Με την Τζουμερκιώτικη λαλιά

Ο δάσκαλος…

Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος

Δάσκαλος δεν είναι μόνο αυτός που ανεβαίνει στην έδρα και διδάσκει. Ο από καθ’ έδρας δηλαδή διδάσκων. Ούτε είναι δάσκαλος εκείνος που κατέχει έναν τίτλο εκπαιδευτικού και συνεπώς πληροί μια οργανική ή όχι εκπαιδευτική-διδακτική θέση. Και παραπέρα. Δάσκαλος δεν είναι ο απλός ταχυδρόμος πολιτιστικών εντολών, αλλά αυτός που γίνεται ταυτόχρονα και συντάκτης νέων πολιτιστικών προτάσεων και μηνυμάτων. Και τα μηνύματα αυτά αφορούν την ανθρώπινη ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της. Με τα καλά και τα κακά. Αναπόφευκτο αφού «χαρές και λύπες, αλίμονο βαδίζουν πλάι πλάι». Και τώρα σ’ αυτή την καταιγίδα ή κατεβασιά του κορωνοϊού που συμπαρασύρει και μηδενίζει κάθε ανθρώπινη δυνατότητα και κάθε επίτευγμα, αφού η επιστήμη «σηκώνει τα χέρια» και δεν δύναται να ορθώσει ανάστημα και να προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή.

Μοναδική η αξία της ανθρώπινης ζωής. Ανυπεράσπιστη όμως πολλές φορές. Ο κορωνοϊός «πηδάει» φράχτες και ισοπεδώνει σύνορα και επικάθεται επί πάντων. Άσπρων, μαύρων, μελαψών κ.ο.κ. Και τότε «διδάσκει» την ισότητα. Ισότητα ως προς όλους. Πλούσιος, φτωχός και πένητες, «λογοδοτούν» επί ίσοιςόροις και απαξάπαντες υφίστανται τα δεινά του. Ακόμη και οι Αριστείς! Από την άποψη αυτή έχει απόλυτο δίκιο ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες που πρόσφατα διακήρυξε πως «ο ιός δεν ενδιαφέρεται για την υπηκοότητα ή την εθνικότητα, την παράταξη ή τη θρησκευτική πίστη» και προέβη σε μια δραματική έκκληση να σταματήσει κάθε πολεμική σύρραξη, να επιβληθεί δηλαδή παγκόσμια εκεχειρία, ώστε σύσσωμη η ανθρωπότητα «να αντιμετωπίσει τον κορωνοϊό».

Η ανταπόκριση χαλαρά! Δεν συμφώνησαν ούτε τα μισά κράτη. Φαίνεται πως δεν χρειάζεται μόνο η ικανότητα μετάδοσης γνώσεων, αξιών και διδαγμάτων-ο κορωνοϊός την έχει στο απόλυτο-απαιτείται και η ικανότητα πρόσληψης. Αλήθεια είναι πως «τα φλόγιστρα πολέμου» όπου είναι αναμμένα, δεν σβήνουν εύκολα. Θέλουν αίμα, καταστροφή, πόνο και καθολική συμφορά. Ο ιός στο διάβα του θα αφήσει τσακισμένες ηπείρους και εκατόμβες θυμάτων. Και είναι αλήθεια πως δεν εξισούνται με όλα τα λίτρα άντλησης πετρελαίου. Το καταλαβαίνει κανείς από τους ηγέτες; Όσο και να φαίνεται παράδοξο οι μισές χώρες δεν απάντησαν και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ εξαναγκάστηκε να επαναλάβει τη δραματική αυτή έκκληση. «Μακριά από μας, εμείς επιβάλλουμε το συμφέρον μας». Ύβρις.

Ικανότητα πρόσληψης. Άνθρωποι που με κάθε τρόπο λοιδόρησαν το δημόσιο σύστημα Υγείας, η περιπέτεια του κορωνοϊού τους έκανε να διαπιστώσουν ότι έξω από τον κόσμο της διαπλοκής, της ιδιοτέλειας και της “κονόμας”, υπάρχουν και άνθρωποι που λειτουργούν και συμπεριφέρονται χωρίς το κίνητρο του προσωπικού συμφέροντος, αλλά με γνώμονα το καθήκον και την κοινωνική προσφορά. Και στην εκτέλεση αυτού του καθήκοντος «δεν υπολογίζουν ακόμη και τη ζωή τους». Είναι οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλο το υγειονομικό προσωπικό που δίνει τη μάχη και σώζουν τη ζωή των ασθενών και καταξιώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Δίπλα μας, κοντά μας. Ο γείτονάς μας, ο συνάνθρωπός μας, ο δικός μας άνθρωπος. «Ο ήρωας πίσω από τη μάσκα».

Πραγματικοί, καθημερινοί ήρωες, σ’ έναν «πόλεμο» που τα δίνουν όλα για όλα στην πρώτη γραμμή. Όχι στα μπαλκόνια για να ανάψουν κεριά και να χειροκροτήσουν. Αγωνιστές αληθινοί και όχι μουσατένιοι.
Το πρόβλημα είναι, ας το καταλάβουν οι ιθύνοντες πώς θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι και τόσοι βέβαια άλλοι και όχι πώς θα ζήσουν οι τράπεζες. Αυτοί είναι αληθινοί δάσκαλοι και η δράση τους η αληθινή διδαχή. «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω».