Ο Μαύρος Ακανθώδης Αλευρώδης – Ευαισθησίες, προσδοκίες και δράσεις

Γράφει ο Ηλίας Ντζάνης, γεωπόνος

Δεν είναι η πρώτη φορά που δημόσια εκφράζω τους όποιους μικρούς επαίνους, που με προσωπικά κριτήρια κρίνω, ότι κάποια δημόσια πρόσωπα το αξίζουν για τη προσφορά, το ήθος και τις ευαισθησίες τους απέναντι σε σοβαρά ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία μας. Και αυτό, επιτρέψτε μου τον προσωπικό τόνο, το κάνω, όχι γιατί αυτοί το έχουν ανάγκη και το επιζητούν, αλλά γιατί πιστεύω ότι το έχει ανάγκη η ίδια η κοινωνία ως παράδειγμα αναφοράς για όλους μας.

Η ιστορία με τον Μαύρο Ακανθώδη Αλευρώδη, την μαυρίλα όπως την αποκαλούν οι αγρότες μας, είναι γνωστή, αφού έχει αποδεκατίσει σε μεγάλο βαθμό τις μικρές μονάδες της καλλιέργειας των εσπεριδοειδών, απειλεί την αμπελοκαλλιέργεια καθώς και άλλα καλλιεργούμενα φυτά. Είναι γνωστό επίσης πως αργήσαμε ως πολιτεία να συνειδητοποιήσουμε τον κίνδυνο παρά τις προειδοποιήσεις κάποιων ειδικών για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την εισαγωγή και γρήγορη μετάδοση-επέκταση των λεγόμενων εισβολέων φυτοπαρασίτων, αφού από το 2016 – 2017 που εμφανίστηκε το έντομο αυτό, έχει εγκατασταθεί σε όλη τη Δυτική Ελλάδα και Ήπειρο και συνεχίζει την καταστρεπτική πορεία προς νότο.

Επίσης είναι γνωστή η πρόσφατη προσπάθεια του Μπενάκειου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου με το πρόγραμμα εγκατάστασης ωφέλιμων αρπακτικών ειδών εντόμων για την αντιμετώπιση του εισβολέα Αλευρώδη. Όμως μέχρι να εγκατασταθεί και πολλαπλασιαστεί σε ικανούς αριθμούς το ωφέλιμο έντομο, οι καλλιέργειες των εσπεριδοειδών, που τα τελευταία χρόνια έχουν επεκταθεί σε σημαντικό βαθμό στην περιοχή μας, έχουν ανάγκη μιας αποτελεσματικής καταπολέμησης του Μαύρου Αλευρώδη με τις κλασσικές μεθόδους και μέσα φυτοπροστασίας. Εν ολίγοις έχουμε άμεση ανάγκη από ένα τεκμηριωμένο πρόγραμμα Ολοκληρωμένης ή Βιολογικής καταπολέμησης του εντόμου με εγκεκριμένα σκευάσματα. Παράλληλα θα πρέπει να δοκιμαστούν και νέες δραστικές ουσίες προκειμένου να πάρουν έγκριση κυκλοφορίας, όπως απαιτεί η επιστημονική δεοντολογία και ο νόμος. Θυμίζω ακόμη, πώς έχουμε εκφράσει δημόσια τη γνώμη μας ότι ο εφησυχασμός και οι χωρίς επιστημονικά τεκμηριωμένο πρόγραμμα επεμβάσεις, πέραν του αυξημένου κόστους των επανειλημμένων ψεκασμών-επεμβάσεων, δημιουργούν τον κίνδυνο ανάπτυξης ανθεκτικότητας στα εφαρμοζόμενα φυτοπροστατευτικά προϊόντα.

