Την Παρασκευή 17/01/2020 έφυγε από τη ζωή ο Γ.Μ. Καρατσιώλης / Παιδοψυχίατρος που γεννήθηκε στην Άρτα, πρωτότοκος γιος της οικογένειας του γιατρού Μιχαήλ Καρατσιώλη.
Άριστος μαθητής στα σχολεία της Άρτας συνέχισε τις Πανεπιστημιακές του σπουδές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και κατόπιν ειδικεύτηκε στην Νευρολογία και Ψυχιατρική με ειδική μετεκπαίδευση στην Παιδοψυχιατρική. Διετέλεσε Διευθυντής της Α΄ Παιδοψυχιατρικής Κλινικής του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής με έδρα την Ραφήνα.
Λάτρης της Άρτας και του συλλόγου «Σκουφά» ήταν ο υπεύθυνος για την έκδοση του περιοδικού του Συλλόγου όπου και αρθρογραφούσε τακτικά. Τα θέματα που τον ενδιέφεραν είχαν σχέση με την Αρχαία Αμβρακία, την Άρτα & την Ήπειρο γενικότερα και πάντα από την σκοπιά της ψυχιατρικής.
Υπήρξα ειδικευόμενος στην Α΄ Κλινική του ΠΝΑ και εκτίμησα την βαθειά γνώση του, την οξυδέρκεια, το ανήσυχο πνεύμα και την φιλοσοφική διάσταση με την οποία προσέγγιζε τα θέματα της ψυχιατρικής γενικότερα. Μας καθοδηγούσε σε καινούργιους ¨δρόμους¨ όπως η σχολή της Φαινομενολογίας ( από το ρήμα φαίνω που σημαίνει φέρνω στο φως, δηλ. βιώνω) και θυμάμαι ότι όλοι οι ειδικευόμενοι τον ακολουθούσαμε παντού, γιατί πάντα είχε κάτι καινούργιο να πει & να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον. Έλεγε χαρακτηριστικά ότι οι στατιστικές έρευνες βοηθούν, αλλά δεν είναι δυνατόν η ψυχιατρική να μετατραπεί σε στατιστικολογία, θέλοντας να τονίσει την βαθειά φιλοσοφική προσέγγιση του ψυχισμού των ανθρώπων όπως όφειλε για εκείνον να είναι η ψυχιατρική και οι ψυχίατροι γενικότερα.
Σαν διευθυντής υπήρξε προσηνής, μειλίχιος & γενναιόδωρος προς όλους εμάς. Την γνώση του μας την προσέφερε απλόχερα & ήταν αυτό ένας βασικός λόγος του σεβασμού & της εκτίμησης, που απολάμβανε από όλους τους συναδέλφους.
Συνοδοιπόρος του πάντα στη ζωή και ακούραστος βοηθός στις αναζητήσεις του στις βιβλιοθήκες ανά την Ευρώπη για ό,τι σχετικό με την Άρτα η αγαπημένη σύζυγός του Δήμητρα. Πολυαγαπημένοι γιοι του Μιχάλης και Βαγγέλης ,τώρα οικογενειάρχες και οι δύο.
Είναι γεγονός ότι μας συνέδεε προσωπική & οικογενειακή φιλία. Οι συζητήσεις μας ήταν ατελείωτες για την παλιά Άρτα, την Άρτα της κατοχής, του εμφυλίου, της απελευθέρωσης, πάντα αστείρευτος να μας λέει για τους ανθρώπους που έφυγαν κι εμείς να ρουφάμε το κάθε τι. Ένας έφηβος γεμάτος αγάπη για τη ζωή μέχρι το βαθύ γήρας. Η Άρτα σίγουρα θα είναι φτωχότερη… Τον ευχαριστούμε και θα τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και εκτίμηση. Καλό ταξίδι κ. Καθηγητά. Φίλε μου Γιώργο Καρατσιώλη