"Altera pars"

Θα πρέπει να ακουστεί και η “altera pars”, στην υπόθεση των ομάδων της Αναγγέννησης, μου είπε παλιόφιλος, που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα κάπως αποστασιοποιημένος… δεν είναι και καταστροφή, αν μεταφερθούν αλλού και ειδικά στον φυσικό τους χώρο…

Η λατινική φράση “altera pars” πατριώτες, σημαίνει “το άλλο μέρος», «η άλλη πλευρά»… μάλιστα η φράση πληρέστερη είναι audiatur et altera pars δηλαδή, ας ακουστεί και η άλλη πλευρά…

Εγώ δεν είχα ποτέ κολλήματα να μην φιλοξενηθούν και οι άλλες απόψεις… απόδειξη πως έγραψα πέντε λέξεις για την υπόθεση σχετικά με το κτίριο Τζανέτου και έλαβα (και δημοσίευσα) και το δελτίο τύπου του ΣΚΟΥΦΑ (που θα μπορούσα να μην το δημοσιεύσω, αφού δεν απευθύνονταν σε μένα), μισή σελίδα, αλλά και την επιστολή Κωσταβασίλη (κι όχι από τον φόβο, μην και διεκδικούσε στα δικαστήρια την υπεράσπιση της τιμής του. Δεν τον είπαμε δα και κλέφτη…) η άλλη μισή σελίδα…

Για να δούμε λοιπόν και την «άλλη πλευρά»… «Εξηγήσεις για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις», έγραψε ο Δήμαρχος κ. Τσιρογιάννης πατριώτες, στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, για τα γραφεία της Αναγέννησης Άρτας.

Τι λέει λοιπόν ο Δήμος: Τα γραφεία που προσφέρει ο Δήμος προς την Αναγέννηση Άρτας, δεν καταργούνται. Μεταφέρονται. Άρα δεν τίθεται θέμα έξωσης λέω εγώ … Που μεταφέρονται; Στον φυσικό τους χώρο. Δηλαδή μέσα στο Δημοτικό Γήπεδο, όπου είναι η αγωνιστική έδρα της ομάδας.

Μου λένε λοιπόν, πως το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με όλους τους αθλητικούς συλλόγους πανελλαδικά, εκεί που ακόμα και μεγάλες επαγγελματικές ομάδες έχουν τα γραφεία τους… τι άλλο μου είπαν; Μου είπαν πως ήδη γίνει πολλές βελτιωτικές εργασίες(χλοοτάπητας, καθίσματα, ελαιοχρωματισμοί κ.α ) στο δημοτικό στάδιο ώστε να εξυπηρετεί και τις ανάγκες της Αναγέννησης…

Μου είπαν επίσης και όλα όσα έγιναν καλύπτουν και τις προδιαγραφές που απαιτούνται για να αγωνίζεται η ομάδα στα εθνικά πρωταθλήματα, ενώ της έχει παραχωρηθεί και το Δημοτικό Γήπεδο Γαβριάς για αποκλειστική χρήση ως προπονητικό κέντρο…

Ερωτήσεις
Οι ερωτήσεις που υπάρχουν έχουν να κάνουν πρώτον τι θα απογίνει το αρχείο της Αναγέννησης; Από τον Δήμο λένε πως θα φυλάσσεται στην Δημοτική Βιβλιοθήκη, άρα αναβαθμίζεται η αξία του, ως ιστορικό στοιχείο του τόπου μας…

Τι θα γίνει στο κτήριο όπου είναι τα γραφεία της Αναγέννησης; Συμβουλευτικός Σταθμός για την Άνοια για τους συνδημότες μας. Είναι κάτι που λείπει και χρειάζεται η πόλη μας… πρόκειται για μια κοινωνική δομή πολύ σημαντική… και εάν ενθυμούμαι καλώς, ήταν κάτι το οποίο ζητούσε και η αντιπολίτευση του Δήμου.…

Τώρα αν ενδείκνυται η στέγαση της υπηρεσίας αυτής στην Ορλάνδου ντε και καλά, αυτό το ξέρει καλύτερα η Δημοτική Αρχή… από το Δημαρχείο πάντως διατείνονται πως είναι το μόνο διαθέσιμο ΙΣΟΓΕΙΟ Δημοτικό κτήριο αυτή τη στιγμή, και κατά την κοινή λογική αυτό εξυπηρετεί τους ηλικιωμένους που θα το επισκέπτονται…

Με το βλέμμα στο μέλλον… 
Εγώ τη δική μου την άποψη, την έχω καταθέσει εδώ και καιρό… νομίζω πως όλες αυτές οι διάσπαρτες υπηρεσίες του Δήμου –όχι της Περιφέρειας- θα μπορούσαν να βρουν φιλοξενία και στο ΚΕΥΓ… αλλά τώρα μιλάμε για την ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ.

