Ωραία χρόνια…

Καθημερινά, πατριώτες, συμβαίνουν πράγματα που αναρωτιέσαι αν «βγήκαμε απ’ τα μνημόνια» ή είμαστε ακόμα στο σβήσε-κόψε… ας πούμε οι μαζικές συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων με βάση την αναλογία 1:27-28 μαθητές ανά τάξη, που υλοποιεί το υπουργείο Παιδείας, οδηγεί στην κατάργηση τουλάχιστον 1.000 τμημάτων, αριθμός που αντιστοιχεί σε πάνω από 100 σχολεία, σύμφωνα με εκπαιδευτικούς φορείς.

Πίσω από τα μεγάλα λόγια για τους 10.000 διορισμούς εκπαιδευτικών, πασπαλισμένα με διακηρύξεις για «αναβάθμιση» και «στήριξη» της εκπαίδευσης, η εκπαιδευτική κοινότητα βλέπει πως, η εκπαιδευτική διαδικασία, πηγαίνει βήματα πίσω, σε βάρος των μορφωτικών αναγκών των παιδιών…

Οι εκτιμήσεις των εκπαιδευτικών φορέων που κάνουν λόγο για εξαφάνιση από το εκπαιδευτικό τοπίο τουλάχιστον 1.000 τμημάτων, που ισοδυναμούν με την αντίστοιχη εξαφάνιση πάνω από 100 σχολείων, δεν είναι χωρίς άλλες επιπτώσεις… καθότι, πάνω από 2.500 εκπαιδευτικοί ξαφνικά μετατρέπονται σε λειτουργικά υπεράριθμοι και θα αναγκαστούν να μετακινηθούν σε άλλα σχολεία για να καλύψουν το ωράριό τους… κι ακόμα χειρότερα, χιλιάδες θα είναι και οι αναπληρωτές που δεν θα προσληφθούν…

.»Κι εμείς; Εμείς οι τρείς στον καφενέ… χωρίς τσιγάρο… χωρίς πρέφα… μόνο με καφέ…

********ΤΟΥΡΤΑ… «Αχ, ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια», ήταν η ατάκα της «μαμάς του λόχου» στο σίριαλ των Ρήγα και Αποστόλου «Η τούρτα της μαμάς»… Η ατάκα αυτή υπάρχει δίκην γλυκιάς γεύσης από κάποια τούρτα που όλοι φάγαμε κάποια στιγμή, στα στόματα πολλών Νεοελλήνων…

Κάποιοι μιλούν μόνο για την πρώτη δεκαετία διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ (1981-1989)… πράγματι εκείνη η περίοδος είχε έντονα στοιχεία αναδιανομής του πλούτου υπέρ των φτωχότερων στρωμάτων… κυρίως όμως επικράτησαν αποφάσεις εκδημοκρατισμού θεσμών και απαλοιφής καταλοίπων του μετεμφυλιακού κράτους της Δεξιάς…

Παρά την απαξίωση που επιχειρήθηκε με το «σκάνδαλο Κοσκωτά», και το «βρώμικο ‘89», η περίοδος 93-99, ήταν ακόμη καλύτερη σε ανάπτυξη, σε χρήμα που διανεμήθηκε στα μικρομεσαία στρώματα… και μετά ήρθε το Χρηματιστήριο και τα πήραν όλα πίσω…

Όμως εκείνη η περίοδος, χάραξε την ύπαιθρο της πατρίδας μας… αυτά τα «ωραία χρόνια», άφησαν πίσω τους αποδείξεις… όποιος περάσει από τα χωριά του κάμπου της Άρτας, θα δεί σπίτια-μεγαθήρια, των 300, 400 και βάλε τετραγωνικών… δίπατα, τρίπατα, τεράστιες βεράντες, σοφίτες, στέγες…

Θα δει επίσης, τις αποδείξεις που άφησε πίσω η κατάρρευση του χρηματιστηρίου και των τραπεζών… ξανά σπίτια τεράστια, αλλά μισοτελειωμένα, άλλα στα μπετά, άλλα στα τούβλα, πόρτες και παράθυρα να χάσκουν κενά… αυτές οι δύο αντιθέσεις, είναι οι δύο περίοδοι που χαρακτηρίζουν και την εποχή του «ΠΑΣΟΚ ωραία χρόνια»…

.»ΣΗΜΕΡΑ, τι έχουμε; Μικροπολιτική, μικρομικρούς πολιτικούς, ηγεσίες που δεν εμπνέουν… και στο σημερινό ΠΑΣΟΚ κυριαρχεί η μικροψυχία… ιδού τι έγραψε ο Κάλχας (Το Ποντίκι): Οι έχοντες την ευθύνη της προχθεσινής διοργάνωσης των 50χρονων του ΠΑΣΟΚ στο Ζάππειο προσπάθησαν να… εξαφανίσουν τους υποψήφιους αρχηγούς – αυτούς που κοντράρονται με τον Ανδρουλάκη για την ηγεσία του Κινήματος. Και τους… σκόρπισαν στη… γαλαρία. Χωρίς καν ένα πλάνο στη μετάδοση»!

«Μήπως η επιτροπή τήρησης του καταστατικού με το όνομα τρένο ΕΔΕΚΑΠ πρέπει να ξαναδεί κάποια θέματα;», αναρωτιέται ο Κάλχας… νομίζω πως σε αυτή την ΕΔΕΚΑΠ, αν συμμετέχουν σοβαροί άνθρωποι, το πρώτο που πρέπει να κάνουν είναι να απορρίψουν την υποψηφιότητα της Διαμαντοπούλου! Λόγοι; Πολλοί… ο εξής ένας: φωτογραφήθηκε με τον Άδωνη!

******ΑΠΑΣΦΑΛΙΣΑΝ… πως είπε ο άλλος, για τις χειροβομβίδες; Ότι τις είχε για προσωπική χρήση; Στα πέριξ του ΣΥΡΙΖΑ να δείς τι γίνεται… ακόμη και σοβαροί αρθρογράφοι, όπως ας πούμε ο Γιάννης Τριάντης, δεν αντέχουν και… απασφάλισαν!

«Ναι, έπασχε επι Τσίπρα ο ΣΥΡΙΖΑ-και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση. Δεν τον έφερε ο Κασσελάκης στο 17,8. Όμως ποτέ δεν έγινε περίγελως…Για την κατάσταση που επικρατεί εδώ και μήνες στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν χρειάζεται η χρήση κοσμητικών επιθέτων για να αποδοθεί η θλιβερή εικόνα. Αρκεί ένα ουσιαστικό. Η λέξη ξεφτίλα» γράφει ο Γιάννης Τριάντης (News 24/7)…

.»Τι άλλο είναι, (λέει ο Τριάντης) αν όχι ξεφτίλα, η φλύαρη κενολογία, οι βαρύτατοι υπαινιγμοί, οι αιματηρές συγκρούσεις ανάμεσα σε συντρόφους, οι συκοφαντικές επιθέσεις , τα απροκάλυπτα ψεύδη, η αδίστακτη προπαγάνδα, οι αντιφάσεις και οι υπαναχωρήσεις, το προκλητικό life style-την ώρα που ο κόσμος καίγεται- ,τα δηλητηριώδη τρoλ, τα παντοειδή εμετικά σχόλια και κείμενα εναντίον διαφωνούντων και φυσικά ο ευτελισμός εννοιών όπως συντροφικότητα, δημοκρατία και Αριστερά»…

Και συνεχίζει: «Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στο Κασσελακιστάν. Στο τσιφλίκι του σαλντιμπάγκου που θεωρεί εαυτόν κάτι σαν «εκκεντρική θεότητα» προορισμένη να διδάξει στο πόπολο τι σημαίνει αριστερή πολιτική και να κυβερνήσει την χώρα. Αλλά ο Κασσελάκης δεν έκρυψε ποτέ το ποιόν, τα συστατικά στοιχεία του χαρακτήρα του και το πραγματικό πολιτικό του πρόσημο…

.»Βέβαια, ο Κασσελάκης «τόσος ήταν». Αλλά όλοι αυτοί που έμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ του ουρανοκατέβατου τι περίμεναν; Δεν έβλεπαν τις φτηνές χορογραφίας στο τικ τοκ, το δήθεν διαμαντένιο επιχειρηματικό διάδημα, το Κολωνάκι (αγορασμένο με χρήματα του Τάιλερ), τις μεθοδευμένες επιθέσεις εναντίον του Τσίπρα, τον ωμό αυταρχισμό και τον κυνισμό του ανδρός;»…

.»Οικτρή κατάσταση, απεχθής. Το ομολογούν ως και ορισμένοι Ηρακλείς του Κασσελάκη-υμνητές του Τσίπρα, παλιότερα- επιχειρώντας να αθωώσουν τον σημερινό βασιλιά της Κουμουνδούρου… Τώρα, λες ΣΥΡΙΖΑ και φεύγει ο κόσμος μακριά-όταν δεν αδιαφορεί ή δεν κάνει πλάκα. Πρόκειται για την εποποιία του Κασσελακιστάν…»!!!

