Ψαροπλιά S.O.S.
Νομίζω πως με την αλλόκοτη πρόταση της ΛΕΣΧΗΣ ΑΡΤΙΝΩΝ, να μεταφερθούν ξανά τα ιχθυοπωλεία στα «Ψαροπλιά», ανεδείχθη η χρησιμότητα του ΦουΜπου… πετάς μια ιδέα κι άστη να τη σχολιάζουν…
Αλλά ειδικά για τα «Ψαροπλιά», δεν είναι απλώς να πετάξεις μια «ιδέα»… κι αυτό επειδή εκεί κάτω απ’ τα πλατάνια, έγιναν πράματα και θάματα, χτίστηκαν αγωνιστικές καριέρες, λοιδορήθηκαν τοπικοί παράγοντες, ευτελίστηκαν άνθρωποι που παρουσιάστηκαν ξυπόλητοι στο ΚΑΣ, ενώ ακούστηκαν ένα σωρό «αυταπάτες» από την Τοπική Αριστερά…
Επαναφέρω λοιπόν στη μνήμη όσων θέλουν να ξεχάσουν την υπόθεση Ψαροπλιά, την προσφυγή στο ΚΑΣ, το πολιτιστικό μαστίγωμα από τους αρχαιολόγους, όσων πήγαν να υποστηρίξουν πως οι τοίχοι των μαγαζιών ήταν δια χειρός Ικτίνου, αλλά και την κενότητα ορισμένων που πάτησαν πάνω στα fake news της εποχής…
Μιλάμε για το 2010… και την Πέμπτη, 29 Απριλίου 2010, στο τοπικό blogspot, που έχει αναστείλει τη λειτουργία του, φιλοξενήθηκαν τα παρακάτω κείμενα:
«Ψαροπλιά S.O.S.
Έχω ήδη μιλήσει για το “έγκλημα” που ετοιμάζεται κατά της πόλης, κατά του ελεύθερου χώρου, κατά των Αρτινών και κατά της ποιότητας της ζωής μας σε τελική ανάλυση…
Ήδη ομάδες πολιτών οργανώνονται για να πολεμήσουν το ξεπούλημα των “ασημικών”…
Το παρακάτω κείμενο μου το έστειλαν με mail οι “Πολίτες για τα Ψαροπλιά” και το αναδημοσιεύω χωρίς κανένα σχόλιο.
Σίγουρα στις επόμενες εβδομάδες και μήνες θα μας δοθούν πολλές ευκαιρίες και για να μιλήσουμε και για να ανταλλάξουμε απόψεις και για να κινητοποιηθούμε…»
Να θυμίσουμε πως ο Απρίλης του 2010 ήταν προεκλογικός μήνας… το φθινόπωρο γίνονταν εκλογές και στο Δήμο Αρταίων, πήγαιναν τα μαχαιρώματα στον Δήμαρχο Π. Οικονομίδη δέκα-δεκα…
Ποιο ήταν το κείμενο που φιλοξένησε το τοπικό blogspot; Ιδού:
«Πολίτες για τα ΨΑΡΟΠΛΙΑ ή ΨΑΡΟΠΛΙΑ S.O.S.
Ψήφισμα διαμαρτυρίας πολιτών Άρτας κατά της απόφασης για παραχώρηση της Ψαραγοράς σε ιδιώτες
Οι πολίτες της Άρτας που υπογράφουμε το κείμενο αυτό εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας και την πλήρη αντίθεσή μας στην απόφαση που έλαβε η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου να παραχωρήσει την πλατεία της Ψαραγοράς σε ιδιώτες, οι οποίοι αποκτούν το δικαίωμα να την εκμεταλλευτούν για 25 χρόνια μετατρέποντάς την σε καταστήματα και κάθε είδους επιχειρήσεις. Η απόφαση αυτή περιφρονεί βάναυσα τους φορείς της πόλης και τους πολίτες και στρέφεται κατά της ιστορίας, του πολιτισμού και της παράδοσης της πόλης. Είναι σαφές πως με τον τρόπο αυτό ένας ακόμη ελεύθερος χώρος του ιστορικού κέντρου της πόλης αφαιρείται από την τοπική κοινωνία και χαρίζεται κυριολεκτικά άνευ όρων στην ασυδοσία της κερδοσκοπίας. Όσοι έλαβαν την απόφαση, εγκατέλειψαν ψαραγορά, την άφησαν να υποβαθμιστεί και τώρα την ξεπουλάνε γρήγορα, αδιαφορώντας για το τι θέλουν οι πολίτες και τι χρειάζεται η πόλη.
