Η πρώτη νύχτα…
Η πρώτη μας νύχτα,
αργά θα κυλήσει
εσύ τ’ όνειρό μου
και γύρω η σιωπή
Ποιος θα’ χει το θάρρος
να πρωτομιλήσει
την πρώτη τη λέξη
ποιος τάχα θα πει
*Γιάννης Βογιατζής, Άλμπουμ: Μερικοί το προτιμούν κρύο, Έτος Κυκλοφορίας: 1962.
Πατριώτες και πατριώτισσες, θλιβερά όσα συμβαίνουν στην κοινωνία μας… σα να γυρίσαμε πίσω στον μεσαίωνα… μπορεί να σε σκοτώσουν δι’ ασήμαντον αφορμήν… δες τι γίνεται στην Αθήνα, αλλά και στην Ελλάδα ολάκερη… μια παραπάνω κουβέντα να πεις, δεν ξέρεις ποιόν θα βρεις απέναντι… Όξω, απ’ άδικο, που λένε…. Φτάσαμε στο σημείο να κάνουμε τους ραγιάδες… δεν μιλάμε, δεν ακούμε, κάνουμε πως δεν βλέπουμε…
****Να επισημάνω όμως, πως στην Άρτα των χαρούμενων υπερασπιστών των τυροπιτάδικων, ου μην αλλά και των καφεζυθοψητοπωλών, το ΞΕΝΙΑ αποτελεί κάτι σαν εθνικοτοπικό ΣΠΟΡ… είναι το θέμα που μας αρέσει να διχαζόμαστε…
Δεν είδα όμως οι τιτανοτεράστιοι σχολιαστές στα social, να τους ενδιαφέρει, ας πούμε, που η αδικημένη πόλη μας, δεν έχει κανονικό Διοικητήριο… βλέπω για το κυκλοφοριακό, βλέπω για τις καρέκλες και τα μηχανάκια, έβλεπα για το σιντριβάνι της πλατείας, για το Διοικητήριο, τίποτα… τσιμουδιά…
Το ότι οι υπηρεσίες της Άρτας είναι διεσπαρμένες, αλλού ο παππάς κι αλλού τα ράσα, δεν τους απασχολεί… αν κανένας δεν εξυπηρετηθεί καμιά μέρα, θα γράψει το γνωστό μοιρολόι «δεν μας παίζουν οι Γιαννιώτες» και θα πάρει τα like που δικαιούται… για τους ντόπιους facebook-ατους Άρτα είναι αυτό που υπάρχει ανάμεσα σε Βήτα Κων/νου, Αμβρακίας, Βήτα Πύρρου μέχρι το Κιλκίς…
Έξω από αυτό το σκαληνό τρίγωνο, δεν υπάρχει ενδιαφέρον… είναι “terra incognita”…
****Αλλά, για την πρώτη νύχτα ήθελα να πω… Εδώ πέρα η ζωή μας, γίνεται μέρα με τη μέρα, βάσανο… ακρίβεια, παντού… καύσιμα, τρόφιμα, ενέργεια, μας έχουν στριμώξει στον τοίχο… μας απομυζούν κάθε οικονομική μας ικμάδα… Ειδικά αυτό με την ΔΕΗ, ποιος το περίμενε;
Μας έβαλαν να ψάχνουμε ποιο απ’ τα τιμολόγια να επιλέξουμε… το πράσινο, το μπλε, το ροζ ή το κίτρινο; Ρώτησα λοιπόν έναν καλό φίλο, που έχει μια πείρα από αυτά τα πράγματα, από τα θαύματα της ΔΕΗ, μπας και με διαφωτίσει…
Χαμογέλασε ο φίλος και μου είπε: εκείνο με τη νύφη, το ξέρεις; Όχι, απάντησα… Πάει λοιπόν η νύφη λίγο πριν τη πρώτη νύχτα γάμου στη μάνα της και τη ρωτάει: μάνα ποιο βρακί να βάλω για τη πρώτη νύχτα; Το κόκκινο, το πράσινο, ή το μαύρο; Και η μάνα της απαντά: κοπέλα μου όποιο και να βάλεις το γα… δεν το γλιτώνεις!!!
Έτσι κι εμείς, μου είπε ο φίλος…. Όποιο χρώμα και να διαλέξουμε για τους λογαριασμούς της ΔΕΗ το γα… δεν θα το αποφύγουμε! Οπότε, πατριώτες, κάντε ότι σας φωτίσει ο θεός… παίξτε το στα χαρτιά, στα ζάρια… πάτε σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες… αυτό που έβαλε στο νου του ο Μητσοτάκης με τους Ολιγάρχες, δεν θα το αποφύγουμε… θα μας ξεσκίσουν!!!
Θα πούνε τ’ αστέρια
πως πήγε ένας κλέφτης
και πήρε ένα αστέρι
και το’ χει στη γη….
Ατυχία…
Διαβάζω πως αντικείμενο του Στρατηγικού Σχεδίου που εκπονεί το Υπουργείο Πολιτισμού, σε συνεργασία με τον Δήμο Ιωαννιτών, για την ανάδειξη και βιώσιμη αξιοποίηση του Κάστρου των Ιωαννίνων, ως εμβληματικό μνημειακό σύνολο, είναι η δημιουργία ενός ενιαίου αρχαιολογικού και πολιτιστικού χώρου…
Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη δήλωσε: «… στην περιοχή του Κάστρου εξελίσσεται ένα σημαντικό πρόγραμμα έργων και μελετών, που αλλάζει την εικόνα του μνημείου, αλλά και του αστικού ιστού της πόλης. Μέσα από τις συγκεκριμένες επεμβάσεις αναβαθμίζεται η ποιότητα ζωής των κατοίκων και αναδεικνύεται, με τρόπο συνεκτικό και ενιαίο, το πολιτιστικό απόθεμα και η πολυπολιτισμική ταυτότητα της περιοχής.
