Η Άρτα αλλάζει…

Μια απάντηση του Δημάρχου στο Ν.Α.Σ.

Είπα να βρω ένα «πιασάρικο» τίτλο, αφού ο Δήμαρχος Αρταίων, ο Χρήστος Τσιρογιάννης, μου έκανε τη τιμή να απαντήσει σε όλα τα σημεία των προχθεσινών επισημάνσεων…. Είπα να βάλω το «Η Άρτα ενώνει», μπας και δώσω προοπτική στη συζήτηση, αλλά τελικά νομίζω πως αυτό του Δημάρχου, «Η Άρτα αλλάζει», δίνει μια ακόμα καλύτερη προοπτική συζήτησης, συνεννόησης, συναίνεσης…

*****Συγχρόνως με τον Δήμαρχο, έστειλε επιστολή και ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, αλλά και άνθρωπος της Αυτοδιοίκησης ο Μιχάλης Νικολάου… φιλοξενώ και τη δική του επιστολή, μιας και επίσης είναι τιμή που καταφέρνω να τσιγκλήσω ανθρώπους –όπως ο Μιχάλης Νικολάου- που μετείχαν στην παλιότερη μεγάλη αλλαγή της Άρτας και να μου απαντούν…

******Πρώτα «Ο Δήμαρχος Αρταίων σε Ανοιχτή Επιστολή προς Ηχώ Άρτας»:
Αγαπητέ Ν.Α.Σ,

Διαβάζω με μεγάλη προσοχή την καθημερινή σου στήλη «Επισημάνσεις», καθώς πολλές φορές η ευθυκρισία σου είναι πολύτιμη για την διόρθωση αστοχιών στον Δήμο μας. Όμως, στο άρθρο με τίτλο «Close…Mall» στις 26/7, δεν σου κρύβω πως εξεπλάγην μάλλον αρνητικά. Παίρνω, λοιπόν, το θάρρος να σχολιάσω δημόσια, όσα σκέφτομαι ιδιωτικά, πολλά από τα οποία μετατρέπονται μετά σε πράξη από την Δημοτική μας Αρχή.

Αν αντιλαμβάνομαι, λοιπόν, σωστά τα ζητήματα που τίθενται είναι τα εξής και επίτρεψέ μου να χρησιμοποιήσω εισαγωγικά για να πάρω αυτούσιες φράσεις από το άρθρο.
• «Άλλο ένα ΞΕΝΙΑ ανακαινίζεται για τον λόγο που έγινε, δηλαδή ξενοδοχείο!», ως μεταφέροντας δήλωση τρίτου προσώπου.

Και το σχόλιο μου είναι το εξής: Πράγματι, το ΞΕΝΙΑ Κύθνου ανακαινίζεται για να γίνει ξενοδοχείο. Αλλά από ποιους; Από το κράτος; Από το ΕΣΠΑ; Από τον Δήμο; Εμπλέκεται η Αρχαιολογία στο ΞΕΝΙΑ Κύθνου; Όχι! Άρα ποιος το χρηματοδοτεί, ποιος το ανακαινίζει και ποιος θα έχει τα δικαιώματα χρήσης για 99 χρόνια; Είναι μέσα σε Αρχαιολογικό χώρο όπως της Άρτας; Παραδόθηκε σε Ισραηλινούς επενδυτές και μετά από επένδυση δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ θα μεταμορφωθεί σε Genesis of the Royal Baths of Kythnos, ένα πολυτελές τουριστικό κατάλυμα με έμφαση στον ιαματικό τουρισμό.

Και αν διαβάζω καλά τα δημοσιεύματα, που καλά τα διαβάζω, πρόκειται για το ζεύγος Michal και AvrahamRavid, μέσα από μια διαδικασία που «έτρεξε» το ΤΑΙΠEΔ του Υπερταμείου. Δεν θα σχολιάσω κάτι άλλο, νομίζω ότι οι αναγνώστες βλέποντας την ερήμωση του ΞΕΝΙΑ 30 χρόνια τώρα, μπορούν να βγάλουν μόνοι τους συμπεράσματα. Εξίσου μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα και γιατί κάποιοι τους «πασάρουν» μια ατάκα με μισή αλήθεια, παραπλανώντας τους επίτηδες.

