B. A. Paris: συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη

Η B. A. Paris είναι η συγγραφέας των μυθιστορημάτων Πίσω από κλειστές πόρτες και Η κατάρρευση (στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Bell), οι πωλήσεις των οποίων έχουν ξεπεράσει τα δύο εκατομμύρια αντίτυπα σε τριάντα εφτά χώρες. Γαλλοϊρλανδικής καταγωγής, μεγάλωσε στην Αγγλία και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής της στη Γαλλία, όπου εργάστηκε για μερικά χρόνια σε διεθνή τράπεζα πριν επανεκπαιδευτεί ως καθηγήτρια και ανοίξει σχολή ξένων γλωσσών μαζί µε τον σύζυγό της, με τον οποίο έχουν αποκτήσει πέντε κόρες. Πλέον ζουν ξανά στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο ψυχοθεραπευτής, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Bell, σε μετάφραση της Βεατρίκης Κάντζολα-Σαμπατάκου, είναι το πέμπτο μυθιστόρημά της και μας έδωσε την αφορμή για την ακόλουθη συνέντευξη.

Πώς ξεκινά κάθε φορά το ταξίδι της συγγραφής ενός καινούριου βιβλίου;
Ξεκινώ με μια ιδέα την οποία σκέφτομαι για μερικές εβδομάδες, εστιάζοντας την προσοχή μου στο εισαγωγικό κεφάλαιο. Είναι το πιο σημαντικό κεφάλαιο του βιβλίου, επειδή χρειάζομαι κάτι που θα προσελκύσει από την αρχή τον αναγνώστη και θα τον κάνει να απορροφηθεί στην ανάγνωση. Έπειτα, παίρνω τον υπολογιστή μου κι αρχίζω να γράφω.

Τι σας ενέπνευσε για να γράψετε τον Ψυχοθεραπευτή;
Μόλις είχαμε επιστρέψει στην Αγγλία από τη Γαλλία, όπου ζούσαμε. Είχαμε εγκατασταθεί σε μια παλιά αγροικία, κάποια τμήματα της οποίας είχαν χτιστεί σχεδόν διακόσια χρόνια πριν, κι άρχισα να σκέφτομαι τους ενοίκους που είχαν περάσει από εκεί. Ήξερα ότι κάποιοι από αυτούς είχαν πεθάνει στην αγροικία κι ήμουν χαρούμενη που ζούσα με τα φαντάσματά τους, έπειτα όμως άρχισα να σκέφτομαι πώς θα μου φαινόταν αν ανακάλυπτα ότι ορισμένοι είχαν δολοφονηθεί σ’ αυτό το σπίτι. Αυτή η σκέψη μού έδωσε την ιδέα του Ψυχοθεραπευτή.

Η Άλις και ο Λίο επιλέγουν για κατοικία ένα όμορφα ανακαινισμένο σπίτι. Άραγε, αυτό είναι το όνειρο κάθε νέου ζευγαριού;
Ίσως αυτός να μην είναι ο κανόνας, όμως πιστεύω ότι η πλειοψηφία όσων παντρεύονται επιθυμούν κάτι τέτοιο – ειδικά στις μέρες μας, όπου η απόκτηση ενός τέτοιου σπιτιού έχει γίνει εφικτή για πολλούς.

Το σπίτι βρίσκεται σε ένα συγκρότημα ακριβών κατοικιών που φυλάσσονται, παρέχοντας ένα αίσθημα ασφάλειας στους ενοίκους. Για ποιο λόγο τούτο το αίσθημα είναι τόσο σημαντικό για το ζευγάρι;
Η Άλις έχει ζήσει όλη της τη ζωή σ’ ένα μικρό χωριό της επαρχίας, όπου όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους, κι ο σύντροφός της ξέρει ότι η σκέψη της διαμονής σε μια μεγάλη πόλη όπως το Λονδίνο θα την έκανε να νιώθει άβολα και να φοβάται. Έτσι, όταν είδε ότι το σπίτι βρίσκεται σε μια περιοχή φυλασσόμενη, σκέφτηκε ότι αυτό θα μετρίαζε τους φόβους της.

Η Άλις ανακύπτει ότι η Νίνα, μια ψυχοθεραπεύτρια, ζούσε στο σπίτι όπου πρόκειται να εγκατασταθούν κι ότι υπάρχουν μυστικά γύρω από αυτό το πρόσωπο. Αληθεύει, νομίζετε, ότι τα περισσότερα μυστικά κάποτε αποκαλύπτονται;
«Η αλήθεια θα έρθει στο φως κάποια στιγμή», λέει ένα ρητό και είμαι της γνώμης ότι είναι πολύ δύσκολο να κρατάς κρυμμένο ένα τρομερό μυστικό, ειδικά όταν το γνωρίζουν περισσότερα από ένα άτομα – κάποιο από αυτά θα νιώσει την πίεση και θα το αποκαλύψει ή θα αποφασίσει να εκβιάσει τα υπόλοιπα. Είναι πολύ ευκολότερο να μην αποκαλυφθεί ένα μυστικό, όταν το γνωρίζεις μόνο εσύ.

