του Κώστα Πιέτα
Η 25ηΝοεμβρίου,ΔιεθνήςΗμέρα για την Εξάλειψη τηςΒίας κατά των Γυναικών, δεν είναι απλώς μια υπενθύμιση, αλλά εκφράζει μια αναγκαιότητα· είναι μια παγκόσμια κραυγή για δράση. Η βία κατά των γυναικών αποτελεί ένα από τα πιο διαδεδομένα και επίμονα ανθρώπινα δικαιώματα προβλήματα. Παρά την πρόοδοπου έχει σημειωθεί, εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια καθημερινά βιώνουν κακοποίηση,που υπονομεύει την αξιοπρέπειά τους, την υγεία τους, την αυτονομία τουςκαι την ίδια τους τηζωή.
Μορφές βίας: ένα σιωπηλό φάσμα. Ηβία κατά των γυναικών δενείναι πάντα ορατή. Μπορεί να είναι σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική, οικονομική, λεκτική ή διαδικτυακή. Εκδηλώνεται στο σπίτι, μέσω ενδοοικογενειακής βίας, στονχώροεργασίας, μέσω παρενόχλησης ή εκμετάλλευσης, στο διαδίκτυο, μέσω εκφοβισμού, εξαναγκασμού ή διαρροής προσωπικών δεδομένων, στον δρόμο, μέσα από κακοποίηση, επιθέσεις ή βιασμούς. Πολλές γυναίκες φοβούνται να μιλήσουν είτελόγω κοινωνικών στερεοτύπων, είτε λόγω φόβου, είτε γιατί δεν υπάρχουνοι υποδομές,που θα τις προστατέψουν.
Οι βαθιές ρίζεςτου προβλήματος: Ηβία κατά των γυναικών έχει συχνά τις ρίζεςτης: Στονκοινωνικό σεξισμό και στην άνιση κατανομή εξουσίας, σε πατριαρχικά πρότυπα, που παρουσιάζουν τις γυναίκεςως «κατώτερες» ή «υποδεέστερες», στην έλλειψη παιδείαςκαι ενημέρωσης γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα, στησιωπή, που επιτρέπει στους δράστεςνα συνεχίζουν ανενόχλητοι. Η κοινωνική ανοχή είναι συχνά συνένοχη. Όσοηβία θεωρείται «ιδιωτικό θέμα» ή «υπερβολή», τόσο θα διαιωνίζεται.
Οι συνέπειες είναι ολέθριες Η βία δεν επηρεάζει μόνο τιςγυναίκες. Αγγίζει: τα παιδιά τους, τις οικογένειες, τηνκοινωνική συνοχή, τηνοικονομία. Γυναίκες που βιώνουν κακοποίηση συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, απώλεια εργασίας, κοινωνικό αποκλεισμό, ακόμη και θάνατο. Η γυναικοκτονία αποτελεί τηνπιο ακραία και τραγική μορφή αυτού του φαινομένου.
Η εξάλειψη της βίαςείναι ευθύνη όλωνμας Η αλλαγή δεν θα έρθει μόνητης. Απαιτεί συλλογική προσπάθεια:
• Εκπαίδευση και Πρόληψη Η καλλιέργεια σεβασμού και ισότητας από μικρή ηλικία είναι κρίσιμη. Τα σχολεία, τα ΜΜΕκαι η οικογένεια παίζουν καθοριστικό ρόλο.
• Νομοθεσία και Προστασία Ισχυροί νόμοι, αλλά και αποτελεσματικές δομές στήριξης — γραμμές βοήθειας, ξενώνες, νομική στήριξη — είναι απαραίτητα εργαλεία για να μπορέσει μια γυναίκα να ξεφύγει.
• Σπάσιμο της σιωπής Ηκοινωνία πρέπει να ενθαρρύνει τιςγυναίκεςνα μιλούνχωρίςφόβοκαι ντροπή. Κάθε μαρτυρία μπορεί να σώσει ζωές.
• 4. Ανδρική συμμετοχή. Οι άνδρες πρέπει να είναι μέρος τηςλύσης: καταδικάζοντας τηβία, απορρίπτοντας μισογυνικές συμπεριφορές και εκπαιδεύοντας τιςνέεςγενιές.
Ένας κόσμος χωρίς βία είναι εφικτός Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών δεν είναι ουτοπία. Είναι στόχος που μπορεί να επιτευχθεί μέσα από ενότητα, ενημέρωση και αλληλεγγύη. Κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να ζει με ασφάλεια, αξιοπρέπεια και σεβασμό. Η 25ηΝοεμβρίου δεν είναι απλώς μια ημερομηνία. Είναι μια υπόσχεση. Μια υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε μέχρι η βία να γίνει παρελθόν.