• Συνεχίζεται, λοιπόν, η μεταφορά της άποψης τρίτου προσώπου που λέει «Στην Άρτα μαθαίνω ότι τα Σαββατοκύριακα κυκλοφορούν μόνο αδέσποτα σκυλιά και γάτες…». Και εδώ θα συμφωνήσω. Είναι δύσκολο να μάθει κάποιος όταν ζει και βιοπορίζεται στην Αθήνα, όλα όσα γίνονται στην Άρτα μας. Είναι ακόμη πιο δύσκολο όταν δεν θέλει κιόλας να μάθει, αλλά να κράξει. Και το λέω ακριβώς όπως είναι.

Γιατί αν ήθελε πραγματικά να μάθει, ε τότε όλο και κάτι θα είχε ακούσει για τον Ορφέα που είναι γεμάτος, για τις 100 εκδηλώσεις «Όλη η Άρτα μια σκηνή», για την 2η γιορτή ετεροδημοτών που ετοιμάζουμε, για τον διάπλου του Αμβρακικού, που ολοκληρώθηκε για δύο μέρες στην Κορωνησία, με την συμμετοχή αθλητών από όλη την Ελλάδα. Σημαίνει αυτό ότι δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης; Όποιος έχει συναναστραφεί στο ελάχιστο μαζί μου, θα ξέρει πόσο ψηλά έχω θέσει τον πήχη ακόμη και στους Αντιδημάρχους μου, παίρνοντας μεγάλο προσωπικό κόστος.

Πάμε, όμως, να δούμε και μερικά ακόμη σημεία του άρθρου, αν μου επιτρέπεις.
• Κλειστά μαγαζιά τα σαββατοκύριακα. Ναι είναι ένα θέμα σημαντικό, αλλά αυτοί που αποφασίζουν – και δεν είναι ούτε κατά διάνοια ο Δήμος- αυτό αποφάσισαν. Αν δεν κάνω λάθος, πρόκειται για μια απόφαση που ελήφθη με 80% πλειοψηφία. Τώρα πόσα μέλη ψήφισαν και αν αυτή η απόφαση εκφράζει το σύνολο της τοπικής κοινωνίας, είμαι αναρμόδιος να πω.
Όμως, εκεί που θα διαφωνήσουμε κάθετα και οριζόντια αγαπητέ Ν.Α.Σ, είναι στο θέμα της πρόσβασης με τα αυτοκίνητο σε μαγαζιά για μπύρες και τσίπουρα και στην δυνατότητα να έχει ο άλλος κοντά το αυτοκίνητό του για να επιστρέψει. Και θα το πω, όσο πιο απλά γίνεται: όχι δεν μπορεί να είναι αυτό το κριτήριο μας.

Οι πιάτσες των μαγαζιών αλλάζουν, οι καταναλωτικές μας συνήθειες αλλάζουν, τα εισοδήματα αλλάζουν. Τι μένει σταθερό; Πρώτα και κύρια, η διαφύλαξη της ανθρώπινης ζωής. Οδήγηση και αλκοόλ δεν πάνε μαζί. Δεύτερον, η διαρκής προσπάθεια να αλλάξει ο δομικός ιστός σ’ αυτή την πόλη. Και αυτό γίνεται.

Γίνεται με τις πεζοδρομήσεις- που πίστεψέ με πάντα και παντού όταν γίνονται δημιουργούν αντιδράσεις μέχρι την στιγμή που θα γίνει μια νέα πηγή ζωής για την πόλη. Γίνεται με την αισθητική στην καθημερινότητα μας. Η πρόσβαση του πεζού, η προστασία του παιδιού που θα τρέξει να πιάσει την μπάλα και θα βρεθεί στις ρόδες του αυτοκινήτου, το παγκάκι να ξαποστάσει η βάβω και το ερωτευμένο ζευγάρι, είναι αισθητική. Είναι πολιτισμός, είναι άποψη. Αλλά πάνω απ’ όλα είναι πρόοδος.

