Ιππότες της λευκής πανοπλίας

Γράφει ο Κ. Μπέτζελος

Η ερευνητική καταγραφή, κατέγραψε ότι περίπου εβδομήντα χιλιάδες σκέψεις, θα παράγονταν από τον εγκέφαλο μας, αν η καθημερινότητά μας εξελίσσονταν, σύμφωνα με τη φυσική εναλλαγή της πραγματικότητας. Αμυνόμενοι στα τρωτά οχυρά μας, το «εργαστήρι» του μυαλού στενάζει από την συστολή του φόβου, περιστρέφοντας την ενέργειά του προς τον ανεξερεύνητο ιό. Μοναδικός αγωνιώδης συλλογισμός, η αντιμετώπιση της άμορφης εχθρικής επέλασης ενώ ένα ερώτημα πλανάται ενδόμυχα στον επεξεργαστή των συναισθημάτων.

Πώς θα είμαστε την επόμενη μέρα;
Κοιτάζοντας τα μάτια των παιδιών μας, διακρίνουμε μια ανείπωτη απορία. Η γενιά τους ήταν μοιραίο να βιώσει μια τραγωδία, σαν να κρατά το αντίβαρο του πόνου με τους παππούδες τους, όταν η συγκυρία τους είχε αναγκάσει να γνωρίσουν τα δεινά του πολέμου. Τότε όμως πίστευαν ακλόνητα, ότι η ειρήνη θα θριαμβεύσει, ατενίζοντας το αύριο με τη στιβαρή πεποίθηση μιας καλύτερης ζωής.
Ανασκαλεύοντας τα κάρβουνα της καρδιάς, πασχίζουμε να περισώσουμε την ιλαρή σπίθα της ενθάρρυνσης, ώστε να την προσφέρουμε έστω με ένα νεύμα, στους νεότερους πρωταγωνιστές της οικουμένης. Το άδολο χαμόγελο τους,μπορεί να σωριάσει το τείχος της ιδιοτέλειας και του αναίσθητου κέρδους. Μας υπαγορεύουν με το βωβό αλλά αποστομωτικό κώδικα τους, ότι ο άνθρωπος είναι ασύγκριτα πολύτιμος από τον κίβδηλο ρόλο του χρήματος

Αν πρυτανεύσει η σωφροσύνη , η πρωτοκαθεδρία της αληθινής ζωής θα μεταμορφώσει την πλάση σε έναν επίγειο παράδεισο. Λένε πως στην καρδιά των παιδιών ,ενθρονίζεται ο Θεός της Αγάπης. Η αθώα προσευχή τους και το καρτερικό τους όνειρο, κρατά ακμαία την ουσιαστική επίκληση προς την Ανωτέρα Δύναμη.
Ο καταναλωτικός ίλιγγος της καινοτόμου τεχνολογίας, αν μετρίαζε τους ρυθμούς ,με την εναρμόνιση της απέρριτης βιολογικής συμπόρευσης, θα δημιουργούσε ένα περιβάλλον ασφαλές για το ανθρώπινο είδος ,σύμφωνα με την ευγενική του καταγωγή.
Ο 21°^ αιώνας της απύθμενης εξέλιξης, επένδυσε τους πυλώνες του, με την θωράκιση της προηγμένης εφευρετικότητας ενώ αγνόησε, καταφρονώντας την έξοχη λαμπρότητα της μεγαλειότατης ψυχής.

Η διφυής υπόσταση του ανθρώπινου δημιουργήματος, αποδεικνύεται μέσω της καλλιτεχνικής του ανέλιξης, των πολύτιμων ανακαλύψεων και τη βελτίωση της πολιτιστικής του ταυτότητας.
Το σταυροδρόμι του αδυσώπητου χρόνου, μας έφερε αντιμέτωπους με έναν φονικό εισβολέα. Ευτυχώς ένα κλίμα ομόνοιας, σύμπνοιας και ομοψυχίας μας αγκαλιάζει όλους σαν μία στοργική μητέρα. Επαφιόμαστε καθολικά, στους μοναδικούς συμπαραστάτες, τους ενάρετους επιστήμονες, τους αφοσιωμένους ιατρούς και τους φιλότιμους νοσηλευτές. Αυτούς που διαπερνούν το χαράκωμα του φόβου και με τολμηρή αυτοθυσία ψυχομαχούν, για να σώσουν κάθε ταπεινό σαρκίο.

Ο εσωτερικός κόσμος μας αισθάνεται την πρωταρχική ανάγκη να εκφράσει τη βαθιά ευγνωμοσύνη, σε όλους τους αθλοφόρους θεραπευτές. Στις ημέρες του κορωναϊού, οι επίλεκτοι μαχητές μας, αντί για δόρυ φέρουν τη σύριγγα της φλεβοκέντησης και ως ασπίδα προτάσσουν την αδιαπραγμάτευτη αφιέρωση προς τον συνάνθρωπο, με ιδανικό τη σωτήρια ίαση.
Κλείνουμε το γόνυ, υποκλινόμενοι στους ιππότες της λευκής πανοπλίας, προσμένοντας ότι η στρογγυλή τράπεζα της αυτού υψηλότητας, με τον τιμητικό τίτλο ζωή θα διαπρέψει στο πλανητικό κάστρο, χαράσσοντας το σύμβολο της πολυπόθητης νίκης στη σημαία του πύργου της συμπόνιας.