Το Ανάθεμα στην Επαρχία!
Με αφορμή τις δολοφονίες γυναικών από συζύγους, πρώην συζύγους, φίλους και συντρόφους, γράφονται και λέγονται πολλά και διάφορα… διαβάζοντας ένας άρθρο που έγραψε ο Στέλιος Στυλιανίδης (καθηγητής κοινωνικής ψυχιατρικής, ψυχαναλυτής, ιδρυτής της ΕΠΑΨΥ) στο ieidiseis.gr, θα ήθελα να κάνω μία-δύο επισημάνσεις…
Όπως γράφει ο Στέλιος Στυλιανίδης «Ένα από τα ορατά αποτελέσματα της πανδημίας είναι, όχι μόνο η αύξηση των ψυχιατρικών διαταραχών, αλλά και της βίας, της ενδοοικογενειακής βίας και, στη χώρα μας, των γυναικοκτονιών. Η εγκυστωμένη ψυχοπαθολογία σε συνθήκες εγκλεισμού εκδηλώνεται ευχερέστερα».
Ο κόσμος, δικαιολογημένα, -λέει ο Στυλιανίδης- αναρωτιέται και απευθύνεται σε εμάς τους ειδικούς ψυχικής υγείας προσπαθώντας να καταλάβει τι είναι αυτό που μπορεί να ωθήσει έναν άντρα να σκοτώσει τη σύζυγο ή τη σύντροφο του.
.»Σε μια πατριαρχική κοινωνία όπως η ελληνική, παρά τον δήθεν εξευρωπαϊσμό της, ιδιαίτερα στην επαρχία και στις κλειστές κοινότητες, το να υπόκειται μια γυναίκα σε ταπείνωση, εξευτελιστικό έλεγχο της ιδιωτικής της ζωής, σε φυσική κακοποίηση, ψυχολογική βία και απομόνωση από το κοινωνικό της περιβάλλον, αποτελούν θέματα ταμπού, γκρίζες ζώνες, αντικείμενο ντροπής και επομένως απρόσφορα για αποκάλυψη.
.»Το κοινωνικό στίγμα που συνοδεύει ακόμη σήμερα μια διαζευγμένη γυναίκα σε περιοχές της επαρχίας, με κακεντρεχή υπονοούμενα για την σεξουαλική της ζωή, αποτελεί μια διαρκή πηγή ντροπής αλλά και ασυνείδητης αυτοενοχοποίησης… Στο συλλογικό ασυνείδητο τέτοιων κλειστών κοινωνιών και στην κυρίαρχη κοινωνική αναπαράσταση για το ρόλο της γυναίκας, αυτή δεν μπορεί παρά να αποτελεί προέκταση ή εξάρτημα του κακοήθους ναρκισσισμού του άντρα, συνεπώς και αντικείμενο απόλυτου εξουσιαστικού ελέγχου.
.»Η πιθανή διαφοροποίηση της από αυτό το καταστροφικό μοτίβο της σχέσης μπορεί να επιφέρει την τελική λύση ως απάντηση: “Προκειμένου να φύγεις και να μη σε ελέγχω ή να ντροπιαστώ που δεν σε ελέγχω, τότε θα πάψεις να υπάρχεις”.
Το εσωτερικευμένο στίγμα σε συνδυασμό με τη συχνή απαίτηση του οικογενειακού περιβάλλοντος για “υπομονή και ανοχή στη βία” (μη διαλύσεις το σπίτι σου για λίγο ξύλο…) είναι τα πραγματικά και συχνά ανυπέρβλητα εμπόδια που αποτρέπουν μια γυναίκα να ζητήσει βοήθεια στις κοινοτικές υπηρεσίες και στους τοπικούς θεσμούς».
