Εθνική Ελλάδος, γειά σου…
Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ,
κάτι μυστικό,
Κάτι πλούσιο και παράξενο,
σαν τοπίο του βυθού.
Οι στίχοι από «Το περιβόλι του τρελού» του «τραγογένη» Σαββόπουλου, που κυκλοφόρησε το 1969, νομίζω πως σηματοδοτούν κάποιες σημερινές συμπεριφορές και τάσεις της κοινωνίας, που ακόμα δεν έχουν καταγραφεί, ούτε μελετηθεί επαρκώς…
Μπορεί και να ακούγεται μονότονο, αλλά η πανδημία, ο covid19, η καραντίνα, οι μάσκες, τα εμβόλια, έχουν επιφέρει σημαντικές αλλαγές στη σκέψη, τις αντιδράσεις, την αντιμετώπιση καταστάσεων από τους πολίτες…
Η σκηνή σε καφέ της μικρής μας πόλης… παίζονταν η πρόκριση της ΑΕΚ στον επόμενο γύρο και ο μικρός εξωτερικός χώρος είχε γεμίσει ασφυκτικά… φίλαθλοι και οπαδοί όλων των αποχρώσεων, κόκκινοι, πράσινοι, κίτρινοι και ασπρόμαυροι, παρακολουθούν το ματσάκι χαλαρά… ακούγονται και τα συνήθη πειράγματα προς τους ΑΕΚτζήδες…
Όσο περνούσε το ματσάκι, τόσο η αγωνία μεγάλωνε, αλλά για… όλους! Ξέχασαν την οπαδική τοποθέτηση κι έγιναν «εθνική Ελλάδος»… μαζί να προτρέπουν τους παίκτες να σουτάρουν, μαζί πανηγύρισαν το γκολ του Μάνταλου στο και πέντε των καθυστερήσεων… μαζί έζησαν την αγωνία των πέναλτι… κι έφυγαν όλοι, με κρεμασμένο το κεφάλι…
Δεν ήταν που έχασε η ΑΕΚ την πρόκριση στον επόμενο γύρο… είναι που έχασαν οι ίδιοι την ευκαιρία να ξαναβγούν, να ξαναβρεθούν, να ξεδώσουν… γιατί και η ευκαιρία για έξοδο στο καφενείο, όσο περνάει ο καιρός, θα είναι δύσκολη…
Η έξοδος πλέον, θα πρέπει να συνοδεύεται και από κάποιο γεγονός… κι ένα από αυτά, είναι οι ποδοσφαιρικοί αγώνες… δυστυχώς η ΑΕΚ και ο Άρης, μας στέρησαν τη χαρά του φίλαθλου…
Πιάσε…κόκκινο!
Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα στον πρόεδρο τον Βαγγέλη, να κάνει κάτι για τον Θρύλο… δεν είναι που η σύνθεση του Ολυμπιακού προχθές έμοιαζε να είναι η Εθνική της Μπουρκίνα Φάσο… είναι που το χρώμα του Ολυμπιακού, δεν ήταν ποτέ τόσο μπλε… ήταν το κόκκινο, άντε το ερυθρόλευκο…
Και εξηγούμαι… είπα να δώ προχθές το ματσάκι με την πανάγνωστη Νέφτσι Μπακού στο σπίτι… έδειχνε το ματσάκι και το MEGA (μου), οπότε, λέω, αράζω στον καναπέ και μαζί με τη νίκη, απολαμβάνω και καρπουζάκι παγωμένο…
Έλα που όμως, πρόεδρε, όταν πας σπίτι να δεις αγώνα, τότε οι γυναίκες θυμούνται να σε ρωτήσουν για όλες τις εκκρεμότητες του μήνα… Τι βλέπεις; μου λέει η σύζυγος… λέω να δώ τον Θρύλο, απαντώ… ποιόν Θρύλο, μου λέει… να αυτούς με τα μπλε, λέω… με κοροϊδεύεις, μου λέει, ο Ολυμπιακός, δεν έχει κόκκινες φανέλλες; Ε, τι να κάνουμε, λέω… ο πρόεδρος είναι με τη ΝΔ και τις άλλαξε… φοράνε μπλε, δεν φοράνε κόκκινα!!!
