“Έφυγε” για πάντα από κοντά μας ο Μαρίνος

Αποχαιρετισμός του προέδρου της ΚΩΣΤΗΛΑΤΑΣ Γιάννη Παπαγιάννη

Έφυγε ένας μεγάλος Τζουμερκιώτης . Μια φορά κι έναν καιρό μην πάει το μυαλό σας πολύ μακριά, για τα μέσα της δεκαετίας του 1980 μιλάμε, ήρθε στα Τζουμέρκα ένας νεαρός αξιωματικός της Αστυνομίας, ανθυπαστυνόμος στο βαθμό, που τον έλεγαν Μαρίνο και ανέλαβε διοικητής στο Αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Ήταν γεννημένος το 1959 και ήταν μισός Κρητικός και μισός Κερκυραίος αλλά αγάπησε τα Τζουμέρκα όσο κανένας άλλος. Πατέρας του ήταν ο Νίκος Γαρνέλης ανώτατος αξιωματικός της Χωροφυλακής και η μητέρα του η Νίκη Καλογερή με καταγωγή από τα Χανιά της Κρήτης. Ο Μαρίνος προσέφερε στην περιοχή από τη θέση που κατείχε σε πολλούς τομείς. Εμπέδωσε κατ’ αρχήν την ασφάλεια στους κατοίκους των χωριών.

Ο κλέφτης και ο παραβατικός το σκεπτόταν να κάνει κλοπή στα Τζουμερκοχώρια με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να έχουν τα κλειδιά στις πόρτες τους χωρίς κανένα πρόβλημα. Δημιούργησε μια φιλία και ένα αλληλοσεβασμό με τους κατοίκους της περιοχής τους οποίους γνώριζε όλους με το μικρό τους όνομα, ακόμη και τους ξενιτεμένους και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι βοήθησε χωρίς να γνωρίζει η αριστερά τι ποιεί η δεξιά. Συμβίβασε κόσμο στα δικαστήρια του Βουργαρελίου και βάλε γιατί η αγροζημία τα δασικά και το κυνήγι ήταν στην ημερήσια διάταξη και τα πρόστιμα έπεφταν βροχή και δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι το δικαστήριο του Βουργαρελίου το έκλεισε ο Μαρίνος. Είχε νοικιασμένο σπίτι στο Βουργαρέλι για 400 μήνες και βάλε και δεν το εγκατέλειψε ακόμα και όταν ανέλαβε τις αστυνομικές διευθύνσεις της Άρτας και της Ηπείρου προαγόμενος στο βαθμό του ταξίαρχου ενώ παντρεύτηκε στην περιοχή και δημιούργησε οικογένεια. Μετά την αποστρατεία του πολιτεύτηκε και εκλέχτηκε δήμαρχος στον Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων όπου προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στην περιοχή. Προσωπικά με συνέδεε μία φιλία 35 χρόνων και όταν αρρώστησε τον επισκεπτόμουν στο νοσοκομείο Ιωαννίνων και αργότερα στο κέντρο αποκατάστασης και κουβεντιάζαμε για τα Τζουμέρκα.

Εκείνο που μπορώ να πω ανεπιφύλακτα είναι ότι ο Μαρίνος είχε ψυχή μικρού παιδιού και αυτό τον έκανε ανιδιοτελή, γι’ αυτό και είχε τέτοια δημοφιλία στην περιοχή. Άφησε την τελευταία του πνοή σε στρατιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας και η κηδεία του έγινε στο χωριό Κάμπεο – Καιραμιών Χανιών, γενέτειρα της μητέρας του όπου είναι εναταφισμένοι και οι γονείς του. Τον Σύλλογο μας και γενικά τα Θεοδώριανα εκπροσώπησε στην εξόδιο ακολουθία ο χωριανός μας, Παναγιώτης Γ. Σκουτέλας ο οποίος είναι εγκατεστημένος στα Χανιά.
Φίλε Μαρίνο. Δήμαρχε Μαρίνο, στρατηγέ Μαρίνο, Τζουμερικιώτη Μαρίνο, σου ευχόμαστε καλό κατευόδιο και θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας. Αναπαύσου στον χιονισμένο Ψηλορείτη. Πολλές ευχές από την χιονισμένη Κωστηλάτα.
Γιάννης Παπαγιάννης, πρόεδρος Λαογραφικού Συλλόγου «ΚΩΣΤΗΛΑΤΑ»
ΥΓ: Προτείνω ο δρόμος από το Παλαιοκάτουνο μέχρι τα Κάψαλα να ονομασθεί «Οδός Δημάρχου Μαρίνου Γαρνέλη»

Το «Αντίο» του Κώστα Μπανιά στον Μαρίνο Γαρνέλη

Στον Μεγάλο Τζουμερκιώτη, στον φίλο, στον «ΘΡΥΛΟ», Μαρίνο Γαρνέλη εύχομαι Καλό κατευόδιο
Καλή ανάπαυση στην γενέτειρα λεβεντογέννα Κρήτη.. Θα σε θυμόμαστε πάντα για την ανιδιοτέλειά σου, την αγάπη σου για τον τόπο, τις υπηρεσίες που προσέφερες. Αντίο.
Κώστας Μπανιάς