Γράφει ο Λάμπρος Λαμπράκης
Προπτυχιακός Φοιτητής Νομικής ΔΠΘ
Και ενώ έχεις αποφασίσει όλον αυτό τον καιρό να απέχεις συνειδητά από όλους όσους επιχειρούν να μπολιάσουν και να μολύνουν, με τον ιό του διχασμού την, πολυεπίπεδα χειμαζόμενη Ελληνική κοινωνία, αλλά κάποια στιγμή η υπομονή σου εξαντλείται και οφείλεις να σπάσεις τη σιωπή σου.
Η στιγμή αυτή αντιλαμβάνεσαι ότι έχει φθάσει όταν, το τελευταίο 24ωρο και ενώ ο θεριστής covid-19 καταγράφει 3 θανάτους ανά ώρα και χιλιάδες κρούσματα κάποιοι ακόμα συζητάνε για την πορεία του Πολυτεχνείου και την «δήθεν» αντισυνταγματική κυβερνητική απόφαση για την απαγόρευση συναθροίσεων.
Βαρύς όρος «η αντισυνταγματικότητα» τον οποίο πιπιλίζουν μερικοί επιτήδειοι, οι οποίοι με απερισκεψία, κάθε φορά που δεν ικανοποιεί μια απόφαση «τις ευαισθησίες τους», καταφεύγουν σε τέτοιους είδους βαρύγδουπες διατυπώσεις, κλείνοντας τα μάτια μπροστά στο δικό τους παρελθόν. Μάλιστα η αυτόκλητη υπεράσπιση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων εξέπληξε δυσάρεστα τη Δημοκρατία όταν λίγες ημέρες πρίν ξιφουλκούσαν με τους δικηγόρους για το εάν θα πρέπει ή όχι να κλείσουν τα Δικαστήρια με την Ε.Δ.Ε να ζητά να κλείσουν λόγω Covid-19 και τους δικηγόρους να αντιδρούν, διότι δεν θα μπορούσαν να εργάζονται.
H επιλεκτική ευαισθησία του πολιτικού προσωπικού «της δημοκρατικής κεντροαριστεράς» ,καθώς καμία απολύτως καταχωρημένη αντίδραση δεν υπήρξε όταν ακυρώθηκαν οι παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου και της 25ης Μαρτίου αλλά και η τέλεση της Θείας Λειτουργίας χωρίς τους πιστούς… δημιουργεί υπόνοιες για την αγνότητα του Ελληνικού αγωνιστικού κεντροαριστερού πνεύματος και αφήνει χώρο για την ανάπτυξη θεωριών περί διατεταγμένης υπηρεσίας ανεύθυνης υπακοής στις κομματικές τους γραμμές. Μάλλον αυτό συνέβη.
Μάλλον για πρώτη φορά Ελληνική κυβέρνηση απαγορεύει «για το κοινό καλό» την πορεία για το Πολυτεχνείο που -άλλες χρονιές- οι πραγματικοί αριστεροί προστάτευαν και οι imitation κεντροαριστεροί κάνανε άνω κάτω και τοποθετεί τη δημόσια υγεία και ασφάλεια σε πρώτη προτεραιότητα, τραυματίζοντας τις «δήθεν» ευαίσθητες χόρδες κάποιων επιλεκτικά αντιδραστικών και θέτοντας σε καραντίνα όσους καπηλεύονται το Πολυτεχνείο 10ετίες τώρα και επιχειρούν ακόμη, στον χαμό των πραγματικά ηρώων, να κτίσουν πολιτικές καριέρες, στον δρόμο που και κάποιοι άλλοι άνοιξαν.
Η Δημοκρατία ενός πολιτικού συστήματος δε φαίνεται στις πορείες, αλλά στις δυνατότητες που προσφέρει, ώστε, όλο και περισσότεροι άνθρωποι, να κερδίζουν τη μάχη με τη ζωή, που αναδεικνύεται σε απόλυτη αυταξία ενώ δίνει την δυνατότητα κατάθεσης ενός στεφάνου τιμής και δόξας.