Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου
«Η Εκκλησία είναι ο ίδιος ο Χριστός, δεν αλλάζει ούτε χθές ούτε σήμερα ούτε αύριο….Η Εκκλησία αποτελεί και συνεχίζει ν ́ αποτελεί το καταφύγιο των ανθρώπων ίσως το τελικό καταφύγιο, το τελευταίο καταφύγιο, όταν τελειώνουν όλες οι άλλες ελπίδες, τότε καταλαβαίνει ο άνθρωπος πως μόνο αν στηριχθεί στην Εκκλησία μπορεί να κρατηθεί όρθιος.»
Έτσι συζητούσαμε με τον μητροπολίτη μας κ. Καλλίνικο όταν είχε έρθει για πρώτη φορά στην Άρτα. Πέρασαν πέντε χρόνια από τότε και είμαστε ευγνώμονες για την παρουσία του και το έργο του. Πάντοτε στέκεται δίπλα στο ποίμνιό του όπως και αυτές τις δύσκολες στιγμές που περάσαμε και περνούμε με την αόρατη αυτή απειλή και ιό και αποτελεί παράδειγμα για την πόλη ολόκληρη κι όχι μόνο, όπως ακριβώς πρέπει να κάνει ένας πνευματικός άρχοντας με τις πράξεις του. Εμείς του ευχόμαστε υγεία και δύναμη να συμπαραστέκεται και να συμπορεύεται με το πλοίο ολόκληρης της πόλης…
Ο Άγιος Καλλίνικος κατάγονταν από την Κιλικία. Ήταν ευσεβής και ενάρετος και
είχε σαν έργο ζωής την κατήχηση των εθνικών με σκοπό τη σωτηρία τους. Όταν
έφθασε στην Αίγυπτο, φανατικοί ειδωλολάτρες εξεγέρθηκαν εναντίον του, τον
συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον ηγεμόνα Σακέρδωνα όπου ξεκινά και το μαρτύριο
του Αγίου. Χωρίς στιγμή να αρνηθεί το Χριστό και την πίστη του υπέμεινε όλα τα
βασανιστήρια έως ότου αφήσει την τελευταία του πνοή μέσα στη φωτιά. Και εμείς με
τη σειρά μας θα του ευχηθούμε δύναμη, υγεία και μακροημέρευση στον τόπο μας….
Τὰ ἄνω τερπνά, ἀξίως νῦν κεκλήρωσαι· Χριστοῦ γὰρ σφοδρῶς, τῷ πόθῳ πυρακτούμενος, τοῦ πυρὸς
Καλλίνικε, δι᾽ αὐτοῦ ἀνδρείως κατετόλμησας· ᾧ καὶ νῦν παριστάμενος, μὴ παύσῃ πρεσβεύων, ὑπὲρ τῶν
πάντων ἡμῶν.