Άρθρο του Θεόδωρου Κολιοπάνου: ΔΥΟ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ

Η νέα ΓΕΦΥΡΑ στον Άραχθο ανακοινώνεται, σχεδιάζεται και προχωράει, δεν υλοποιείται δέκα και πλέον χρόνια τώρα.
Βασικός λόγος, κατά τη γνώμη μου, είναι η λαθεμένη επιλογή του σημείου ζεύξης. Η επιχειρούμενη λύση απαιτεί μεγάλες απαλλοτριώσεις και κατασκευή νέων δρόμων προσπέλασης, με τεράστιο κόστος, πέραν του κόστους μια γέφυρας μήκους 130 μέτρων, ίσως και μεγαλύτερο εκείνου της γέφυρας (κρυφό κόστος).
Η ενδεδειγμένη λύση είναι απλή, σαφώς οικονομικότερη και πολεοδομικά πιο σωστή: Να κατασκευαστεί η νέα γέφυρα δίπλα ακριβώς από την υπάρχουσα προεντεταμένη οδογέφυρα.

Η οριζοντιογραφία της περιοχής καταδεικνύει ότι οι οδοί προσπελάσεως είναι ήδη έτοιμες και δεν απαιτείται ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο απαλλοτριώσεων και οδοποιίας παρά μόνο ο φορέας της γέφυρας. Ο περιφερειακός δρόμος της Άρτας είναι τετράιχνος και πριν και μετά τη γέφυρα η οποία είναι δίιχνη. Ο δρόμος αυτός που έγινε βέβαια πολύ μετά τη γέφυρα, είναι προφανές ότι έγινε με την προοπτική «διπλασιασμού» κατά πλάτος της γέφυρας, που σήμερα πλέον στραγγαλίζει την κυκλοφορία.
Τέλος δίδεται η δυνατότητα η νέα γέφυρα να διαθέτει πλατειά και ασφαλή πεζοδρομία με διαφανή πετάσματα προς την πλευρά της ιστορικής γέφυρας, για πεζούς και ποδηλάτες και κυρίως για επισκέπτες της ιστορικής γέφυρας. Είναι αυτονόητο ότι η λύση αυτή διευκολύνει και τις απαραίτητες πλέον επισκευές, λειτουργικές και αισθητικές της σημερινής γέφυρας.
Η πιθανή δικαιολογία – άρνηση της Δημοτικής Αρχής ότι έχουν ήδη προχωρήσει μελέτες και άλλες διαδικασίες, θα έδειχνε έλλειψη θάρρους να αναγνωρισθούν λάθη του παρελθόντος. Αντίθετα δίδεται η ευκαιρία να τα διορθώσει. Η απομάκρυνση μέρους της αστικής κυκλοφορίας από το συγκεκριμένο σημείο αναφοράς για την Άρτα, μετά πλέον και την δημιουργία της Ιόνιας οδού, θα αποδειχθεί και μεγάλο και ακριβό λάθος.
Το δεύτερο θέμα της παρέμβασής μου είναι το ΞΕΝΙΑ στο κάστρο της Άρτας. Είναι αναγκαία η ανατροπή της απόφασης του (αναρμόδιου) Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), επιβληθείσα προφανώς «άνωθεν», όπως και πολλές άλλες (βλ. Ελληνικό), που ήδη έχουν ανατραπεί. Αλλά είναι και βαθύτατα υποκριτική. Η πόλη διαθέτει αρκετές εστίες πολιτισμού. Σκουφάς, Μακρυγιάννης, ερασιτεχνικοί θίασοι, Φίλοι του Βιβλίου, Πινακοθήκη, βιβλιοθήκες και άλλες.

Το ΞΕΝΙΑ πρέπει να γίνει ξανά αυτό που σχεδιάστηκε απόν Διονύση Ζήβα, στο πιο όμορφο κομμάτι στο κέντρο της Άρτας. Μικρό ξενοδοχείο (μπουτίκ), εστιατόριο, μπαρ, ημιυπαίθριοι και υπαίθριοι χώροι και βέβαια το ανοιχτό θέατρο.
Το ξενοδοχείο διαθέτει 22 δωμάτια σε δύο ορόφους (11+11), είναι όμως εύκολο αυτά να γίνουν 33 μετατρέποντας τις 11 θέσεις παρκινγκ κάτω από αυτά σε ισάριθμα δωμάτια (τυπικός όροφος). Δεν αυξάνεται ούτε το ύψος ούτε ο όγκος του υφιστάμενοι κτιρίου.
Η αύξηση όμως της δυναμικότητας του ξενοδοχείου κατά 50% είναι ισχυρό κίνητρο για έναν μελλοντικό επιχειρηματία και βελτιώνει την οικονομική βιωσιμότητα του τουριστικού συγκροτήματος.
Άρα δύο έργα σε δύο θέσεις «Σύμβολα» και «Σημεία αναφοράς» με φόντο την ιστορία και τον πολιτισμό της μικρής μας πόλης, αξίζει να τύχουν μεγαλύτερης προσοχής και αγάπης από όλες τις Δημοτικές παρατάξεις.
Η κύρια ευθύνη όμως βαρύνει πρωτίστως τον κ. Δήμαρχο. Πρόκειται για έργα που θα επηρεάσουν τη ζωή της πόλης για πολλές δεκαετίες.
Οι ευκαιρίες για ένα πραγματικά θετικό αποτύπωμα από το πέρασμα μιας ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ, δεν είναι πολλές.

*Με την ευκαιρία της συζήτησης για το μέλλον του ΞΕΝΙΑ, η apopsi-press.gr επαναδημοσίευσε ένα άρθρο του πρώην βουλευτή Άρτας και πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Θόδωρου Κολιοπάνου, που είναι άκρως επίκαιρο στη σημερινή συγκυρία, το οποίο φιλοξενεί και η ΗΧΩ λόγω των άκρως ενδιαφερουσών προτάσεών.