Στη μικρή πλατεία…
Στη μικρή πλατεία, στη μικρή πλατεία,
στη μικρή πλατεία είν’ αστεία.
Αργόσχολες κυρίες, βεντέτες, ευκαιρίες,
ποιητές, τάχα, ζωγράφοι, μουσάτοι, μαγκάτοι,
ποζάρουν με μανία, στήνονται με τις ώρες,
μιλούν για μεγαλεία στη μικρή πλατεία.
Στη μικρή πλατεία, στη μικρή πλατεία,
στη μικρή πλατεία είν’ αστεία.
Το πρωί σνομπαρία, ψώνια στα παντοπωλεία,
συγγραφείς τα μεσημέρια πίνουν μπύρα, γράφουν έργα,
αφηγούνται ιστορίες σε μεσόκοπες κυρίες,
θεατρίνες όλο νάζι, παίδαροι πολλοί και χάζι,
σούρτα φέρτα το βραδάκι, σταυροπόδι και ουζάκι,
άγχος, τάχα, κι αγωνία, ένα παγωτό στα τρία.
Στίχοι για το τραγούδι Κολωνάκι place – 1972 Κώστας Χατζής
Έτος 2022… Άρτα 50 χρόνια μετά, και διαβάζω σε ανάρτηση Αρτινής συμπολίτισσας, ενεργού μέλους της τοπικής κοινωνίας στο facebook, στις 10 Ιουνίου για την πόλη που ζούμε:
«Ό,τι δεν κατάφερε η δημοτική αρχή με την ανυπαρξία της επί σειρά ετών, τα καταφέρνει η ίδια η αγορά ως παράγοντας αυτορρύθμισης απέναντι στην ακρίβεια και την έλλειψη καταναλωτικής δύναμης, που μας έχει γονατίσει όλους. Άλλο ένα κατάστημα εστίασης, στην πλατεία Μονοπωλίου, έκλεισε. Ο πεζόδρομος ελευθερώθηκε από τα τραπεζοκαθίσματα, μπορούμε να κινούμαστε άνετα πια, δεν υπάρχει ηχορύπανση ……κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους αλλά, κάποιοι συνάνθρωποί μας έχασαν το μεροκάματο, η πόλη γεράζει και πεθαίνει.
.»Ελπίζω, να μην επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι έπεται συνέχεια αυτής της λαίλαπας. Και πάντως θα πρέπει να μας προβληματίσει, όλος ο επιχειρούμενος σχεδιασμός από την κεντρική και αποκεντρωμένη διοίκηση, σχετικά με την αποψίλωση των μικρών περιφερειών από υπηρεσίες και δομές δικαιοσύνης, υγείας, παιδείας, πολιτισμού, αθλητισμού, κοινωνικής πρόνοιας κλπ.
.»Η Άρτα έχει αποτυπώσει, ως πιστό αντίγραφο, την φθίνουσα πορεία της ορεινής περιφέρειας. Εγκατάλειψη, μειούμενος πληθυσμός, παροπλισμός επιχειρηματικού ενδιαφέροντος κι αβάσταχτη οδύνη για όσους παλεύουμε καθημερινά να την κρατήσουμε όρθια με ψευτοκουράγιο και χαζο-μπλαμπλάδες καφενειακού ενδιαφέροντος.
.»Διαποτιστήκαμε μέσα στην καθημερινότητά μας, με νοσηρές συνήθειες: να μην ενοχλούμαστε από την βρωμιά και δυσοσμία μέσα στον πεζόδρομο, από τα πεταμένα σκουπίδια, να κινούμαστε παράλληλα με φορτηγά και μηχανάκια, να σιωπούμε για τα κλεισμένα μνημεία μας, το κάστρο, το θεατράκι του, το κολυμβητήριο, τον παρατημένο υδροβιότοπο του Αμβρακικού, την έλλειψη σχεδιασμού και υλοποίησης των έργων- open mall ….ατελείωτος ο κατάλογος. «Το νου σας ρεμάλια», που έλεγε κι ο αείμνηστος Κωνσταντάρας στην ταινία του ελληνικού κινηματογράφου………
.»Στηρίξτε την πόλη και τους εργαζόμενους σ’αυτή, κρατείστε τη ανοιχτή, γρηγορείτε, προτείνετε, δραστηριοποιηθείτε. Χανόμαστε, εξαφανιζόμαστε!!!!! Ο συναγερμός, μας αφορά όλους, ανεξάρτητα από χρώματα, κόμματα, αποχρώσεις και προτιμήσεις. Κι επειδή ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται, σκεφτείτε καλά, πριν μας μείνει στα χέρια, και η έσχατη τούφα που μπορεί να μας έχει απομείνει.
