Συνέντευξη του Γιάννη Γιαννέλλη -Θεοδοσιάδη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη
O Γιάννης Γιαννέλλης-Θεοδοσιάδης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως δικηγόρος στη Μυτιλήνη. Το 2007 εξελέγη για τέταρτη φορά βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, ενώ το 2015 ανέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Το μυθιστόρημά του Ισμαήλ και Ρόζα (2016) έχει μεταφραστεί στα τουρκικά και έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη με τον τίτλο Η Ρόζα της Σμύρνης. Η συνέντευξη στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος , δόθηκε με αφορμή την έκδοση του μυθιστορήματος Σχολή Νυφών, εκδόσεις Πατάκη.
Τι σας ώθησε να γράψετε το μυθιστόρημα «Σχολή Νυφών», εκδόσεις Πατάκη;
Η ανάγκη να φωτίσω μια ιστορική περίοδο, που φοβάμαι πως οι καινούριες γενιές δεν γνωρίζουν τόσο καλά. Ούτε εγώ, στα γυμνασιακά μου χρόνια διδάχθηκα τη νεότερη ιστορία του έθνους μας. Έτσι, επένδυσα τον μύθο που δημιούργησα, με ιστορικές αλήθειες της φριχτής αυτής εποχής. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι το δράμα του λαού μας, που στέναζε κάτω από τη μπότα της τριπλής κατοχής, γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής. Προπαντός τη ναζιστική θηριωδία,που κουρέλιαζε την ανθρώπινη ύπαρξη.
Για ποιο λόγο επιλέξατε την περίοδο της γερμανικής κατοχής;
Παρά το γεγονός ότι το βιβλίο μου έχει μυθιστορηματικό χαρακτήρα,θέλησα ακροθιγώς,μέσα από τους ήρωές μου,να θυμίσω κάποια γεγονότα που οι νεότερες γενιές δεν πρέπει να λησμονούν.Γιατί από τον Απρίλιο του 1941 μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 η Ελλάδα υπέστη αναλογικά τις περισσότερες ανθρώπινες απώλειες και καταστροφές από κάθε άλλη μη σλαβική χώρα,στην κατεχομένη Ευρώπη.Οι επιπτώσεις της περιόδου αυτής παραμένουν ακόμα χαραγμένες στη συλλογική μας μνήμη. Πρέπει να θυμηθούμε τί συνέβη στο Κοντομαρί και την Κάνδανο της Κρήτης,στο Δίστομο,στα Καλάβρυτα και όχι μόνο,με τις απάνθρωπες εκτελέσεις και σφαγές αμάχου πληθυσμού.Να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεότεροι τι ήταν «Οι Κλουβίτες»,οι μελλοθάνατοι των τραίνων.Οι πανάθλιοι ναζιστές,προκειμένου να προστατεύσουν τις στρατιωτικές αμαξοστοιχίες τους,τοποθετούσαν μπροστά από τις μηχανές των τραίνων τους μια επιπρόσθετη καρότσα κατάφορτη με άμαχο πληθυσμό,την περιτριγύριζαν με αγκαθωτό σύρμα για να μην υπάρχει περίπτωση διαφυγής και την έζωναν με εκρηκτικά,για να τιναχθεί στον αέρα αν οι αντιστασιακοί αποτολμούσαν σαμποτάζ.
Η Ροζάνα, είναι μνηστευμένη με τον Λεωνίδα, αξιωματικό του ναυτικού. Γιατί η σχέση τους περνά από μύρια κύματα;
Ο μνηστήρας της Ροζάνας βρίσκεται στο Κάιρο και πολεμά στο πλάι του Αρχηγού του Ιερού Λόχου Χριστόδουλου Τσιγάντε. Έρχεται στην Ελλάδα μυστικά, κατ’ εντολή της Ελληνικής Κυβέρνησης του Καίρου, μονάχα για τη διενέργεια σαμποτάζ. Όμως, ενώ η Ροζάνα του είναι απόλυτα αφοσιωμένη, ο Λεωνίδας είναι ανοιχτομάτης και μπλέκεται ερωτικά με….
Την ερωτεύεται όμως ο Γιόχαν Κλάους, Γερμανός αξιωματικός των Ες Ες.Ποιος είναι ο λόγος που ο Γερμανός γοητεύεται από την Ελληνίδα;
Ο Γερμανός αξιωματικός των Ες Ες Γιόχαν Κλάους, τη συναντά σε μια εκδήλωση και την ερωτεύεται. Αυτή αρνείται τον έρωτά του, αλλ’ αυτός την εκβιάζει πως θα τη στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα, γιατί μαθαίνει πως, μέσω του αρραβωνιαστικού της Λεωνίδα, συμπαρίσταται στους αντιστασιακούς. Μετά από συνεννόηση με τον μνηστήρα της, τον Χριστόδουλο Τσιγάντε και τους αντιστασιακούς, προσποιείται πως εντάσσεται στη ναζιστική ιδεολογία και πείθεται να εγγραφεί στη χιτλερική οργάνωση «ΜΠΟΥΝΤ».
Ποια ήταν η δράση της Μπουντ, στην Αθήνα;
Στην Αθήνα,στα κτίρια της οδού Παπαρηγοπούλου αρ.5 και 7 στεγαζόταν την περίοδο της Κατοχής η ναζιστική οργάνωση «ΜΠΟΥΝΤ» και οι Έλληνες πράκτορές της.Η «Μπουντ»,που σημαίνει σύνδεσμος,τελούσε υπό τις εντολές του Γερμανού φρουράρχου Αθηνών και έργο της ήταν να εντοπίζει τις διαδρομές διαφυγής Ελλήνων πολιτών και στρατιωτών στη Μέση Ανατολή.Όσοι πιάστηκαν εν πλω,παραδόθηκαν στους Γερμανούς και εκτελέστηκαν.
