Υπάρχουν κι αλλού… αβοκάντο!!!
Καλημέρα πατριώτες… η γνωστότατη παροιμία λέει «είναι κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια»… μόνο που αλλού οι πορτοκαλιές μετατρέπονται σε… αβοκάντο!
Σήμερα, θα την πώ την κακία μου… επειδή διάβασα τι γίνεται αλλού, σε άλλες Περιφέρειες, κοντεύω να πιστέψω, αυτό που μου είπε καμπίσιος εν τσίπουρων φίλος, πως αν τα ακτινίδια της Άρτας, ήταν κοπριές από αιγοπρόβατα ή γελάδια, θα είχαν πάρει… το Π(ροϊόν) Γ(εωγραφικής) Ε(νδειξης) προ πολλού!
Φευ, δεν έχει άδικο ο φίλος… πιστοποιήθηκαν στο πιτς φιτίλι, το τσαλαφούτι, το κασκαβάλι, διάφορα άλλα «κλωτσοτύρια», αλλά ο «πράσινος χρυσός» της Άρτας, ακόμα να βρει το δρόμο της πιστοποίησης… δεν θυμάμαι, τι είχε γίνει με τις πατάτες Χρυσοβίτσας. Πιστοποιήθηκαν ή όχι;
Όμως, πατριώτη, ένα κενό το αισθάνεσαι όταν διαβάζεις πως τα υποτροπικά φυτά βρίσκουν «εύφορο» έδαφος στη δυτική Πελοπόννησο… Αβοκάντο και μάνγκο παίρνουν θέση στην αγροτική παραγωγή της περιοχής… Για τον σκοπό –λένε- αυτό εδώ και τρία χρόνια, μεταξύ της Περιφέρειας Πελοποννήσου, του ΕΛΓΟ – Δήμητρα και του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης «τρέχει» ένα πρόγραμμα με συνολική χρηματοδότηση 80 χιλιάδες ευρώ με αντικείμενο δράσης την εγκατάσταση υποτροπικών ειδών!!!
Τώρα, άμα πω, την Πραμαντιώτικη έκφραση των ποιμένων, «όταν στην Πελοπόννησο κουρεύουν, στην Ήπειρο κολουκουρίζουν», θα την καταλάβει ο Καχριμάνης, ή θα ψάχνει κάνα λεξικό των βλάχων…
Διότι, πατριώτες, εμείς εδώ παλεύουμε με τον Μαύρο Ακανθώρη Αλευρώδη και στην Πελοπόννησο κάνουν στροφή σε νέες καλλιέργειες και ειδικά σε υποτροπικές δενδροκαλλιέργειες…
Όταν στην Άρτα μιλάμε ακόμα για πορτοκάλια τα ξινά, τα ομφαλοφόρα, τα ναβελίνια και μανταρίνια Κλημεντίνη και Νόβα, στην Πελοπόννησο μιλάνε για αβοκάντο, μάνγκο, λίτσι, και μακαντάμια!!!
*******ΓΙΟΥΡΟΥΣΙΑ…. Θα μου πείς, πως και στην Άρτα γίνονται προσπάθειες ιδίως για το αβοκάντο… ο φίλος μου ο Μήτσος, έβαλε κάποια στρέμματα στο Γλυκόριζο… στο Γλυκόριζο μπήκαν και άλλες φυτείες με αβοκάντο… λένε πως είναι η ιδανική περιοχή, λόγω θερμοκρασιών, αλλά και νερού…
Όμως και πάλι, στην Άρτα κινούμεθα με γιουρούσια… εδώ ο Μήτσος, παραπέρα ο Στέφανος, παρακάτω ο Γιάννης… τίποτα το οργανωμένο και το καθοδηγούμενο… αντίθετα διάβαζα στην εφ. «Πατρίς», του Πύργου, όπου ο προϊστάμενος της ΔΑΟΚ Τριφυλίας, Αντώνης Παρασκευόπουλος τόνισε πως «η Περιφέρεια Πελοποννήσου σε συνεργασία με τον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ υλοποιεί ένα φιλόδοξο πειραματικό πρόγραμμα για υποτροπικά είδη το οποίο εξελίσσεται στην Μεσσηνία και τη Λακωνία και ειδικότερα σε Τριφυλία, Καλαμάτα και Σπάρτη».
