Ξυπνητήρι!!!

Η πρόταση του Επιμελητηρίου Άρτας και του προέδρου του Γιάννη Γκολομάζου, να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για να αναγνωρισθεί ως Προϊόν Γεωγραφικής Προέλευσης (ΠΓΕ) το ακτινίδιο της Άρτας, πρέπει να λειτουργήσει ως ένα μεγάλο «ξυπνητήρι» στους τοπικούς παραγωγούς… και η πρόταση να αναλάβει η Περιφέρεια αυτή την πρωτοβουλία, νομίζω πως είναι σωστά στοχευμένη αφού η Περιφέρεια διαθέτει και μηχανισμούς, αλλά και πόρους ώστε να φέρει εις πέρας την κατάθεση του Φακέλου με όλα τα στοιχεία, που θα δώσουν πόντους στο ακτινίδιο της Άρτας…

Το θέμα λοιπόν είναι να ξυπνήσουν όλοι οι σκόρπιοι παραγωγοί ακτινιδίου και να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες που δίνουν οι νόμοι σχετικά με ομάδες παραγωγών αλλά και με συνεταιρισμούς… ακόμα-ακόμα και με δημιουργία κλαδικών Συλλόγων, όπου θα αναδειχτεί πως η συλλογικότητα στην ενημέρωση, μπορεί να είναι σωτήρια για τους μεμονωμένους –και άρα αποκομμένους από την αναγκαία ενημέρωση- παραγωγούς…

Το επόμενο βήμα, βέβαια, είναι να κατασκευασθεί το Επιχειρηματικό Πάρκο… η απόφαση του Δημάρχου Αρταίων, να το μεταθέσει από τον Αμμότοπο, στο διπλανό χωριό από εκεί που ο ίδιος κατάγεται, στη Καλαμιά, έχει το ρίσκο να ακυρωθεί το σχέδιο και να χαθεί μια ακόμη πενταετία, αφού ήδη χάθηκε μια πενταετία στη δική του Δημαρχιακή θητεία… Αυτό είναι κάτι που αύριο, μεθαύριο θα το «χρεωθεί» μόνος του…

Ήδη ακούγεται πως οι «συνήθεις ύποπτοι», όλοι αυτοί που τόσα χρόνια θέτουν εμπόδια στην αναπτυξιακή προοπτική της Άρτας, διακινούν προτάσεις για την περιοχή αυτή που ενδείκνυται για Επιχειρηματικό Πάρκο, που αγγίζουν τα όρια του λαϊκισμού: να την «κόψουν», λέει, σε χωράφια, να τα μοιράσουν σε νέους αγρότες της Καλαμιάς!!!

Θα πάρει την «έγκριση», από τους χωριανούς του, ο Δήμαρχος; Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή και περίοδο, η Άρτα χωρίς Επιχειρηματικό Πάρκο, είναι μια περιοχή κακομοίρα, απαξιωμένη εν όψει επενδυτικών ευκαιριών, που μπορεί να εκτοξεύσουν την υπεραξία των προϊόντων της…

Όσοι υπονομεύουν την προοπτική αυτή εδώ και χρόνια, είναι αυταπόδεικτο πως δεν θέλουν ούτε νέα επιχειρηματικά σχήματα «στα πόδια τους», ούτε νέα συσκευαστήρια, ούτε νέα ψυγεία-αποθήκες… κυρίως όμως θέλουν τους Αρτινούς παραγωγούς εξαρτημένους, κοιμισμένους, κακομοίρηδες, επαίτες, χειραγωγημένους …

Αλλαγή πορείας…
Στην Άρτα, βέβαια, χρειάζεται και μια άλλη, διαφορετική πολιτική σκέψη και προσέγγιση, στην πορεία της περιοχής μας και των ανθρώπων της, για το δύσκολο αύριο… απαιτείται διαφορετικού τύπου προσέγγιση στα σοβαρά προβλήματα που κρατάνε την περιοχή γονατισμένη και τους ανθρώπους της, παρίες στην Ήπειρο…

Ας πούμε, στο νέο αναπτυξιακό- επενδυτικό νόμο, θα πρέπει η Άρτα να τύχει ειδικών προνομίων… μπορούν οι σημερινοί μας πολιτικοί εκπρόσωποι, να σχεδιάσουν, να συμφωνήσουν, να προτείνουν και –εν τέλει- να το περάσουν ένα αναπτυξιακό σχέδιο με ειδικές διατάξεις για την Άρτα; Αυτό είναι ζήτημα για συζήτηση…

Το ζήτημα λοιπόν είναι αν το υπάρχουν πολιτικό προσωπικό, μπορεί να ανοίξει περπατησιά στις νέες προκλήσεις… εξίσου σοβαρό όμως είναι, αν οι πολίτες, οι ψηφοφόροι, ξυπνήσουν και επιβάλουν να υπάρξει αλλαγή και στα πρόσωπα που λένε πως μας εκπροσωπούν, αλλά τόσο καιρό δεν βλέπουμε ούτε χαΐρι, ούτε προκοπή…

Δυστυχώς ο Αρτινός ψηφοφόρος κατάντησε σαν το γομάρι στη «μπαλάντα του κυρ Μέντιου» του Κώστα Βάρναλη που τραγούδησε ο Νίκος Ξυλούρης τόσο παραστατικά… να θυμίσουμε κάνα-δυό στιχάκια:
Δε λυγάνε τα ξεράδια
και πονάνε τα ρημάδια!
Kούτσα μια και κούτσα δυο,
στης ζωής το ρημαδιό.