Ο Γερμανός αξιωματικός της ζητά να τον ακολουθήσει στο Βερολίνο για να φοιτήσει στην περίφημη Σχολή Νυφών. Τι ήταν περίφημη Σχολή Νυφών;
Το 1936 ο Χάινριχ Χίμλερ, εξέδωκε διάταγμα απαιτώντας από τις γυναίκες που ήταν αρραβωνιασμένες με μέλη των ΕςΕς, της πιο σκληρής και απάνθρωπης παραστρατιωτικής οργάνωσης, να παρακολουθούν μαθήματα στη Σχολή Νυφών. Για τον σκοπό αυτόν χτίστηκε το 1937,σε νησί της λίμνης Βάνζεε του Βερολίνου μια βίλα, όπου οι νέες γυναίκες, προ του γάμου τους, θα ζούσαν σε ομάδες των είκοσι, σε μια προσομοίωση νοικοκυριού και θα εκπαιδεύονταν στο μαγείρεμα, τη ραπτική, την ανατροφή παιδιών και την κηπουρική. Ο πραγματικός σκοπός των ναζί ήταν να τις εκπαιδεύσουν στο ναζιστικό δόγμα και να αποκτήσουν ειδική γνώση της ράτσας και της γενετικής. Τις χρησιμοποιούσαν ως μηχανές παραγωγής Αρίων. Γι’ αυτό αποκλείονταν Εβραίες, Ρομά, πάσχουσες από πνευματική η σωματική αναπηρία. Μετά τη λήξη της εκπαίδευσής τους το ναζιστικό κόμμα τις απένειμε τον “Σταυρό Τιμής της Γερμανίδας Μητέρας”.
Γράφετε για την λιμοκτονία των Αθηναίων και τον αγώνα που έκαναν για να αντισταθούν στους κατακτητές. Γιατί η πείνα επικράτησε μόνο στις πόλεις;
Τα τρόφιμα είχαν στερέψει, ενώ οι κατοχικές αρχές λεηλατούσαν την παραγωγή στην ύπαιθρο για τη συντήρηση των στρατευμάτων τους. Η φαεινή ιδέα ναυτικού αποκλεισμού στη χώρα από τους Εγγλέζους, με τον άφρονα ισχυρισμό πως παρεμποδίζουν τη τροφοδοσία του Άξονα θέριεψε τη λιμοκτονία. Στην Αθήνα και στον Πειραιά ζούσαν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες. Σ’ αυτούς προστίθενται όσοι είχαν πολεμήσει ηρωικά στα βουνά της Ηπείρου, που εγκαταλελειμμένοι στο έλεός τους εγκλωβίστηκαν στην πρωτεύουσα, χωρίς δυνατότητα να επιστρέψουν στις εστίες τους. Ούτε στέγη ούτε τροφή είχαν. Στην επαρχία ο πολίτης είχε τα οικόσιτά του,τους καρπούς των αγρών και πορευόταν.Σε μια τσιμεντούπολη αυτό ήταν απαγορευτικό.
Πέρα από τους Γερμανούς υπήρχαν και οι μαυραγορίτες. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος από τη μια μέρα στην άλλη να μετατραπεί σε μαυραγορίτη;
Οι μαυραγορίτες ρουφούσαν το αίμα του λαού και αυγάτιζαν τα κεμέρια τους. Εκμετάλλευση ανθρώπων από ανθρώπους, σε μια περίοδο που ο λαός λιμοκτονούσε, εξαιτίας της ναζιστικής θηριωδίας. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Όπως η ύπαρξη των κουκουλοφόρων, συνεργατών του εχθρού. Με το μιαρό τους δάχτυλο και αναπαυμένη τη συνείδησή τους έδειχναν τους πατριώτες, που στέλνονταν στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Έρωτας, δολοπλοκίες, κατασκοπεία και οι ανατροπές διαδέχονται η μια την άλλη. Αυτό το γεγονός κάνει το βιβλίο σας να διαβάζεται με απόλαυση;
Πιστεύω, στο βιβλίο αυτό, διατηρείται το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα. Οι ιστορικές αλήθειες, οι συνεχείς ανατροπές, η αγωνία, τα παιχνίδια της ζωής και του έρωτα, είναι κάποια δυνατά σημεία του μυθιστορήματος. Όμως ο αναγνώστης έχει τον τελευταίο λόγο.
Από που άντλησε ο λαός μας το θάρρος και τη δύναμη να παλέψει σε αντίξοες συνθήκες με το Γερμανό κατακτητή;
Από τη στιγμή που οι Γερμανοί πάτησαν το πόδι τους στην Αθήνα, ο ελληνικός λαός δεν αποδέχθηκε μοιραία την ήττα. Προέβη σε αυθόρμητες πράξεις αντίδρασης, ατομικά και συλλογικά, που εξέφραζαν βούληση αντίστασης. Από το φθινόπωρο του 1941 άρχισαν να εμφανίζονται αντιστασιακές οργανώσεις, που συνεχώς πολλαπλασιάζονταν. Στην αντίσταση κατά της ξένης κατοχής έλαβε μέρος η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας. Ενός λαού, που δεν έμαθε να σκύβει το κεφάλι στον κατακτητή, ,αλλά ν’ ανθίσταται και να πολεμά. Γιατί αυτό επιβάλει η εθνική του συνείδηση.