μάλλον θα ομοιάζει με καθεστώτα που μέχρι πρότινος λοιδωρούσε, όπως ας πούμε αυτό του Μαδούρο…
Διότι, όταν προσαρμόζεις τους νόμους στις επιθυμίες σου, τότε δεν μιλάμε για δημοκρατία, αλλά για κάτι άλλο, που ανθεί εδώ και πολλές δεκαετίες στη Νότια Αμερική…
Ο Δήμος Ιωαννιτών, πατριώτη, λένε πως είναι ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα ΟΤΑ που η απλή αναλογική μπορεί να οδηγήσει σε ακυβερνησία…
Ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Μωυσής Ελισάφ διαθέτει αυτή τη στιγμή αριθμό συμβούλων ίσο μόλις με το ένα τέταρτο του συνόλου του Δημοτικού Συμβουλίου, δηλαδή 11 εκλεγμένους συμβούλους σε σύνολο 45 μελών του σώματος. Αυτός που θα βρεί τις πλειοψηφίες που θέλει ο Θεοδωρικάκος;
Κάποιοι λένε, πως πρέπει να κάνει διαπραγματεύσεις με τις άλλες παρατάξεις προκειμένου να εξασφαλίσει την πλειοψηφία των 23 συμβούλων… δεν ξέρω αν αυτό είναι εφικτό…
Πιο εφικτό όμως φαίνεται, μια διοίκηση με ψήφο ανοχής ή με ψήφο κατά περίπτωση… δηλαδή, αυτό είναι καλό για τους πολίτες, το ψηφίζουν άλλες παρατάξεις… αυτό δεν είναι, άρα δεν το ψηφίζουν…
Μήπως να το ξαναδούν στη κυβέρνηση; Λέω, μήπως να αφήσουν να κυλήσει ένας χρόνος και να δούμε ποιες παρενέργειες πρέπει να διορθώσουμε; Γιατί βιάζονται;
Εντέλλεσθαι!!!
Διαβάζω στα parapolitika.gr: Με μία πολύ σημαντική νίκη αποχώρησαν σήμερα το πρωί οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου Άρτας από τη συνάντησή τους με τον υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια…
Με κατηγορηματικό τρόπο, λένε, ο Βασίλης Κικίλιας δεσμεύθηκε έναντι της αντιπροσωπείας των εργαζομένων του ιδρύματος, αλλά και έναντι της αντιπροσωπείας της Πανελληνίας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), ότι ο ίδιος θα ζητήσει μετ’ επιτάσεως από τον διοικητή του νοσοκομείου Άρτας να υπογράψει πάραυτα, προκειμένου να εξοφληθούν οι καθαρίστριες και οι επικουρικοί εργαζόμενοι του ιδρύματος για τους τελευταίους δύο μήνες, και διαβεβαίωσε επίσης ότι, εάν ο διοικητής δεν συμμορφωθεί προς την εντολή του, τότε ο ίδιος θα ζητήσει την παραίτησή του!!!
Ο Βασίλης Κικίλιας δήλωσε ότι μέσα σε δύο ημέρες το πρόβλημα με την καταβολή των δεδουλευμένων για τους εργαζόμενους του νοσοκομείου Άρτας θα έχει επιλυθεί.
Μήπως να τα… «τσεκλίσει» κι όσα έκανε τόσο καιρό στη Διοίκηση του Νοσοκομείου, ο Βασίλης; Μα η Διοίκηση του Νοσοκομείου Άρτας, εδώ και καιρό, πληρώνει μόνο με «εντέλεσθαι», αφού η Επίτροπος δεν υπογράφει τα εντάλματα πληρωμής συγκεκριμένων ομάδων εργαζομένων στο Νοσοκομείο…
Μόνο που το «εντέλεσθαι» του Διοικητή, έρχεται ΜΕΤΑ από «εντέλεσθαι» της πολιτικής ηγεσίας… άρα ο Κικίλιας, παραβιάζει ανοιχτές θύρες… προς τούτο, διαβάστε και σχετική ανακοίνωση απ’ το Νοσοκομείο…
Βέβαια, σήμερα, τώρα, ας αναρωτηθούν όσοι διετέλεσαν Διοίκηση στο Νοσοκομείο επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τα λάθη που έκαναν, με εκείνους που επί 4 χρόνια διακινούσαν fake news… αγαπητέ Βασίλη, όπως είπε και ο Καζαντζίδης, «Θε μου τη δεύτερη φορά, που θα ξαναδιοικήσω, όσο η καρδιά κι αν λαχταρά, λάσκα δεν θα τους αφήσω»…
Ραχάτι…
Δεκαεπτά ελληνικές ακτές βραβευμένες από το Διεθνές Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης «Γαλάζια Σημαία» ανάμεσα τους και τρεις στο Νομό Πρέβεζας αποσύρθηκαν από τον εθνικό και διεθνή κατάλογο του 2019 κι έχασαν το βραβείο τους, καθώς δεν πληρούσαν τα αυστηρά κριτήρια του προγράμματος, όπως διαπιστώθηκε από τις μέχρι τώρα αξιολογήσεις.
