Ένα αντίο
Δεν είναι εύκολο να γράψεις για ένα συνάνθρωπο που φεύγει απ’ τη ζωή. Πολύ περισσότερο, είναι δύσκολο, να συγκεντρωθείς, όταν ο άνθρωπος αυτός αποτελούσε για χρόνια μέρος της καθημερινότητάς σου.
Και με τον Ηλία Κοίλια, που έφυγε τόσο απρόσμενα κι άδικα απ’ τη ζωή, συνομιλούσαμε καθημερινά… από μια καλημέρα, μέχρι εκτενή συζήτηση για τα τοπικά και όχι μόνο δρώμενα.
Και οι προσεγγίσεις του, πάντα φώτιζαν κι άλλες, αθέατες πολλές φορές πλευρές των πραγμάτων, είτε της τοπικής μας κοινωνίας, είτε της χώρας… ενώ οι γλαφυρές του διηγήσεις για περιστατικά από την πολύχρονη παρουσία του στα κοινά της περιοχής, ήταν μια χαρούμενη νότα στις συζητήσεις μας.
Ο Ηλίας Κοίλιας, εκτός από εξαίρετος επαγγελματίας, ήταν και άριστος γνώστης των τοπικών μας πραγμάτων, αφού ασχολήθηκε ενεργά με τα κοινά, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στον επαγγελματικό του χώρο, ενώ είχε και ιδιαίτερη ευαισθησία σε κοινωνικές δράσεις.
Ψυχή του Συλλόγου ΑμεΑ «Αγία Θεοδώρα», αλλά και γενικά στο χώρο των ατόμων με ειδικές ανάγκες, μέλος στη διοίκηση του Επιμελητηρίου Άρτας, όπου διετέλεσε πρόεδρος, ενώ υπηρέτησε και την Τοπική Αυτοδιοίκηση από τη θέση του προέδρου, στην κοινότητα Ελάτης, το αγαπημένο του χωριό.
Στην Ελάτη βρέθηκε λίγο πριν την καραντίνα με τον κορωνοϊό, όπου πήγε για «τα κηπάρια» του, για τα οποία ήταν περήφανος, ειδικά φέτος.
Εκεί στην Ελάτη τον βρήκε η καραντίνα κι έμεινε όλο το διάστημα, μέχρι που προχθές έφτασε το θλιβερό αγγελτήριο, σκορπίζοντας τη θλίψη σε φίλους, γνωστούς, συνεργάτες, σε όλη την τοπική κοινωνία, που ενεργό μέλος της ήταν ο Ηλίας.
Στην Ελάτη, θα μείνει για πάντα ο Ηλίας ο Κοίλιας, εκεί που όπως μου έλεγε στις πρόσφατες τηλεφωνικές μας συναντήσεις, «η φύση οργιάζει»… κι ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος, επειδή έστω λόγω των απαγορεύσεων βρήκε την ευκαιρία να χαρεί τις ομορφιές της περιοχής του, αλλά και να κουβεντιάζει σε πιο χαλαρούς ρυθμούς, με τους συγχωριανούς του.
Περίμενα να τον καλωσορίσω γιατί θα πηγαίναμε για τσίπουρα, έστω και με τις οδηγίες Τσιόδρα κι όχι να τον αποχαιρετήσω, έτσι, από μακριά.
Λέω αντίο στον Ηλία και –ρε φίλε- θα μου λείψουν τα πειράγματά σου, αλλά και οι δικές σου επισημάνσεις, που έδιναν έναυσμα για τα δικά μου σχόλια…
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
Μασκοφόροι…
Άκουγα αναφορά πολίτη σε κάποια από τις ραδιοφωνικές πρωινές εκπομπές… «με κλέψαν τέσσερις φορές και με λήστεψαν άλλες πέντε. Πως θα ξέρω oτι ο μασκοφόρος που μπαίνει στα μαγαζί μου, είναι πελάτης με μάσκα, ή ληστής;»!!!
Αμηχανία από τον παρουσιαστή, απάντηση δεν πήρε, όπως απάντηση δεν υπάρχει γιατί ενώ «βγαίνουμε έξω», πρέπει να φοράμε την μάσκα… κι όχι μόνο αυτό, αλλά αν συλληφθείς σε κλειστό χώρο χωρίς μάσκα, έχει πρόστιμο 150 ευρώ!!!
Τέλος πάντων, αυτά είναι τα λεγόμενα πρωτόκολλα των λοιμωξιολόγων… όμως δεν πείθομαι εύκολα, για ποιο λόγο δεν ήταν απαραίτητη η μάσκα, στο φόρτε της επιδημίας, όταν πηγαίναμε στα σουπερ μάρκετ…
Για να δούμε, λοιπόν τις οδηγίες… Όταν κάποιος χρησιμοποιεί μάσκες, θα πρέπει να καλύπτει πλήρως το πρόσωπο, δηλαδή τη μύτη και το στόμα. Να πλένει πάρα πολύ συχνά τα χέρια του με σαπούνι και νερό ή αλκοολούχο αντισηπτικό, πριν βάλει τη μάσκα ή όταν την αφαιρέσει. Να την αφαιρεί με συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να μην αγγίζει τη μπροστινή επιφάνεια της μάσκας η οποία μολύνεται πολύ εύκολα.