Τονίζω ακόμα, πως καλά-καλά δεν έχουμε μελετήσει και την βιολογία του εντόμου αυτού στις εδαφοκλιματικές και βιολογικές συνθήκες του δικού μας περιβάλλοντος. Ψιλά γράμματα θα πει κάποιος. Ε, τότε ας ψεκάζουμε «στο βρόντο» που λένε οι αγρότες μας «κι όποιον πάρει ο χάρος». Αν πετύχαμε, πετύχαμε, Αλλιώς πάλι από την αρχή. Η έλλειψη συνεπώς πραγματικών δεδομένων έρευνας πεδίου που θα βοηθήσουν τους παραγωγούς σε οικονομικές, αποτελεσματικές και συμβατές με το περιβάλλον και την παραγωγή ασφαλών γεωργικών προϊόντων επεμβάσεις είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Βέβαια η πολιτεία εδώ και χρόνια, όπως και τώρα, έχει απαξιώσει την εφαρμοσμένη αγροτική έρευνα και φυτεύει φωτοβολταϊκά. «Εμείς θα τα πάρουμε έτοιμα αυτά που θέλουμε από τις μεγάλες εταιρείες και δεν σπαταλάμε χρήματα για άσκοπα ερευνητικά κέντρα». Τρομάρα μας! Θέλουμε να λέμε πως είμαστε και γεωργική χώρα. Ας είναι λοιπόν έτσι.

Εδώ λοιπόν το κενό αυτό έρχεται να το καλύψει το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών με την ευαισθησία κάποιων επωνύμων ακαδημαϊκών που έχουν δείξει σπάνια ευαισθησία – μαζί και με κάποιους άλλους που θα αναφέρω κάποια άλλη στιγμή – και να αρχίσουν πειράματα πεδίου για την αξιολόγηση διαφόρων σκευασμάτων στην αντιμετώπιση του καταστρεπτικού αυτού εντόμου.

Φέρω σε γνώση λοιπόν στους φίλους αγρότες, πως ήδη σχεδιάστηκε και εγκαταστάθηκε στις 29-6-24 σε δύο περιοχές του νομού μας πείραμα αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας ορισμένων φυτοπροστατευτικών δραστικών ουσιών για την καταπολέμηση του Μαύρου Αακανθώδη Αλευρώδη. Οι περιοχές επελέγησαν με καλλιεργητικά, περιβαλλοντικά και γεωγραφικά κριτήρια, ώστε να καλύπτουν τις προϋποθέσεις που απαιτεί η επιστήμη του γεωργικού πειραματισμού. Εμπνευστής, σχεδιαστής, εφαρμοστής και επιβλέπων -υπεύθυνος του προγράμματος αυτού είναι ο διευθυντής του Εργαστηρίου Γεωργικής Ζωολογίας και Εντομολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγητής κ. Ιωάννης Γιαννακού. Το όλο πειραματικό έργο θα έχει διετή προς το παρόν περίοδο για να είναι σωστά τεκμηριωμένο. Η προσπάθεια αυτή του κ. Γιαννακού στηρίχθηκε στην γνωριμία και εθελοντική βοήθεια φίλων του, που δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν.

Επίμετρο: Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τον κ. Γιαννακού για την ευαισθησία του στα μεγάλα σύγχρονα προβλήματα της γεωργίας και των αγροτών, καθώς και για την επιλογή της περιοχής μας στον σχεδιασμό του, με την βεβαιότητα ότι θα έχουμε θετικά αποτελέσματα και από αυτή την ερευνητική του προσπάθεια. Άλλωστε, η επιστημονική πορεία του κ. Γιαννακού στην Γεωργική Έρευνα και δή η πίστη του στην Εφαρμοσμένη Γεωργική Έρευνα, όπως και όλων όσων πήραν «τα γαλόνια στη μάχη και όχι σε ασκήσεις επί χάρτου», εγγυάται, πως σίγουρα κάτι καλό και κάτι νέο θα βγεί από αυτό το ερευνητικό έργο.
Ένα μικρό μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε έναν άξιο υπηρέτη της Γεωπονικής Επιστήμης, από έναν παλαίμαχο της γεωργικής έρευνας πεδίου.

ΠΗΓΗ: AgrinioPress