Για την ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ λοιπόν, ο Δήμαρχος υποστηρίζει πως δεν υπάρχει κάτι άλλο πίσω από αυτές τις κινήσεις… «Το μόνο που υπάρχει πίσω από όλο αυτό τον σχεδιασμό που περιγράφω, είναι αυτό ακριβώς: σχεδιασμός. Αυτό για το οποίο μας επέλεξαν οι πολίτες να κάνουμε. Με σεβασμό στις ανάγκες όλων των δημοτών του Δήμου Αρταίων.», υπογραμμίζει στην ανάρτηση του ο Χρ. Τσιρογιάννης.

Νομίζω πως μετά από όλα αυτά, θα επαναλάβω αυτό που έγραψα χθες… ότι δηλαδή, δεν χρειάζονται «πολεμικά ανακοινωθέντα», ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν καθημερινό αλισβερίσι, που δεν ζουν ο ένας εδώ κι άλλος στη άλλη άκρη του κόσμου… ο Δήμαρχος μπορεί να συναντηθεί και να εξηγήσει το σχέδιο που έχει, στους ανθρώπους της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ….

Από το άλλο μέρος οι άνθρωποι της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, θα πρέπει να λειτουργούν με τη λογική «το μοναστήρι να ‘ναι καλά…»… Διότι η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ είναι ένα «μοναστήρι» αθλητικό και όσοι την υπηρετούν έρχονται και παρέρχονται… εφόσον υπάρχουν αυτά τα δεδομένα, θα πρέπει να το εξετάσουν το θέμα αυτό με το βλέμμα στο μέλλον… δηλαδή, να αποκτήσει μια στέγη μόνιμη…

Και αν, αφού και εφόσον οι δεσμεύσεις της Δημοτικής Αρχής, έχουν βάση, να πάνε κι ένα βήμα παρακάτω… διότι, αν εμπλακεί όλη αυτή η ιστορία στην τοπική «μικροπολιτική», κανένας δεν έχει να κερδίσει…

Ούτε έλα, ούτε φύγε…

Πατριώτες, έχω νέα και για το άλλο θέμα της τηλεσυνάντησης των τεσσάρων με διακύβευμα το Επιμελητήριο Άρτας. Μίλησα με την Όλγα Γεροβασίλη, για το θέμα αυτό που η ίδια το αντιμετωπίζει με ψύχραιμο τρόπο… «Πράγματι, υπήρξε αυτή η συνάντηση, μου είπε η Όλγα. Εμείς τους καλέσαμε… και ζητήσαμε να μείνει μεταξύ μας. Δεν έμεινε, αλλά δεν θα ψάξω ποιος είπε το ένα και το άλλο…».

«Όμως, η συνάντηση, δεν έγινε με τη λογική «έλα ή φύγε», αλλά με την θέση πως το Επιμελητήριο Άρτας, διοικείται από προοδευτικούς ανθρώπους. Πιστεύουμε λοιπόν, πως για να υπάρχει μέλλον, θα πρέπει να πέσουν οι τόνοι» μου επισήμανε η Όλγα Γεροβασίλη… Εσύ ξέρεις, μου είπε. Θα μπορούσα εγώ να κάνω επιλογή ανάμεσα στον Γιάννη και τον Δημήτρη, με τους οποίους έχω συνεργαστεί και έχω κάνει ένα σωρό κουβέντες; Καμία επιλογή από μένα… εκείνοι θα πρέπει να αποφασίσουν πως θα το χειριστούν κι εμείς προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση»…

«Εκεί λοιπόν, εξηγήσαμε πως δεν ήρθαμε ούτε για τον ένα, ούτε για τον άλλο. Δεν περισσεύει κανείς και σε αυτή τη βάση όλο αυτό που γίνεται, δεν είναι καλό… Υπάρχει πιθανότητα να συνεννοηθείτε; Η απάντηση ήταν «δύσκολα» κι εκεί έκλεισε η συζήτηση… βέβαια εκκρεμεί μια συνάντηση των δύο παρατάξεων, που συμφωνήθηκε εκεί πέρα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Να επαναλάβω δε, πως ζητήθηκε να κρατηθεί μεταξύ μας η συνάντηση και όσα διαμείφθηκαν…» μου είπε η Όλγα…

Καταγράφω λοιπόν και την θέση της πρώην υπουργού και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Άρτα… και αναμένουμε τις εξελίξεις…

Ένας, αλλά… Λέων!

Παρεμπιπτόντως, να επισημάνω πως αν υπάρχει OPEN MALL, στην Άρτα, είναι επειδή ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου, ο Δημήτρης Χουλιάρας, έχει σχεδόν 10 χρόνια που παλεύει για να πείσει τους τοπικούς παράγοντες…

Όπως είπε ο ίδιος μιλώντας σε τοπική επιθεώρηση, το 2011, συμμετείχε στη σχεδίαση του Open Mall, στην Γενική Συνέλευση των Εμπορικών Συλλόγων της Ελλάδος… έκανε προσπάθεια για ένταξη της Άρτας στο πρόγραμμα, το 2012…

Το 2014, έδωσε ένα πρώτο σχέδιο στον Αντιπεριφερειάρχη, κ. Βασίλη Ψαθά, (τότε γινόταν η υποβολή με την Περιφέρεια). «Έκτοτε, λέει ο Δ. Χουλιάρας, ούτε ένα τηλέφωνο δε με πήραν, έστω από περιέργεια, για να ρωτήσουν τι είναι αυτό το Open Mall».

