Πίνοβο: Αετοχώρι – κορυφογραμμή Βίσογκρατ – Πίνοβο (2.156μ) – Αετοχώρι
Σάββατο μεσημέρι και η ομάδα μας αναχωρεί για το Αετοχώρι της ορεινής Αλμωπίας στο νομό Πέλλας. Στόχος μας είναι να διασχίσουμε το Πίνοβο περνώντας τρεις από τις ψηλότερες κορυφές του. Το Πίνοβο είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά βουνά της χώρας μας που εντυπωσιάζει καθώς ορθώνεται στο τέλος του κάμπου της Αλμωπίας, οριοθετώντας τη συνοριογραμμή μεταξύ Ελλάδας και Βόρεις Μακεδονίας. Η βόρεια πλευρά του καλύπτεται από πυκνά δάση που φύονται πάνω σε ομαλές πλαγιές ενώ νότια κόβεται απότομα σχηματίζοντας απότομες ορθοπλαγιές με διάσπαρτα δάση κυρίως οξιάς και βελανιδιάς. Στο μεγαλύτερο μέρος της κορυφογραμμής συναντάμε αμπριά, χαρακώματα, κτίσματα αλλά και σκουριασμένα πυρομαχικά απομεινάρια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έχοντας αυτά στο μυαλό μας και μετά από περίπου 4 ώρες οδήγησης φτάνουμε στο Αετοχώρι όπου κάποιοι στήνουν σκηνές ενώ άλλοι επιλέγουν να κοιμηθούν στο παλιό σχολείο.
Κυριακή πρωί και έχοντας ως παρέα τον ήλιο που έχει ανατείλει πριν από λίγα λεπτά καθώς και μέλη του ΕΟΣ Αριδαίας ξεκινάμε την ανάβασή μας μέσα από καλογραμμένο μονοπάτι το οποίο κινείται ανηφορικά και σύντομα μπαίνει σε δάσος οξιάς. Τα πρώτα κρύα του φθινοπώρου δεν αρκετά ώστε να αλλάξουν τα χρώματα από τις φυλλωσιές των δέντρων και μόνο οι κορυφές τους έχουν πάρει να κοκκινίζουν ενώ τα κατώτερα κλαδιά έχουν ακόμα πράσινα τα φύλλα τους. Αφού απολαύσουμε το μεγαλείο του δεντροσκέπαστου μονοπατιού αρχίζουμε σιγά σιγά να βγαίνουμε σε υποαλπικά λιβάδια όπου απολαμβάνουμε τη θέα των απότομων ορθοπλαγιών με τα χαρακτηριστικά μυτίκια. Από εκεί ξεκινάει η ανάβασή μας για την κορυφή του Βίσογκρατ στα 2.150μ. Η κορυφογραμμή εντυπωσιάζει με το πετρώδες ανάγλυφο που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ομαλό ανάγλυφο που την περιβάλει.
Από το Βίσογκρατ τα βήματά μας μας οδηγούν προς την ψηλότερη κορυφή την Κορφούλα στα 2.156μ περνώντας μέσα από αχανή αλπικά λιβάδια γεμάτα μύρτιλα. Καθώς περπατάμε πάνω στην κορυφογραμμή που βρίσκεται πάνω από τις ορθοπλαγιές πάνω μας πετούν κυκλικά τρεις κραυγαετοί οι οποίοι μας συντροφεύουν για αρκετή ώρα μέχρι να επιστρέψουν στη φωλιά τους μέσα στα απόκρυμνα βράχια. Από κάτω μας ακριβώς ένα χαλί από κοκκινωπές οξιές ενώ λίγο πιο πέρα απλώνεται ο κάμπος της Φιλώτειας και αμέσως μετά της Αριδαίας. Περπατώντας πάνω στο συμμαχικό μονοπάτι, το μονοπάτι των Γάλλων, οδηγούμαστε στην Κορφούλα. Εδώ μας δίνεται η δυνατότητα να θαυμάσουμε όλο τον ορεινό όγκο που εκτείνεται από το Καϊμκάτσαλαν και φτάνει μέχρι τη Τζένα. Ένα σύμπλεγμα πανέμορφων κορυφών που σίγουρα αξίζει κάποιος να διασχίσει.
Συνεχίζουμε για την κορυφή Μύτη στα 2.066μ και μετά από σύντομη στάση συνεχίζουμε την πορεία μας. Από εδώ και πέρα η πορεία μας είναι κατηφορική και κινούμαστε πάνω σε ράχη η οποία μας οδηγεί ομαλά σε μονοπάτι που κινείται μέσα σε δάσος οξιάς και τραβερσάρει κάτω από το θόλο των δέντρων. Το μονοπάτι στα περισσότερα σημεία του ευδιάκριτο ελίσσεται ομαλά μέχρι που βγαίνουμε σε χωματόδρομο ο οποίος μετά από περίπου δύο ώρες θα μας οδηγήσει και πάλι στο Αετοχώρι.
Συνολικά ήταν μια πανέμορφη πορεία η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της κινείται σε καλό μονοπάτι χωρίς τεχνικές δυσκολίες ιδανική για όσους αντέχουν να περπατήσουν περίπου 12 ώρες και να αποζημιωθούν με την υπέροχη θέα που τους προσφέρεται καθώς και τα πυκνά δάση που θα περιδιαβούν. Αξίζει σίγουρα η ανάβαση στο Βίσογκρατ καθώς και να εγκαταλείψετε ελαφρώς το μονοπάτι για να κινηθείτε στα χτένια που οδηγούν στην Κορφούλα.
Τέλος θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον πρόεδρο του Ε.Ο.Σ Αριδαίας για την παρέα και τη βοήθεία του στην οργάνωση της εξόρμησης καθώς και τον πρόεδρο της κοινότητας Αετοχωρίου που μας επέτρεψε να χρησιμοποιήσουμε το χώρο του σχολείου.