Casus belli…

Η πινακίδα της Αρχαιολογίας Άρτας στην πύλη του κάστρου, που ενημερώνει πως μέχρι τον Μάρτιο του 2025, μόνο κατόπιν συνεννόησης θα επιτρέπεται η επίσκεψη στο χώρο του ΞΕΝΙΑ, είναι ένα μικρό μεν αλλά casus belli, δηλαδή αιτία πολέμου… Από μόνο του αυτό, θα μπορούσε να είναι μια πολύ καλή αφορμή, για να ακυρώσει ο σημερινός Δήμαρχος Αρταίων, κάθε σκέψη για αξιοποίηση του ΞΕΝΙΑ και ειδικά για να λειτουργήσει ξανά ως ξενοδοχείο…

Και τούτο, επειδή, εάν δεν ρυθμιστεί το θέμα της εισόδου στο κάστρο ΟΡΙΣΤΙΚΑ και ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ ιδιώτης επενδυτής δεν θα τολμήσει να επενδύσει εάν ο οποιοσδήποτε προϊστάμενος της Αρχαιολογίας, θα μπορεί να ορίζει το πότε ανοίγει και πότε κλείνει η πόρτα στο κάστρο…

Και η επένδυση πλέον στο ΞΕΝΙΑ, για ξενοδοχείο, είναι υπό αίρεση… είναι δηλαδή μια επίφοβη απόφαση, να ρίξει κάποιος χρήματα, όταν δεν θα μπορεί να ορίζει ο ίδιος την λειτουργικότητα του χώρου… διότι, με το κράτος που έχουμε, αύριο, μεθαύριο, μπορεί ο όποιος προϊστάμενος, να εκφράζει αντιρρήσεις για εκδηλώσεις που θα μπορούσαν να γίνουν στο ΞΕΝΙΑ… Ή μπορεί να υπάρξει απαγορευτικό ακόμα και για ένα περίπατο στον υπόλοιπο χώρο του κάστρου…

.»Νομίζω πως η σημερινή Δημοτική Αρχή του Χριστόφορου Σιαφάκα, θα πρέπει να πάρει τις όποιες αποφάσεις για το ΞΕΝΙΑ, μετά από περισυλλογή και περίσκεψη… αν είναι να μπλέξει με την γραφειοκρατία, ίσως είναι καλύτερα να γίνει μέχρι και μουσείο, παρά να μην μπορέσει να λειτουργήσει υπέρ της πόλης και των κατοίκων της…

********ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ… και χείρα κίνει, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, πατριώτες… η πόλη της Άρτας, μπορεί να πληγώθηκε από το OPEN MALL, αλλά, δεν παύει να αποτελεί μια περιοχή που με ορισμένες κινήσεις θα μπορούσε να αποτελέσει τόπο προορισμού, για μικρές και μεγαλύτερες διαμονές…

Πατριώτες (και πατριώτισσες) με τα χρόνια, ήθη, έθιμα και συνήθειες αλλάζουν… όμως το νόστιμον ήμαρ, δηλαδή η «ημέρα του νόστου», της επιστροφής στην πατρίδα, παραμένει πάντα το ζητούμενο, για όσους οι ανάγκες τους οδήγησαν να δουλέψουν και να μείνουν σε ξένα μέρη…

Ξεφεύγοντας λοιπόν από την καθαυτού έννοια του τουρισμού, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε συνθήκες για επίσκεψη στην ιδιαίτερη πατρίδα όσων έφυγαν, δημιούργησαν οικογένεια αλλού και κάποια στιγμή επιθυμούν να επισκεφθούν τον γενέθλιο τόπο, να συναντηθούν με συγγενείς και φίλους… διότι, στην Άρτα βρίσκεις και να φας και να πιείς… να κοιμηθείς όμως;

Η φιλοξενία την σήμερον ημέρα, όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες, είναι δύσκολη… στα μικρά διαμερίσματα, αλλά και με τον καθένα μας να θέλει τον δικό του χώρο, είναι ακόμα πιο δύσκολη… ξενοδοχείο μέσα στην πόλη, είναι από δύσκολο έως αδύνατο να κατασκευασθεί… Υπάρχει λύση;

.»Όλα αυτά τα σκεφτόμουν, μετά από μια συζήτηση με φίλο επαγγελματία στο κέντρο της πόλης μας… Από την οδό Αμβρακίας, μέχρι την Β. Πύρρου στο ύψος της Αγίας Θεοδώρας, υπάρχουν πάνω από 65 κενά καταστήματα, μου έλεγε προ ημερών… η συντριπτική πλειοψηφία, δεν πρόκειται να ενοικιαστούν την επόμενη δεκαετία… ποιος να τα νοικιάσει και τι να κάνει;

Πράγματι, η επαγγελματική- εμπορική έκρηξη της περασμένης 20ετίας, αποτελεί παρελθόν για την πόλη μας, αλλά και για πολλές ακόμη πόλεις της Ελλάδας. Τι θα μπορούσε να γίνει; Αν άλλαζαν τη χρήση, θα μπορούσαν να προσφέρουν εισόδημα στους ιδιοκτήτες και χώρο διαμονής για τους επισκέπτες;

*********Airbnb…. Διάβασα, πατριώτη, την εξής αγγελία στο internet στην αναζήτηση για διαμερίσματα βραχυχρόνιας μίσθωσης: «…ένα γαλήνιο σπίτι στην πόλη της Άρτας, ισόγειο με εσωτερική αυλή σε τριώροφη κατοικία. Απέχει 1 χλμ (15 λεπτά με τα πόδια) από το κέντρο της πόλης και βρίσκεται πολύ κοντά στο ΚΤΕΛ, σε αστικές συγκοινωνίες και τη λίμνη της Άρτας. Η κουζίνα και το μπάνιο είναι ανακαινισμένα και είναι εξοπλισμένο… και τα λοιπά… και τα λοιπά…»!

