Γράφει:
η Χριστίνα Μπίζα
Ρίγησαν και οι πέτρες στην Άρτα στις 12 το μεσημέρι της Κυριακής 26 Ιανουαρίου στην Κεντρική Πλατεία μπροστά από τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου όταν τραγούδια, ποιήματα, μήνυμα ήρθαν για να φέρουν κοντά το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη στο οποίο πριν δύο χρόνια έχασαν τη ζωή τους 57 άνθρωποι.
Το κάλεσμα της Διαμαρτυρίας έγινε από το Σύλλογο Συγγενών θυμάτων ΤΕΜΠΩΝ 28-2-2023 και έφερε τον τίτλο «ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΞΥΓΟΝΟ».
Κατά τη διάρκεια της μαζικής κινητοποίησης στην Άρτα τηρήθηκε και ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων τω Τεμπών.
Ακόμη και η σκέψη της απώλειας γεννά οδύνη, τα συναισθήματα κορυφώνονται και η ανάγκη για δικαιοσύνη έτσι που να μην επαναληφτεί ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο κυριαρχεί ακόμη και στις περιπτώσεις που κάποιοι βρίσκονται μακριά από το γεγονός.
Είναι αυτό το συναίσθημα που οδήγησε τα βήματα χιλιάδων ανθρώπων στο σμίξουν σ΄ αυτή την κοσμοπλημμύρα, της διαμαρτυρίας, έτσι που κανείς να μην αισθάνεται μόνος αλλά να γνωρίζει ότι όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα, πέρα από σχηματισμούς και αποχρώσεις, αλλά με κορυφαία την ανθρωπιά και το φιλότιμο που αναδεικνύουν τις αξίες που αποκαθιστούν τις στρεβλώσεις και οδηγούν μέσω διορθωτικών κινήσεων τα «τραίνα» της ζωής μας στη δικαίωση με δικαιοσύνη.
Η Άρτα μίλησε, όπως μίλησαν χιλιάδες άνθρωποι σε 110 πόλεις στην Ελλάδα αλλά και σε 25 πόλεις στο εξωτερικό όπου πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις για τα «Τέμπη» ζητώντας δικαιοσύνη και στη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά και γενικότερα στις αποφάσεις που ορίζουν και καθορίζουν σε παρόμοιες περιπτώσεις την ζωή μας.
Κείμενο από την πλευρά του Συλλόγου των Συγγενών θυμάτων των Τεμπών 2023 διάβασε φοιτήτρια στο οποίο μεταξύ άλλων αναφερόταν:
«Σήμερα η φωνή μας ενώνεται με χιλιάδες άλλες της Ελλάδας, της Ευρώπης αλλά και του κόσμου. Από την Αθήνα μέχρι τη Θεσσαλονίκη , από το Λονδίνο μέχρι την Αστόρια. Η καρδιά της κοινωνίας χτυπά δυνατά. Βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε την μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν και να απαιτήσουμε δικαιοσύνη. Η τραγωδία στα Τέμπη δεν ήταν ένα ατύχημα, ήταν ένα έγκλημα. Ένα έγκλημα που γεννήθηκε από τη αδιαφορία, την ανευθυνότητα και τη διαφθορά. Ένα έγκλημα που δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο. Ζητάμε δικαιοσύνη. Ζητάμε αλήθεια. Ζητάμε αλλαγή.
Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι 30 άνθρωποι που επιβίωσαν από την σύγκρουση έχασαν τη ζωή τους από ένα παράνομο φορτίο. Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι οι δικογραφίες «θάβονται» στα συρτάρια της Βουλής, ενώ οι υπεύθυνοι συνεχίζουν ανενόχλητοι τις καριέρες τους. Απαιτούμε άμεση και ανεξάρτητη έρευνα για την έκρηξη του παράνομου φορτίου, για τη φωτιά που έσβησε ζωές».
Βαριά συναισθηματικά η χθεσινή μέρα για όλους τους συμμετέχοντες αλλά και με την ελπίδα να ξεπηδά μέσα απ΄ την μαζικότητα. Αυτή τη συμμετοχή από ανθρώπους όλων των ηλικιών που σε κάνει να πιστεύεις ότι πολλά μπορούν να αλλάξουν και να γίνουν καλύτερα, αρκεί να επανακαθοριστούν οι «ράγες» της ζωής μας και τα «τραίνα» που θα ταξιδέψουν στο αύριο, ώστε να αποτελούνται από ότι καλύτερο και ποιο σύγχρονο όχι μόνο τεχνολογικά και επιστημονικά αλλά να διαθέτουν αυτή τη στόφα των παλιών αξιών, που πέρα από τη γνώση κυριαρχούσε το νιάξιμο για το διπλανό και η ανθρωπιά που εμπεριείχε την αγάπη και την κατανόηση.
Μετά από δύο χρόνια από την σκοτεινή μέρα της τραγωδίας στα Τέμπη, όλοι οι άνθρωποι αυτοί που βγήκαν στους δρόμους αναζητούν την διαφάνεια, την ταχύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης, αλλά κυρίως την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, έτσι όπως την ζήτησαν οι άνθρωποι και της Άρτας με ποικίλους τρόπους και σε όλους τους τόνους και με τα συνθήματα και με τα ποιήματα και με τη μουσική τους.
Ας δοθεί το «οξυγόνο» στις ζωές και των ανθρώπων που έχασαν τους αγαπημένους τους χωρίς άλλο πόνο, αφού το χθες δεν αλλάζει, αλλά μπορούμε όλοι μαζί Κυβερνώντες και μη να σώσουμε και να προλάβουμε παρόμοιες καταστάσεις του αύριο.
