Οι συγγραφείς αποκαλύπτουν… τα μυστικά τους στον Ε. Ιντζέμπελη
Συνέντευξη της Ευσταθίας Δήμου
Αν γράφω είναι για να σταματήσω τον χρόνο, το αμείλικτο και καταλυτικό του πέρασμα πάνω στο σώμα μου και την ψυχή μου. Κάθε στιγμή που γεννιέται ένα ποίημα μεταφέρομαι μαζί του σε ένα σκηνικό ανυπαρξίας, διακατέχομαι από ένα αίσθημα δημιουργικού κενού που συνιστά μια κατάσταση οριακή και ανεπανάληπτη. Κάθε ποίημα είναι και μια νίκη απέναντι στον παντοδύναμο χρόνο και, κυρίως, απέναντι στη λήθη που είναι η χειρότερη μορφή του θανάτου. Νικάω το χρόνο θα πει δημιουργώ, νικάω τη λήθη θα πει ζω, υπάρχω. Η σύζευξη αυτών των δύο πράξεων γεννά την ποίηση που είναι δημιουργία και, ταυτόχρονα, ζωή.
Γι’ αυτό ακριβώς αγαπώ και προτιμώ την ποίηση. Γιατί είναι ο σκληρός πυρήνας της λογοτεχνίας. Γιατί προϋποθέτει και απαιτεί απόλυτη εγρήγορση και συλλειτουργία της νόησης και του αισθήματος, της σκέψης και της συγκίνησης. Και μάλιστα την ολιγόστιχη ποίηση, το ποίημα που μοιάζει με πυροτέχνημα, που ανεβαίνει αργά και σταθερά, εκρήγνυται και κατακάθεται αφήνοντας την εντύπωση και το απόσταγμά της και στη συγγραφική και στην αναγνωστική συνείδηση. Ξεκίνησα την ποιητική μου πορεία με τα πυρηνικά χαϊκού, θεωρώντας τα ως την ύψιστη μορφή αφαιρετικού ποιητικού λόγου, συνέχισα με τα σονέτα, την καταλληλότερη για έναν νέο ποιητή ποιητική άσκηση και κατέληξα, με την τελευταία μου ποιητική συλλογή, στα ζευγαρωτά ομοιοκαταληκτούντα δίστιχα, οργανωμένα και κατανεμημένα σε πεντάστροφα ποιήματα.
Επιλέγω συνειδητά να γράφω σε φόρμα γιατί πιστεύω πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να δουλέψεις με τη γλώσσα, την οποία αντιλαμβάνομαι στη διττή της υπόσταση, ως νόημα και ως ήχο, ως σημαίνον και σημαινόμενο. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα παιχνίδι με τις λέξεις και τους ήχους τους, έναν τρόπο να ανακαλύπτω την ουσία και την αλήθεια του εαυτού μου και του κόσμου.
Η έμπνευσή μου εκκινεί αποκλειστικά και μόνο από την φαντασία. Κάτι τι που γράφω συλλαμβάνεται ως εικόνα που πλάθει το μυαλό και η νόησή μου. Πριν κατασταλάξει στο χαρτί φιλτράρεται μέσα στο γλωσσικό μου αισθητήριο και πλάθεται σύμφωνα με τους δικούς μου κανόνες για την ποιητική τέχνη. Τα βιώματα και οι εμπειρίες μου δεν μετουσιώνονται άμεσα σε τέχνη, αλλά μόνο έμμεσα, από τη στιγμή που έχουν διαμορφώσει και εμπλουτίσει τον ψυχισμό μου. Εκείνο όμως που πρωτίστως ενεργοποιεί και κινητοποιεί την δημιουργική – ποιητική μου διάθεση είναι η ανάγνωση άλλων ποιητών, άλλων φωνών που μπορεί να ομοιάζουν ή να διαφέρουν από τη δική μου. Αυτό με βοηθάει να συνειδητοποιήσω τους όρους και τα όρια του ποιητικού κόσμου, του ποιητικού σύμπαντος και να προσδιορίσω τη θέση μου μέσα σε αυτό.
Το τελευταίο μου βιβλίο κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2019 από τις Εκδόσεις των Φίλων και φέρει τον τίτλο Απώλεια Λήθης. Πρόκειται για τριάντα τρία ποιήματα γραμμένα σε φόρμα. Η σύνθεσή τους ξεκίνησε εδώ και οχτώ χρόνια και η επεξεργασία τους πέρασε από διάφορα στάδια μέχρι να αποκρυσταλλωθεί στη συγκεκριμένη μορφή και το συγκεκριμένο περιεχόμενο. Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα πρόκυπτε από την επιθυμία και την προσπάθειά μου να ισορροπήσω τους ήχους των λέξεων με το νόημά τους. Με άλλα λόγια δεν ήθελα να αφήσω την ομοιοκαταληξία να καθορίσει και να κατευθύνει το νόημα, ούτε όμως και το νόημα να επιβληθεί με την παντοδυναμία του πάνω στην επιλογή και εκφορά των λέξεων. Αυτό βέβαια δεν επετεύχθη πάντα και παντού, σε εκείνες όμως τις στιγμές που η ανισορροπία κατανικήθηκε, το αποτέλεσμα με δικαίωσε.
Η ενασχόληση με την ποίηση δεν μου αφήνει πολλά περιθώρια ενασχόλησης με άλλα πράγματα εκτός ίσως από το θέατρο για το οποίο υπάρχει πάντα χρόνος και διάθεση. Με το θέατρο ασχολήθηκα σε επίπεδο θεωρητικό, στο πλαίσιο της εκπόνησης της διδακτορικής μου διατριβής, ενώ σε πρακτικό επίπεδο η σχέση μου περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στην παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων μέσα στις οποίες συναντώ την ίδια τη ζωή και τους ανθρώπους της, μετουσιωμένους καλλιτεχνικά.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Σπούδασα Κλασσική και Νεοελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου εκπόνησα τη διδακτορική μου διατριβή με θέμα τις θεατρικές διασκευές πεζογραφημάτων. Εργάζομαι ως φιλόλογος στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Έχω εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Στη Σπορά των αστεριών (Νέος Αστρολάβος/Ευθύνη, 2011), Σονέτα (Gutenberg, 2016) και Απώλεια Λήθης (Οι Εκδόσεις των Φίλων, 2019). Υπό έκδοση είναι επίσης η πρώτη μου συλλογή διηγημάτων. Άρθρα, διηγήματα και ποιήματά μου έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2011 ήμουν υποψήφια για το βραβείο καλύτερου νέου ποιητή στο 32ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ποίησης.