Kαλλιεργούμε είδη όπως αβοκάντο, μάνγκο, λίτσι, τσεριμόγια και μακαντάμια που δείχνουν να έχουν ενδιαφέρον. Εντοπίσαμε τις κατάλληλες εκτάσεις για την εγκατάσταση από κτηματολογικής και εδαφολογικής άποψης και συλλέχτηκαν πολλά αγροτεμάχια που κάλυπταν τις απαιτήσεις τους», λέει ο προϊστάμενος…
Άκου και το άλλο… «Οι δύο άνυδροι χειμώνες που προηγήθηκαν και οι υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκάλεσαν ζημιές στις παραδοσιακές ελληνικές καλλιέργειες, ευνόησαν όμως την ανάπτυξη των μάνγκο», επισημαίνει μιλώντας στην «Καθημερινή» η δρ Θηρεσία-Τερέζα Τζατζάνη, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου του ΕΛΓΟ – Δήμητρα,
******ΝΕΑ ΚΟΛΠΑ… Στην Πελοπόννησο λοιπόν, η Περιφέρεια που βρήκε πρόγραμμα για να χρηματοδοτήσει πειραματικές καλλιέργειες υποτροπικών φυτών, υπάρχουν και ιδιώτες που έκαναν μόνοι τους το πρώτο βήμα… και ήδη υπάρχουν εμπειρίες… κι αν λέξεις όπως αβοκάντο, μάνγκο, λίτσι, ανόνα τσεριμόγια και μακαντάμια, σε μας είναι ξωτικές, αλλού τις κατέχουν…
«Τα μάνγκο αντέχουν χωρίς πότισμα ακόμη και 20 ημέρες», λέει στην «Καθημερινή» ο κ. Χρήστος Κωνσταντάκος, ένας εκ των αγροτών που συμμετέχουν στο πιλοτικό πρόγραμμα του ΕΛΓΟ – Δήμητρα, με καλλιέργειες και άλλων υποτροπικών φυτών στη Στεφανιά Λακωνίας.
Μακαντάμια, λίτσι και τσεριμόγια άντεξαν στις κλιματικές συνθήκες στη Λακωνία, σημειώνει ο καλλιεργητής που συμμετέχει στο πειραματικό πρόγραμμα. Ο κ. Κωνσταντάκος δεν έχει περιορισθεί στα μάνγκο και τα αβοκάντο που είναι πιο δημοφιλή, αλλά έχει φυτέψει και άλλα είδη της ομάδας των υποτροπικών φυτών, όπως μακαντάμια, λίτσι και τσεριμόγια…
Ποια είναι η έως τώρα εμπειρία του: «Όλα άντεξαν στις κλιματικές συνθήκες στη Λακωνία. Η τσεριμόγια είναι ασύμφορη, διότι απαιτεί γονιμοποίηση με το χέρι. Το λίτσι αργεί να μεγαλώσει, όμως έχει πολύ καλή τιμή, 20 ευρώ/κιλό. Πολύ πιο ακριβή, φτάνει ακόμη και τα 54 ευρώ/κιλό στη λιανική, είναι η μακαντάμια, η οποία έχει μια δυσκολία στην επεξεργασία, καθώς ο φλοιός της είναι πιο σκληρός από του αμυγδάλου».
*****ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ… Νομίζω πατριώτες, πως και στην Άρτα, οι νέοι, αλλά και οι μεγαλύτεροι αγρότες και παραγωγοί, αντί να γκρινιάζουν πότε για τον Ακανθώδη, πότε για τον παγετό (που και να τον θέλουμε λόγω ακτινιδίου, μάλλον μας αποχαιρέτησε), αντί να παλεύουν με εσπεριδοειδή που ξεπεράστηκαν, ή με την ελιά που δεν έχουν νερό να ποτίσουν, ίσως θα πρέπει να γίνουν… εξερευνητές!
Σύμφωνα με τη δρα Τζατζάνη, πατριώτη, παρατηρείται ολοένα και μεγαλύτερη αύξηση στις καλλιέργειες χαρουπιάς, με το παρεξηγημένο μέχρι πριν από λίγα χρόνια χαρούπι, και χαρακτηρισμένο «τροφή της Κατοχής», προϊόν που μπαίνει στην καθημερινή διατροφή ολοένα και περισσότερων Ελλήνων.
Η ετήσια παραγωγή χαρουπιού στην Ελλάδα, του προϊόντος που το 2019 εγγράφηκε στο Εθνικό Ευρετήριο Αϋλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, είναι της τάξης των 13.000 τόνων. Μαζί με τη φραγκοσυκιά θεωρούνται ιδανικές καλλιέργειες για περιοχές με ξηροθερμικό κλίμα (υψηλές θερμοκρασίες, λίγες βροχές), περιοχές δύσβατες όπου δεν είναι διαθέσιμο το νερό.
Ειδικά η χαρουπιά είναι ανθεκτική στις πυρκαγιές, αναβλασταίνει γρήγορα, ενώ η επεξεργασία του χαρουπιού για την παραγωγή τροφίμων δεν παράγει απόβλητα… λοιπόν; Μήπως με το ανακυκλώνουμε τα ίδια και τα ίδια (και πριονίζουμε τα πριονίδια) να στραφούμε σε νέα κόλπα… ποτέ δεν ξέρεις…
****ΈΚΘΕΣΗ ΤΟΠΙΚΩΝ… Να επισημάνω πάντως πως ξεκινά την Παρασκευή 26 Ιουλίου και για τρεις ημέρες έως τις 28 Ιουλίου, η «3η Έκθεση Τοπικών Προϊόντων και Γαστρονομίας», που διοργανώνεται από το Επιμελητήριο Πρέβεζας.
Ντόπιοι και επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τις τοπικές επιχειρήσεις τα προϊόντα τους, να τα δοκιμάσουν και να γνωρίσουν τον τρόπο παραγωγής τους… η έκθεση φιλοδοξεί να αναδείξει στο κοινό, τον γευστικό πλούτο και τα προϊόντα που υπάρχουν στην Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας με έμφαση στην Πρεβεζάνικη γαστρονομία…
Από τον Ν.Α.Σ