Δι’ ασήμαντον αφορμήν…
Διαβάζεις την είδηση και σου σηκώνεται η τρίχα: «Διπλό φονικό στην Καβάλα: Σκότωσε μάνα και γιο για… το πάρκινγκ»!!!
Και πας παρακάτω… Διπλή δολοφονία για, όπως φαίνεται, ασήμαντη αιτία σημειώθηκε στην Χρυσούπολη Καβάλας το βράδυ της Πέμπτης. Σύμφωνα με πληροφορίες της ιστοσελίδας proininews.gr, όλα ξεκίνησαν έπειτα από καυγά μεταξύ μιας 60χρονης και ενός 50χρονου.
.»Επρόκειτο –λένε- για δύο γείτονες, οι οποίοι φέρεται να λογομάχησαν για το σημείο όπου είχε παρκάρει ο 40χρονος γιος της γυναίκας. Στη συνέχεια, τόσο ο 40χρονος όσο και η 60χρονη πήγαν στο σπίτι του 50χρονου, προκειμένου να ζητήσουν εξηγήσεις για το περιστατικό.
.»Έπειτα από έντονη λογομαχία και υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, ο 50χρονος άρπαξε την κυνηγετική του καραμπίνα και πυροβόλησε μάνα και γιο, τραυματίζοντάς τους θανάσιμα. Στη συνέχεια, μπήκε στο αυτοκίνητό του και πήγε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, όπου παραδόθηκε, ομολογώντας το διπλό έγκλημα.
.»Το φονικό έχει σοκάρει την μικρή κοινωνία του χωριού Ποντιάδα για τον επιπλέον λόγο ότι έγινε για ασήμαντη αφορμή. Σύμφωνα με πληροφορίες πάντως, ο δράστης και το 40χρονο θύμα του φαίνεται πως είχαν συχνά διαφωνίες για το σημείο στάθμευσης του μεγάλου οχήματος…
Χμμμμ… αυτές οι «συχνές διαφωνίες» για το «σημείο στάθμευσης», όμως, δεν αποτελούν θέμα αναζήτησης των αιτίων, ας πούμε; Τίνος ήταν το «σημείο στάθμευσης»; Ποιόν ενοχλούσε το «σημείο στάθμευσης» και γιατί;
Διότι μερικές φορές, πατριώτες, κάτι που για εμάς τους άλλους είναι «ασήμαντη αφορμή», για εκείνον που αντιδρά, μπορεί και να είναι «υπόθεση ζωής»… ασφαλώς δεν σκοτώνεις δύο ανθρώπους έτσι απλά, για ένα οποιοδήποτε «σημείο στάθμευσης»…
Όταν όμως ζεις στο χωριό, όταν το «σημείο στάθμευσης» μπορεί να είναι το οικόπεδό σου, όταν στο «σημείο στάθμευσης» βρίσκεται μια θηριώδης νταλίκα, όταν ο γείτονας που οδηγάει τη νταλίκα σε βλέπει σα μερμήγκι, όλα μπορεί να πάνε στραβά…
Δε λέω πως έτσι έγιναν… αλλά μου φαίνεται κομμάτι δύσκολο, να μαλώνεις με το γείτονα επειδή άραξε κανονικά το φορτηγό του, επειδή τα έκανε όλα καλά κι ωραία…
Και πάλι, θα πείς πατριώτη: μα, σκοτώνεις δύο συμπολίτες για το πάρκιγκ; Νομίζω πως αυτή η ερώτηση είναι καλή, αλλά μόνο για τα παλιά καλά χρόνια, για τα χρόνια ΠΡΟ.ΜΝΗ. Τότε, δηλαδή, που, ναι, μάλωνες με το γείτονα, για το πάρκιγκ, για τα νερά της βεράντας, για τα φυτά στο μπαλκόνι, για τις τέντες…
Μάλωνες, με τον γείτονα, αλλά δεν τον σκότωνες … έδινες τόπο στην οργή, έμπαιναν στη μέση και οι «προύχοντες» του χωριού, έσιαζε η κατάσταση… ΜΕ.ΜΝΗ. όμως, τα πράγματα είναι αλλιώς…
Σκληρύναμε πατριώτη… δε δίνουμε τόση σημασία στο συνάνθρωπο, στο γείτονα, στο συγγενή, τον φίλο… δε μας αγγίζουν τα προβλήματά τους… αλλά κι αυτοί μπορεί να κάνουν το ίδιο… ο καθένας που δυσκολεύτηκε, στα μνημονιακά χρόνια, νομίζω πως πορεύτηκε μόνος του…