Όπως αναφέρει το fanaripress.gr, στις εν λόγω ακτές η ποιότητα των νερών κολύμβησης παραμένει εξαιρετική. Ωστόσο, οι αξιολογητές της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης και διεθνείς αξιολογητές, που έκαναν απροειδοποίητες επισκέψεις, διαπίστωσαν σοβαρές ελλείψεις στην επιβεβλημένη τήρηση των κριτηρίων που αφορούσαν συγκεκριμένα σε παροχή υπηρεσιών προς τους λουόμενους και επισκέπτες, καθαριότητα, ορθή πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών και δράσεις προστασίας περιβάλλοντος ακτής και παράκτιου χώρου.
Αποτέλεσμα ήταν τα μέλη της Εθνικής Επιτροπής Κρίσεων και η Συντονιστική Επιτροπή του Προγράμματος να αποφασίσουν, κατά τα προβλεπόμενα, να αποσύρουν τις βραβεύσεις, για να διαφυλαχθεί το κύρος και η αξιοπιστία του θεσμού.
Οι τρεις παραλίες της Πρέβεζας είναι: Μονολίθι, Πλατάνια, Τσούκες…
Τις άλλες δεν τις ξέρω… αλλά το Μονολίθι, εκτός Γαλάζιας Σημαίας; Μάλλον ο Ιωάννου, ξεχάστηκε και το άφησε το πράγμα χαλαράαααα… σα να κάνεις «σανίδα» στα ήρεμα και πεντακάθαρα νερά του Μονολιθίου…
Don’t think twice, it’s allright
Η Τζοάν Μπαέζ αποχαιρέτησε για πάντα το κοινό της… Μπροστά στους 1.750 τυχερούς θεατές που παρακολούθησαν την κύκνεια συναυλία της στο Τεάτρο Ρεάλ της Μαδρίτης. «Αυτή είναι η τελευταία συναυλία της τελευταίας μου περιοδείας», ανακοίνωσε προχθες βράδυ η «σημαιοφόρος» του τραγουδιού διαμαρτυρίας των χρόνων του ’60…
Η ανακοίνωση αυτή –όπως γράφουν τα ΜουΜουΕ- δεν είχε το παραμικρό ίχνος δράματος και έγινε με απόλυτη φυσικότητα, λίγο προτού βγάλει τα σανδάλια της και περπατήσει με γυμνά πόδια στο πάλκο, την τελευταία σκηνή από τις πάνω από 5.000 που έχει πατήσει στην 59χρονη σταδιοδρομία της.
Η ίδια η μορφή της Μπαέζ ταίριαζε στον χώρο: λεπτή και στυλάτη, λαμπερή παρά τα 78 καλοκαίρια της, με φωνή κρυστάλλινη και αταλάντευτη στον στίβο των κοινωνικών και πολιτικών διεκδικήσεων και στρατευμένη στους δίκαιους σκοπούς όπως πάντα.
Η απόφαση της Μπαέζ δεν οφείλεται σε κάποιους εξωτερικούς λόγους, ούτε κανείς μπορεί να της προσάψει ότι πλέον πρέπει να φύγει γιατί είναι παρωχημένη. Απλώς φεύγει, και η απόφαση όπως υπαινίχθηκε και το εναρκτήριο τραγούδι (δημιουργία του μεγάλου φίλου και παλαιού συντρόφου της Μπομπ Ντύλαν) «Don’t think twice, it’s allright (Μην το σκεφθείς δύο φορές, είναι εντάξει), είναι αμετάκλητη…
Αφιερωμένο, σε όσους μας αποχαιρετούν, αλλά το μετανιώνουν και επιστρέφουν, κάθε φορά, όλο και πιο «μικροί», όλο και πιο «λίγοι»….