Κοντολογίς. Η Άρτα αλλάζει. Όσο και αν θέλουν ή δεν θέλουν κάποιοι.
Τα έργα θα γίνουν. Όσο και αν θέλουν και δεν θέλουν κάποιοι.
Είναι δική μας ευθύνη, και εννοώ ως τοπική κοινωνία, ως φορείς, συλλογικότητες, πολίτες, Δημοτικό Συμβούλιο, Αντιδήμαρχοι και Τοπικά Συμβούλια να τα «αρπάξουμε» από τα μαλλιά και να τα εκμεταλλευθούμε.

Σε ευχαριστώ που με άκουσες και για την φιλοξενία
Χρήστος Τσιρογιάννης

 

*****Ο Μιχάλης Νικολάου για το έργο Κώστα Βάγια

Αγαπητή “Ηχώ”
Λιγάκι καθυστερημένα, θέλω να προσθέσω τα εξής, αναφορικά με τα πεπραγμένα της δημαρχιακής θητείας του Κώστα Βάγια:
1).Με τον αείμνηστο Δήμαρχο συμπορευτήκαμε σε τρεις συνεχόμενες θητείες (1991-2002), σ’ αυτές δηλαδή που εξελέγη, και μάλιστα για έξι χρόνια διατέλεσα και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, οπότε από “πρώτο χέρι” γνωρίζω αρκετά από τα πεπραγμένα των δημοτικών έργων με τα οποία πράγματι, και κατά γενική ομολογία, αναμορφώθηκε η πόλη μας. Βέβαια, ο Κώστας Βάγιας τότε είχε “πίσω του” και δραστήριους δημοτικούς συμβούλους, που ο καθένας, ανάλογα με τις γνώσεις του, τον στήριζε σε ό,τι επιχειρούσε.

2).Αναφερθήκατε και πολύ σωστά, στις πεζοδρομήσεις, στις αναπλάσεις των κοινόχρηστων χώρων κλπ. αλλά σε πολλούς διαφεύγει ένα σημαντικό και θαρραλέο έργο, που ήταν η απελευθέρωση των παραποταμίων εκτάσεων. Το επιχείρημα αυτό, όντως συνιστούσε απελευθέρωση, γιατί αποδόθηκε στους Αρτινούς δημότες ένα μεγάλο μέρος δημοσίων εκτάσεων, που κατείχαν τρίτοι και, εάν, είχαμε τότε την έμπρακτη στήριξη και άλλων παραγόντων, θα φτάναμε στο σημείο να μιλάμε για πλήρη απελευθέρωση, γιατί οι μπουλντόζες κάπου σταμάτησαν. Χάρη όμως στις ενέργειες αυτές δημιουργήθηκε ο εκθεσιακός χώρος, ο θερινός κινηματογράφος, το δημοτικό πάρκινγκ κλπ και βρήκε, έστω μια πρόσκαιρη θέση, και το δικαστικό κτήριο.

3).Δυστυχώς, τα χρονικά περιθώρια δεν ήταν αρκετά για να γίνουν και άλλες παρόμοιες ενέργειες, εκείνο όμως για το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι, για το επίκαιρο θέμα της δημιουργίας στην Άρτα βιομηχανικής περιοχής ή έστω βιομηχανικού πάρκου, μας είχε απασχολήσει τότε και θα το επιλύαμε οπωσδήποτε, δηλαδή εδώ και 25-30 χρόνια περίπου, αλλά δυστυχώς δεν ήταν αρμοδιότητα του Δήμου.

4).Εάν χρειαστούν από ορισμένους δύσπιστους διευκρινίσεις, είμαι πρόθυμος να επανέλθω, γιατί ορισμένα πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους και να μην τα καταπίνει η λήθη. Άλλωστε, η ιστορία του καθενός είναι ο καλύτερος κριτής.

Μιχάλης Νικολάου
Δικηγόρος – πρώην Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Αρταίων