Ιδού, λοιπόν, ένας πατριώτης, που ακολούθησε το αγώι… δεν έγινε αγωγιάτης, αλλά έγινε «οικοδεσπότης» ενοικιαζόμενου διαμερίσματος με βραχυχρόνια μίσθωση…. Και σκέψου, είναι ισόγειο και 15 λεπτά απ’ το κέντρο… αν ήταν ισόγειο και πέντε λεπτά απ’ το κέντρο, δεν θα υπήρχαν ενδιαφερόμενοι;

Τι θέλω να πώ, για να μην πηγαίνουμε Αθήνα μέσω Θήβας… όλα αυτά τα ισόγεια καταστήματα, με αλλαγή χρήσης δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ενοικιαζόμενα δωμάτια; Κι όχι μόνο στις οδούς Αμβρακία, Τζαβέλλα, Β. Πύρου μέχρι την Αγία Θεοδώρα… ολούθε στην Άρτα, ειδικά στην «πεδινή» πόλη, υπάρχουν εκατοντάδες ισόγεια καταστήματα ξενοίκιαστα που χάσκουν άδεια εδώ και χρόνια…

Από το Τρίγωνο μέχρι την Μητρόπολη και από τους δρόμους δίπλα στην Βήτα Κων/νου μέχρι τον Περιφερειακό, θα βρεις παντού ισόγεια ξενοίκιαστα μαγαζιά… γιατί να μην μετατραπούν σε ισόγεια ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, βραχυχρονίως; Λέω «βραχυχρονίως» επειδή διαμερίσματα με την γνωστή έννοια του όρου για μακροχρόνια μίσθωση, δύσκολο να γίνουν…

.»Πρόσφατα επισκέφθηκα την Αθήνα και αντί ξενοδοχείου, προτίμησα να ενοικιάσω δωμάτιο βραχυχρόνιας μίσθωσης… και πράγματι, κυριολεκτικά ήταν «δωμάτιο», δηλαδή ήταν ένας ενιαίος χώρος, όπου συνυπήρχαν το κρεβάτι, η ντουλάπα, κρεμάστρα, ντουλάπια κουζίνας με όλα τα κομφόρ (ψυγείο, νεροχύτης, κουζίνα, καφετιέρα, τοστιέρα, κουταλοπήρουνα στα συρτάρια, φούρνος μικροκυμάτων και τα λοιπά…) κι ένας πάγκος με δύο σκαμπό… φυσικά ένα wc, με όλα τα χρειαζούμενα…

Επαναλαμβάνω: ήταν μια αίθουσα, ένας ενιαίος χώρος, με wc… Θέρμανση-ψύξη από κλιματιστικό με κόφτη… και ζεστό νερό μπόϊλερ με κουμπί και με κόφτη επίσης… δεν είχε δηλαδή την συγκρότηση διαμερίσματος με κλειστούς χώρους, διαδρόμους και τα λοιπά… ότι ακριβώς είναι σήμερα, όλα τα ισόγεια (κλειστά) μαγαζιά στους δρόμους της πόλης της Άρτας… ενιαίος χώρος με ένα wc.

Αν αναρωτηθείς πατριώτη και πόσο πάει αυτή η μετατροπή, θα σου πω πως δεν ξέρω… νομίζω όμως πως λιγότερο θα κοστίσει η μετατροπή, από το να μείνει ξενοίκιαστο το μαγαζί καμιά δεκαριά χρόνια… όμως αν «πέσουν» στην αγορά καμιά διακοσαριά δωμάτια, μεγαλύτερα και μικρότερα, τύπου Airbnb, άνετα ,μπορούν να φιλοξενούνται στην πόλη 400 άτομα… δηλαδή σχεδόν πέντε πούλμαν…

Κι ακόμα πιο άνετα, ο Αρτινός που έφυγε και σήμερα δεν έχει σπίτι για να φιλοξενηθεί, ενώ θέλει να έρθει στον γενέθλιο τόπο είτε για τις γιορτές, είτε για ένα Σαββατοκύριακο, άνετα θα μπορεί να βρεί αυτό που τον βολεύει και τον συμφέρει για να μείνει… μάλιστα συζητώντας έμαθα πως κάποιοι συμπολίτες προχώρησαν σε μετατροπή των σπιτιών σε βραχυχρόνιες μισθώσεις… όμως δεν αρκούν…

Η Άρτα, μπορεί να αναζωογονηθεί, εάν οι ιδιοκτήτες ακινήτων, που μένουν ξενοίκιαστα, αποφασίσουν να επανεπενδύσουν στον τουρισμό, μέσω της βραχυχρόνιας μίσθωσης… αρκεί να βρούν δίπλα τους τον Δήμο, ή τις υπόλοιπες υπηρεσίες, ώστε η αλλαγή χρήσης να γίνει εύκολα και γρήγορα, με το καλύτερο τρόπο…

ΌΛΟΙ, έχουν (έχουμε) να κερδίσουμε και η Άρτα, θα κάνει νέα εκκίνηση στο μέλλον… αλλά, θα τα ξαναπούμε…

 

Πρωινό με παρέα την ΗΧΩ… ότι καλύτερο!!!

 

Κύριε Θόδωρε, έχω ένα πραγματικά ΚΑΛΟ ΝΕΟ για την Άρτα… Ο Χριστόφορος Σιαφάκας, θα τη φτιάξει τη διπλή γέφυρα!!!

 

Από τον Ν.Α.Σ