Μαραθοβούνι Σεπτέμβριος του 2017

Από τον Νίκο Φακίτσα

Βρέθηκα να φωτογραφίζω μέσα το Ξενία, Σεπτέμβριο τού 2017, και λέω ας βγω και στο μπαλκόνι. Τραβάω μια πανοραμική από αριστερά προς δεξιά (Εσπερίς- Μαραθοβούνι- Γρα/τσα), και ‘ζουμάρω’ . Λέω την επομένη να πάω να περπατήσω απέναντι. Δυσκολεύτηκα να εύρω την αρχή. Αρχικά επισκέφθηκα την Εσπερίδα, θεωρώντας καταλληλότερη είσοδο-πρόσβαση, αλλά κάτι αδέσποτα είχαν αράξει στο πλάτωμα, και με κοιτούσαν παράξενα, ως ανεπιθύμητο στο στέκι τους. Επέστρεψα από την πλευρά τής Ιονίας οδού, όπου σε μια παράκαμψη, φαίνεται ένα εκκλησάκι, σχεδόν στο πουθενά. Κι αρχίζω να περπατάω, σε ένα χωμάτινο δρομάκι, με αγκάθια και πέτρες. Δεν φάνηκε να έχει ενδιαφέρον, μάλλον περιπέτεια μού θύμιζε.

Όμως , πιάνοντας την καλή μεριά, στην πλαγιά ‘ξεφύτρωσε’ ένα σύνολο από κυψέλες. Κοντοστάθηκα , όπως θα έκαναν οι περισσότεροι, από τον φόβο, μην έρθει καμιά ομάδα μελισσών κατά πάνω μου. Προσπέρασα βιαστικά, αλλά πρόβαλε άλλη μια ομάδα κυψελών. Ε, μετά συνήθισα, άλλη μία, κι άλλη μία, μέχρι πού συνάντησα μια υπόγεια διάβαση, πού βγάζει στην παράπλευρη τής Ιόνιας οδού. Συμπέρασμα Τι καλό έχει αυτός ο τόπος, για να εγκαθίστανται, φιλοξενούμενες οι μέλισσες! Μαραθοβούνι! Βουνό τού μάραθου. Εκεί λοιπόν γεννήθηκε η ιδέα τής κατοικίας «των μελισσών», μάλλον ο πολιτισμός τους. Εκείνη την εποχή, «παιζοταν», η δημιουργία ή μη Γεωπονικής Σχολής στην Άρτα. Επίσης, ήταν σε εβδομαδιαία, αν όχι σε ημερίσια διάταξη, η οριοθέτηση τής κοίτης τού Αράχθου, με την αξιοποίηση των παραποτάμιων εκτάσεων. …και το βουνό, το Μαραθοβούνι, συλλογίζομαι τι ρόλο άραγε παίζει. Αρχικά σκέφθηκα αν θα μπορούσε να γίνει ένα μουσείο μελιού, μια Σχολή Μελισσοκομίας, (παρένθεση 1). Στα μέσα Οκτωβρίου τού 2017, πήρε το αυτί μου μια είδηση, να λέει για ένα Πανελλήνιο Συνέδριο Μελισσοκομίας στα Ιωάννινα. Κι είπα πάλι τα Γιάννενα ‘παίζουν’.

Και ξεκίνησα να ονειρεύομαι ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα η Άρτα, από «μέλια». Μέλι πευκο-ελατίσιο, μέλι ρικιο-κουμαριάς, μέλι ανθού πορτοκαλιάς, κι ακτινιδίου. Ποιος όμως θα υποστήριζε , μια οργανωμένη «κοινωνία των μελισσών». (παρένθεση 2) Ο Πολιτισμός “των μελισσών” Μιά αξιολάτρευτη κοινωνία, με αυστηρούς κανόνες λειτουργίας, σε μια κυψέλη ελάχιστων διαστάσεων, όπου η κυκλοφορία, γίνεται με τόση επιμέλεια, χωρίς συγκρούσεις, και προσπεράσματα, για την αποθήκευση στις εξαγωνικές κέρινες κοιλότητες, τού μελιού και της γύρης . Ο Γεωμετρικός κάνναβος “των μελισσών” Το Αριστούργημα τής Εξαγωνικής Αρχιτεκτονικής. 60 μοιρών γωνία, με κανονικότητα πλευράς, συντελείται ενα ανάπτυγμα κηρήθρας, πού αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να καταμεριστεί ένας χώρος σε ίσα τμήματα με την ελάχιστη δομική στήριξη. Ετσι γεννιέται η ιδέα μια πρότασης αξιοποίησης τού Μαραθοβουνίου, πού χρόνια τώρα στέκεται ‘απέναντι’ , απ’ την πόλη Άρτα.

ΟΙΚΙΣΜΟΣ των Μελισσών Κυψέλες περιμετρικά τού Μαραθοβουνίου Ένας πληθυσμός σε κινητικότητα, γύρω απο τούς ΠορτοκαλΕλαιώνες. 280 Στρέμματα σε απόσταση 500 μέτρων απο την πόλη τής Άρτας. Μάραθος: To αρωματικό βότανο με τη μυοχαλαρωτική δράση.
Διά ταύτα ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΕΣΠΕΡΙΣ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΠΟΝΙΑΣ – ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (παρένθεση 3) Εκθεσιακός χώρος κυψελών Μαραθοβουνίου – Εκθεσιακό Κέντρο Άρτας Ένας τέλειος συνδυασμός, με «απ’ ευθείας» σύνδεση, έστω ορατή. … κι όλα «μέλι-γάλα» = Συμβιβασμός & (τόπος με πολύ γόνιμο έδαφος). το εκκλησάκι πού σας έλεγα Στο βάθος «η κοιμωμένη» «μια κατοικία μελισσών»
Ο Νίκος Κ. Φακίτσας είναι αρχιτέκτονας