Κι όχι μόνο σκληρύναμε, γίναμε και μυγιάγγιχτοι… μη σου πω πως απλώνουμε το ζωνάρι μας για καυγά… ψάχνουμε να βρούμε ευκαιρίες να ξεσπάσουμε να εκτονωθούμε…
Καθημερινά, το ψηλαφίζεις, πατριώτη, αλλά δεν το λογαριάζεις… νομίζω λοιπόν, πως αντί να μιλάμε για «ασήμαντες αφορμές», ο καθένας ατομικά αλλά και κάποιοι άλλοι, που παλιότερα νοιάζονταν για το συλλογικό, θα πρέπει να μαζευτούμε και να δούμε τα πράγματα αλλιώς…
Αϊ Γιώργης
Είπα συλλογικό και προχθές με συνάντησε συγχωριανός, απ’ τον ένδοξο, πλήν μικρό οικισμό Άγιο Γεώργιο Γλυκορίζου Άρτας, όπως τον λένε, για να ξεχωρίζει απ’ τους άλλους Αηγιώργηδες… κάνε κάτι, μου είπε, σε όλους ο δήμαρχος έφτιαξε αγροτικούς δρόμους με άσφαλτο, έφτιαξε πλατείες, αλλά σε μας τίποτα…
Δίκιο έχει ο πατριώτης… ο Δήμαρχος ο Χρήστος Τσιρογιάννης, ίσως να νομίζει πως η Άρτα, η πόλη, έχει σύνορα μέχρι την Αγία Παρασκευή Γλυκορίζου… ίσως να έχει την εντύπωση πως από ‘κει και κάτω είναι άλλος δήμος, άλλος κόσμος…
Αλλιώς, ο Χρήστος Τσιρογιάννης, εκεί που έφτιαξε τους δρόμους στο Γλυκόριζο, θα μπορούσε να φτιάξει και άλλους δύο στον Άγιο Γεώργιο… όπως θα μπορούσε να ενδιαφερθεί για την πλατεία του χωριού, που έμεινε μισή και παρμένη, λόγω της διαπλάτυνσης του δρόμου Άρτα-Κομμένου… που θα παν Χρήστο, οι μανάδες με τα παιδιά; Που θα κάτσουν οι μεγαλύτεροι, που δεν υπάρχει ούτε μισό παγκάκι για δείγμα;
Αν διαβάσει αυτό το σχόλιο ο Γιώργος ο Καραγιώργος, ο πρώην Αντιδήμαρχος του Τσιρογιάννη και νυν σύμβουλος με τον Μπαλάγκα, θα σκάσει στα γέλια… κι αυτό επειδή, ήταν εκείνος, που μέσα από ένα πρόγραμμα για μικρά έργα, είχε εντάξει την μικρή πλατεία του Αη Γιώργη, προς κατασκευή… ο Γιώργος αντικαταστάθηκε, το πρόγραμμα «χάθηκε» και η πλατεία είναι όπως ήταν πρίν δέκα και βάλε χρόνια…
Λοιπόν, πατριώτες, Αη Γιωργήτες, εγώ έκανα αυτό που μπορούσα… εσείς, ίσως θα μπορούσατε να πάτε όλοι μαζί στο Δήμαρχο και να του τα πείτε… αλλά μάλλον σας βάζω δύσκολα…
Γυρολόγοι…
Εκεί στο ΚΙΝΑΛ, (για να επιστρέψω στην πολιτική), μάλλον τα βρίσκουν όσο περνάει ο καιρός «μπαστούνια» κι από τα δεξιά… βλέπω λοιπόν, πως… με προβληματισμό είδαν στην Χαριλάου Τρικούπη τα δημοσιεύματα (που δεν διαψεύστηκαν) περί τοποθέτησης του πρώην βουλευτή Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σπηλιόπουλου στη θέση προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΣΕ.
Εφόσον μάλιστα κάτι τέτοιο επιβεβαιωθεί, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και σφοδρή επίθεση στο πρόσωπό του από την Χαριλάου Τρικούπη, αφενός γιατί «πολλά του έχουν μαζεμένα», αφετέρου για… παραδειγματισμό!
Δηλαδή; Δηλαδή, πατριώτη, στο Κίνημα Αλλαγής, λέει, δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι το ‘αντάρτικο’ του Κώστα Σπηλιόπουλου στις περιφερειακές εκλογές, όταν κατέβηκε ‘απέναντι’ στον ‘πράσινο’ υποψήφιο Απόστολο Κατσιφάρα, διασπώντας τις δυνάμεις του κόμματος στην περιοχή, πολλώ δε μάλλον την στήριξή του στον Νεκτάριο Φαρμάκη, τον υποψήφιο της ΝΔ, στον β’ γύρο, χαρίζοντάς του τη νίκη.
