Όταν η κανονικότητα μπαίνει από την πόρτα ο κορωνοιός φεύγει από το παράθυρο
Γράφει ο Πάρις Κονιτσιώτης
Δεν έχω πρόθεση να σας κουράσω με βαρύγδουπα λόγια και φιλοσοφικές αναλύσεις του τύπου ποιος θα κυβερνάει τον κόσμο, όταν νικηθεί η πανδημία κι αν θα χάσει την πρωτοκαθεδρία της η Αμερική και την κοινωνική διάσταση από τη στέρηση των ελευθεριών . Όπως επίσης αν ο καπιταλισμός θα αλλάξει πρόσωπο και κυριαρχήσει «ο κατασκοπευτικός καπιταλισμός » , που με το πρόσχημα εντοπισμού του κορωνοιού από την αλλοίωση της φωνής θα έχει τεράστιες δυνατότητες κλοπής και εκμετάλλευσης των προσωπικών δεδομένων των πολιτών .
Μέσα από την τακτική επικοινωνία μας με απλά λόγια επιτρέψτε μου μια αποτίμηση στο μέτρο των δυνατοτήτων μου επισημαίνοντας απώλειες και κέρδη , τώρα που μπαίνουμε στο δυσκολότερο κομμάτι της διαχείρισης αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης. Τώρα που από την άλλη εβδομάδα θα εκτεθούμε στην επαφή με τον κορωνοιό «σταδιακά στοχευμένα και αποσπασματικά » θα είναι σαν να ισορροπούμε σε τεντωμένο σχοινί.
Θα ληφθούν οι σωστές αποφάσεις μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη όλων των παραμέτρων για την αποφυγή λαθών που θα προκαλέσουν την ανάφλεξη της πανδημίας ;
Θα συνεχίσουμε με πρώτο μέλημά μας την κανονικότητα να παραμένουμε ένα συγκροτημένο Κράτος , σύγχρονο με πειθαρχημένους πολίτες ή όλο αυτό ήταν ένα πυροτέχνημα αφού είναι γνωστές οι παθογένειές μας , που υπονομεύουν τη φυγή προς τα μπρος ;
Για να πούμε και του … κ.Τσιόδρα το δίκιο αυτό τον ενάμιση μήνα αισθανθήκαμε υπερήφανοι και φυσικά ωφελημένοι που οι ειδικοί μας με απλότητα σαφήνεια και αλήθεια – προ πάντων αλήθεια- μας κράτησαν ενωμένους και μας οδήγησαν στα θετικά αυτά αποτελέσματα που αναγνωρίζονται από όλο τον κόσμο. Μεγάλο μερίδιο επιτυχίας – καθοριστική η στάση του πρωθυπουργού – δικαιούνται και οι διοικούντες που αποδείχτηκαν γρήγοροι και αποφασιστικοί , αρκεί να συνεχίσουν έτσι και όχι σαν τις (εσκεμμένες 😉 προχειρότητες κάποιων μανδαρίνων της Κυβέρνησης με τα «σκόιλ ελικίκου » μαθήματα των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης .
Όσο για το σκορ ανάμεσα στις απώλειες και τα κέρδη , τα δεύτερα αναδεικνύονται σίγουρα πρωταθλητές.
Απώλεια είναι κατά κύριο λόγο οι άνθρωποι που χάθηκαν και προ πάντων οι νέοι που δεν έζησαν, απώλεια είναι οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν , απώλεια είναι τα ποσά που χάθηκαν, απώλεια είναι οι κλειδωμένες μέρες της ζωής μας .
Κέρδος είναι οι ζωές που κερδίσαμε, κέρδος είναι η ενίσχυση του Συστήματος Υγείας της χώρας μας ,κέρδος είναι οι λιγότερες καρδιοπάθειες , είναι η νοοτροπία του εθελοντισμού και η διάθεση των εχόντων να προσφέρουν , είναι η εμπιστοσύνη των πολιτών στους ειδικούς και το Κράτος, είναι η ψηφιακή αναβάθμιση πολλών δομών (μελέτη της Εθνικής Τράπεζας ανεβάζει το κέρδος της χώρας στα 60 δις την επόμενη πενταετία ), κέρδος είναι η ανάσα που πήρε η γη από την αλόγιστη επιβαρυντική χρήση των ρυπογόνων πηγών ενέργειας , κέρδος είναι ο προβληματισμός των ηγετών του κόσμου για την σωστότερη αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής , κέρδος είναι η πτώση της τιμής του πετρελαίου, κέρδος είναι που δώσαμε στον Ερντογάν να καταλάβει ότι μπροστά στον εξωτερικό κίνδυνο είμαστε ενωμένοι σαν γροθιά …
Αρκεί τώρα που γεμίζουμε σιγά- σιγά την καρδάρα με το γάλα να απαλείψουμε την νοοτροπία του ωχαδελφισμου και να μην την κλωτσήσουμε …
Μεγάλη προσοχή λοιπόν στις συναντήσεις μας από εδώ και πέρα . Κι ενώ ασυναίσθητα σιγοψιθύριζα το τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου « όχι δεν πρέπει δεν πρέπει να συναντηθούμε …» μου ήρθε στο νού η συναυλία του μεγάλου συνθέτη που ευτύχησα να παρακολουθήσω πέρσι το καλοκαίρι (28.6.19) στο Ηρώδειο με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη και το Γιάννη Χαρούλη (το ξαναείδα στο you tube), που άρχισε με το τραγούδι « άξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε ».
«Απλώνουμε τα χέρια στον ήλιο, στον ήλιο και τραγουδάμε άξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε »
Δείτε το …