*********Είχα την εντύπωση πως –επειδή ζω πάρα πολλά χρόνια στην αποκαλούμενη «επαρχία και κλειστές κοινότητες»- όλα όσα επισημαίνει ο κ. Στυλιανίδης, μάλλον αφορούν την επαρχία του 1980 και του 1990, παρά την επαρχία του 2020… όλα αυτά που περιγράφει, ως «πατριαρχική κοινωνία», για “υπομονή και ανοχή στη βία” είναι για οικογένειες στην επαρχία, αλλά πριν από πολλά-πολλά χρόνια…
Σήμερα, μετά από σχεδόν 30 χρόνια που οι γυναίκες στην επαρχία, βγήκαν από το στενό οικογενειακό περίγυρο και δουλεύουν είτε στο δημόσιο, είτε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, το πρότυπο της ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ «διαζευγμένης γυναίκας», που βρίσκεται σε απομόνωση, κανείς απ’ τον οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρο δεν της μιλάει και είναι κλεισμένη στο «κατώϊ», νομίζω πως έπαψε να υπάρχει… κι ακόμη, φαίνεται αδιανόητο, Έλληνας γονιός, στην επαρχία, να πιέζει τη κόρη του «να μη διαλύσει το σπίτι για λίγο ξύλο…»!!! Αν πράγματι υπάρχουν τέτοιοι γονείς, μάλλον θα πρέπει να αναζητηθούν σε σήριαλ όπως οι «Άγριες Μέλισσες»…
Σύμφωνα με ανεπίσημα ακόμη στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ, το 2020 υπήρξαν 31 υποθέσεις απόπειρας ανθρωποκτονιών μεταξύ πρώτου βαθμού συγγενών, από τις οποίες κατέληξαν σε θάνατο οι 15. Το 2021 υπήρξαν 58 ανάλογες υποθέσεις, από τις οποίες κατέληξαν σε θάνατο 34. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ, συνέβησαν 17 γυναικοκτονίες μέσα στο 2021 και 12 μέσα στους 7 πρώτους μήνες του 2022.
Θα είχε ενδιαφέρον να είχαμε αναλυτικά στοιχεία, για τα χαρακτηριστικά αυτών που σκότωσαν και σκοτώθηκαν… αλλά, επίσης να δούμε και πού έγιναν οι γυναικοκτονίες.. πριν ρίξουμε –για ακόμη μια φορά- το ανάθεμα στην «επαρχία» και στις «κλειστές κοινότητες»….
Στροφή στο Δημόσιο….
Εκεί που το δημόσιο ήταν στην παρακάτω κατηγορία, τα τελευταία χρόνια, ξαφνικά με τις Βάσεις του 2022 διαβάζω πως «Σάρωσαν οι σχολές που οδηγούν στο δημόσιο»…. Την αγωνία των νέων –λέει- να βρουν μια «σίγουρη δουλειά» όταν αποφοιτήσουν από τα πανεπιστήμια και τα ΙΕΚ αποτυπώνουν τα χτεσινά αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων.
Από τα στατιστικά στοιχεία φαίνεται ότι οι νέοι ενδιαφέρονται κυρίως για την αποκατάστασή τους στον δημόσιο τομέα και μάλιστα με τεράστια διαφορά από τα υπόλοιπα επαγγέλματα, αλλά και στα επαγγέλματα της ναυτιλίας, της εστίασης και του τουρισμού αλλά και στις «παραδοσιακές» σχολές υψηλής ζήτησης όπως οι Νομικές και οι Ιατρικές.
Ιδιαίτερα οι σχολές οι οποίες οδηγούν στη δημόσια εκπαίδευση, κυριολεκτικά, σάρωσαν… αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια άνοιξε η στρόφιγγα των διορισμών σε μόνιμες θέσεις στη δημόσια πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Τεράστια λοιπόν ήταν η ζήτηση για σχολές όπως Παιδαγωγικές, Φιλολογίας, Χημείας, μαθηματικών, Ψυχολογίας, Αγωγής και φροντίδας στην πρώιμη παιδική ηλικία, ξένες φιλολογίες, Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική ηλικία, Παιδαγωγικά δημοτικής εκπαίδευσης, φυσικής και Φυσικής Αγωγής κ.ά.
Τα ίδια ισχύουν για τις σχολές Πλοιάρχων, Γεωλογίας, Οικονομικών επιστημών, Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πληροφορικής, Τηλεπικοινωνίας, Μηχανικών Υπολογιστών, και Περιβάλλοντος, Ναυτιλιακών σπουδών, Διοίκησης Επιχειρήσεων, Βιοϊατρικής, λογοθεραπείας κ.ά.
Από τα στατιστικά στοιχεία στα οποία αφορούν αυτούς που επέλεξαν να σπουδάσουν στα Δημόσια ΙΕΚ προκύπτει επίσης η επιθυμία της νέας γενιάς να βρεθεί αμέσως στην αγορά εργασίας μέσω των σπουδών σε κλάδους που οδηγούν κυρίως στους βοηθούς ιατρικών εργαστηρίων, βοηθούς φαρμακείων, κομμωτικής, αισθητικής νυχιών, τουριστικών συνοδών, μάγειρες, τεχνικοί φαρμάκων και καλλυντικών, τεχνικοί ψύξης, ηλεκτρικών εγκαταστάσεων, διατροφής και διαιτολογίας , σχεδιασμός αντικειμένων κ.α.
