Τοστιέρα ρόσα…

Η εκδήλωση για την ανασύνταξη της Αριστεράς που ετοιμάζουν Τεμπονέρας, Χριστοδουλάκης και Αχτσιόγλου αποτελέσει τομή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, ήρθε την κατάλληλη ώρα… μόλις ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ πήγαν να πάρουν μια ανάσα με τους αγρότες και τους φοιτητές, πάρε μία… εσωστρέφεια, νάχεις να χαλάς…

Για το θέμα αυτό ασχολήθηκε μέχρι και ο Γιώργος Παπαχρήστος στη στήλη που κρατάει στα ΝΕΑ….
«Ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη», ήταν ο τίτλος του συμπατριώτη μας Παπαχρήστου –εξ Ιωαννίνων καταγόμενος- αναφερόμενος στον Χριστοδουλάκη…

.»Η εκδήλωση που πραγματοποιείται την επόμενη Τρίτη –γράφει ο Παπαχρήστος- σε ένα θέατρο (τυχαίο; Δεν νομίζω…) των Αθηνών έχει τρεις συνομιλητές, ένα υποτιθέμενο αντικείμενο (την ανάδειξη ενός ηγέτη της Κεντροαριστεράς που θα αντιμετωπίσει τον Κυριάκο) και αρκετούς ενδόμυχους στόχους. Οι τρεις είναι η Εφη Αχτσιόγλου, ο Διονύσης Τεμπονέρας και ο Μανώλης Χριστοδουλάκης.

.»Τους πρώτους δύο τους γνωρίζουμε: εκείνη συνετρίβη από τον άγνωστο Κασσελάκη στη μάχη για τη διαδοχή του Αλ. Τσίπρα. Εκείνος, ο Τεμπονέρας εννοώ, παραμένει στον ΣΥΡΙΖΑ, έπαιξε έναν καιρό το «πουλέν» του Πολάκη, και όταν ο άλλος το γύρισε το χαρτί και προσέγγισε τον Κασσελάκη, έμεινε στον ΣΥΡΙΖΑ να ηγείται του εαυτού του και δυο-τριών άλλων τελειωμένων (πολιτικά) τύπου Μπίστη, που οραματίζονται την επανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως υπό τον Τσίπρα ή όποιον άλλον προκύψει στο μεταξύ, μετά την αναμενόμενη συντριβή στις ευρωεκλογές και την αποπομπή Κασσελάκη.

.»Κι ο Χριστοδουλάκης; Κανείς δεν έχει καταλάβει τι ρόλο παίζει και για ποιον. Έχει μέντορα τον Γιάννη Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ, θεωρείται επιρροή του Γιώργου (Παπανδρέου) και γενικώς «ψάχνεται». Για την ακρίβεια «ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη», όπως αναφέρουμε σε παρόμοιες περιπτώσεις στην εύανδρο Ηπειρο. Διότι όταν μετέχεις σε εκδήλωση με θέμα «Απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη ποιος;», η οποία υποτίθεται ότι θα καταγράψει «προβληματισμούς» για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς, και χωρίς να διαθέτεις πολιτική νομιμοποίηση από το ΠΑΣΟΚ, προφανώς και «ξύνεσαι»…

.» Ο Χριστοδουλάκης, ένας συμπαθής, κατ’ όψιν, νέος βουλευτής, που ενώ θα έπρεπε να βάλει τον… ποπό του κάτω και να δουλέψει εντατικά μέσα στη Βουλή για να γίνει καλύτερος, αυτοπαγιδεύεται στα «οράματα» τρίτων και κάνει βήματα περισσότερο απ’ ό,τι υπαγορεύει η σκιά του… Ας ο προσέξει ο φέρελπις νέος και ας προσγειωθεί…. Προσωπικά μπορώ να βεβαιώσω για το πλήθος των ταλέντων που είχε κατά καιρούς η Βουλή, αλλά λόγω έλλειψης του γνώθι σ’ εαυτόν, βρέθηκαν γρήγορα να «γυαλίζουν τον πάγκο». Κρίμα είναι ο νεαρός Χριστοδουλάκης να προσθέσει το όνομά του στη σχετικά μακρά λίστα», κλείνει ο Παπαχρήστος.