******ΝΕΕΣ ΕΠΟΧΕΣ… Παρόλα αυτά, η πραγματική ζωή, τραβά την ανηφόρα… και στην Άρτα (μας), η ζωή συνεχίζεται… δύο γεγονότα, που μπορεί να αλλάξουν τα δεδομένα στην καλλιέργεια του «πράσινου χρυσού» της περιοχής μας, του ακτινιδίου…

Το πρώτο, πως δρομολογήθηκε το αίτημα αναγνώρισης του Αρτινού Ακτινιδίου ως Προϊόντος Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ)… εκ μέρους της ΠΕ Άρτας κατατέθηκε φάκελος στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για την αναγνώριση του ακτινιδίου προέλευσης Νομού Άρτας, ως Προϊόντος Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), κάτι που ο Αντιπεριφερειάρχης Άρτας, ο Βασίλης Ψαθάς, το πάλευε εδώ και καιρό…

Νομίζω πως όλοι όσοι μπορούν θα πρέπει να κινηθούν στην στήριξη του αιτήματος, καθότι στη διαδρομή μπορεί να… «καρτερούν μαστιγωτές και συμπληγάδες»! Σε κάθε περίπτωση, η αναγνώριση του ακτινιδίου Άρτας ως ΠΓΕ να προσθέσει έχει στην υπεραξία του…

Υπάρχει όμως και η άλλη εξέλιξη, που προσώρας η εκτίμηση είναι δύσκολη… ο λόγος για την πιθανότητα εξαγοράς του Αγροτικού Συνεταιρισμού Εκμεταλλεύσεως Ακτινιδίων Άρτας, πιο γνωστού στους παραγωγούς ως Α.Σ.Ε.Α., από μια Ισπανική εταιρεία ονόματι Cool Kiwi… όλα τα στοιχεία τα παρουσίασε η ΗΧΩ, αφού η εξαγορά ενός –μέχρι πρότινος- ακμαίου Συνεταιριστικού σχήματος, από Ισπανούς, μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω στις ισορροπίες της αγοράς…

Κάποιοι εκτιμούν πως η εγκατάσταση Ισπανών επενδυτών στην Άρτα, μόνο καλά έχει να προσφέρει όχι μόνο στην παραγωγή ακτινιδίου, αλλά –λένε- μπορεί να ανοίξει ο δρόμος και για άλλα αγροτικά προϊόντα της περιοχής μας… Κάποιοι γκρινιάζουν επειδή μπορεί να χαθεί μια ακόμη τοπική επιχείρηση… Από την άλλη ο Α.Σ.Ε.Α., δεν ήταν κάποιος μικρός συνεταιρισμός, ή μάλλον οι κύριοι μέτοχοι είναι από τους πλουσιότερους παραγωγούς στην περιοχή και από τους πρωτοπόρους στην παραγωγή ακτινιδίων… γιατί να πουλήσουν;

******ΛΙΟΥΛΑΝΑΜΠΕ…… Εκείνη την απίθανη διαφήμιση με τον “Πίου το μαύρο πιστόλι” και τη Λιουλανάμπε την Ποδοσφαιρομάνα, που άφησαν εποχή στην τηλεόραση φαντάζομαι θα τη θυμάστε… Χαμός έγινε μόλις έφερε ο Αγαπούλας, τη μεγάλη μεταγραφή, τον θρυλικό Πίου…

Και στα καθ’ ημάς, η «μεταγραφή» από την Ισπανία, εφόσον ολοκληρωθεί, μπορεί και να φέρει νέες συνθήκες στην εμπορία και τα λοιπά… βέβαια, η έδρα της Ισπανικής Εταιρείας, είναι στην πόλη ZAIDIN στην περιοχή HUESCA, της Ισπανίας και σύμφωνα με τον internet, είναι μια πόλη πάνω-κάτω όπως η Άρτα…

.»Όλα αυτά όμως θα ξεκαθαρίσουν εν καιρώ… το σήμερα, βρίσκει το ακτινίδιο της Άρτας, υπό καλύτερες συνθήκες… καλύτερες είναι οι συνθήκες και για το πορτοκάλι… ειδικά αν χτυπηθεί ο Μαύρος Αλευρώδης που ταλαιπωρεί τις πορτοκαλιές… ενώ και η ελιά, δίνει τις δικές της προοπτικές…

Βρε πατριώτες, μήπως… ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ, αλλά δεν το έχουμε καταλάβει;

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη(03/09/24) |
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Από τον Ν.Α.Σ