Γράφει : ο
Πάρις Ν. Κονιτσιώτης
Τα πράγματα στον κόσμο μας , αυτή την εποχή, δεν πάνε καλά. Υπάρχει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ότι κάποια στιγμή κάτι μεγάλο θα συμβεί. Δύο πράγματα προς το παρόν δημιουργούν τουλάχιστον ανησυχία για το απρόβλεπτο της συνέχειας .
Πλησιάζει ο Νοέμβριος και πολλοί εκφράζουν ένα δικαιολογημένο προβληματισμό , από το γεγονός ότι μία ολόκληρη Αμερική των 335 εκατ. κατοίκων δεν μπορεί να ανακαλύψει ένα νέο στην ηλικία που να πληροί τις προϋποθέσεις να είναι υποψήφιος Πρόεδρος !!!
Το άλλο είναι η φιλική προσέγγιση Πούτιν και Σι ( αγκαλιά Ρωσία και Βόρειος Κορέα) , η μεγαλοπρεπής υποδοχή και η αμοιβαία συμφωνία για πολεμική υποστήριξη ,που ενισχύει στο έπακρο το απρόβλεπτο.
Από την άλλη η Ευρώπη στη νιρβάνα της, αφού οι εξελίξεις στη Γαλλία παραπέμπουν σε δημοσιονομική εκτροπή με ότι συνεπάγεται για τον επηρεασμό των ομολόγων μας. Και από τις πρόσφατες ευρωεκλογές εκτός από την για πολλούς αναμενόμενη αύξηση της ακροδεξιάς, δεν προέκυψε κάτι καινούργιο από τα ρουτινιάρικα που ξέραμε…
Το μόνο που έμεινε από την δεκάτη Ιουνίου είναι ότι 21 συμπολίτες μας έχουν λύσει το βιοποριστικό τους πρόβλημα για μια πενταετία. Πέντε χρόνια στην προηγμένη δύση με όλα τα έξοδα πληρωμένα , με παχυλότατο μισθό και σε κάποιες των περιπτώσεων χωρίς γνώση ούτε μιας λέξης Αγγλικά.
Μαζί με την περίπτωση του Κύπριου youtuber που εξελέγη με 20%, ας εξεταστεί και η περίπτωση της αρχηγού του κόμματος «ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ» μήπως είναι περιπτώσεις case study επιτυχίας. Ας τις μελετήσουν μεγάλα κόμματα με προοπτικές εξουσίας, που ψάχνονται για αρχηγικά μοντέλα.
Από γκάλοπ προκύπτει ότι για τη συντριπτική μερίδα των πολιτών αναντίρρητα η καλλίτερη δουλειά είναι αυτή του Ευρωβουλευτή.
Εφόσον καταφέρεις και πείσεις το κομματικό ακροατήριο και εκλεγείς, από εκεί και πέρα δεν πρόκειται να σε ενοχλήσει κανείς. Ούτε κηδείες, ούτε βαφτίσια , ούτε κόψιμο πιτών , ούτε μεσολαβήσεις για διορισμούς, ούτε κεράσματα στα καφενεία, ούτε επαφές με συλλόγους, σωματεία και οργανώσεις μεγάλης γκάμας διεκδικήσεων.
Απλά «θα διαθέσεις τον εαυτό σου» στην υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων στο Ευρωκοινοβούλιο. Άλλωστε αυτός δεν είναι και … ο κύριος λόγος που κατεβαίνεις στην πολιτική , όσο «κι αν παραμονεύει η ανάγκη αυτοπροβολής ή η ανάγκη για επαγγελματική άνοδο από τις πόρτες που ανοίγει η εξουσία».
Για κάποιους άλλους ίσως είναι αυτό που έγραψε ο Βολταίρος ότι « η πολιτική είναι η πρώτη των τεχνών και η τελευταία των επαγγελμάτων».
Η παρουσίαση λύσεων στα καυτά προβλήματα των πολιτών – ως συνήθως – στη χώρα μας και σε αυτές τις εκλογές πήγε πρόωρα διακοπές. Ας έχει πάρει τουλάχιστον αντηλιακό με μεγάλο δείκτη προστασίας γιατί ο ήλιος στο καμίνι που μας προέκυψε, δεν αστειεύεται.
Όλο το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στα «πόθεν έσχες» των πολιτικών κι όχι στα μεγάλα προβλήματα που είναι η διαρκώς αυξανόμενη ακρίβεια ( « ο ελέφαντας στο δωμάτιο » όπως χαρακτηρίστηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό), η αδιαφάνεια, η απρόσκοπτη εξυπηρέτηση του πολίτη, η διαφθορά, η ανασφάλεια και το «αγκομαχητό » του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Μια αυτονόητα σωστή πρόταση που διάβασα για τις τιμές στα σούπερ μάρκετ είναι « να δημιουργηθεί ένα Πανευρωπαϊκό παρατηρητήριο τιμών μέσω του οποίου ο καταναλωτής να βλέπει ποιες πολυεθνικές τον κοροϊδεύουν και να προσαρμόζει αντίστοιχα την συμπεριφορά του».
Βαρέθηκαν οι πολίτες « τα λόγια χωρίς μέτρο, την αδιάκοπη φλυαρία , τη μεγαλοστομία και τις υπερβολές » και μεγαλοπρεπώς γύρισαν την πλάτη στην κάλπη και πάνω από τους μισούς δεν πήγαν να ψηφίσουν.
Οι ζυμώσεις στην κεντροαριστερά επηρεάστηκαν από τον καύσωνα κι έφυγαν για καθαρές θάλασσες, να
αποτιμήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα , όπου όλοι «βγήκαν κερδισμένοι».
Αυτή η υπερβολική ζέστη σε αφυδατώνει, σε αποδιοργανώνει νοητικά και πως έτσι να βρεις έμπνευση για κάτι πιο ωραίο. Ώρα για θάλασσα λοιπόν , για δροσιά κι αν δεν μας καλύπτει το περιβάλλον … τα κουβαδάκια μας και σε άλλη παραλία.
Αρτα 20/06/2024