Οι συγγραφείς αποκαλύπτουν τα μυστικά τους στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη

Συνέντευξη του Τζεφ Κίνι

Το χιούμορ είναι ο λόγος που τα παιδιά επιστρέφουν συνεχώς στα βιβλία μου

Ο Τζεφ (Τζέφρι) Κίνι γεννήθηκε το 1971 στο Φορτ Ουάσιγκτον του Μέριλαντ, στις ΗΠΑ. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ουάσινγκτον και το 1995 μετακόμισε στη Νέα Αγγλία. Ο Κίνι είναι σχεδιαστής διαδικτυακών παιχνιδιών, συγγραφέας, εικονογράφος και παραγωγός παιδικών βιβλίων, με πιο γνωστή τη σειρά “Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα” (“Diary of a Wimpy Kid”), που δημιουργήθηκε το 2004 πρώτα online και μετά σε έντυπη μορφή. Σήμερα ζει τώρα στη νότια Μασαχουσέτη με τη σύζυγό του Τζούλι και τους δυο γιους τους, τον Γουίλ και τον Γκραντ. Το 2009 περιλήφθηκε στον κατάλογο του περιοδικού “Time” με τους “100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή σε όλο τον κόσμο”.

ΕΡ.: Ποιο ήταν το κίνητρο για να γράψετε το πρώτο βιβλίο, από τη σειρά «Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα»;
ΑΠ.: Πάντοτε ήθελα να γίνω σκιτσογράφος εφημερίδων, αλλά δεν μπόρεσα να μπω στο χώρο αυτό. Η αλήθεια είναι ότι τα σκίτσα μου δεν ήταν και τόσο καλά. Έτσι αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο σε μορφή ημερολογίου, ως αγόρι της πρώτης γυμνασίου. Ήξερα ότι αν έγραφα και ζωγράφιζα σαν παιδί, κανείς δεν θα μπορούσε να πει ότι η δουλειά μου δεν ήταν αρκετά καλή.

ΕΡ.: Ήταν εύκολο να το εκδώσετε;
ΑΠ.: Στάθηκα πραγματικά τυχερός. Πήγα σε ένα συνέδριο για κόμικς στη Νέα Υόρκη το 2006, «οπλισμένος» με ένα δείγμα είκοσι σελίδων. Έπεσα ακριβώς πάνω στο κατάλληλο άτομο, τον Τσάρλι Κόκμαν. Του άρεσε η δουλειά μου, κι από τότε παραμένει εκδότης μου.

ΕΡ.: Για ποιο λόγο τον ήρωα που δημιουργήσατε, τον Γκρεγκ, τον βάζετε να πρωταγωνιστεί ως μαθητής του Γυμνασίου;
ΑΠ.: Σκέφτηκα ότι το γυμνάσιο θα ήταν καλό σκηνικό για τα βιβλία μου. Δεν γράφουν πολλοί άνθρωποι για τα παιδιά του γυμνασίου, διότι είναι μια αρκετά δύσκολη περίοδος στη ζωή του ατόμου. Σκέφτηκα όμως ότι αποτελούσε το τέλειο σκηνικό για κωμωδία.

ΕΡ.: Δεν ήταν δύσκολο να γράψετε αλλά και να ζωγραφίσετε το συγκεκριμένο βιβλίο;
ΑΠ.: Μου είναι δύσκολο να γράφω και δύσκολο να ζωγραφίζω. Τα κάνω και τα δύο πολύ αργά. Πάντα όμως βρίσκω όσο χρόνο χρειάζεται για να τα τελειώσω.

ΕΡ.: Ο Γκρεγκ είναι ένα παιδί που βρίσκεται στην εφηβεία. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει θα μπορούσαν να τα έχουν και άλλοι έφηβοι στην σημερινή κοινωνία μας;
ΑΠ.: Νομίζω ότι ο Γκρεγκ ευθύνεται ο ίδιος για τα προβλήματά του. Το βιβλίο μου δεν είναι κοινωνικός σχολιασμός. Αφορά συγκεκριμένα τον Γκρεγκ, ο οποίος είναι ένας πρωταγωνιστής με πολλά ελαττώματα.

ΕΡ.: Σε όλα τα βιβλία σας υπάρχει το χιούμορ. Μήπως και αυτό το στοιχείο μαζί με την εξαιρετική δουλειά σας και πρωτοτυπία αποτέλεσε ένα σημείο αναγνώρισης και επιτυχίας των βιβλίων σας;
ΑΠ.: Ναι, πιστεύω ότι το χιούμορ είναι ο λόγος που τα παιδιά επιστρέφουν συνεχώς στα βιβλία μου. Δουλεύω πολύ σκληρά γράφοντας τα κείμενα για τα σκίτσα και είμαι περήφανος για το χιούμορ που υπάρχει στα βιβλία μου.

ΕΡ.: Πως ανταποκρίθηκαν στα βιβλία σας οι μικροί αναγνώστες;
ΑΠ.: Υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση από την αρχή. Πιστεύω ότι στα παιδιά αρέσει να διαβάζουν κάτι που δεν τους φαίνεται σαν εργασία. Το διάβασμα θα πρέπει να είναι διασκέδαση για τα παιδιά.

ΕΡ.: Στο τέταρτο βιβλίο της ομώνυμης σειράς, «Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα: Φτιάξε το δικό σου βιβλίο», δίνετε τον λόγο στους εφήβους. Τους προτείνετε να ζωγραφίσουν να απαντήσουν σε ερωτήσεις και στο τέλος να γράψουν τη δική τους προσωπική ιστορία. Μπορείτε να μας εξηγήσετε αυτή την πρωτοτυπία του αναφερόμενου βιβλίου σας;
ΑΠ.: Πιστεύω ότι κάθε παιδί έχει μια ιστορία μέσα του και ήθελα να βάλω τον έλεγχο στα χέρια των παιδιών. Νομίζω ότι το ημερολόγιο «Φτιάξε το δικό σου βιβλίο» δείχνει στα παιδιά ότι δεν χρειάζεται να είναι παθητικά. Μπορούν και μόνα τους να δημιουργήσουν υπέροχα πράγματα.

ΕΡ.: Γνωρίζετε πως και στην Ελλάδα τα βιβλία σας γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία;
ΑΠ.: Ένα από τα πρώτα μηνύματα που έλαβα ήταν από έναν Έλληνα φοιτητή της Νομικής που διάβαζε τη δουλειά μου στο διαδίκτυο, κι έτσι έχω μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου για την Ελλάδα. Δεδομένου ότι ζω σε μια μικρή πόλη στη Μασαχουσέτη κι έχω δύο μικρά παιδιά, δεν ταξιδεύω και πολύ, οπότε είναι πραγματικά συναρπαστικό και ευχάριστο ν’ ακούω ότι η σειρά έχει επιτυχία στην Ελλάδα!

ΕΡ.: Τι θα προτείνατε μέσα στους Έλληνες αναγνώστες;
ΑΠ.: Θα πρότεινα να πείτε τις δικές σας ιστορίες. Τα βιβλία μου είναι πολύ συνηθισμένα. Δεν υπάρχουν ειδικά εφέ, ούτε δράκοι ή βρικόλακες. Οι ιστορίες μου είναι από την καθημερινή ζωή. Πιστεύω πως αυτές είναι οι καλύτερες ιστορίες… εκείνες που ακούγονται πραγματικά αληθινές.

Η συνέντευξη είχε δημοσιευτεί, για πρώτη φορά, στο περιοδικό Index, πριν από μια δεκαετία.