Ιδιοκτησία…

Η φράση «Σήμερον εμού, αύριο ετέρου, μηδέποτε τινός», που συνόδευσε ο Νίκος Μπιλανάκης τον αποχαιρετισμό του από την ενεργό υπηρεσία στο Νοσοκομείο Άρτας, συνοδεύονταν και από μια φωτογραφία επιγραφής που πάνω της ήταν αυτά γραμμένα…

Από αβλεψία (μου) δεν συνόδευσε το κείμενο, όμως ουδέν κακόν αμιγές καλού… μου δίνεται η ευκαιρία, να πώ κάτι παραπάνω για τη φιλοσοφημένη στάση του Διευθυντή της Ψυχιατρικής του Νοσοκομείου Άρτας, που αποχωρεί, από ένα έργο ζωής, όπως αυτό που διαβάσαμε στο κείμενό του…

Η φράση «σήμερον εμού, αύριο ετέρου μηδέποτε τινός», που θέλει να πει «σήμερα δικό μου, αύριο κάποιου άλλου και ποτέ του ίδιου» κοσμεί το γείσο πολλών παλιών ελληνικών σπιτιών…

Προφανώς αρκετοί πρόγονοί μας, είχαν μια διαφορετική θεώρηση της ζωής… και η φράση αυτή, μας θυμίζει τη ματαιότητα της κτητικότητας και τον πόνο που φορτώνουμε στην ψυχή μας, για πράγματα που κάποια στιγμή θα τα χάσουμε…

Αν είχαμε κι εμείς, οι πολλοί νεοέλληνες, εντρυφήσει σε τέτοιες σκέψεις, νομίζω πως δεν θα αντιδρούσαμε με τον τρόπο που αντιδράσαμε στο καιρό των μνημονίων και ειδικά όταν ο λαός, με την έννοια του καθημερινού ανθρώπου, δέχθηκε επίθεση στο ευαίσθητο σημείο του: την ακίνητη ιδιοκτησία!

Καταναλώθηκαν δεκάδες χιλιάδες εργατοώρες, σε τηλεόραση και ραδιόφωνο, στα ΜουΜουΕ, για να συνθλιβεί ο άνθρωπος με το ένα σπιτάκι, που χρωστούσε στις τράπεζες, πως όπου να ‘ναι, θα του κάνουν έξωση, πως θα τον ανασκολοπίσουν, πως θα του πετάνε τις καρέκλες και τα τραπέζια απ’ τα μπαλκόνια…

Σε αυτό το συναίσθημα της ιδιοκτησίας, πάτησαν και άλλοι που με συνθήματα όπως «κανένα σπίτι, στα χέρια τραπεζίτη», έκαναν καριέρες, χωρίς ωστόσο να κατατροπώσουν τους τραπεζίτες…

Μετά από 10 χρόνια, η συντριπτική πλειοψηφία όσων έχουν ένα σπίτι, μένουν (ακόμη) μέσα… αντιθέτως, έχασαν σπίτια και εξοχικά, μαγαζιά και μέγαρα, τύποι όπως ο Βωβός, ο Κωστόπουλος κι άλλοι… κι άλλοι… κι αν το πολιτικό σύστημα, δεν υπέκυπτε στους νταβατζήδες, ακόμη περισσότεροι, θα απολογούνταν για την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος σε θαλασσοδάνεια ημετέρων…

Αν στα 10 αυτά χρόνια, συγκροτούνταν ένα κίνημα, του τύπου, «έλα πάρτο, δεν δίνω μία», να δούμε αν οι τραπεζίτες θα έκαναν τους δύσκολους, που ακόμα και σήμερα, είναι κράτος εν κράτει…

Σε κάθε περίπτωση όμως, το «σήμερον εμού, αύριο ετέρου, μηδέποτε τινός», είναι μια στάση, που αν την υιοθετούσαμε, μπορεί να είχαμε αποφύγει πολλά… ίσως για κάποιους, είναι καιρός, να το κάνουν…

Ροτέσιον!
Λοιπόν, ο Χρήστος Τσιρογιάννης, αν δεν ήταν Δήμαρχος Αρταίων, σίγουρα θα ήταν προπονητής… μαθαίνω λοιπόν, πως προχωρά οσονούπω σε ανασχηματισμό των Αντιδημάρχων…. Ή μάλλον σε μετασχηματισμό, αφού αλλάζει θέσεις των «παικτών», βάζει νέο αίμα, αλλά κρατάει και σταθερούς τους αμυντικούς!!!

Στη καθαριότητα λοιπόν, παραμένει Αντιδήμαρχος ο Γιώργος Μπουκουβάλας και στο Ανάπτυξης ο Παντελής Κωλέτσος. Στην ομάδα, βάζει νέο αίμα, τοποθετώντας Αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών τον Δημήτρη Σφήκα.

Οι εκπλήξεις, έρχονται στις μετακινήσεις… Αντιδήμαρχος Οικονομικών αναλαμβάνει ο Nίκος Λιόντος, με τον Χριστόφορο Σιαφάκα να αναλαμβάνει Αντιδήμαρχος Κοινωνικών Υπηρεσιών και Παιδείας.

Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Τουρισμού και Αθλητισμού αναλαμβάνει ο Κώστας Χαρακλιάς ενώ Αντιδήμαρχος Προγραμματισμού και Πολιτικής Προστασίας, ο Γιώργος Πανέτας!