Τον Σεπτέμβριο του 2017, ενημέρωσε για πρώτη φορά τον Δήμαρχο, κ. Χρήστο Τσιρογιάννη, (ο οποίος –σύμφωνα με τον Δ. Χουλιάρα –«στο πρώτο άκουσμα αναφορικά με το σχέδιο με πέρασε- αν όχι για τρελό, σίγουρα για ρομαντικό ονειροπόλο»!!!)

Τελικά κατάφερε, όπως λέει ο ίδιος, τον Φεβρουάριο 2018, να κλείσει ένα ραντεβού στο Υπουργείο Ανάπτυξης, με την κυρία Ευγενία Φωτονιάτα, υπεύθυνη Γενική Γραμματέας ΕΣΠΑ για το Open Mall, στην οποία συνάντηση παραβρέθηκε και ο Δήμαρχος, «ώστε να αποκτήσει άποψη από πρώτο χέρι»…

Σήμερα –λέει ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου- έχουμε μία καθυστέρηση με την αρχιτεκτονική μελέτη, γιατί παρόλο που ο νικητής του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ανακοινώθηκε τον Δεκέμβριο του 2020 , η σύμβαση μαζί του υπογράφηκε τον Μάιο του 2021.

Μάλιστα ανακοινώνει πως «τις επόμενες ημέρες θα σταλεί από τον Εμπορικό Σύλλογο μια επιστολή προς τις υπηρεσίες του Δήμου , η οποία θα ζητά να του γνωστοποιηθούν οι λόγοι της καθυστέρησης και το χρονοδιάγραμμα από εδώ και πέρα»…

Δηλαδή, μιλάμε για Οδύσσεια, όπου ένας άνθρωπος προσπαθεί να περάσει από Συμπληγάδες και τα λοιπά, για ένα μεγάλο έργο στον τόπο του… μπράβο ρε Δημήτρη… ένας, αλλά Λέων, που λένε… αν και νομίζω πως με τους ρυθμούς του Χρήστου, μάλλον εσύ θα εγκαινιάσεις το Open Mall, της Άρτας… ως Δήμαρχος!!!

«…μπήκα στον μαχαλά της Μουριάς. Το σπίτι της αδερφής μου ήτανε στην αρχή και σπάνια το ’φτανε η βρόμα του Ταμπαχανά… Πέντε χρόνους δεν ανταμωθήκαμε με τη Γαρυφαλλιά. Κλοτσούσε η καρδιά μου απ’ τη λαχτάρα να την ιδώ. Να ξαναμπώ και στο σπίτι μας, που έστεκε όπως το θυμόμουνα… Στο κατώφλι ξάπλωναν δυο σκυλιά με τη γλώσσα όξω απ’ το στόμα. Δρασκέλισα πάνωθέ τους και δεν κουνήθηκαν.

.»Χτύπησα την πόρτα και καρτέρεσα κάμποσο. Ματακοπάνησα πιο δυνατά, τίποτα. Φαντάστηκα πως θα πήγε σε καμιά γειτόνισσα ή στην αγορά. Ύστερα ότι μπορεί να ’ναι στον κήπο, που ’χε μαντρότοιχο, μα και αυλόπορτα. Μπήκα στον κήπο. Δεν την είδα πουθενά και τράβηξα για το πλυσταριό στην πίσω μεριά του σπιτιού.

.»Ζυγώνοντας, αγρίκησα σούσουρο. Γογγυσμούς και να κουτρουβαλιάζονται καζάνια και τενεκεδένια συμπράγκαλα… χύμηξα στο πλυσταριό και τότε ανέβηκε το αίμα μου στο κεφάλι. Αντίκρισα τον Μουράτ, τον τάταρη, ορθό και ξεβράκωτο και την αδερφή μου καταγής αναμαλλιασμένη. Φλογίστηκε ο νους μου. Να του μουντάρω με τα χέρια, θα με σακάτευε, καθώς ήτανε νταγλαράς κι εγώ παιδαρέλι δεκαπέντε χρόνων.

.»Παραζαλισμένος, πετάχτηκα στον κήπο να βρω κάνα τσεκούρι ή ξύλο. Κι από κει στον δρόμο, όπου διάβαινε ένας Τούρκος με τη χαντζάρα χωμένη στο ζωνάρι του. Κόχλαζε το μυαλό μου και μήτε κατάλαβα μες στη σκοτούρα μου πως ήτανε το μυγόχεσμα, ο Σαχίν Αγάς. Όρμησα, τράβηξα τη χαντζάρα, τον άμπωξα κιόλας, γιατί έκαμε ν’ αντισταθεί, και στράφηκα να μακελέψω τον Μουράτ»…

Η συνέχεια, όχι στην οθόνη, αλλά στο καινούριο βιβλίο του Γιάννη Καλπούζου, «ΡΑΓΙΑΣ. ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ 1821»… Γιάννη, καλοτάξιδο…

Ν.Α.Σ.