Η κοινή γνώμη της Άρτας παρακολουθεί με βαθιά ανησυχία το ξεπούλημα των ελεύθερων χώρων και τη μετατροπή τους σε εστίες αθέμιτου ανταγωνισμού των ιδιωτών και σε μια κακόγουστη συνύπαρξη των πιο αλλοπρόσαλλων εικόνων.
.»Μας προκαλεί κατάπληξη το γεγονός πώς οι δημοτικοί παράγοντες δεν αισθάνονται το αυτονόητο που αισθάνεται και ο τελευταίος πολίτης: δεν έχει ανάγκη η Άρτα από άλλα τραπεζοκαθίσματα, από άλλα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, από κομμωτήρια, γραφεία, τράπεζες κλπ. Και δεν είναι ο δήμος αρμόδιος να βρει στέγη σε όσους επιθυμούν να επιχειρήσουν σε τέτοιους τομείς. Ο δήμος οφείλει να εκπροσωπεί τα συμφέροντα των πολιτών και να βρίσκει χώρους να στεγάσει τις ανάγκες τους και τις αναζητήσεις τους.
.»Η Άρτα έχει ανάγκη από μια νέα κουλτούρα δόμησης και αξιοποίησης των ελεύθερων χώρων. Η Άρτα έχει ανάγκη από χώρους τέχνης και πολιτισμού (βιβλιοθήκες, αίθουσες καλλιτεχνικής δράσης και πολιτιστικών εκδηλώσεων, στέκια νεανικής έκφρασης και κουλτούρας, ερασιτεχνικές μουσικές σκηνές). Ας γίνει, τέλος πάντων, ένας αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για μια ουσιαστική ανάπλαση των ελεύθερων χώρων της πόλης, ώστε να καταστεί η Άρτα σημείο πολιτιστικής αναφοράς και όχι να συνεχίσει να αργοσβήνει μπαίνοντας στο περιθώριο. Δε θα μείνει, επιτέλους, σπιθαμή γης σ’ αυτή την πόλη που να ανήκει στα γράμματα, στις τέχνες, στον πολιτισμό και στους νέους ανθρώπους που αναζητάνε εναλλακτικές μορφές έκφρασης και δημιουργίας;
.»Καλούμε τους Αρτινούς πολίτες, όσους αντιστέκονται στην παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες και στην ισοπέδωση των ελεύθερων χώρων, όσους θέλουν πραγματικά μια πόλη ανοιχτή στους πολίτες και στις ανάγκες τους, να δηλώσουν και να διαδηλώσουν με κάθε τρόπο και κάθε μέσο την αντίθεσή τους στο ξεπούλημα και στο μασκάρεμα της ψαραγοράς. Δε θα επιτρέψουμε να περάσουν τέτοια σχέδια. Θα είμαστε υπόλογοι στις γενιές του μέλλοντος».
Διαβάζοντας αυτό το κείμενο, μετά από 12 χρόνια πατριώτη, δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις πως όλες αυτές οι αυταπάτες κυριάρχησαν και στην κεντρική πολιτική σκηνή με άλλο περιεχόμενο…
Άκου ωραία λόγια, πατριώτη: «Η Άρτα έχει ανάγκη από μια νέα κουλτούρα δόμησης και αξιοποίησης των ελεύθερων χώρων. Η Άρτα έχει ανάγκη από χώρους τέχνης και πολιτισμού (βιβλιοθήκες, αίθουσες καλλιτεχνικής δράσης και πολιτιστικών εκδηλώσεων, στέκια νεανικής έκφρασης και κουλτούρας, ερασιτεχνικές μουσικές σκηνές)…»!!!
Εμ, τότε, με όσα κάνει ο Χρήστος Τσιρογιάννης, για βιβλιοθήκες, δωμάτια ηρεμίας, κι άλλες βιβλιοθήκες, χώρους εκδηλώσεων κι άλλους χώρους εκδηλώσεων, αξίζει την ψήφο (τους) για άλλες δύο 5ετίες…
Άκου κι άλλα ωραία λόγια πατριώτη: «Καλούμε τους Αρτινούς πολίτες, όσους αντιστέκονται στην παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες και στην ισοπέδωση των ελεύθερων χώρων, όσους θέλουν πραγματικά μια πόλη ανοιχτή στους πολίτες και στις ανάγκες τους, να δηλώσουν και να διαδηλώσουν με κάθε τρόπο και κάθε μέσο την αντίθεσή τους στο ξεπούλημα και στο μασκάρεμα της ψαραγοράς»!!!