Το όνομα της Νίνας προκαλεί φόβο και ανησυχία στην Άλις, επειδή της θυμίζει το παρελθόν της;
Ναι, όντως. Η αδερφή της Άλις, που σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα, είχε το ίδιο όνομα κι αυτό φέρνει στον νου της πρωταγωνίστριάς μας αναμνήσεις, πολλές από τις οποίες δεν είναι ευχάριστες. Στο τέλος του μυθιστορήματος μαθαίνουμε τον λόγο για τον οποίο η Άλις είναι τόσο αποφασισμένη να ανακαλύψει την αλήθεια σχετικά με το τι συνέβη.

Προσπαθώντας να ανακαλύψει την αλήθεια επιχειρεί να μιλήσει με τους γείτονές της, οι οποίοι μοιάζουν καχύποπτοι. Για ποιο λόγο δεν την εμπιστεύονται;
Υπάρχει ένα άλλο ρητό, που λέει: «Μην ξυπνάς τα σκυλιά που κοιμούνται» και οι γείτονες της Άλις ακολουθούσαν αυτή τη συμβουλή τα δύο προηγούμενα χρόνια. Όλοι τους ήξεραν τη Νίνα και η συζήτηση για εκείνη θα τους έφερνε στον νου αναμνήσεις τις οποίες δεν θα ήθελαν να αντιμετωπίσουν.

Ποια είναι η σχέση της Άλις με τη Νίνα, υπάρχει κάποιο χάσμα μεταξύ τους;
Παραδόξως δεν υπάρχει καμιά σχέση μεταξύ τους, ο μόνος σύνδεσμος που τις ενώνει είναι ότι η Νίνα και η νεκρή αδερφή της Άλις φέρουν το ίδιο όνομα. Αν η νεκρή αδερφή της είχε κάποιο άλλο όνομα, δεν νομίζω ότι η Άλις θα είχε τέτοια εμμονή με την προηγούμενη ένοικο του σπιτιού.

Ισχύει, άραγε, ότι κάθε ντετέκτιβ συνδέεται με κάποιο φόνο;
Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά πιστεύω ότι κάθε ντετέκτιβ θα ήθελε να διαλευκάνει τουλάχιστον έναν φόνο στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του.

Διαβάζοντας το βιβλίο σας νιώθουμε φόβο, καθώς υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιος παρακολουθεί το ζευγάρι κι ότι το σπίτι είναι στοιχειωμένο. Γιατί, κατά τη γνώμη σας, πολλοί άνθρωποι αρνούνται να κατοικήσουν σε μέρη που θεωρούνται στοιχειωμένα;
Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να περάσει αυτή η αίσθηση του φόβου της Άλις ότι κάποιος την παρακολουθεί μέσα και έξω από το σπίτι. Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα αρνούνταν να μείνουν σε μια κατοικία που θεωρείται στοιχειωμένη, αν και υπάρχουν κι εκείνοι τους οποίους θα ευχαριστούσε να συγκατοικήσουν μ’ ένα «φιλικό», όπως το αποκαλούν, φάντασμα.

Το βιβλίο σας μπορεί να χαρακτηριστεί ως ψυχολογικό θρίλερ. Για ποιο λόγο αυτού του είδους οι ιστορίες έχουν αγαπηθεί τόσο πολύ από ένα συγκεκριμένο κοινό;
Πιστεύω ότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος τύπος αναγνώστη που του αρέσει να βγαίνει από τη ζώνη όπου αισθάνεται ασφαλής, χωρίς να χρειάζεται να βγει έξω από το σπίτι του. Οι αναγνώστες αυτού του είδους απολαμβάνουν ιδιαίτερα ένα τρομακτικό απόσπασμα νιώθοντας ταυτόχρονα ότι είναι ασφαλείς, καθώς βρίσκονται σε οικείο περιβάλλον.

Τα βιβλία σας έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες κι έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
Νιώθω απέραντη τιμή, ενώ ταυτόχρονα πιστεύω ότι είμαι πολύ τυχερή και κατανοώ το τεράστιο προνόμιο της δυνατότητας που έχω να έρχομαι σε επαφή με τόσο πολλούς ανθρώπους σε όλα τα μέρη της γης.
Μετάφραση από τα αγγλικά: Απόστολος Σπυράκης