Δεν είναι λίγοι μάλιστα, όσοι χρεώνουν στον πρώην βουλευτή, παρασκηνιακή δράση στην περιοχή ώστε το Κίνημα Αλλαγής να μην ψηφιστεί ούτε στις εθνικές εκλογές, προκειμένου το κόμμα να μη βγάλει έδρα στην Αχαΐα και να μη γίνει ξανά βουλευτής ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Ναι, αλλά, τον Σπηλιόπουλο, ρε συντρόφια, δεν το μαλώσατε… δεν τον είπατε γυρολόγο… δεν τον είπατε καρεκλάκια… κάποιοι τον έλεγαν και «αγωνιστή»… τώρα, που πάει δεξιά, που πάει να πιάσει στασίδι, τι θα του πείτε;
Νομίζω πως είναι αργά για (δεξιά) δάκρυα, Φώφη… άσε τους διμέτωπους, γιατί στο τέλος δεν θα βρίσκεις στέλεχος να σου δώσει μαντήλι…
Και θα κάνει τι;
Από το άλλο μέρος ο Χρήστος Ξανθάκης, στο newpost.gr, γνωστός ρεπόρτερ και συνοδοιπόρος του ΣΥΡΙΖΑ, αναρωτιέται «Θα τ’ αλλάξει όλα! Και θα κάνει τι;»… ο λόγος φυσικά για όσα γράφονται περί «πολέμου» στο ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στους «προεδρικούς» και στους «αριστερούς», ανάμεσα σε όσους θέλουν να συνεδριάζουν σε μεγάλα κλειστά ή και ανοιχτά γυμναστήρια και σε ‘κείνους που αρέσκονται να μιλάνε σε τέσσερις στενούς τοίχους…
.»Διαβάζω –λέει ο Ξανθάκης- ότι θέλει ο Τσίπρας «να σπάσει τα τείχη και να ξαναχτίσει το κόμμα» και ότι το περιβάλλον του δεν διατηρεί τις καλύτερες των εντυπώσεων για τον γραμματέα Πάνο Σκουρλέτη και το έργο του.
.»Τι άλλο διαβάζω; Ότι θέλει ο Αλέξης 140.000 μέλη εξτρά στον ΣΥΡΙΖΑ, μιμούμενος το παράδειγμα του Τζέρεμι Κόρμπιν που έφερε 400.000 μέλη στους Εργατικούς, λέει ο Ξανθάκης.
.»Τα διαβάζω –λέει ο Ξανθάκης- όλα τα ανωτέρω και σκέπτομαι ότι είχε τέσσερα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ, από εκείνο τον Ιούλιο του 2015 όταν το σκάσανε επτά στα δέκα μέλη του κόμματος και εννιά στα δέκα μέλη της νεολαίας, για να βάλει σε τάξη τα του οίκου του. Δεν το έκανε και δεν ξέρω γιατί δεν το έκανε. Ίσως δεν πρόκαμε, που θα έλεγε κι ο Χαρίλαος, γιατί έπρεπε να κυβερνήσει…».
Λέει κι άλλα ο Ξανθάκης… αλλά, το ζήτημα, αυτό, αν ο Τσίπρας το κάνει «αλα ΠΑΣΟΚ», μάλλον δεν θα έχει καμία τύχη… τέτοια κόλπα, «ζόρικα που κάνουν στην Ινδία», που τραγουδούσαν οι Κατσιμιχαίοι, τα έχουν εξαντλήσει ο ΠΑΣΟΚοι…
Ψηφοφορίες για προέδρους, ξανά ψηφοφορίες για Οργανώσεις, για Κεντρικοεπίτροπους, για συνδικάλες, μέχρι και για υποψήφιους βουλευτές και δημάρχους τους έβαζαν να ψηφίζουν… αλλά, μετά, έκανε ο Αρχηγός ότι του γουστάριζε… άλλαζε τη σειρά στους δημάρχους, έβαζε δικούς του βουλευτές, διόριζε την ΚΕ, την ΚΟ, τη ΝΟ, τη ΝΕ…
Δικαιώματα
Ο κόσμος λοιπόν, όπου θέλει να απευθυνθεί ο Τσίπρας, τα έχει ζήσει όλα αυτά… και έχει δεί να μην τον λογαριάζουν… ειδικά όταν πιάνουν θέσεις εξουσίας, τον έγραφαν στα παλιά τους παπούτσια… ποτέ δεν ρώτησε το ΠΑΣΟΚ τα μέλη του, αν θέλουν ετούτο, ή το άλλο… λέμε για τα μεγάλα θέματα…
Όταν ήταν εκλογή για αρχηγό έβρισκαν χρήματα, κομπιούτερ, εθελοντές, χαρτιά και μολύβια… όταν ήταν για την κατάργηση ας πούμε του ασύλου, υπήρχε οικονομική στενότης… όταν ήταν αν θα συνεργαστούν ή όχι με τη δεξιά, ήταν αποφάσεις υψηλού επιπέδου…
Ο Τσίπρας, αν θέλει να κάνει ένα κόμμα τύπου Κόρμπιν και τα λοιπά, το πρώτο που έχει να πεί, είναι πως σε πέντε θέματα θα γίνεται ΟΤΙ ΠΕΙ, η πλειοψηφία των μελών… δημοψήφισμα μελών, ρε, που θα έλεγε ο Αλέφαντος…
Αλλά και επειδή υπάρχει και σχετική προϊστορία, να ξεκαθαρίσει, πως το «ΝΑΙ», είναι «ΝΑΙ» και το «ΟΧΙ» είναι «ΟΧΙ»… δηλαδή, τα μέλη να ξέρουν πως σε 5 θέματα, έχουν αυτοί τον λόγο… αλλιώς, ας αφήσει τα πράγματα όπως έχουν στο κόμμα κι ας περιμένει πότε θα απηυδήσει ο λαός με τον Μητσοτάκη για να ξανακερδίσει τις εκλογές…
Έτσι κι αλλιώς, ροτέσιον, πάει η κατάσταση…