Πράγματι, η Άρτα πήγε πίσω επειδή «ξεπουλήθηκαν» τα Ψαροπλιά… Αλήθεια, όσοι βλέπουν σήμερα τα Ψαροπλιά, το χώρο και τους ανθρώπους, αισθάνονται καλά, με όσα υποστήριζαν τότε, για «μασκάρεμα» και τα λοιπά… και τα λοιπά;
ΥΓ1: αυτό το αίσχος στο κέντρο της πόλης, ήταν αποτέλεσμα της αντίστασης των ανθρώπων του πολιτισμού, στο «ξεπούλημα σε ιδιώτες»…
ΥΓ2: Για την ιστορία ένας από αυτούς, που αντιστέκονταν στην μετατροπή των Ψαροπλιών σε χώρο αναψυχής, το 2010, είχε στο προεκλογικό του φυλλάδιο στις εκλογές του 2014, πως «αυξάνεται η Δημοτική Περιουσία»… (ξανα)ψηφίστε τον…
Με ανεβασμένες μετοχές…
Ο κορωνοϊός και η πανδημία που ακολούθησε, αλλού κατακρήμνισαν βεβαιότητες κι αλλού ανέδειξαν συμπεριφορές και πρόσωπα… ας πούμε στον κλάδο της πτηνοτροφίας, που οι βεβαιότητες ήταν άμετρες, η πανδημία επέφερε σοβαρό πλήγμα, με αποτέλεσμα να υπάρχει αυτή τη στιγμή ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το εγγύς μέλλον…
Από την άλλη όμως το κέρδος για την Άρτα ήταν η ανάδειξη του ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ, ως αντίβαρο και πόλο ισορροπίας απέναντι στους δύο μεγάλους παίκτες του κλάδου, την ΠΙΝΔΟ και τον ΝΙΤΣΙΑΚΟ…
Και σήμερα αυτό, οι ντόπιοι πτηνοτρόφοι που δοκιμάζονται ποικιλοτρόπως, το παραδέχονται και το πιστώνουν στον πρόεδρο του ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΥ ΑΡΤΑΣ, τον Δημήτρη Πετανίτη… ο οποίος ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ, όχι μόνο ΑΝΤΕΞΕ στην πίεση της πανδημίας, αλλά και αποτέλεσε πυλώνα σταθερότητας στις εκατοντάδες οικογένειες εργαζόμενων, συνεταίρων και συνεργατών, αλλά και όλων των υπόλοιπων προμηθευτών μικρών και μεγάλων…
Με ανεβασμένες τις μετοχές ανάμεσα στον κλάδο των πτηνοτρόφων ο πρόεδρος, ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΤΑΝΙΤΗΣ, θα μπορέσει να κινηθεί και να πείσει τους κυβερνητικούς και άλλους παράγοντες, πως η πορεία αυτής της μεγάλης Αρτινής Συνεταιριστικής Επιχείρησης δεν πρέπει για κανένα λόγο να ανακοπεί, αλλά αντίθετα θα πρέπει να στηριχθεί και να διευκολυνθεί παντοιοτρόπως…
Αποχαιρετισμοί…
Ο Γιάννης Παπακώστας που έφυγε από κοντά μας προχθές, ήταν από τις λεγόμενες «καλτ» φυσιογνωμίες της παλιάς Άρτας… από τους Αρτινούς παλιάς κοπής, που τόσο στον επαγγελματικό τους χώρο, όσο και στον κοινωνικό κινήθηκαν πάντα με αρχές και αξίες…
Φυσικά ο κύριος Γιάννης, υπηρέτησε τον πολιτισμό και τις τέχνες με τις ίδιες αρχές και έβαλε το δικό του λιθαράκι στον ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ, που την περίοδο της προεδρίας του άμβλυνε και τις αντιθέσεις που υπήρχαν ανάμεσα σε συλλόγους…
Μάλιστα, ο Γιάννης Παπακώστας, όταν είχα την επιμέλεια έκδοσης της ΑΡΤΗΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ, ήταν από τους ανθρώπους του πολιτισμού, που τον φιλοξενήσαμε με χαρά στις σελίδες της…
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στον καλό μου φίλο, τον γιό του τον Κώστα Παπακώστα και στους οικείους του…