Mεροδούλι, ξενοδούλι!
Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι•
ούλοι: δούλοι, αφεντικό
και μ’ αφήναν νηστικό.
(………………..)
Άιντε θύμα, Άιντε ψώνιο,
Άιντε σύμβολον αιώνιο!
Aν ξυπνήσεις, μονομιάς
θά ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.

Πατριώτες, το 2022, όλα δείχνουν πως θα είναι έτος εκλογών… προετοιμάστε τον κυρ Μέντιο μέσα σας, μπας και κάνετε καμιά ανατροπή… κουράγιο, από την Άρτα πέρασαν κι αν πέρασαν πολιτικοί… δε θα χαθεί αν ψηφίσετε και κάναν άλλο… Ξυπνήστε βρε…

Το ρίσκο των διπλών εκλογών….
Για τις «πρώτες «ρωγμές» στην πολιτική ηγεμονία του Πρωθυπουργού» έγραφε προχθές ο Άγγελος Κωβαίος στο tovima.gr, ένα από τα μέσα που στηρίζουν σκληρά την κυβέρνηση Μητσοτάκη… και για να το λέει ο Κωβαίος, μάλλον τα αφεντικά στέλνουν «καμπανάκια» στον πρωθυπουργό… «Το 2022 είναι η χρονιά κατά την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα παίξει τα προεκλογικά χαρτιά του. Είτε οι κάλπες στηθούν, όπως ορισμένοι πιστεύουν και εισηγούνται, μέσα στο προσεχές 12μηνο, είτε τηρηθεί η επίμονη πρωθυπουργική δέσμευση για εξάντληση της τετραετίας, το νέο έτος θα είναι διάστημα εκλογικής προπαρασκευής για τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση»

.» Από τον Ιούλιο του 2019 και τη νίκη του σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις εκείνου του έτους, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταγράψει ένα πρωτοφανές ρεκόρ για τα χρονικά της Μεταπολίτευσης. Διατηρεί ένα εντυπωσιακό δημοσκοπικό προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου έναντι του ΣΥΡΙΖΑ… Θα παραμείνει ο Πρωθυπουργός ο απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού έως τις εκλογές;»

Και ο Κωβαίος επισημαίνει: «Πολιτικοί παρατηρητές και δημοσκόποι έχουν ήδη διακρίνει ρωγμές στην εικόνα της πολιτικής κυριαρχίας της κυβέρνησης. Το δημοσκοπικό της προβάδισμα παραμένει μεν μεγάλο σε όλες τις μετρήσεις, όμως στοιχεία αμφισβήτησης και δυσαρέσκειας των πολιτών σε διάφορα πεδία έχουν αρχίσει να καταγράφονται. Ορισμένες από τις προαναφερόμενες πηγές επισημαίνουν έναν συνδυασμό στοιχείων στον οποίο ενδέχεται να κρύβεται μια σημαντική απειλή για την κυριαρχία της κυβέρνησης»…

.» Όπως επισημαίνουν δημοσκόποι και ερευνητές, είναι πλέον ορατό ότι η κυβέρνηση έχει χάσει μεταξύ άλλων την καθολική μαρτυρία της επιτυχούς διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, η οποία συνδυάζεται με ένα νέο στοιχείο, το οποίο πιθανώς και να μετατραπεί σε καθοριστική παράμετρο του πολιτικού παιχνιδιού.

.»Είναι η κρίση της ακρίβειας, η οποία μπορεί μεν να προξενείται από εξωγενείς παράγοντες στο πεδίο της ενέργειας, μεταταπίπτει όμως σε μια αλυσίδα ανατιμήσεων στα είδη πρώτης ανάγκης, η οποία δεν δικαιολογείται σε όλες τις περιπτώσεις και στην οποία η κυβέρνηση δεν έχει παρέμβει με τον τρόπο που ίσως θα όφειλε» σημείωνε μεταξύ άλλων ο Κωβαίος.