Λοιπόν, πρόεδρε, φτιάξε άλλη φορεσιά, βάλε κόκκινο, να φαίνεται καθαρά πως ο σημερινός Ολυμπιακός, είναι συνέχεια του παλιού Ολυμπιακού, του Ολυμπιακού του Νταϊφά, του Κόκκαλη… παρεμπιπτόντως, πάρε και κάναν ακριβό παίχτη… να ξεχωρίσουμε απ’ τον Μελισσανίδη που αγόρασε απ’ το πανέρι κι έχασε την πρόκριση από ανικανότητα…
Σενάρια στα…κοτέτσια!
Διάβαζα στην ψηφιακή Political, πως φουντώνουν οι πληροφορίες και οι φήμες για την επόμενη κίνηση του Σπύρου Θεοδωρόπουλου. Μετά –λέει- την πώληση της Chipita και την εξαγορά του 21,5% των μετοχών της ΜΕΒΓΑΛ, ο γνωστός επιχειρηματίας ετοιμάζεται να μπει στα πουλερικά και στα κοτόπουλα.
Το σενάριο, λέει, πως εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο εξαγοράς της Νιτσιάκος, η οποία σύμφωνα με τα στοιχεία του 2019 εμφάνιζε κέρδη 2,8 εκατ. ευρώ με αυξημένο κύκλο εργασιών στα 362 εκατομμύρια ευρώ, ωστόσο οι συνολικές τραπεζικές υποχρεώσεις ανέρχονταν στα 64 εκατ. ευρώ. Αν υπάρξει αναχρηματοδότηση των δανείων, λέει, οι πιθανότητες εξαγοράς είναι πολύ μεγάλες.
Βέβαια τέτοια σενάρια για τη ΝΙΤΣΙΑΚΟΣ είχαν ξανακουστεί, αλλά τότε ζούσε ο Θόδωρος Νιτσιάκος… βέβαια, όταν βρε πατριώτες, χρωστάει ο Άδωνης 600 χιλιάρικα και ο Μητσοτάκης μετά της συζύγου, κοντά στο ενάμιση εκατομμύριο, χωρίς να παράγουν τίποτα, από πού κι ως πού είναι πολλά τα 64 του Νιτσιάκου;
Πακιστάν…
Το γεγονός πως μοιάζουμε όλο και περισσότερο με Κολομβία, σύμφωνα με τις ληστείες, τους φόνους ανάμεσα σε μαφιόζους, τις διαρήξεις, τη διακίνηση των ναρκωτικών είναι ένα το κρατούμενο…
Αλλά να μοιάζουμε με το Πακιστάν, σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της γυναίκας, μάλλον θα ήταν το κρυφό μας ταλέντο και τώρα, με την πανδημία και τους εμβολιασμούς, όλο και μας βγαίνει….
Μετά τα περιστατικά με τις δολοφονίες στα Γλυκά Νερά και τη Φολέγανδρο δύο νέων κοριτσιών, μετά τους βιασμούς που όλο και βγαίνουν στη δημοσιότητα, μια ακόμη άγρια δολοφονία στη Δάφνη, θα μας κατατάξει στις πιο υπανάπτυκτες χώρες του πλανήτη, όπου η ζωή της γυναίκας δεν αξίζει τίποτα…
Αυτή τη φορά, θύμα μια 35χρονη από τα χέρια του συζύγου της… ο νεαρός άνδρας τραυμάτισε θανάσιμα με μαχαίρι τη γυναίκα του μέσα στο σπίτι τους και μετά πήγε στο αστυνομικό τμήμα και είπε στους αστυνομικούς ότι έσφαξε την γυναίκα του… ο 35χρονος ισχυρίστηκε στους αστυνομικούς ότι το έκανε επειδή τη ζήλευε.
Ε, ναι… θα μοιάζουμε με το Πακιστάν, όπου προχθές έγινε μια ακόμη αποκρουστική δολοφονία στην καρδιά του Ισλαμαμπάντ στην οποία εμπλέκονται οικογένειες από την προνομιούχα ελίτ της πακιστανικής κοινωνίας προκαλώντας εθνική κατακραυγή για τις γυναικοκτονίες στη χώρα της νότιας Ασίας.
