(Τι πρέπει να κάνουμε για να λάβει ο Νομός μας το μερίδιό του από τα 32 δις του Ταμείου Ανάκαμψης)
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ
Παρατηρώντας την λίστα με τα 32 μεγαλύτερα έργα του προγράμματος «Α.Τρίτσης» στην Ήπειρο δεν βλέπεις παρά μικρές τοπικές παρεμβάσεις χωρίς καμία αναπτυξιακή πνοή. Επεκτάσεις, βελτιώσεις, ασφαλτοστρώσεις στον κάμπο, δίκτυα ύδρευσης.
Όχι ότι αυτά δεν χρειάζονται, αλλά η άσφαλτος στα χωράφια σημαίνει ότι διευκολύνεται στις μετακινήσεις του ο αγρότης προκειμένου να καλλιεργήσει. Όμως, για εντελώς διαφορετικούς λόγους (τιμές προϊόντων, προμήθεια σπόρων, απουσία αρδευτικών καναλιών, μη επιστημονική-γεννητική στήριξη-βελτίωση) ο κάμπος, σε πολλές περιοχές, μένει χέρσος. Άρα, δεν λείπει (μόνο) ο δρόμος αλλά τα κίνητρα παραγωγής και τα δίκτυα διάθεσης των προϊόντων.
Αντιστοίχως βλέπουμε σχέδια επέκτασης των δικτύων ύδρευσης, για να μην διψάει ο κόσμος το καλοκαίρι, αλλά δεν χώρεσε στο Πρόγραμμα «Α.Τρίτσης» ούτε ένα έργο αποχέτευσης ή βιολογικού καθαρισμού…
Από τα μικρά ορμώμενος θέλω να επεκταθώ στα μεγάλα.
Η πατρίδα έχει λαμβάνειν πόρους έως 32 δις ευρώ τα επόμενα χρόνια, εκ των οποίων τα 22 δις την διετία 2021-2022. Πρόκειται για τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης.
Αυτά τα χρήματα δυνητικά θα φτάσουν στην Ελλάδα. Προϋπόθεση είναι να κατατεθούν εγκαίρως συγκεκριμένες προτάσεις (συν κάποια άλλα προαπαιτούμενα…), δεδομένου ότι ο 70% αυτών θα πρέπει να απορροφηθούν τα επόμενα δύο χρόνια. Πρόκειται για πολύ δύσκολο στοίχημα όταν ξέρουμε ότι τα 20 δις του 7ετούς ΕΣΠΑ (3,2 δις το χρόνο) δεν έχουν απορροφηθεί ούτε κατά 40% και ενώ το πρόγραμμα λήγει φέτος (2020)…….
Σε κεντρικό επίπεδο η κυβέρνηση τώρα αναζητεί τρόπους και σχέδια για την παραγωγική αξιοποίηση αυτής της ευκαιρίας (Επιτροπή Πισσαρίδη).
Εμείς, σε τοπικό-περιφερειακό, αλήθεια τι κάνουμε; Είμαστε έτοιμοι να προτείνουμε κάτι καινοτόμο για την αναζωογόνηση της περιοχής μας, για την στήριξη της παραγωγής στην Άρτα, για ένα αποφασιστικό βήμα εξόδου από την εγκατάλειψη και την μιζέρια;
Ενδεικτικά μπορεί να αναφέρει κανείς ένα δίκτυο άρδευσης στον κάμπο, μια άνυδρη πεδιάδα ανάμεσα σε δύο ποτάμια (Άραχθο και τον Λούρο), την διαμόρφωση της κοίτης και το άνοιγμα της πόλης στο ποτάμι, ένα νέο γεφύρι στον Άραχθο, την Γεωθερμία στις Συκιές, την επιδότηση κατασκευής 1-2 συσκευαστηρίων τυποποιητηρίων-συσκευαστηρίων στον Νομό, την ύδρευση της Άρτας από το Πουρνάρι (αυτονομία και ποιότητα νερού), ένα ασφαλές οδικό δίκτυο για τα Τζουμέρκα και τα Ραδοβίζια, την προστασία του Αμβρακικού από την μόλυνση και την ανάδειξη του κόλπου ως χώρου αναψυχής, και ιχθυοπαραγωγής…
Όλα αυτά και πολλά άλλα έχουν σχέση τόσο με την πρωτογενή παραγωγή (Αγροτικά προϊόντα-Κτηνοτροφία) όσο και με την βιοτεχνία και την επεξεργασία αγροτικών προϊόντων (τυροκομεία, επεξεργασία κρέατος και κοτόπουλο), δηλαδή τον δευτερογενή τομέα στον οποίο τόσο πολύ υστερεί ο Νομός μας.
