ΘΥΜΗΣΟΥ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕΣ

Δρ Αρχιμανδρίτης Απόστολος Καβαλιώτης

Εικονογράφηση: Καίτη Μακρή

ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ: Μου πήρε μια ζωή για να ζωγραφίσω σαν παιδί». Πολλές σκέψεις μου γαργάλησε ο μέγας Πικάσο απ’ την ώρα που διάβασα αυτή την καταγεγραμμένη σκέψη του. Αυτή, που έσταξε η μνήμη μου αυθόρμητα και με ακολουθούσε ασίγαστα, ενώ διάβαζα αυτό το παραμύθι. Ένα παραμύθι όπου βουτάς και με βαρκάκι τη δική σου φαντασία, όχι δανεική, διασχίζεις και κάπως, μυστήρια κάπως, θυμάσαι από τα πολύ παλιά σου όλα αυτά που ξέχασες, που άφησες και πορεύτηκες «ενήλικας»… Πλάκα έχει! Σοβαρή πλάκα! Γιατί στην αρχή σε δυσκολεύουν συνήθειες ενήλικου… Ψάχνεις τι ακριβώς εννοεί, σε ποιον απευθύνεται, μήπως υπάρχει κάποια «βοήθεια» στην κατανόηση πριν την αρχή, παιδεύεσαι με «δηλαδή» και «διότι» του αυθάδη ρεαλισμού, αναζητάς ενηλίκων εξηγήσεις στην πλοκή. Τίποτα τέτοιο δεν χρειάζεσαι. Ετούτο το παραμύθι δεν έχει πλοκή, έχει ροή συναισθημάτων.

Μόνο τις αισθήσεις σου, για να αισθανθείς. Μόνο αυτό. Έχει «στιγμή», μια συνεχή στιγμή χωρίς πριν και μετά. Αν βέβαια αφεθείς να αισθανθείς. Να αισθανθείς ένα «μου έλειψες» για ό,τι σου έλειψε, ένα «μου λείπει» αφού αντέξεις την αποδοχή ότι σου λείπει. Να χαρίσεις «μου λείπεις» με γενναιοδωρία στον λόγο και θάρρος ψυχής… όχι μιζέριες. Θέλουν ανέκαθεν θάρρος τα αισθήματα. Να αφεθείς με πονηρεμένη αγνότητα παιδιού. Και μετά, ανάποδα μετά, να μελετήσεις τη διαδρομή του συγγραφέα. Να τον δεις στη βόλτα του στον κόσμο. Και πού δεν ταξίδεψε! Να τον χαρείς δίπλα στον Nelson Mandela, ως εθελοντή του ΟΗΕ, δίπλα στη Μητέρα Τερέζα, σε προσωπικότητες διάσημες και άσημες. Ιδίως άσημες, όπως εκείνο το παιδί που του έγλυφε τα πατουσάκια του μια ύαινα, ενώ εκείνο πάλευε μια κρίση της αυτιστικής του φύσης. Να τον χαρείς σε όρη και βουνά, σε χώρες, σε ποτάμια, σε ζούγκλα… Τι θράσος να μολύνουμε και τη λέξη «ζούγκλα» οι σύγχρονοι!

Για ό,τι κακό… «Ζούγκλα γίναμε!», λέμε. Μα η ζούγκλα έχει νόμους, ιεραρχία, έχει σεβασμό. Έχει κι αυτούς τους χιμπατζήδες του παραμυθιού. Έχει και έναν Δρ. Αρχιμανδρίτη, να κατασκοπεύει τρυφερά, όλα τα τρυφερά. Και να μιλάει σ’ ένα παραμύθι με λόγια ασυνήθη. Έμπλεα συναισθημάτων και «Μου έλειψε», «Μου λείπει». Όλα σε τούτο το παραμύθι είναι συγκινητικά ασυνήθη. Γιατί του πήρε μια ζωή για να εκφραστεί σαν παιδί. Να διαφυλάξει μέσα του το παιδί. Και να μιλήσει αγέρωχα, θαρρετά και ήσυχα για ό,τι του λείπει, για ό,τι του έλειψε.
Ρέα Βιτάλη, συγγραφέας
ISBN 978-960-02-3696-5, Σχήμα 21×29, Σελίδες 32, Τιμή: € 7,50 (δεν συμπερ. 6% ΦΠΑ), Βάρος: 367gr Έκδοση Αθήνα 2020

O συγγραφέας
Ο συγγραφέας Αρχιμανδρίτης Απόστολος Καβαλιώτης είναι διδάκτωρ του ΕΚΠΑ και διδάσκει στο ΔΠΘ Αυτισμό. Είναι κάτοχος μεταδιδακτορικού στον Αυτισμό και μεταπτυχιακών στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, στη γλώσσα και φιλολογία και στην προσχολική αγωγή.
Μετεκπαιδεύθηκε στο Πανεπιστήμιο του Harvard για τον Αυτισμό και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης για την αντιμετώπιση του πόνου. Είναι εθελοντής του ΟΗΕ επί 33 χρόνια. Συμμετείχε σε αποστολές στην Καλκούτα με τη Μητέρα Τερέζα, στο Γιοχάνεσμπουργκ με την ομάδα του Nelson Mandela και στη Γιουγκοσλαβία με την πριγκίπισσα Νταϊάνα. Υπηρετεί ως διευθυντής του γραφείου της ευρωπαϊκής διασύνδεσης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, αποσπασμένος από τη Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης.

Είναι Πρόεδρος των διεθνών βραβείων Soft Power Awards, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Πολιτιστικής Διπλωματίας, πρόεδρος του Δικτύου Εθελοντών του Δήμου Αλεξανδρούπολης, Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Αλεξανδρούπολης και μέλος του διοικητικού συμβουλίου των Special Olympics Hellas. Διετέλεσε Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, Βορείου και Νοτίου Αιγαίου. Υπήρξε μέλος της Επιτροπής Σοφών του Υπουργείου Εργασίας με αρμοδιότητα τις ευπαθείς ομάδες. Έχει συγγράψει 13 ερευνητικές μονογραφίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση και ένα κεφάλαιο στη διεθνή συγγραφή του Βατικανού με θέμα τη Θεία Ευχαριστία. Συμμετέχει με εισηγήσεις σε παγκόσμια συνέδρια και αρθρογραφεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και στην Καθημερινή.

Για το πολύπλευρο ανθρωπιστικό, κοινωνικό, φιλανθρωπικό και ερευνητικό του έργο έχει βραβευτεί από την κυβέρνηση της Ινδίας (1990), από τον ΟΗΕ (1992), την Ακαδημία Αθηνών (2007), τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με τον χρυσό Σταύρο του Τάγματος της Τιμής (2015), το Βατικανό με το 1ο διεθνές βραβείο έρευνας και παιδαγωγικής επιστήμης (2016), τους Special Olympics International και Ελλάδος, τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τους Δήμους Καβάλας και Παγγαίου. Είναι επίτιμος Δρ του ΔΠΘ/ΤΕΙ Καβάλας και επίτιμος Δημότης Θάσου. Ασχολείται ενεργά με την κολύμβηση Open Sea, ως πρώην χρυσός πρωταθλητής κολύμβησης.