ΓΙΑΤΙ, ΚΑΙ ΠΩΣ, Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ ΘΑ…ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΤΗ ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΤΟΥ ΣΚΟΥΛΗΚΑΡΙΑ

Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΛΙΑΤΣΟΣ

(Μέρος Γ)
Από το άλλο μέρος, όπως στο (Μέρος Β) σημειώθηκε, είναι αποκαρδιωτικό και ειδικότερα για τους Αρτινούς λυπηρό ένα τέτοιο ιστορικό ανοσιούργημα να γίνεται ασμένως αποδεκτό, ως ιστορικά αδιαφιλονίκητο, από την πλειονότητα της νεώτερης πολιτειακής, πολιτικής, δικαστικής, αυτό-διοικητικής, εκκλησιαστικής και πνευματικής ηγεσίας του τόπου -και όχι μόνο.Η οποία ηγεσία, είτε ασύγγνωστα ανιστόρητη είτε απόσυγγνωστή πλάνη ενεργούσα αδιαφορεί, αν με τη συμμετοχή της σε σχετικές εορταστικές εκδηλώσεις και περισσότερο με τα επίσημα λεγόμενά τηςκαταξιώνει ηθικά αυτή την κατασκευασμένη ιστορική παραχάραξη.

Ακόμη και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γίνεται συντοπίτισσα του «Μαυρομματινού» Καραϊσκάκη

Η παρουσία της Προέδρου Δημοκρατίας Κυρίας Αικατερίνης Σακελλαροπούλου, στα φετινά “Καραϊσκάκεια“, που πραγματοποιήθηκαν στο Μαυρομμάτι του Δήμου Μουζακίου ν. Καρδίτσας στις 05/05/2021 και ειδικότερα ο αυτοπροσδιορισμός της ως«συντοπίτισσας του Καραϊσκάκη»,δεν νοηματοδοτούνκάτι λιγότερο από το να πολιτογραφούν«Μαυρομματινό» τον μεγάλο Καραϊσκάκη.« Είναι χαρά για μένα που βρίσκομαι εδώ, στον Δήμο Μουζακίου, ανάμεσα στην ομορφιά της φύσης και τα ίχνη της ιστορίας, και μεγάλη τιμή που από σήμεραγίνομαι συμβολικά συντοπίτισσα του πιο φλογερού ήρωα της Επανάστασης του 1821, του Γεωργίου Καραϊσκάκη[…]. Ίσως ο Καραϊσκάκης κληρονόμησεκάτι από το πνεύμα του τόπου του, πνεύμα ελεύθερο, αδούλωτο, ορμητικό, σαν τα νερά των ποταμών του, σαν τον αέρα των δασωμένων μονοπατιών του…»,ήταν η αντιφώνηση της κυρίας Προέδρου κατά την στην τελετή ανακήρυξής της ως επίτιμης δημότισσας του Δήμου Μουζακίου
Η επίμαχη «πολιτογράφηση»ήταν άλλωστε και ο στόχος που θέτουν οι πολιτιστικοί και πολιτικό-αυτό-διοικητικοίφορείς του γειτονικού νομού, μέσα απότιςαπό το 2015 ετήσια καθιερωμένες«εκδηλώσεις τιμής» στον ήρωα –επαναστάτη του 21, που μονομερώς διοργανώνουνστο Φάληροοι σύλλογοίτων απανταχού «Καρδιτσιωτών» και «Μαυρομματινών». Με τους τελευταίους,μάλιστα, την εκδήλωση του 2019, κατά την διάρκεια της καθιερωμένης εορτήςανήμερα του Αγίου Γεωργίου, νατην συνέδεσανμε ειδική πάνδημη τελετή, κατά την οποία έγινεο επαναπατρισμόςτων οστών του ήρωα,από το κενοτάφιο ηρώων του Φαλήρου,στη γενέτειρά του Μαυρομμάτι, όπου και εναποτέθηκαν [σ. σ, ίδετε σχετική αναφορά περί των οστών του Καραϊσκάκη] στο προηγούμενο (Μέρος Β) του άρθρου].