.»Με την Προγραμματική Σύμβαση Πολιτισμικής Ανάπτυξης μεταξύ Υπουργείου Πολιτισμού, Περιφέρειας Ηπείρου και Δήμου Ιωαννιτών, εκπονούνται μελέτες και υλοποιούνται έργα αποκατάστασης στα μνημεία που βρίσκονται στο εσωτερικό των δύο Ακροπόλεων, στο Τζαμί Ασλάν Πασά, στον Μεντρεσέ, στην Οθωμανική Βιβλιοθήκη, στα Οθωμανικά Λουτρά, στο κτήριο της Εστίας… ».
****Γαμώ τη μου… Πόσο βλάκες ήταν οι παλιοί Αρτινοί; Πήγαν κι έφτιαξαν σπίτια, ΕΞΩ απ’ το Κάστρο… και μετά δεν άφησαν τους Τούρκοι, να φτιάξουν ΕΝΤΟΣ του Κάστρου, ούτε ένα Τζαμί, ούτε έναν Μεντρεσέ, ουδέ καν ένα Οθωμανικό Λουτρό; Ένα Χαμάμ δηλαδή…
Διότι, αν υπήρχε Τζαμί, Μεντρεσές (ιεροδιδασκαλείο), Χαμάμ, ΕΝΤΟΣ του Κάστρου της Άρτας θα επιτρέπονταν η αξιοποίησή του… και τα σπίτια θα μπορούσαν να γίνουν ξενώνες πολυτελείας… τώρα, που πήγαν κι έφτιαξαν μόνο ΞΕΝΙΑ και ένα (ορθόδοξο) εκκλησάκι, απαγορεύεται να αξιοποιηθεί, τουριστικά… μόνον Αρχαιολογικά… κι αν…
*****Μήπως να εξετάσει ο Σιαφάκας, εάν μπορεί το ΞΕΝΙΑ αντί ξενοδοχείου να μετονομασθεί σε Χαμάμ με δωμάτια ξεκούρασης; Θα περάσει σφαίρα κι απ’ την Αρχαιολογία κι απ’ την Μενδώνη… άσε που θα παρακαλάνε να του δώσουν 24 μύρια για την ανάπλαση…
Την υπόσχεση για μια εκ βαθέων και “εφ όλης της ύλης” συνέντευξη προς την ΗΧΩ απέσπασε από τον βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ συνταγματολόγο Παναγιώτη Δουδωνή ο συνεργάτης μας Βαγγέλης Σακέλλιος στο περιθώριο της εκδήλωσης προς τιμήν του Ν.Α. Μηλιώνη
ΤΡΑΝΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ
Καλύτερα να προκαλείς το γέλιο παρά τον περίγελο.
Γάιος Πετρώνιος
Ρωμαίος συγγραφέας (1ος μ.Χ αιών)
ΕΙΠΑΝ
«Εμείς κ. Βορίδη δεν κάνουμε κωλοτούμπες, δεν είμαστε χαμαιλέοντες… Θα απολογηθείτε στην ιστορία εσείς οι παλαιοί πατριώτες…».
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος στη Βουλή, όταν ρώτησε τον υπουργό Επικρατείας αν θα ψηφίσει την τροπολογία νομιμοποίησης των μεταναστών , με τον Βορίδη να απαντά καταφατικά.
ΚΙ ΕΓΡΑΨΑΝ…
Τρεις αλλεπάλληλοι πυροβολισμοί, τρεις εύστοχες βολές. Στο κεφάλι! Το πλάνο που κατέγραψε η ακίνητη κάμερα στο αιματηρό επεισόδιο στο Γκάζι είναι σαν βγαλμένο από γκανγκστερική ταινία.
Ο εκτελεστής σωματώδης, μπρατσωμένος, φορώντας κοντομάνικο στο… ξημέρωμα μιας βροχερής μέρας του Δεκέμβρη. Αδίστακτος, τραβάει πιστόλι, περιστρέφει το τεντωμένο χέρι και χωρίς να σταθεί για να σημαδέψει, πυροβολεί τους τρεις στόχους. Μπαμ, μπαμ, μπαμ! Ψυχρός και ψύχραιμος, σαν να αδειάζει το όπλο σε άψυχες κούκλες σε διαγωνισμό σκοποβολής.
Βλέποντας το πλάνο ξαφνιαζόμαστε από την άνεση του σκοπευτή. Δεν ξαφνιαζόμαστε από την άνεση που κυκλοφορούν πλέον στην Ελλάδα τα όπλα. Γιατί γεμίσαμε από συχνές ανεμπόδιστες εκτελέσεις σε ξεκαθαρίσματα λογαριασμών… Γιατί στη χώρα το έγκλημα ακμάζει και το πιστολίδι συνεχώς αγριεύει. Γιατί έχεις την αίσθηση ότι μπορεί ο καθένας να αποκτήσει ένα όπλο από κυκλώματα που κινούνται στο σκοτάδι.
Και γιατί δεν ξέρεις πότε και πού θα βρεθείς, με αφορμή ένα ασήμαντο επεισόδιο, απέναντι σε μια κάνη που σημαδεύει εσένα ή τον άγνωστο διπλανό σου. Το καταμεσήμερο ή στο τέλειωμα της νύχτας…
harddog-sport.blogspot.com