****Κι αν ρωτήσεις πατριώτη, προς τι αυτή η ενασχόληση με τον Χριστοδουλάκη… μα, εδώ πέρα, δημιουργούνται ζητήματα εκ του μη όντος… τι θέλει να πεί ο Χριστοδουλάκης; Πως αν πέσει χαμηλά το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ, στις ευρωεκλογές, ο Χριστοδουλάκης θα διεκδικήσει, τι; Την αρχηγία;

*******Duke… Πάντως δεν λείπουν απ’ το ΠΑΣΟΚ οι καλαμοκαβαλάρηδες, οι ονειροπαρμένοι, μην πώ και οι ψωνισμένοι… ας πούμε, ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος Αθηναίων, ο Χάρης Δούκας, αντί να κάτσει στην καρέκλα του Δημάρχου, που την κέρδισε ως τυχερός του τζόκερ, περιοδεύει ανά την επικράτεια τις τελευταίες μέρες, ζητώντας στήριξη για την διεκδίκηση της προεδρίας της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος…

Την περασμένη εβδομάδα, βρέθηκε στα Γιάννενα ο Χάρης Δούκας όπου πραγματοποίησε και κλειστή συνάντηση με τους αυτοδιοικητικούς της Κεντροαριστεράς αλλά και ανοιχτή εκδήλωση, με λοιπούς εκπροσώπους της ευρύτερης Τοπικής Αυτοδιοίκησης… δεν μπορώ να παρακολουθήσω τι ακριβώς «παίζεται» στα Γιάννενα είτε με την ΠΕΔ είτε με τον ΦΟΔΣΑ… μάλλον θα τους παίξει 1-2-Χ ο Αλέκος…

Φαντάζομαι πάντως, ότι ο Χριστόφορος Σιαφάκας, δεν θα αναλώσει χρόνο για ίντριγκες στα γιαννιώτικα cafe, αφού… έχει «μαλλιά να γράνει», που λένε στο χωριό μου… πέραν της παρακολούθησης του OPEN MALL, το τμήμα του οποίου από Μονοπλιό μέχρι πλατεία Αγίου Δημητρίου, πρέπει να τελειώσει μέχρι το Πάσχα, υπάρχουν κι άλλα…

Ας πούμε εκείνο το πρότζεκτ με το ΕΠΙΧ.ΠΑ., θα πρέπει να το δρομολογήσει… ενώ και θα πρέπει να παρακολουθήσει και τα χρονοδιαγράμματα με την «δίδυμη γέφυρα» που υποσχέθηκε ο Καχριμάνης… νομίζω πως είναι δύο θέματα που έχουν αναφορά στην τοπική μας οικονομική και όχι μόνο ζωή…

******ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟ…. Ασφαλώς και υπάρχει το θέμα του ΞΕΝΙΑ… βρήκα στο face book μία παλιά ΦΩΤΟ του ΞΕΝΙΑ, όπου εικονίζεται μέχρι και πούλμαν παρκαρισμένο δίπλα στο κτίριο με τα δωμάτια… μπορεί κάποιος να υποθέσει πως εκείνη την εποχή, στην περιοχή μας, υπήρχε μικρή ευαισθησία για τους «δημόσιους χώρους» και τα λοιπά… διότι σήμερα, θα θεωρούνταν αμάρτημα μέγα, να περάσει την «Μεγάλη Πύλη», λεωφορείο…

Νομίζω πως ο νέος Δήμαρχος Αρταίων, θα πρέπει να προχωρήσει σε αναθεώρηση της πράξης παραχώρησης μιας «νησίδας» από τον χώρο του κάστρου, όπου πάνω της υπάρχει το ΞΕΝΙΑ… θα πρέπει να επανέλθει και να ζητήσει ολόκληρο τον χώρο που περιβάλουν τα τείχη του κάστρου… κι εκεί μέσα να δημιουργήσει μια νέα κατάσταση, όπως ήταν το ΞΕΝΙΑ παλιά…

Διότι αυτός ο τραγέλαφος, κάποιοι να καταγγέλλουν τους «ιδιώτες» που θέλουν να πάρουν το ΞΕΝΙΑ, αλλά δέχονται ιδιώτες που θα πάρουν μόνο την καφετέρια και το εστιατόριο, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει… καφετέρια και εστιατόριο, χωρίς τον χώρο του ξενοδοχείου, δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν από μόνα τους…

Εδώ πέρα τα «Ψαροπλιά», στο κέντρο της πόλης, με προνομιακούς χώρους και δεν άντεξαν… έκλεισαν ως χώροι εστίασης και μάλλον δεν θα ανοίξουν, εκτός αν ο Δήμος… πληρώνει, αντί να τον πληρώνουν όσοι αποφασίσουν να εκμεταλλευτούν τα μαγαζιά… πως θα κρατηθεί ένα εστιατόριο και μία καφετέρια, αποκομμένη απ’ τον αστικό ιστό; Όσοι καμώνονται πως δεν βλέπουν τι γίνεται με το Τουριστικό Περίπτερο, εθελοτυφλούν…

Το ΞΕΝΙΑ, εξελίχθηκε όπως εξελίχθηκε με ευθύνη Δημάρχων, αλλά και πολιτικών παραγόντων της πόλης μας και του νομού μας… πρόκειται για ένα από τα πολλά «ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ» της Άρτας…

****ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ… Είπα προπατορικό αμάρτημα, πατριώτη, που είναι το πρώτο αμάρτημα του ανθρώπου, δηλαδή των προπατόρων που έπλασε ο Θεός, του Αδάμ και της Εύας, όπου παρακούοντας την εντολή του, έφαγαν τον καρπό του καλού και του κακού… είναι αυτός ο καρπός, που τρώνε όλοι οι πολιτικοί όταν εκλέγονται και όταν καταλαμβάνουν θέσεις εξουσίας…

Δεν ξεχνάνε –μόνο- πρόσωπα και πράγματα, ανθρώπους και υποσχέσεις, δεσμεύσεις και υποχρεώσεις… ανακαλύπτουν κι άλλους καρπούς, ξεστρατίζοντας τελείως…

Αλλά για άλλο ήθελα να γράψω… διάβασα ένα ωραίο κείμενο της Δέσποινας Τριβόλη στο lifo.gr, με τίτλο «Tι κρίμα που το δημογραφικό δεν λύνεται με επιδόματα!»… «Σε μια χώρα με τόσο έντονο δημογραφικό πρόβλημα η πολιτεία περίμενε από μια μερίδα γυναικών να αναπαράγονται περίπου σαν τις αμοιβάδες» γράφει η Δ. Τριβόλη…

.»Το βασικό πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι ούτε η γέννα ούτε η άδεια μητρότητας (δεν θα μιλήσω καν για την άδεια πατρότητας, που είναι μόνο 14 ημέρες!) αλλά το πώς ακριβώς θα μεγαλώσει κανείς ένα παιδί τα επόμενα είκοσι χρόνια. Κάποια στιγμή θα γεννήσεις. Αργά ή γρήγορα πρέπει να γυρίσεις στη δουλειά και να βρεις τι θα κάνεις με το παιδί.

.»Έχεις (μίνιμουμ) 600 ευρώ τον μήνα ή μια μάνα/πεθερά/θεία που θέλει να παρατήσει τη ζωή της και να τρέξει να σε βοηθήσει; Μέχρι τα 2 χρόνια οι θέσεις σε δημόσιους βρεφονηπιακούς σταθμούς είναι ελάχιστες. Δεν υπάρχουν καν εγγυημένες δωρεάν θέσεις για παιδιά τριών ετών. Τι ακριβώς πρέπει να κάνεις ως γονιός με το παιδί σου ως τα 4 που ξεκινά η υποχρεωτική εκπαίδευση;

.»Στην καλύτερη, έχεις λεφτά και βοήθεια. Στη χειρότερη δεν έχεις τίποτε από τα δύο και παλεύεις μέσα σε ένα περιβάλλον που είναι από αδιάφορο έως εχθρικό: μηδενική κοινωνική πολιτική, έλλειψη στέγασης, ακρίβεια (το βρεφικό γάλα και οι πάνες είναι σε τιμές-ρεκόρ σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση), μισθοί κακομοιριάς και το περίφημο δωρεάν δημόσιο σχολείο το οποίο τελειώνει στην καλύτερη περίπτωση στις 4 (γιατί, ως γνωστόν, όλοι δουλεύουμε 8-3, σαν να έχουμε 1985) και το εξίσου περίφημο και καθόλου δωρεάν φροντιστήριο, στο οποίο θα πρέπει να στέλνεις το παιδί σου από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού μέχρι τη Γ’ Λυκείου.

.»Τι κάνεις; Αφήνεις τη δουλειά σου (κάποιος πρέπει να κάτσει με το παιδί), δουλεύεις από το σπίτι (αν μπορείς), κάνεις δύο και τρεις δουλειές (κάπως πρέπει να πληρωθούν το φροντιστήριο και τα αγγλικά), χάνεις πολύτιμες επαγγελματικές ευκαιρίες γιατί είσαι με το ρολόι στο χέρι να πας να πάρεις το παιδί από το σχολείο (πόσες ιδιωτικές εταιρείες έχουν ωράριο έως τις 3:30;) και πιέζεσαι αφόρητα και ασταμάτητα. Και, φυσικά, διαβάζεις άλλο ένα κείμενο για το δημογραφικό και γελάς. Πικρά.» καταλήγει η Δ. Τριβόλη…

****Νομίζω πως απεικονίζει με γλαφυρό τρόπο, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι, που είτε σκέφτονται να δεθούν με τα δεσμά του γάμου, είτε έχουν κάποια σχέση αλλά την κρατάνε «στο ψυγείο», μέχρι να δουν τι θα κάνουν, (αν θα κάνουν) με τα παιδιά…

Διότι, πέρα από όλα τα προβλήματα με τις δουλειές, με…με… με… έχουν κι εμάς τους μεγαλύτερους, να πιέζουμε με το «πότε θα παντρευτείς» και μετά «πότε θα κάνεις παιδιά»… εμ, με τέτοια επιδόματα, ποιος να παντρευτεί και ποιος να κάνει παιδιά…

Από το Ν.Α.Σ