Ίσως τα πιο πάνω γεγονότα να μην είχαν κάποια ιδιαίτερη σημασία -και μάλλον θα προσπερνιόταν χωρίς σχόλια- αν οι εν λόγω εκδηλώσεις-και δη η.της, με την παρουσία της ΠτΔ, δεν εντάσσονταν στις, με τον ιδιαίτερο ζήλο των παραγόντων του νομού Καρδίτσας, προσπάθειες, να καταστεί και dejoure μια defacto επιβληθείσα ιστορική στρέβλωση, που θέλει το Μαυρομάτι Καρδίτσας-και όχι τη Σκουληκαριά Άρτας, γενέτειρα του Αρχιστράτηγου της Ρούμελης. Βέβαια, εδώ θα απορήσουν κάποιοι, κάπως περισσότερο… ψαγμένοι σχετικά με το ιστορούμενο ζήτημα. Και εύλογα θα αναρωτηθούν. Γιατί, μήπως είναι πρώτη φορά που η όμορφη Σκουληκαριά νομού Άρτας απετέλεσε «σημείο αντιλεγόμενο» (Λουκ. 2,3,4), στην προσπάθεια των γειτόνων να τη διαγράψουν από… «Καραϊσκο-γέννα» γη; Αλίμονο, αλλά η επίμαχηδιαγραφή , όπως στο (Μέρος Α) του παρόντος άρθρου εκτενώς αναλύθηκε, αρχίζει να ξεδιπλώνεται από τον Μάρτιο του 1927 και επαναλαμβάνεται μέχρι και σήμερα προς… εμπέδωσή της από τους αφελείς.
Το γεγονός, ωστόσο, ότιακόμη και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Αικατερίνη Σακελλαροπούλουέφθασε στο σημείο να αυτό-αποκληθεί συντοπίτισσα του «Μαυρομματινού» Καραϊσκάκη, άφησε πραγματικάάφωνους όλους όσοι γνωρίζουν καλά την ιστορία του τόπου γέννησης του μεγάλου οπλαρχηγούαλλάκαι ενόχλησε σφόδρα τους Αρτινούς πολίτες, οι οποίοι με ανάμεικτα αισθήματα πικρίας και απογοήτευσης θεώρησαν επιεικώς απαράδεκτη την εκστόμιση από τόσο επίσημα χείλη, ενός ανυπόστατου, ακόμη και αν είναι συμβολικός, γενεαλογικού αυτό-προσδιορισμού.

Δυστυχώς η επικαιρότητα κατέγραψε μια εικόνα που δεν θέλαμε να δούμε.Την πρώτη πολίτη της χώρας, μία αξιωματούχο που συμβολίζει την ενότητα του έθνουςνα υιοθετεί αβασάνιστα μία τουλάχιστον αμφιλεγόμενη άποψη, και μάλισταόχι μόνο να την νομιμοποιεί συμβολικά με την παρουσία της, αλλά και νατην καταξιώνει ηθικά με την ομιλία της. Και είναι απορίας άξιον, που η ίδια έδειξε πλημμελώς ενημερωμένη επί της ιστορούμενης διαφοράς,κάτι άλλωστε ασύμβατο με την υψηλή θέση της, το οποίο, ωστόσο, από τη φύση του, εκτός των άλλων, είναι ένα ζήτημα που, αδικεί κατάφωρα την Άρτα.
Και εδώ εύλογα τίθεται το διπλό ερώτημα: Θα παραστεί η κυρία Σακελλαροπούλου, αν προσκληθεί, στις επετειακές εκδηλώσεις: «Καραϊσκάκεια», που την Προτελευταία Κυριακή του Ιουλίου κάθε έτους, στο Δ.Δ. Σκουληκαριά (γενέτειρά του ήρωα), ο Δήμος Γεωρ. Καραϊσκάκη διοργανώνειπρος τιμήν του αρχιστράτηγου της Ρούμελης Γεωρ. Καραϊσκάκη;Και αν τελικά παραστεί, είναι έτοιμη να δηλώσει από το χώρο της Σκουληκαριάς ν. Άρτας ότι «είναι μεγάλη(της) τιμή που από σήμεραγίνομαι συμβολικά συντοπίτισσα του πιο φλογερού ήρωα της Επανάστασης του 1821, του Γεωργίου Καραϊσκάκη[…].Είναι χαρά για μένα που βρίσκομαι εδώ, στον Δήμο Γεωρ. Καραϊσκάκη, ανάμεσα στην ομορφιά της φύσης και τα ίχνη της ιστορίας[…].Ίσως ο Καραϊσκάκης κληρονόμησεκάτι από το πνεύμα του τόπου του(σ. σ, προφανώς τη Σκουληκαριά), πνεύμα ελεύθερο, αδούλωτο, ορμητικό, σαν τα νερά των ποταμών του, σαν τον αέρα των δασωμένων μονοπατιών του…», όπως το έκανε στο Μαυρομμάτι;