Όταν αυτά τα λένε τα ΜουΜουΕ του Μαρινάκη, τότε τι θα πρέπει να λένε οι της αντιπολίτευσης; Νομίζω πως μάλλον, αρχίζει η προσπάθεια να μας εθίσουν σε μια «μη μου άπτου» κριτική προς τη κυβέρνηση, ώστε να αμβλύνονται οι εντυπώσεις στο κόσμο, στους πολίτες, τον λαό…

Δεν έχει νόημα, να ρωτήσω «τι κάνει η αντιπολίτευση»…. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς οι ίδιοι, που βλέπουμε μια κυβέρνηση να μας οδηγεί στην φτώχια, στο «να ζεί κανείς ή να μη ζεί…».

Συνάντηση στο Αθαμάνιο

Στο Αθαμάνιο, βρέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας την παραμονή των Θεοφανείων…. συναντήθηκε με τους συγχωριανούς του, αλλά και με τα δύο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που παίζουν ρόλο στην Άρτα. Τη βουλευτή Άρτας και πρώην Υπουργό Όλγα Γεροβασίλη και τον πρώην βουλευτή και πολιτευτή του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, τον Βασίλη Τσίρκα, ο οποίος έγραψε σε ανάρτηση στο FACEBOOK «Με φωτεινή διάθεση και καθαρές κουβέντες στο χωριό μας το Αθαμάνιο με τον Πρόεδρο. Το φως θα νικήσει το σκοτάδι. Χρόνια πολλά».

Ν.Α.Σ.

 

Δια χειρός…
Μάνου Βουλαρίνου
Mά, τι δουλειά είχαν οι Πακιστανοί στο Σύνταγμα;

Με έκπληξη είδα κάποιους συμπολίτες να κάνουν αυτή την ερώτηση με αφορμή τη γιορτή (το ρεβεγιόν δηλαδή) εκατοντάδων Πακιστανών το βράδυ της παραμονής της πρωτοχρονιάς στην πλατεία Συντάγματος. Η, νομίζω προφανής, απάντηση είναι πως έκαναν ό,τι και τον υπόλοιπο χρόνο: αυτά που δεν καταδεχόμαστε να κάνουμε εμείς. Ή πιο σωστά, αυτά που το βιοτικό μας επίπεδο μας επιτρέπει να μην κάνουμε.
Εδώ και αρκετά χρόνια το κοινό των εορταστικών εκδηλώσεων στην πλατεία Συντάγματος αποτελείται από μετανάστες. Από ανθρώπους δηλαδή που, σε αντίθεση με την συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, δεν έχουν την δυνατότητα να πάνε σε κλαμπ ή σε μπουζούκια ή να οργανώσουν ρεβεγιόν ή να πάνε στα ρεβεγιόν που οργανώνουν οι φίλοι τους. Κι αυτό που κάνουν κάθε χρόνο έκαναν και φέτος κι ας μην είχε εορταστικές εκδηλώσεις στην πλατεία. Στο κάτω-κάτω και τις υπόλοιπες χρονιές δεν ήταν τα ακροάματα-θεάματα που τους τράβηξαν εκεί (μετανάστες είναι, όχι κουφοί) αλλά η επιθυμία να γιορτάσουν παρέα με συμπατριώτες τους.
Περιέργως κανείς συμπολίτης δεν αναρωτιέται «τι δουλειά έχουν οι Πακιστανοί εδώ;» όταν τους βλέπει να δουλεύουν στα χωράφια, όταν τους ζητάει να βάψουν το σπίτι του, όταν του κουβαλάνε τα έπιπλα στη μετακόμιση και γενικά όταν κάνουν όλες εκείνες τις χειρωνακτικές δουλειές που κανείς Έλληνας πια δεν καταδέχεται να κάνει (αμειβόμενοι συνήθως με μαύρα). Εκτός αν κανείς πιστεύει ότι οι Πακιστανοί όταν δεν δουλεύουν για μας, θα εξαφανίζονται σαν ρομπότ που μπαίνουν στην κάψουλά τους για να φορτιστούν ή σαν δούλοι που επιστρέφουν στο κελί τους.
Στην πραγματικότητα οι Πακιστανοί στο Σύνταγμα είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα η απόδειξη της οικονομικής ευμάρειας της Δύσης, και κατά συνέπεια της Ελλάδας που, παρά την κλάψα, βρίσκεται στους πάνω ορόφους του πλανήτη. Και δεν υπάρχει τίποτα κακό σ’ αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να είμαστε τόσο πλούσιοι ώστε να αρνούμαστε να κάνουμε τις επίπονες χειρωνακτικές δουλειές. Το κακό είναι να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που θα κάνουν αυτές τις δουλειές για μας, θα εξαφανίζονται όταν δεν δουλεύουν.
*Σχόλιο για τη συγκέντρωση εκατοντάδων Πακιστανών στην πλατεία Συντάγματος το βράδυ της παραμονής της πρωτοχρονιάς και τις αντιδράσεις που υπήρξαν στην athensvoice.gr