Χαθήκαμε νικητές….

Άρθρο του Πάρι Κονιτσιώτη

« Αμα δεις τα παιδιά, πες τους μόνο ένα γεια από κάποιον που ήτανε μόνος, είχε κάτι να πει μα σ΄αυτή τη σιωπή δεν υπήρξε γι αυτόν λίγος χρόνος» ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΡΔΗΣ μουσική, ΑΝΤ.ΑΝΔΡΙΚΑΚΗΣ στίχοι.
Το παραπάνω λαϊκό άσμα θα μπορούσε να είναι στα χείλη όσων άτυχων που νόσησαν και νοσηλεύτηκαν τα δύο αυτά τραγικά χρόνια της πανδημίας. Για πολλούς από μας που δεν …αρέσαμε – για την ώρα – στον covid, το κέρδος από την πανδημία είναι αυτό …που χάσαμε, δηλαδή βάρος . Βάρος σωματικό αχρείαστο, περιττό και νοσογόνο. Οι κατά καιρούς καραντίνες έδωσαν μια άνεση και βοήθησαν στην επιμέλεια της διατροφής και στον χωρίς άγχος προγραμματισμό του περιπάτου.

Πληγωθήκαμε ψυχικά αυτά τα δύο χρόνια .Κι εκεί που είπαμε να ξεμυτίσουμε και να βγάλουμε το κεφάλι έξω από το νερό, μας ήρθε ο πόλεμος από το βορρά. Πόσες πληγές χρειάζεται να επουλωθούν ακόμα για να συνέλθουμε; Η ίαση φαίνεται να αργεί ακόμη, αλλά άρρωστοι και κατατρεγμένοι δεν θα βουλιάξουμε δεν πρέπει να βουλιάξουμε.
«Αμηχανία και φόβος» για το αύριο αιωρούνται τώρα, πάνω από τον Ευρωπαϊκό ουρανό. ΄Ολοι τρέμουμε την περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος, όπως στο παρά κάτι πήγε να γίνει χθες στο μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο της Ευρώπης, που θα σήμαινε και την ερημοποίησή της. Και για να το εκφράσω παραστατικά, παρασυρόμενος με τραγούδι εδώ ταιριάζει το «καμιά φορά λέω ν ‘ αλλάξω ουρανό μα δεν υπάρχουν δρόμοι».
Οι Ουκρανοί… αντικατέστησαν τα αντιαρματικά STIGER με τα σώματά τους για να σταματήσουν την προέλαση των Ρώσων, ενώ η πληροφορία ότι μετά την Ουκρανία σειρά έχει … η Χαλκιδική ελέγχεται ως αναληθής. Είναι παγκοίνως γνωστό ότι ο πρόεδρος Πούτιν βρίσκει συχνά καταφύγιο – για να σώσει την ψυχή του – στο Ρώσικο μοναστήρι στο Αγιον Ορος με την πέντε τόνων καμπάνα του και στο οποίο ξόδεψε πολλά χρήματα για την ανακατασκευή και επέκτασή του, ενώ ολόκληρη η Χαλκιδική δέχεται κάθε χρόνο μεγάλο αριθμό Ρώσων τουριστών. Ας μη …το παραβλέπουμε είναι ένας αποχρών λόγος.