Αλλά η κυρία ΠτΔ υπέπεσε σε σφάλμα με την παρουσία και κυρίως τα λεγόμενά της περί την «Μαυρομματινή» καταγωγή του μεγάλου Καραϊσκάκη και για έναν ακόμη λόγο. Γιατί, με την εν τοις πράγμασι σύνταξή της με όλους εκείνους, που μεσχετικές ανακοινώσεις, επετειακές ομιλίες, έντυπη και ηλεκτρονική αρθρογραφία σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδεςτου κέντρου,βιβλίο-συγγραφείς και ιστοριογράφους του ήρωα, που συνήθως κατ’ ανάθεση αυτό-διοικητικών φορέων του γειτονικού νομού γράφουν την ιστορία τουκ.ά, δείχνονταςτουλάχιστον εσφαλμένα ενημερωμένοι περί την ιστορική καταγωγή του ήρωα της επανάστασης του 1821,η ίδια,χωρίς να το επιδιώκει συνεργεί στην παραχάραξη της συγκεκριμένης ιστορικής αλήθειαςπροκαλώντας δυσφορίασε ευάριθμους πολίτες, που με τον ένα ή τον άλλο τρόποδεν αποδέχονται την ιστορική αναλήθεια ότι δηλαδή το Μαυρομμάτι νομού Καρδίτσας, είναι η «Καραϊσκογέννα» γη.

Γιατί επιμένουμε στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας

Άχαρις από μια πλευρά είναι ο ρόλος του δημοσιογράφου, όταν με τη γραφίδα του ζητεί από την πολιτεία να… ανασκευάσει «κατεστημένες» ιστορικές ανακρίβειες, που μόνο η φτηνή πολιτική σκοπιμότητα και ητοπικιστικού χαρακτήρα ιδιωφέλεια, «δικαιολογεί»την υπόστασή τους.
Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις που ο ρόλος του δημόσια γράφοντος γίνεται πραγματικά συναρπαστικός. Αυτό συμβαίνει όταν ο λόγος του,έχει ηθικό και λογικό έρεισμα, υπηρετεί αρχές, υποστηρίζει αξίες και αποκαλύπτει αλήθειες. Και είναι, πραγματικά μεγάλη η ικανοποίηση που τον καταλαμβάνει, όταν, μετά τον αναπόφευκτο εσωτερικό ισολογισμό, τον οποίο ο ίδιος κάνει, διαπιστώνει ότι το αποτέλεσμα της ανταπόκρισης των αναγνωστών του έχει θετικό πρόσημο. Όμως, το τελευταίο, είναι αυτό το κάτι, που θα αποτελέσει ένα ακόμη ισχυρό κίνητρο για τον ίδιο, για περισσότερο επίμονη και δυναμική συνέχεια…

Αυτό ακριβώς το κάτι, που, εν προκειμένω μας χάρισαν οι εκατοντάδες φίλοι αναγνώστες του Α΄ και Β΄ μέρους, του υπό τον ανωτέρω τίτλοάρθρου, είναι η δύναμη που αντλούμε, και μαζί η χαρά, η τιμή και η ικανοποίηση που αισθανόμαστε πουοι πιο πάνω έσπευσαν να επικροτήσουν το περιεχόμενό τους και ειδικότερα, να υιοθετήσουντις μεγάλες ιστορικές αλήθειες που ανέδυε. Ο τρόπος μάλιστα που διατύπωναν τα κολακευτικά σχόλιά τους, έδειχνε να υπερβαίνουν τα όρια, μιας συνήθους θετικής «αναγνωστικής» επιδοκιμασίας , που είχε ως αποτέλεσμα την ενθάρρυνση για περισσότερο μαχητική και πιο αποτελεσματική προσπάθεια, την οποία ευχαρίστως αναλαμβάνουμε σήμερα με τις σχετικές με το θέμα προτάσεις τις οποίες στη συνέχεια και καταθέτουμε
Από το άλλο μέρος, εμείς οι Αρτινοί, όντας πεπεισμένοι, όπως άλλωστε συμβαίνει και με την συντριπτική πλειονότητα των σχετικά καλά ενημερωμένων Ελλήνων πολιτών, ότι η γενέτειρα του ήρωα Γεωρ Καραϊσκάκη είναι η Σκουληκαριά Άρτας, έχουμε χρέος να αφυπνισθούμε και να αγωνιστούμε συλλογικά και μεθοδικά ενάντια σε κάθε προσπάθεια αμφισβήτησης της ιστορικής αυτής αλήθειας, οπουδήποτε και από οποιονδήποτε προβάλλεται.

Τελειώνοντας το (Μέρος Γ) ,θα ζητήσουμε την κατανόηση, των αναγνωστών μας και περισσότερο της φιλόξενης «ΗΧΩ», γιατί θα χρειαστεί και ένα ακόμη μέρος (το Μέρος Δ) προκειμένου το άρθρο μας να ολοκληρωθεί.
συνεχίζεται