Αυτό μπορούμε να τα πετύχουμε. Αρκεί η κοινωνία της Άρτας, οι παραγωγικές δυνάμεις και οι πολιτικοί εκπρόσωποι του Νομού, το πανεπιστήμιο και οι επιστημονικοί φορείς να καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις.
Οι καιροί ου μενετοί.
Καλώ το Επιμελητήριο Άρτας να αναλάβει σχετική πρωτοβουλία. Να καλέσει την Περιφέρεια, τους Δημάρχους του Νομού, τους Βουλευτές, το Πανεπιστήμιο, τους αγροτικούς συλλόγους, τους συνεταιρισμούς, τον Εμπορικό Σύλλογο και τον Σύλλογο Εστίασης (ΣΕΔΑ), τις ομάδες παραγωγών, τους επιστημονικούς φορείς (Τεχνικό και Οικονομικό Επιμελητήριο, Ιατρικό και Δικηγορικό Σύλλογο) σε ένα δημιουργικό και δεσμευτικό διάλογο. Ήδη, σε επικοινωνία που είχα με τον κ. Γιάννη Γκολομάζο, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου υποδέχτηκε με χαρά μια τέτοια πρωτοβουλία.
Μια πρώτη συνάντηση μπορεί να γίνει πριν το 15Αυγουστο ώστε να οριστεί η ατζέντα των θεμάτων και να καθοριστούν οι αντίστοιχες επιτροπές για την επεξεργασία των θεμάτων. Η παρακολούθηση της διαδικασίας μπορεί να γίνει με μια νέα συνάντηση στα τέλη του μήνα, ώστε μέσα στον Σεπτέμβριο η Άρτα, με ομοφωνία αν είναι δυνατόν, να καταθέσει στην κυβέρνηση ένα συνεκτικό σχέδιο για την παραγωγική, οικονομική και εργασιακή ανασυγκρότηση του Νομού. Του πιο φτωχού Νομού της πιο καθυστερημένης παραγωγικά Περιφέρειας της Ευρώπης.
Τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο. Το 1% του πληθυσμού της χώρας που ζει στην Άρτα δικαιούται, κατ ελάχιστον, το 1% των νέων κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης (για να μην πω η Άρτα πρέπει να πάρει το 2% προκειμένου να καλύψει την παραγωγική υστέρηση). Ε! αυτά τα 350-500 εκ. ευρώ δεν είναι ευκαταφρόνητο ποσό. Και ένα είναι βέβαιο: Εάν δεν δράσουμε ενωμένοι και καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις, δεν πρόκειται στην Άρτα να έρθουν ούτε 100 εκ. ευρώ…
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν μια δημιουργική πορεία. Αν βοηθάει αναλαμβάνω τον συντονισμό (ουσιαστικά γραμματειακή υποστήριξη για ένα πρώτο ραντεβού στο Επιμελητήριο Άρτας μέσα στις επόμενες ημέρες). Περιμένω ένα νεύμα συνεννόησης από τους φορείς της περιοχής. Να (απο)δείξουμε όλοι ότι αγαπάμε τον τόπο μας. Και ότι όσοι έχουν αξιώματα εννοούν να υπηρετούν τους πολίτες και τις ανάγκες τους…
—