**************Ακολούθησαν σχόλια, κάποια από τα οποία μεταφέρω…
Σχολιαστής 1: Ναι, αλλά κι εμείς βρε… (γράφει το όνομα), όλοι χωμένοι στα σπίτια μας, στη βόλεψή μας, στο μακρυά από τον κώλο μας.. 20.000 ενεργοί εργαζόμενοι ή συνταξιούχοι νοματαίοι και δεν βγαίνουμε να πιούμε ένα καφέ.. ποιός περιμένουμε να συντηρήσει τα μαγαζιά και σε πιο ελεύθερη μετάφραση, όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες;; Τα αίτια βεβαίως είναι πολλά, τα έχουμε διαγνώσει σε ιδιωτικές συζητήσεις, αλλά πρωτίστως φταίει το κεφάλι μας..
Σχολιαστής 2 προς σχολιαστή 1: «Δεν συμφωνώ, αν κ κάπου έχεις δίκιο. Αλλά εγώ π. Χ. σκέφτομαι να κατέβω να πάρω τσιγάρα, που θα κατέβω εν τέλη, αλλά δεν μπορώ όλη αυτή τη βρωμιά, χαλιέμαι.. Δεν μπορώ να βλέπω στα σκαλοπάτια του Αγίου Δημητρίου, καρακεντρο, μπουκάλια πλαστικά, κόκα κολες κ μπύρες. Δεν μπορώ να ζω σε μια μόνιμα βρώμικη πόλη.
.»Δεν μπορώ να περπατάω κνα κολλάνε τα παπουτσια μου από τους χυμενους φρεντοτσινους. Δεν γίνεται να πλένω όλη τη γειτονιά κ να ποτίζω κ τα ελάχιστα δέντρα. Υπάρχει Δήμος ναι ή ου? Ή μήπως το μόνο που τους νοιάζει είναι πως θα μαζέψουμε τα αδέσποτα στο παραλημνιο, να τα θανατωσουμε, τα οποία δεν φυτρωσα, δική τους ευθύνη είναι ΚΑΙ ΑΥΤΑ μέσα σε όλα τα υπόλοιπα. Μόνο βιντεακια στο youtube ξέρουν να φτιάχνουν για τη Γραμμενιτσα. Βρωμιά κ κατάντια.
Σχολιαστής 3: «Η χαρτογράφηση των κλειστών επιχειρήσεων του εμπορικού κέντρου (Από το Μονοπώλιο και πάνω μέχρι τον Αγιώργη και στην Αμβρακίας ) αναδεικνύει ότι το φαινόμενο των «λουκέτων» υπακούει και αυτό, όπως και η εμπορική δραστηριότητα, στη λογική ότι τα «λουκέτα» διαμορφώνουν «πιάτσες», με τα κλειστά καταστήματα να παρουσιάζουν ιδιαίτερες πυκνότητες σε περιορισμένες περιοχές της Αρτας μεταξύ των κεντρικών εμπορικών δρόμων υπάρχουν ορισμένοι στους οποίους διαπιστώνονται ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά συγκέντρωσης κλειστών επιχειρήσεων».
Σχολιαστής 4: «Έχεις απόλυτο δίκιο… (γράφει το όνομα…) από την αρχή μέχρι το τέλος. Έχω γίνει πλέον γραφική στο να ρωτώ: Τι κάνουμε ώστε να κρατήσουμε τους εαυτούς μας σε αυτή την πόλη; Στο να στηρίξουμε την οικονομία της τα εμπορικά της καταστήματα και κατ επέκταση να προσελκύσουμε και άλλους να δουν την ομορφιά μας; Την απάντηση ας τη δώσει ο καθένας στον καθρέφτη του. Όσο για την δημοτική αρχή Α Ν Υ Π Α Ρ Κ Τ Η!!!!
Σχολιαστής 5 (που –θα το πώ- είναι η (αγάπη που σε λέγαν…) Αντιγόνη Φωκά): «Τα έχουμε ξαναπεί.
Η Άρτα είναι μια φτωχή πόλη. Η μόνη σοβαρή πηγή εισοδήματος σήμερα, που είναι το ακτινίδιο, τροφοδοτεί κυρίως τραπεζικούς λογαριασμούς ανθρώπων που δεν το ανακυκλώνουν στην τοπική αγορά ή δεν το κινούν καθόλου. Στην αγορά της πόλης πρέπει να μπει “ξένο” χρήμα απευθείας. Κι αυτό μόνο με έσοδα από τουρισμό μπορεί να γίνει.
.»Αυτό όμως προϋποθέτει σοβαρό και μακρόπνοο σχεδιασμό με συνεργασία φορέων του ευρύτερου δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Το τουριστικό προϊόν πρέπει να το φτιάξεις, δεν υπάρχει. Υπάρχουν τα υλικά αλλά χρειάζεται και η εμπνευσμένη συνταγή και το μαγείρεμα.