Όπως φαίνεται, ο Δήμαρχος ανακατώνει για τα καλά την τράπουλα, ώστε κανείς να μην έχει βεβαιότητες, κανείς να μην θεωρεί τις θέσεις των Αντιδημάρχων «φέουδα», αλλά από την άλλη δίνει νέες ευκαιρίες για καινούρια παιδεία γνώσεων και ενασχόληση με διαφορετικά αντικείμενα….

Δεν θα ήθελα να χρησιμοποιήσω τη πολυφορεμένη φράση «ουδείς αναντικατάστατος», αλλά αυτή για την οποία γράφω σε διπλανή στήλη: «σήμερον εμού, αύριο ετέρου, μηδέποτε τινός»!!!

Φόρα, κατηφόρα…
Αυτή η δεκαετία των μνημονίων, της φτωχοποίησης, των ανατροπών και των μεγάλων διαψεύσεων, ανέδειξε τη χριστιανική ρήση «οι έσχατοι έσσονται πρώτοι», αλλά απ’ την ανάποδη… του τέστιν, «οι πρώτοι έσσονται έσχατοι»…

Όλοι –φαντάζομαι- παρακολουθήσαμε το σόου του Παναγιώτη Ψωμιάδη που άνοιξε μίνι μάρκετ στη Θεσσαλονίκη και πουλάει τυρόπιτες… θα μου πεις, είναι η δουλειά, ντροπή; Όχι βέβαια… ειδικά για τους πολιτικούς, πρώην και τα λοιπά, ίσως και να είναι θετικό, υπό την έννοια πως δεν ζούν από τίποτα κλεψιμέϊκα, μίζες και τα λοιπά…

«Στη ζωή μου έχω μάθει να δουλεύω. Είμαι εδώ από τις 04.00 για να βγάλουμε τις τυρόπιτες στην ώρα τους. Θέλω να στείλω ένα μήνυμα στους πολιτικούς και να τους πω, ότι πρέπει να μάθουν να δουλεύουν» είπε στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1 ο Παναγιώτης Ψωμιάδης…

Μάλλον, ο Ψωμιάδης, τα ξέχασε τα δικά του… μα οι πολιτικοί, έχουν δουλειά: να μας δουλεύουν!!!

Συναγερμός 

Το θέμα με τα κρούσματα κορονοϊού σε εργάτες γης, που εντοπίστηκαν  στον δήμο Ευρώτα Λακωνίας  και που ανέδειξε η ΗΧΩ, είμαι βέβαιος πως θα είναι απαρχή συναγερμού προς όλους όσους ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα… έμποροι, παραγωγοί αλλά και οι λοιποί εμπλεκόμενοι από «ενοικιαστές αποθηκών» μέχρι και τους άλλους που συγκροτούν τα συνεργεία, θα πρέπει να λάβουν τα μέτρα τους…

Δεν είναι τι θα κάνουν οι αρμόδιοι για εκείνους, που ήδη ετοιμάζονται… είναι τι θα κάνουν οι ίδιοι, για να μην χάσουν μεροκάματα, λεφτά και τα λοιπά… και τα λοιπά… η τοπική οικονομία, στηρίζεται στους ξένους εργάτες γης, οπότε φέτος απαιτείται να δείξουμε όλοι ότι μπορούμε να τους βοηθήσουμε για να μας βοηθήσουν…

Με αφορμή αυτή την κατάσταση, ας αναλογιστούμε τι θα κάναμε χωρίς εργατικά χέρια στα χωράφια…

Ρε φίλε!!! 

Αντιδράσεις προκάλεσε –λέει- το ντοκιμαντέρ «Sex on the Beach» στα social media και στους Βρετανούς χρήστες στο Twitter… τους έκανε να αισθανθούν εξαιρετικά άβολα, και πολλοί επέκριναν τις ηλικιωμένες σεξοτουρίστριες… στη Γκάμπια!

Εκμεταλλεύονται –λένε- την φτώχεια των ντόπιων δελεάζοντάς τους με το όνειρο της βίζας για το Ηνωμένο Βασίλειο… «Το Sex on the Beach σε κάνει να νιώθεις τόσο άσχημα όσο και τα ντοκιμαντέρ για τον σεξοτουρισμό στην Ταϊλάνδη, όπου δυτικοί λευκοί άνδρες πηγαίνουν για να βρουν νύφες», λένε…

Τι συμβαίνει λοιπόν στη Γκάμπια; Η Γκάμπια έχει γίνει αγαπημένος προορισμός για ηλικιωμένες Βρετανίδες, οι οποίες ικανοποιούν τις σεξουαλικές ορέξεις τους με ντόπιους νεαρούς, σύμφωνα με ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε το βράδυ της Δευτέρας στο Channel 4.

Σύμφωνα με την Daily Mail, το ντοκιμαντέρ «Sex on the Beach», βασίζεται σε έρευνα του δημοσιογράφου Σέιγι Ρόουντς ο οποίος επισκέφθηκε την Αφρικανική χώρα και συνομίλησε με νεαρούς και ηλικιωμένες κυρίες που συνάπτουν αυτές τις ευκαιριακές σχέσεις.

Μάλιστα, μια γυναίκα στο ντοκιμαντέρ του Channel 4 λέει στον Σέιγι ότι η Γκάμπια είναι «παράδεισος» επειδή «μπορείς να πηγαίνεις με διαφορετικό άνδρα κάθε βράδυ»!!!

Ρε φίλε… που πάμε; Όλα αυτά, μόνο Μεσαίωνα, θυμίζουν…

Ν.Α.Σ.