Μια γυναίκα - Αρετή Κασσελούρη

Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου

Όσο κι αν έψαξα να βρω στοιχεία για τη ζωή αυτής της γυναίκας δεν βρήκα τίποτα παρ΄ό,τι έχει γράψει και εκδώσει τόσα σημαντικά βιβλία. Σιωπή και χαμηλών τόνων, με ένα τεράστιο έργο. Έργο πολύπλευρο και πολεπίπεδο, από την εκπαίδευση, που ποιός ή ποιά από εμάς δεν τη θυμάται στο σχολείο να μας εμπνέει και να ακούει κάθε γνώμη με σεβασμό και ευγένεια, να δίνει το χρόνο της σε μαθητές και μαθήτριες, να τρέχει ακούραστη στις κατασκηνώσεις και να προσφέρει. Το βλέμμα σταθερό και διεισδυτικό, έφτανε βαθιά όπως και το βήμα της, δυνατό πάνω στο έδαφος που επέλεγε να πατήσει ή εκεί που θεωρούσε πως έχει καθήκον να πάει και να προφέρει, ακόμη και μακριά, εκεί που λίγοι τολμούν, στους δύσκολους δρόμους της Ιεραποστολής.

Μια αφανής ηρωίδα, που δεν ξέρω αν τιμήθηκε ποτέ από κάπου, κάποιο φορέα, κάτι λαμπρό και μεγάλο που σίγουρα η σεμνότητά της δεν θα της το επέτρεπε και γι΄αυτό δεν υπάρχει πουθενά ούτε μια βιογραφία, (με δυσκολία βρήκα κάποια), μια εικόνα της παρά μόνο αυτή της δικής μας ισχυρής ανάμνησης, που είχαμε την τεράστια τύχη να πορευτούμε έστω και ελάχιστα δίπλα της και να κρατήσουμε αυτό της το αποτύπωμα. Σήμερα καταλαβαίνω πόσο μεγάλο και σημαντικό μπορεί να είναι από μία γυναίκα που ήταν δυνατή, με πίστη και έργο. Μεγάλο έργο και σημαντικό. Από τις “Ακολουθίες της Κυριακής”, έως “Το μυστικό μιας επανάστασης (Νικόλας Σκουφάς)” και ” Η πριγκίπισσα με τη μεγάλη καρδιά” μας διδάσκει αυτή τη μεγάλη καρδιά, πού είναι τόσο αστραφτερή και δυνατή που καμιά φορά δεν μας αφήνει μέσα στη δική μας μικρότητα και ασημαντότητα να διακρίνουμε το πραγματικό φως. Ας έχει την έγνοια μας από κει που βρίσκεται, δεν την ξεχνάμε, θα την τιμάμε σε πείσμα όλων των μικρών καιρών και των λαμπερών τίποτα. Μια γυναίκα με τη μεγάλη καρδιά και το μεγάλο έργο. Μιά γυναίκα.