Σε αυτό τον πόλεμο η διαφορά στις αντιμαχόμενες πλευρές είναι στο κίνητρο. Οι Ουκρανοί στρατιώτες πολεμούν για να υπερασπίσουν το σπίτι τους, ενώ οι Ρώσοι στρατιώτες αν ερωτηθούν γιατί σκοτώνουν ομόγλωσσους και ομόθρησκους θα πετάξουν τα όπλα και θα γυρίσουν στην πατρίδα τους.
«Ποτέ μη μισήσεις τον εχθρό σου, θολώνει την κρίση σου» είπε ένας σπουδαίος αλλά εδώ πεθαίνουν αναίτια άνθρωποι, αφού στον πόλεμο δεν βρίσκεις λογική.
Αλλά πως τα καταφέρνουν οι μπαγάσηδες ισχυροί του κόσμου να ξεπουλάνε και να πλουτίζουν ταυτόχρονα και στους τρείς τομείς που διέπουν την ανθρώπινη συνέχεια σήμερα, είναι εκπληκτικό!!! Με την πανδημία ξεπουλήσανε τα φάρμακα, με τους πολέμους εκμεταλλεύτηκαν την ενέργεια και με την τεχνητή έλλειψη εκτόξευσαν τα προϊόντα της τροφικής αλυσίδας . Για την ταχύτητα της τεχνολογικής εξέλιξης και το τζίρο της δεν μιλάμε, σε λίγο θα μας …ταϊζουν μέσα από τα laptops.
Είναι απίστευτο τον εικοστό πρώτο αιώνα που η ανθρώπινη σκέψη έχει φτάσει σε εκπληκτικά επίπεδα να λύνονται οι διαφορές μεταξύ των Κρατών με τα όπλα.

Δεν φτάνει ο καθημερινός οικονομικός πόλεμος για την επιβίωση, πρέπει σώνει και καλά κάποιος να ρίχνει και σφαίρες από πάνω, που θερίζουν αθώους;
Επειδή το μυαλό μου πάνω σε αυτό δεν βρίσκει διέξοδο, αναπόφευκτα γεννιόνται κάποια ρητορικά ερωτήματα που περιέχουν ως αυτονόητη και την απάντηση:
-Ποιοι λαοί μπορεί να είναι σύμφωνοι με ηγέτες που διατάζουν επιθέσεις εναντίον ανθρώπων σήμερα;
-Ποιοι είναι οι ηγέτες που στο βωμό συμφερόντων αφαιρούν μαζικά ζωές ανθρώπων τον εικοστό πρώτο αιώνα;
-Υπάρχει στις μέρες μας λογική στις πράξεις βίας κατά ανθρώπινων όντων;
-Ποιος έχει το δικαίωμα να σκορπάει τον φόβο στα μάτια μικρών παιδιών και να γίνεται ο εφιάλτης τους για χρόνια;
-Ποιοι άνθρωποι αγαπάνε ακόμη τον πόλεμο;
-Ποιος λογικός άνθρωπος σήμερα πατάει το κουμπί για τον όλεθρο;
-Ποιοι φυσιολογικοί άνθρωποι ανοίγουν την πόρτα του φρενοκομείου και θέλουν να ζήσουν το φιλμ τρόμου « Άσε το κακό να μπει»;

Δεν υπάρχουν σοβαρές δικαιολογίες και τα επιχειρήματα του τύπου αναθεωρητισμού παλιότερων συμφωνιών θυμίζουν ανοιχτά κουτιά αναψυκτικών στο ψυγείο, ξεθυμασμένα. Αυτό ισχύει και για τον γείτονα Σουλτάνο που ορέγεται τα νησιά μας με την κατάργηση συνθηκών για να «διορθώσει το λάθος του Κεμάλ»
Κι όπως χρονικά μπαίνουμε στο κλίμα «της νηστείας των τροφών » αναρωτιέμαι αν οι βαθιά θρησκευόμενοι συν-ορθόδοξοι Ρώσοι στρατιώτες κάνουν προσευχές στο Θεό η ρουκέτα που θα ρίξουν να πετύχει το στόχο, δηλαδή να σκοτώσει αθώους αγνώστους ανθρώπους …
Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό σήμερα Καθαρή Δευτέρα να γράψω εδώ ένα τρίστιχο του μεγάλου Οδυσσέα Ελύτη:
«Να γίνομαι άνεμος για τον χαρταετό
και χαρταετός για τον άνεμο
ακόμη κι όταν ουρανός δεν υπάρχει»