********** Δεν θέλω να μιλώ αρνητικά για τους Πανεπιστημιακούς του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αλλά με τις επιλογές που έκαναν σε ορισμένα Τμήματα στα Γιάννενα, φάνηκαν πως είχαν «καβαλήσει το καλάμι»… διότι ορισμένα από τα πιο γνωστά και παλιότερα τμήματά του, όπως το Μαθηματικό, το Φυσικό και η Πληροφορική, μένουν με λίγους πρωτοετείς… και σε αυτό δεν φταίει η Κεραμέως αλλά οι ίδιοι, επειδή –λέει- επέλεξαν να θεσπίσουν υψηλούς συντελεστές εκτιμώντας ότι έτσι ενισχύουν την φήμη τους!
Καλά, που βρίσκονται; Μα με τον τρόπο αυτό κατέρριψαν και τον μύθο πως «όλες οι σχολές στα Γιάννενα για να σωθούν»!!! Εντάξει πρόβλημα υπάρχει και στο Τμήμα Γεωπονίας της Άρτας… αλλά δεν έβαλα ψηλά τον πήχη για να φτιάξουν φήμη!!!
Πως υπάρχει πρόβλημα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το αναγνώρισε και ο Πρύτανης Τριαντάφυλλος Αλμπάνης… «Δυστυχώς για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων μένουν κενές περίπου το ¼ των θέσεων. Με την υιοθέτηση των απόψεων των τμημάτων που θέσπισαν υψηλότερους συντελεστές έχουμε πρόβλημα και στα Γιάννινα. Η επόμενη Σύγκλητος θα συζητήσει στο τέλος Αυγούστου τις εξελίξεις…. » είπε ο κ. Αλμπάνης.
Μακάρι να βρουν την καλύτερη λύση… που πάντως δεν είναι, το «όλοι στα Γιάννενα»!
Είμαστε… λιγοστοί!!!
Αυτό με τις μεταβολές των εδρών, λόγω της απογραφής, «καίει» την Ήπειρο, πατριώτες… αν χαθούν 3 έδρες απ’ την Ήπειρο, σημαίνει μείον 3 βουλευτές, δηλαδή μείον 3 φωνές υπέρ του τόπου μας και των κατοίκων του…
Δυστυχώς, το πρόβλημα της απογραφής αντιμετωπίσθηκε στα χαλαρά, τόσο από την Περιφερειακή, όσο και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση… Νομίζω πως αντιμετωπίστηκε εντελώς χαλαρά και από τα Τοπικά στελέχη των τριών μεγαλύτερων κομμάτων που διεκδικούν έδρα ή έδρες…
Θα μου πεις, τι να έκαναν… δεν θα πω εγώ τι έπρεπε να κάνουν… εκείνοι ξέρουν τι ΔΕΝ έκαναν… και τώρα βρίσκονται μπροστά στον αποκλεισμό… καθότι τα επόμενα δέκα χρόνια, η μία έδρα στην Άρτα θα λείψει… και μη νομίζεις πατριώτη, πως μπορεί να λείψει μόνο απ’ το τρίτο μικρό κόμμα… ανάλογα με τις στρεβλώσεις και τις καραμπόλες του εκλογικού νόμου, του σημερινού ή των επόμενων, χωρίς έδρα μπορεί να μείνει και ένα μεγάλο κόμμα…
Το είδαμε στις εκλογές του 2012, αλλά και στις εκλογές του 2015, όπου υπήρχαν νομοί όπου δεν εκλέχτηκαν βουλευτές είτε της ΝΔ, είτε και του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα υψηλά ποσοστά…
Με βάση το Σύνταγμα πρέπει να εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα που θα καθορίζει τον αριθμό των βουλευτών που εκλέγει κάθε περιφέρεια το αργότερο έναν χρόνο μετά την τελευταία απογραφή. Αυτή θεωρείται ότι διεξήχθη τον Μάρτιο του 2022, συνεπώς το υπουργείο Εσωτερικών υποχρεούται να έχει τα τελικά στοιχεία έως τον Μάρτιο του 2023.
Η διεύθυνση εκλογών αναμένει τα οριστικά αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ μέχρι τον Δεκέμβριο προκειμένου να προχωρήσει στον υπολογισμό των εδρών… τότε –αν δεν έχουν γίνει στο μεταξύ εκλογές- θα δούμε και τις συνέπειες που θα υπάρξουν τόσο για την Άρτα, όσο και για τα Γιάννενα και τη Θεσπρωτία…