Επισήμανση: αυτό με το πολύ συχνό πλύσιμο των χεριών, πατριώτη, μοιάζει ακατανόητο… όταν είσαι κάπου έξω, ψωνίζεις, συναλλάσσεσαι, πληρώνεις, εισπράττεις, που θα βρεις βρύσες να πλένεις τα χέρια κάθε τόσο; Γιατί δεν είναι πιο απαραίτητο να φοράς γάντια, μιας χρήσης;
Πάμε παρακάτω… Εάν η μάσκα είναι μίας χρήσης, πρέπει να την απορρίπτεις με ασφαλή τρόπο. Εάν η μάσκα είναι επαναχρησιμοποιούμενη, να πλένεται όσο πιο συχνά μπορούμε με το σύνηθες απορρυπαντικό σε 60 βαθμούς Κελσίου.
Νομίζω πως οι αρμόδιοι μας ζητάνε πολλά… και να τη φοράμε υποχρεωτικά και να γίνεται ασφαλής χρήση της μάσκας και να καταλαβαίνουμε τους κινδύνους από αυτή τη χρήση της μάσκας…
Τουτέστιν, πάλι μας βάζουν στην ατομική ευθύνη, καθώς σου λένε, πρόσεξε, βάλε μάσκα, αλλά μην κάνεις τούτο, μην κάνεις το άλλο και μην έχεις ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας! Άλλο μάσκα, άλλο τα υπόλοιπα, τουτέστιν, η υγιεινή των χεριών, η διατήρηση της απόστασης, η αποφυγή του συνωστισμού…
Γι’ αυτό σου λέω πατριώτη… μας «αμόλησαν», άρα αυτοί πλένουν τα χέρια τους πλέον, όχι μόνο για τον κορωνοϊό αλλά και ως «Πόντιοι Πιλάτοι», αφού –τα ξανάπα- αν βρεθείς στο νοσοκομείο, εσύ θα φταις, που δεν τήρησες τα πρωτόκολλα…
ΣΥΠΟΘΑ
Εκτός όλων των πολλών άλλων Επιτροπών, που καθιέρωσε το Ελληνικό κράτος, κάτω από την καθοδήγηση του κυρίαρχου «λόμπι» της πατρίδας μας, που δημιούργησε ένα τεράστιο γραφειοκρατικό πλέγμα απαγορεύσεων, άρα και καταπίεσης όσων θέλουν να κάνουν καμιά δουλειά στη χώρα, αυτό των Μηχανικών δηλαδή, υπάρχουν και τα Συμβούλια Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΣΥΠΟΘΑ)…
Το επισημαίνω, επειδή δεν έχουν όλοι τον καημό να βγουν από την καραντίνα, για να πάνε στα κομμωτήρια, στα μπαρ, στις ακρογιαλιές… υπάρχουν άνθρωποι ΚΑΙ στη περιοχή μας, που θέλουν να κάνουν δουλειές, να κατασκευάσουν, να χτίσουν να επεκτείνουν…
Μαθαίνω λοιπόν, πως όλα αυτά τα σχέδια στην Ήπειρο, κόλλησαν στην επιτροπή του ΣΥΠΟΘΑ, αφού η κυβέρνηση του Κυριάκου, θέλει να αλλάξει τη σύνθεσή της, όπως κάνουν –εξάλλου- όλες οι κυβερνήσεις που… σέβονται την λαϊκή ψήφο και καταλαμβάνουν την εξουσία: αλλάζουν τη σύνθεση των ελεγχόμενων επιτροπών σε οργανισμούς!
Εντάξει, αυτό μπορεί να το έχουμε συνηθίσει… αλλά η σημερινή κυβέρνηση συμπληρώνει ένα χρόνο στην εξουσία και ακόμη να αλλάξουν τα μέλη του ΣΥΠΟΘΑ στην Ήπειρο, να φύγουν δηλαδή οι αριστεροί και να τοποθετηθούν οι δεξιοί, ώστε να εξετάσουν τα εκκρεμή σχέδια, αιτήσεις και τα λοιπά…
Θα έλεγα λοιπόν, στον φίλο μου τον Βαγγέλη τον Χριστάκη, που έχει θεσμικό ρόλο, στο χώρο των μηχανικών, να πάρει τηλέφωνο τον πρόεδρο του ΤΕΕ τον Στασινό, για να πάρει τηλέφωνο τον Χατζιδάκη, που να πει του Γεραπετρίτη, να ειδοποιήσει τον Μητσοτάκη, ώστε να προχωρήσουν οι αλλαγές των προσώπων στον ΣΥΠΟΘΑ Ηπείρου…
Όχι μόνο ανακοινώσεις για το 800αρι, ή για τις ηλεκτρονικές αιτήσεις Βαγγέλη μου… κάντε κάτι και για τον ΣΥΠΟΘΑ…
Α… και για να προλάβω τυχόν τηλέφωνα, ο ΣΥΠΟΘΑ δεν υπάγεται στον Καχριμάνη, αλλά στη λεγόμενη «αποκεντρωμένη διοίκηση», ένα θεσμό που τον διατήρησε το κεντρικό κράτος, ως «κτήμα» του, για να ελέγχει ορισμένες διαδικασίες…
Και που (φυσικά) η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τον θεσμό αυτό τον διατήρησε ως είχε… (ξέρω, ξέρω, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, λόγω μνημονίου…).
