ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΗ;

Γράφει ο Πάρις Κονιτσιώτης

Σε έναν βραδινό περίπατο των τελευταίων ημερών μετά τη βροχή ήρθε στ αυτιά μου ο χαρακτηριστικός ήχος ενός κούκου, του πτηνού με το χαρακτηριστικό δισύλλαβο κάλεσμα , που ο ερχομός του τον Απρίλιο έχει συνδεθεί με την έναρξη της Άνοιξης. Λίγο πιο πάνω συνάντησα έναν φίλο τον Παύλο τον Στασινό τον χειρούργο με την αέναη προσφορά στο τοπικό κοινωνικό σύνολο και μου είπε μια κουβέντα για τις σημερινές πολιτικές συμπεριφορές , οπότε ο συνειρμός ήταν αναπόφευκτος. Ο Παύλος ήταν ίσως ο μόνος , ένας από τους λίγους, δεν το έψαξα θα σας γελάσω , που όντας βουλευτής διαφώνησε με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου παραιτήθηκε παραδίδοντας – παρακαλώ – και την βουλευτική του έδρα , οπότε η βροχή, το κρύο, ο κούκος και ο Παύλος με έκαναν να αναρωτηθώ «ένας κούκος μπορεί να φέρει την άνοιξη ; ».

Αυτή η πολιτική άνοιξη δυστυχώς για μας θα αργήσει να φανεί στην χώρα μας. Όταν εφαρμόζονται μόνο πολιτικές του παρελθόντος και το πολιτικό τοπίο θυμίζει κινούμενη άμμο δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα.
Για παράδειγμα στον ΣΥΡΙΖΑ… αρχίζουν να αναρωτιόνται αν ένας κούκος ωσάν τον κ. Πολάκη μπορεί να φέρει την άνοιξη , στη ΝΔ αν ένας κούκος ωσάν τον κ. Αδωνι μπορεί να κάνει το ίδιο , ενώ στα μικρά κόμματα γραφικές εμφανίσεις ωσάν της κ. Μεγαλοοικονόμου και άλλων, κατά τον Χρ. Χωμενίδη « μη γελοιογραφήσιμων και αχαλίνωτα ψευδόμενων », μας επιφυλάσσουν ατέλειωτους πολιτικούς χειμώνες.
Όταν οι συνταγές παραμένουν πεισματικά οι ίδιες με τα κόμματα προσηλωμένα σε «γιαλιστερά » πρόσωπα της καθημερινότητας χωρίς να εξετάζουν το παρελθόν , την εντιμότητα , την έλλειψη εξαρτήσεων από οφειλές και συμφέροντα η ελληνική κοινωνία θα παραμένει εγκλωβισμένη στις λογικές να σέρνει στο αυτόφωρο τη γιαγιά των 90 χρόνων που πούλαγε τερλίκια και να αφήνει …μεγαλοκαρχαρίες να λυμαίνονται την αγορά.

Ποιος δεν αισθάνεται μια ενδόμυχη κακομοιριά όταν στην Εσθονία μια μικρή χώρα που την τελευταία τριετία έκανε την τεχνολογική της επανάσταση , για να ανοίξεις μια επιχείρηση μπορείς να το κάνεις σε 20 λεπτά και από το κινητό σου , ενώ εδώ η απίστευτη γραφειοκρατία του ΑΜΚΑ, του ΑΦΜ, των πιστοποιητικών , των λογαριασμών στην Τράπεζα, του ΕΦΚΑ , της ταμειακής , του λογιστή σε παραπέμπουν σε …τεταρτοκοσμική χώρα.
« Η ανοχή στην πραγματικότητα και η αφασιακή σιωπή είναι δική μας δημιουργία».
Υπάρχει προοπτική ;
Κατά την ταπεινή μου άποψη δεν έχει αξία να μιλάμε γι αυτό , αν τα κόμματα δεν ενδιαφερθούν πραγματικά και αξιοκρατικά να προσεγγίσουν πολίτες έντιμους , πετυχημένους στη δουλειά τους με εμπειρία – αλήθεια μπορείς να ασχολείσαι με οικονομικά θέματα του Κράτους και τα οικονομικά του σπιτιού σου να είναι σε κακά χάλια – και γνώσεις στην τριβή της καθημερινότητας για την αντιμετώπιση κρίσεων με σύνεση και για το συμφέρον του γενικού συνόλου.

Είναι αδιανόητο να γίνονται υπουργοί άτομα χωρίς καμία εργασιακή εμπειρία «που δεν έχουν κολλήσει ούτε ένα ένσημο», είτε επειδή είναι φίλος ή φίλη του κολλητού στο κυβερνητικό περιβάλλον, είτε επειδή …κράτησε την ομπρέλα στον πρωθυπουργό, είτε επειδή είναι καθηγητής – αχ αυτές οι θεωρητικές αντιλήψεις μας έχουν ζεματίσει κατ΄επανάληψη – είτε επειδή βγήκε στα μέσα ενημέρωσης και υπερασπίστηκε με τις κλισαρισμένες αρλουμπολογίες τις θέσεις του κόμματος , είτε επειδή ξέρει να ξεκατινιάζεται στο Twitter , είτε να «πουλάει μαγκιές» υπέρ του κόμματος και χίλια δύο άλλα λάθη και ατοπήματα που βλέπουμε όλοι κάθε μέρα.
Είναι δυνατόν να χρωστάς μεγάλα ποσά από δάνεια στις Τράπεζες , να μην πληρώνεις ή να κάνεις χαριστικές ρυθμίσεις κι από την άλλη να απαιτείς από τους πολίτες να είναι απόλυτα συνεπείς ;

Η σοβαρότητα και η εμπιστοσύνη στη διαχείριση των κοινών και προ πάντων η αξιοκρατική επιλογή προσώπων έντιμων και ικανών που θα αντιμετωπίσουν την σπατάλη, την διαφθορά και την ανομία , οδηγούν στην κανονικότητα.
Δεν υπάρχει από κανέναν καμία τέτοια πρόθεση κι εμείς οι πολίτες τον ρυθμό μας … ίδιο ψηφίζει « ο τυφλός» ίδιο κι ο ανοιχτομάτης .
Οι πελαργοί ήρθαν , τα χελιδόνια οσονούπω αλλά για μας η άνοιξη της κανονικότητας φαίνεται ότι αργεί ακόμη.