Η 27χρονη Νουρ Μουκαντάμ, κόρη ενός Πακιστανού πρώην διπλωμάτη, βρέθηκε αποκεφαλισμένη σε μια πλούσια συνοικία της πρωτεύουσας στις 20 Ιουλίου. Η αστυνομία απήγγειλε κατηγορίες για φόνο σε βάρος του Ζαχίρ Τζάφερ, υπηκόου ΗΠΑ και γόνου μιας από τις πιο πλούσιες πακιστανικές οικογένειες.
Εκατοντάδες γυναίκες δολοφονούνται κάθε χρόνο στο Πακιστάν και χιλιάδες περισσότερες είναι θύματα βάναυσης βίας, όμως πολύ λίγες περιπτώσεις λαμβάνουν τη συνεχή προσοχή των μέσων ενημέρωσης και ένας μικρός μόνο αριθμός δραστών τιμωρούνται…
Ακόμη και στην τιμωρία των δραστών, αν κάτι δεν αλλάξει, πάλι με το Πακιστάν θα συγκρινόμαστε…
4.400 προβιές…
Το άρθρο του Χρήστου Μέγα, για τα παθήματα της κτηνοτροφίας, μου μοιάζει μάλλον με περιοδεία στα μαντριά της Άρτας… τα ονόματα των ανθρώπων που μίλησαν στο Χρήστο μου είναι γνωστά, κάποιοι είναι και φίλοι…
Ο Μέγας, γράφει για την κτηνοτροφία, που έχει υποστεί ένα (ακόμη) πλήγμα στον καιρό της πανδημίας… και η κυβέρνηση –κι εδώ έχει δίκιο ο Χρήστος- μαζί με τους γραφειοκράτες των Αθηνών βλέπουν «ανάπτυξη» μόνο σε ανεμογεννήτριες και τις προμήθειες του Δημοσίου…
Τεράστια όμως είναι η ζημιά που υπέστη η παραδοσιακή-εκτατική, σταβλισμένη και υπαίθρια, κτηνοτροφία. Οι εκτροφείς προβάτων και κατσικιών. Και αυτό λόγω διπλασιασμού της τιμής βασικών προϊόντων εκτροφής…
Η αλήθεια είναι –γραφεί ο Χρήστος Μέγας ως ρεπόρτε πλέον- ότι αυτές τις ημέρες στις ταβέρνες, τα εστιατόρια, τα καφενεία ακόμη-ακόμη της Άρτας και της Ηπείρου εξελίσσεται μια πραγματική εκατόμβη, μια μαζική θυσία ζωικού κεφαλαίου. Εκεί που θα περίμενε κανείς την αναπαραγωγική περίοδο (Ιούλιος-Αύγουστοςο) να υπάρχουν ζευγαρώματα και τα στέρφα να πάνε στον χασάπη τον Οκτώβριο-Νοέμβριο, γίνεται το εντελώς αντίστροφο. Περισσότερα από 4.400 δέρματα συγκέντρωσε τοπικός έμπορος από την Ήπειρο το τελευταίο μήνα!
Και πού είσαι ακόμα, θα έλεγα… διότι, Χρήστο, η κατρακύλα έγινε μετά την εκποίηση της ΔΩΔΩΝΗ από το καταστροφικό δίδυμο των Σαμαροβενιζέλων… και χάθηκε το γάλα… και χάθηκε κι η μπάλα…
Προφυλάξεις…
Ήμασταν στο πράσινο και πάμε στο κίτρινο, μου έλεγαν κάτι φίλοι προχθές… μιλάμε για τον χάρτη του κορωνοϊού… Η μετάλλαξη Δ είναι πιο μεταδοτική και σε ανοιχτό χώρο
«Αποστάσεις και μάσκες» λένε οι ειδικοί… Ακόμη και σε εξωτερικούς χώρους μετρήθηκε μεγάλο ιικό φορτίο της μετάλλαξης Δέλτα. Γι αυτό οι ειδικοί συνιστούν αποστάσεις και μάσκες για να μειωθούν οι πιθανότητες μετάδοσης…
Να τους ακούσουμε… και οι εμβολιασμένοι, ας μην ξεθαρρεύουν… το παράδειγμα του Άδωνη, να τους κάνει πιο συγκρατημένους…
Από τον Ν.Α.Σ.