Αυγενακης: all-time lozer

Γράφει ο Άλκης Παπαχριστάκης

Η Ελλάδα, δεν είναι μόνο η χωρα που γέννησε και γαλούχησε τους Φίλαθλους λαούς του κόσμου. Είναι η μάνα που δίδαξε στους ανθρώπους την Δημοκρατία, την Φιλοσοφία, τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό. Η Ελλάδα υπήρξε η κοιτίδα του αθλητισμού, τον αθλητισμό και τους κανόνες τον σέβονταν ολόκληρος ο τότε γνωστός κόσμος, οι πόλεις-κράτη, τα κράτη και κρατηδια. Φτάσαμε αισίως στο 2020 για να δούμε την απόλυτη ασέβεια από συγκεκριμένους πολιτικούς. Δυστυχώς το πρόβλημα που θα δούμε μελλοντικά στο χώρο του αθλητισμού από τις “επιπτώσεις Αυγενάκη” θα είναι ενδεχομένως καταστροφικές. Ο Αυγενάκης παρότι είναι επικίνδυνος για αυτό που νομίζει ότι υπηρετεί, την συγκεκριμένη στιγμή δεν απειλείται, και δίνοντας ψίχουλα μέσω των επιχορηγήσεων στα σωματεία σε σχέση με αυτά που ξοδεύουν δείχνει ότι δεν φοβάται.

Όμως:
Δημιουργεί μία” αθλητική ανωμαλία” παρόμοια με την προσπάθεια Ορφανού το 2004 η οποία απέτυχε, φυσικά και η προσπάθεια Αυγενάκη για έλεγχο των ομοσπονδιών θα αποτύχει.
Ποιες προϋποθέσεις υπάρχουν που δημιουργούν όμως προβληματισμούς. Πρώτα-πρώτα η κατάχρηση εξουσίας του Αυγενάκη, ο οποίος διατυμπανίζει ότι για αυτά που θέλει να περάσει θα τα περασει, έχοντας μάλιστα τη στήριξή του πρωθυπουργού και με τις μεθοδεύσεις που κάνει προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το χώρο του αθλητισμού για δικές του και για κομματικές επιδιώξεις. Φυσικά όμως θα πέσει μόνος του στην παγίδα όπως έπεσε οταν στις αρχές του 2020 τότε που η UEFA τον παρέκαμψε και έκανε συνάντηση για τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου με τον πρόεδρο της ΕΠΟ Βαγγέλη Γραμμένο και τον Υπουργό Γεραπετριτη.

Δεύτερον :Το Μητρώο Αθλητικών Σωματείων. Και ενώ ο Αυγενάκης τον Οκτώβριο έλεγε ότι ελάχιστα σωματεία πληρούν τα κριτήρια εγγραφής στο μητρώο διαψεύστηκε, παρότι η διαδικασία και οι ημερομηνίες ήταν ασφυκτικες. Σήμερα περισσότερα από 5700 σωματεία έχουν ήδη εγγραφεί στο μητρωο της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού διαψεύδοντας τις ανακοινώσεις και τις προσδοκίες του υφυπουργού για σωματεία “μαϊμούδες” και “σφραγίδες”.

Τρίτον: Η αξιολόγηση Ομοσπονδιών με την ονομασία “ΧΙΛΩΝ”.
Το δήθεν αξιοκρατικό σύστημα αξιολόγησης “ΧΙΛΩΝ” που χρησιμοποιεί σαν σανίδα σωτηρίας ο Αυγενάκης θα αποτύχει, και αυτό φάνηκε από την ανακοίνωση των επιχορηγήσεων των αθλητικών ομοσπονδιών για το 2020 καθώς το συγκεκριμένο σύστημα δεν ήταν προϊόν διαλόγου και δημιούργησε λάθος αποτέλεσμα που αδικησε ζωντανές Ομοσπονδίες.