Συνειρμοί…
Πάντως διαβάζοντας την αναφορά του βουλευτή Άρτας του Κιν. Αλλαγής, Χρήστου Γκόκα, αλλά και την διαμαρτυρία του Συλλόγου Αστυνομικών Υπαλλήλων, για αφαίρεση τεσσάρων οργανικών θέσεων από τη Διεύθυνση Αστυνομίας Άρτας και την μεταφορά τους στη Διεύθυνση Αστυνομίας Ιωαννίνων, έναν συνειρμό δεν μπορώ να τον αποφύγω…
Κι ο συνειρμός αυτός λέει, πως μόλις έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ, έχασε και η Άρτα την «προστασία» της από την «βουλιμία» των Γιαννιωτών, να αποψιλώνουν τους άλλους νομούς από υπηρεσίες, θέσεις, οργανισμούς και να τα μαζεύουν όλα στο λεκανοπέδιο…
Ρε πατριώτη, παγουρά, θες 4 θέσεις για το αεροδρόμιο; Πάρτες από αλλού… Διότι, όποιος μου πει πως αν ήταν ακόμα η Όλγα Γεροβασίλη υπουργός, θα γίνονταν αποψίλωση θέσεων στη Διεύθυνση Αστυνομίας Άρτας, το λιγότερο που θα έχει είναι έλλειμμα αντικειμενικότητας… το περισσότερο, δεν το λέω…
Μέτρα, Δήμαρχε…
Μου λένε πως τα μέτρα προφύλαξης στο Δημαρχείο της πόλης μας, σα να έχουν χαλαρώσει… μου λένε πως η είσοδος, σχεδόν είναι ελεύθερη, οπότε υπάρχει κάποιος συνωστισμός, δεν υπάρχουν μάσκες και τα λοιπά…
Δήμαρχε, τώρα χρειάζονται ακόμη περισσότερα μέτρα προφύλαξης… μη γίνει καμιά στραβή και φτάσει η ιχνηλασία στο Δημαρχείο… νάχουμε το νού μας λοιπόν…
Εργάτες γης
Μια άλλη συζήτηση που για τους πολιτικούς της πατρίδας μας είναι άχαρη, είναι ότι έχει να κάνει με τον πρωτογενή τομέα… δως του, του Έλληνα βουλευτή επιδοτήσεις, ΚΕΚ, ΜηΚυΟ, 8μηνα, συμβάσεις δίχρονες και πάρτου τη ψυχή… αν τον καλέσεις να δώσει καμιά λύση, σε πιο σύνθετα προβλήματα, τον… σκοτώνεις! Τα προβλήματα της αγροτιάς, μοιάζουν στους βουλευτές μας, λίγο σαν τα Σκοιλ Ελικικου και Μέτζη του Νεούκτη!
Λοιπόν, στην ύπαιθρο χώρα, εκεί που παράγεται πραγματικό εισόδημα με δουλειά, με ιδρώτα κανονικό κι όχι λόγω ζέστης επειδή χάλασαν τα κλιματιστικά, πρέπει να βρεθούν εργατικά χέρια να μαζέψουν την αγροτική παραγωγή… Αγροτικοί συνεταιρισμοί από όλη την Ελλάδα ζητούν από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να βρει στο μείζον αυτό πρόβλημα… μόνο στο νομό Ημαθείας υπάρχει ανάγκη για 7.000 εργάτες γης προκειμένου να μαζέψουν τα ροδάκινα τα οποία ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο…
Πάνω σε αυτό το θέμα, δεν μπορεί να γίνει μια συνεννόηση και μια σύμπνοια, μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, για να εξυπηρετηθεί και η αγροτική μας παραγωγή; Δηλαδή πόσο ακόμα θα ακούμε για σκάνδαλα, για δικαστήρια, για συναυλίες της καρότσας και άλλες τέτοιες πολιτικές ευκολίες;
Το έγραψε κι ο Ξανθάκης στο NEWPOST: «Σένια τα δημοσιεύματα σε έγκριτες ιστοσελίδες και ακόμη πιο έγκριτες εφημερίδες, αλλά αλήθειες να λέμε παιδιά και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: Αν δεν υπήρχε ο ανελέητος, ο διαρκής, ο ανεξάντλητος χαβαλές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακόμη θα βολευότανε οι γιατροί και οι δικηγόροι με το Σκοιλ Ελικικου και τον Μέτζη του Νεούκτη!»
Το ότι σταμάτησε το πρόγραμμα, πατριώτη, νομίζω πως οι νεοδημοκράτες φοβήθηκαν μη χάσουν τη λάμψη απ’ τα μέτρα του κορωνοϊού… αλλιώς, θα σου έλεγα εγώ…