Η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν μία από τις πιο επιτυχημένες στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού μπάσκετ. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός κατάφεραν αμφότεροι να προκριθούν στο Final 4 της Euroleague, καθιστώντας έτσι την Ελλάδα τη μόνη χώρα που εκπροσωπείται από δύο ομάδες στην κορυφαία μπασκετική διοργάνωση της Ευρώπης.
Πολλοί τα αποκαλούν αθλητικά «θαύματα». Οι Πράσινοι, από τη μία, μπόρεσαν μέσα σε μόλις μερικούς μήνες να χτίσουν μια ομάδα από την αρχή και να τη φέρουν στη δεύτερη θέση της λίγκας. Οι Πειραιώτες, από την άλλη, παρά το γεγονός ότι το περασμένο καλοκαίρι έχασαν δύο από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες του, τον Σάσα Βεζένκοφ και τον Κώστα Σλούκα, πήραν το εισιτήριο για τρίτη σερί χρονιά στους τέσσερις της Ευρώπης.
Αυτά, όμως, δεν είναι τα μοναδικά «θαύματα» που συντελούνται τον τελευταίο καιρό στο ελληνικό μπάσκετ. Γιατί για κάθε ένα που παίρνει τη δημοσιότητα που του αξίζει υπάρχουν πολλά ακόμη που παραμένουν στην αφάνεια.
Ένα από αυτά είναι σίγουρα ο θρίαμβος του ΒΑΟ Άρτας, μιας μικρής ακαδημίας της πόλης, που κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα παίδων Βορειοδυτικής Ελλάδας, κερδίζοντας ομάδες μεγαθήρια και στηριζόμενος αποκλειστικά σε μια ολιγομελή δεξαμενή παικτών που παίζουν μαζί εδώ και δέκα χρόνια.
Για να ανακαλύψουμε το πώς έγινε πραγματικότητα η μεγάλη αυτή επιτυχία, το μόνο που είχαμε να κάνουμε είναι να την επισκεφτούμε σε μία από τις προπονήσεις της. Το σημείο συνάντησης δόθηκε το ένα από τα δύο κλειστά γυμναστήρια της Άρτας, με το που μπαίνει κανείς στην πόλη.
Πρόκειται για ένα σχετικά μικρό σε χωρητικότητα γήπεδο, από το ταβάνι του οποίου κρέμονται λάβαρα της γυναικείας ομάδας χάντμπολ της Αναγέννησης Άρτας, του σπουδαιότερου αθλητικού τμήματος της περιοχής, που κυριάρχησε για αρκετά χρόνια στα εγχώρια πρωταθλήματα, καταγράφοντας μάλιστα και σημαντικές πορείες στο Champions League.
Στο κέντρο του γηπέδου βρίσκεται ήδη ο προπονητής και ιδρυτής του ΒΑΟ, Παναγιώτης Ασπρούδης. Στα χέρια του κρατάει το βαρύτιμο τρόπαιο. Το κύπελλο αυτό, όπως εξηγεί, σηματοδοτεί όλους τους κόπους και τις θυσίες που έκανε ο ίδιος, όσο και οι αθλητές του για να φτάσουν ως εδώ.
«Η ακαδημία έχει δέκα χρόνια που ιδρύθηκε. Τα παιδιά αυτά τα δουλεύω από την πρώτη δημοτικού. Πρώτη φορά πετυχαίνει κάτι παρόμοιο μια ομάδα από την Άρτα» εξηγεί. Ο ίδιος θεωρεί ακόμη μεγαλύτερο το επίτευγμα, αν αναλογιστεί κανείς το ποιες ομάδες κλίθηκε να αντιμετωπίσει. «Εμείς έχουμε 80 παιδιά. Παίζαμε με τον Κερκυραϊκό που έχει 470. Διάλεξε από 40 παιδιά για να φτιάξει ομάδα. Εγώ είχα μόλις οχτώ παιδιά γυμνασίου του 2009» επισημαίνει.
Το συγκεκριμένο ντεσαβαντάζ, όμως, ίσως του βγήκε σε καλό. Τουλάχιστον αυτό πιστεύουν τα παιδιά που συμμετείχαν σε αυτόν τον θρίαμβο. «Παίζουμε από πολύ μικροί μαζί. Είμαστε φίλοι, παρέα. Τόσος εντός όσο και εκτός γηπέδου. Έχουμε δημιουργήσει μια μοναδική χημεία. Ξέρουμε πώς παίζει ο καθένας. Φάνηκε και στον τελικό, παρόλο που δεν ήμασταν τόσο καλοί. Αλλά λογικό ήταν ότι είχαμε άγχος. Αγωνιζόμασταν μπροστά σε τόσο κόσμο» εξηγούν μερικοί από αυτοί μετά το τέλος της προπόνησης.
Ο στόχος του Παναγιώτη Ασπρούδη ήταν εξαρχής να δημιουργήσει μια ομάδα που θα παίζει γρήγορο μπάσκετ και θα πετυχαίνει αρκετά καλάθια στον αιφνιδιασμό. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο στον τελικό ο ΒΑΟ πέτυχε έτσι 42(!) πόντους. Ο ίδιος δηλώνει μεγάλος φαν του ισπανικού μοντέλου.
«Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ το 1987. Έπαιζα ποδόσφαιρο, αλλά μόλις είδα τον Γκάλη άλλαξα. Έφτιαχνα στεφάνια από ζάντες ποδηλάτων. Είχα και έχω μεγάλη αγάπη για το άθλημα. Να φανταστείς πρόλαβα τα 30 δευτερόλεπτα. Γρήγορα, λοιπόν, κατάλαβα ότι το μπάσκετ που παίζονταν εδώ τότε δε μου άρεσε. Ήθελα κάτι πιο γρήγορο, με πίεση και τρέξιμο» εξηγεί ο coach.
Το όνειρό του από παιδί ήταν να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Μέσα στα χρόνια τον κέρδισε η προπονητική. Έγινε assistant coach στον Πανιώνιο στην Α1, head coach με τον ΑΟ Αγρινίου στην Α2, ενώ κάθισε στον πάγκο ως πρώτος προπονητής και του ΑΓΣΙ, κατά την παρουσία του στη Β’ και Γ’ Εθνική. Το μεράκι του, όμως, ήταν να δημιουργήσει τη δικιά του ακαδημία. Τελικά τα κατάφερε μέσω του ΒΑΟ. Μία από τις καινοτομίες του συλλόγου ήταν και ίδρυση τμήματος baby basket για παιδιά ακόμη και τεσσάρων χρονών που οι γονείς τους ήθελαν να τους βάλουν στον κόσμο του σπορ.
Όπως εξηγεί ο ίδιος, πρόκειται για ένα εντελώς διαφορετικό τμήμα. «Είναι παιγνιώδης μορφής. Τα βάζουμε να παίξουν με μπάλες του τένις, να τις βάζουν σε ένα μικρό καλάθι. Να μάθουν να τη σκάνε» προσθέτει. Ένα από αυτά τα παιδιά που ήρθε στην ακαδημία νήπιο ακόμα, σήμερα είναι βασικό στέλεχος της πρώτης ομάδας.
«Εμείς αυτό που θέλουμε, και τα έχουμε καταφέρει, είναι να χτίσουμε μια οικογένεια. Να είναι από το πρώτο σουτ μαζί μας, όπως λέω χαρακτηριστικά. Κι αυτό που θέλω είναι να μείνουν στο μπάσκετ, είτε κάνουν καριέρα, είτε όχι» συμπληρώνει. Η προπόνηση γίνεται σε χαλαρούς ρυθμούς εξαιτίας των διακοπών για το Πάσχα. Σε λίγες μέρες, όμως, η ένταση θα ανέβει και πάλι, γιατί μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, έρχονται τα προκριματικά για το Πανελλήνιο. Και εκεί, κατά τον ίδιο, ο ανταγωνισμός θα είναι πολύ μεγαλύτερος.
Θέλει να βρεθεί στα τελικά της Ξάνθης, ξέρει όμως ότι για να βρεθεί εκεί θα κληθεί να αντιμετωπίσει ομάδες άλλων μεγεθών. «Θα σου δώσω ένα παράδειγμα: στα προκριματικά θα παίξουμε κόντρα στον Κεραυνό Λάρισας, την ομάδα που ξεκίνησε ο Βασίλης Σπανούλης. Οι τρεις καλύτεροί του είναι μεταγραφές από άλλες ομάδες της περιοχής. Σαν να πάρω εγώ δηλαδή παίκτες από την Πρέβεζα, τη Λευκάδα και τα Γιάννενα» σημειώνει.
Το μόνο πλεονέκτημα, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι τα παιδιά έχουν εμπειρία από το αντρικό επίπεδο. «Αυτό είναι το κόλπο νομίζω. Έμαθαν να παίζουν μπασκετικό “ξύλο” με άντρες. Η ομάδα, έτσι όπως τη βλέπεις, αγωνίζεται στη Β’ ΕΣΚΑΒΔΕ. Ανεβήκαμε και στην πρώτη, αλλά πέσαμε λόγω συγχώνευσης των δύο ομίλων. Και τώρα αναγκάζεσαι να παίξεις από τη Ναύπακτο ως την Κέρκυρα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ένωση στην Ελλάδα. Είναι ασύμφορο. Μιλάμε για πολλά έξοδα».
Η μάχη, όμως, για την πρόκριση στα τελικά θα δοθεί. Όλοι οι παίκτες του ΒΑΟ είναι πανέτοιμοι για αυτά τα παιχνίδια. «Αν περάσουμε, θα είναι το ιδανικό» εξηγεί ένας από αυτούς. «Θα είναι μια διαφήμιση για τον τόπο μας. Μια τόσο μικρή ακαδημία, να πετύχει κάτι τόσο μεγάλο». Το πρώτο ματς έχει οριστεί για τις 17 Μαΐου, μία μόλις εβδομάδα πριν από το Final 4 της Euroleague. Μήπως άραγε ο μεγαλύτερος φετινός θρίαμβος ελληνικής ομάδας να συμβεί προτού εκείνου του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού;
gazzetta.gr