Σχολιαστής 6: «Συμφωνώ και επαυξάνω …. (γράφει το όνομα) με αυτά που λες. Αλλά θα σε ρωτήσω και κάτι… Πόσοι από εμάς στηρίζουμε την αγορά της πόλης μας;;; Πόσοι Αρτινοί πάνε στα Γιάννενα και ψωνίζουν, στα Γιάννενα σε οδοντίατρο, στην Πρέβεζα και τρώνε τα ψαράκια τους, στο Αγρίνιο στα μπουζούκια;;; Αν ήταν εφικτό, και εσώρουχα στη Φιλιππιάδα θα αγόραζαν, και μαϊντανό στα Λελοβα,… αμαρτία να δώσουν λεφτά στο γείτονα…
.»Ούτε π.χ.στο Τουριστικό στον Αι Λια δεν πάνε για καφέ με την εξαιρετική θέα… Αν δεν στηρίξουμε ο ένας τον άλλον, ο κατήφορος δεν θα σταματήσει. Πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουν τα χτυπήματα στη πλάτη, το “δεν έχεις ανάγκη εσύ..”, (εγώ, αυτός,..), που κυριαρχούν στη πλειοψηφία των συμπολιτών μας. Ας νερώσουμε λίγο το κρασί μας, όλοι μας, ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας κι ας αντιληφθούμε ότι δεν αργεί απ’ την κορυφή να πιάσεις πάτο.
Σχολιαστής 7: «Αγαπητή Φίλη τρίβουν τα χέρια τους όλοι αυτοί που θέλουν νεκρή την πόλη μας… Όλοι αυτοί που ζούν στο κέντρο της πόλης με τους περισσότερους από αυτούς να εισπράττουν και παχυλά ενοίκια και κάθε ώρα και στιγμή σηκώνουν το τηλέφωνο και καλούν την αστυνομία για λόγους ηχορρύπανσης… Πέμπτη βράδυ 11 η ώρα να έρχεται η αστυνομία για καταγγελίες
.»Θέλουν να νεκρώσει η πόλη χωρίς να μπορούν ακόμη να αναλογιστούν τις συνέπειες που θα έχει αυτό
Εγώ γεννηθεί έχω μεγαλώσει έχω δραστηριοποιηθεί καί συνεχίζω να το κάνω στην Άρτα και αυτό που ζούμε τώρα δεν υπάρχει Δεν χορτάσαμε ησυχία 2,5 χρόνια τώρα????
Ναι θα κλείσουν πολλά καταστήματα ακόμη και αυτά που θα μείνουν θα μείνουν με πόνο και αίμα των ιδιοκτητών τους… Δεν θέλω να συνεχίσω γιατί είμαι σε σύγχυση… Θέλω να κλείσω με την ευχή το κατάστημα που έκλεισε να ανοίξει πάλι και να μην κλείσει κανένα άλλο από εδώ και πέρα
Στη μικρή πλατεία, στη μικρή πλατεία,
στη μικρή πλατεία είν’ αστεία.
Με τα φώτα στολισμένοι, θυμωμένοι, πικραμένοι,
άλλοι ευχαριστημένοι, στις καρέκλες καθισμένοι,
κολλημένοι, στοιβαγμένοι, λένε, θάβουν με μανία,
νύχτα περασμένες μία, νύχτα, πλήξη και ανία.
Γαρδένιες πουλάει η Γεωργία κι είναι όλα γοητεία,
στη μικρή πλατεία, στη μικρή πλατεία είν’ αστεία.
**************Δεν το ήξερα, αλλά οι άνθρωποι που ξέρουν το θυμίζουν… Συμπληρώθηκαν ΕΞΉΝΤΑ ΧΡΌΝΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΊΑΣ ΒΙΟΤΕΧΝΏΝ ΥΔΡΑΥΛΙΚΏΝ ΕΛΛΆΔΑΣ. Και ο Σπύρος Καλύβας ανέβασε ανάρτηση που λέει : «ΜΕ ΤΑ ΦΙΛΑΡΆΚΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΕΠΕΤΕΙΑΚΌ ΣΥΝΈΔΡΙΟ»… Να ευχηθώ και στα 100….
******************Καταπληκτικό αυτό που ανέβασε στο facebook ο παλιόφιλος, από τις πρώτες ημέρες της ελεύθερης ραδιοφωνίας ο Νίκος Τράμπας σχετικά με τις διατροφικές ζώνες της Ελλάδας… Μάλιστα σε σχετικό σχόλιο επισημαίνει πως «Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει»… Σωστός ο Νικόλας…
Νομίζω πάντως πως αυτό το καλοκαίρι, μάλλον θα επέλεγα την «ζώνη γουρνοπούλας»!!! Πέραν των άλλων, υπάρχει και εύκολη πρόσβαση για βουτιές στη θάλασσα…