Τεταρτον: Οι ΕΚΛΟΓΕΣ των Ομοσπονδιών.
Εδώ ο Αυγενάκης προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο να πετύχει το στόχο που είναι ο έλεγχος των ομοσπονδιών και της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Τους τελευταίους μήνες οι παράγοντες του αθλητισμού στην Ελλάδα έχουν μπει για τα καλά στην μάχη των εκλογών απέναντι στην διαλυτική τάση του Αυγενάκη και όλοι δηλώνουν έτοιμοι για την ημέρα των αρχαιρεσιών που κάθε λίγο και λιγάκι μεταφέρετε όλο και παραπισω. Στις 47 από τις 48 στο σύνολο ομοσπονδίες οι εκλογές θα γίνουν βάσει του μητρώου εγγεγραμμένων Σωματείων πλην της ΕΠΟ που θα ψηφίσουν οι Ενώσεις. Με το νόμο που πέρασε η Νέα Δημοκρατία, υπάρχει όριο ηλικίας(70) και όριο στις θητειες(3).

Οι διατάξεις αυτές του νομοσχεδίου θα δημιουργήσουν προβλήματα τόσο σε ΚΎΡΟΣ όσο και σε ΔΙΑΚΡΊΣΕΙΣ σε πολλές Ομοσπονδίες. Ήδη για τις εκλογές υπάρχει μεγάλο παρασκήνιο και την σκυτάλη πήρε η πλειοψηφία των ενώσεων της ΕΠΟ(40 απο τις 69) που κάνουν κατά μέτωπο επίθεση στον Αυγενάκη καθιστώντας σαφές ότι δεν θα επιτρέψουν την άλωση της Ελληνικής ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας διορίζοντας με Κρατικό “χρίσμα”τον πρόεδρο στην ΕΠΟ. Την απόφαση για την εκλογή προέδρου θα την πάρει το κυρίαρχο όργανο που είναι η γενική συνέλευση των ποδοσφαιρικών ενώσεων, λέγοντας κατά λέξη οτι: “είναι προφανές ότι ο Υφυπουργός αθλητισμού στην πρωτοφανή του εκστρατεία να αλώσει τις εθνικές ομοσπονδίες δεν διστάζει να παραπληροφορεί και τα ανώτερα στελέχη της Κυβέρνησης, παρασύροντας τους ετσι σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι, το οποίο θα εξελιχθεί σε βόμβα στα θεμέλια του ελληνικού ποδοσφαίρου”.

Το ίδιο συμβαίνει και στις υπόλοιπες Ομοσπονδίες οι οποίες στέλνουν ένα δυναμικό μήνυμα  οτι: Οι άνθρωποι του αθλητισμού σήμερα είναι δυναμικά απέναντι στις ενέργειες Αυγενάκη και θα καταστήσουμε σαφές μέσα από τις επερχόμενες εκλογές των Ομοσπονδιών ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να ξεγράψουμε τα “δίκια” του αθλητισμού και κανένας εκβιασμός, καμιά απειλή δεν θα μας οδηγήσει σε “ταπείνωση” για επιβίωση του Αθλητισμού.

Για αυτές τις προϋποθέσεις υπάρχει απάντηση; φυσικά υπάρχει.
Αφ’ενος μεν να σταματήσει τις πιέσεις προς τα σωματεία με την κομματική άλωση των Αθλητικών Ομοσπονδιών καταχρώμενος την θεσμική του θέση στην Κυβέρνηση, αφ’ ετέρου, για να μην διαλυθεί το αθλητικό οικοδόμημα με τους χειρισμους Αυγενάκη ο οποίος έχει στόχο τον έλεγχο των Ομοσπονδιών και την προσωπική του προβολή και μόνο, άμεση επανεκκίνηση του αθλητισμού σε όλα τα επίπεδα γιατί δεν είναι μόνο επιθυμία των Αθλητικών Ομοσπονδιών και των ανθρώπων του αθλητισμού αλλά προπαντός είναι επιθυμία της ίδιας κοινωνίας.