Οι τεμπέληδες …της άρρωστης κοιλάδας

Δανείστηκα τον τίτλο από την βραβευμένη αλληγορική ταινία του αείμνηστου Νίκου Παναγιωτόπουλου «οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας» του 1978 με την ταιριαστή μουσική υπόκρουση της συμφωνίας αριθμός 1 του Γκούσταβ Μάλερ ,όπου οι 4 πρωταγωνιστές κοιμούνται συνέχεια και οι μοναδικές ξύπνιες στιγμές τους είναι η ώρα του φαγητού. Έτσι για χρηστική πληροφορία απεικονίζεται « η παρακμή της αστικής τάξης και η κοινωνική αδράνειά της , με το αντίθετο άκρο να είναι πιο αποκρουστικό ».
Στην κατάσταση που είμαστε, στην οποία σταματήσαμε να προγραμματίζουμε οτιδήποτε , θα ήταν μια λύση να κοιμηθούμε , να …μας ψεκάσουν ίσως και να ξυπνήσουμε μια μέρα ύστερα από δύο μήνες και να αναρωτηθούμε αν είναι πρωί ή απόγευμα και να ξεπεράσουμε έτσι τις προσδοκίες για καθολική υπακοή στα μέτρα της Υγειονομικής Επιτροπής και της Κυβέρνησης.

Να έχει βρεθεί εν τω μεταξύ και το φάρμακο για τον κορωνοιό και να τερματιστεί κατ αυτό τον τρόπο η ομηρεία μας στο σπίτι.
Όταν ήμουν στη δουλειά μου έλειπε ο χρόνος στο σπίτι και τώρα όπως και οι υπόλοιποι που έχουμε άπλετο χρόνο ξεκούρασης, θέλουμε να βγαίνουμε έξω. Τα πράγματα εδώ όμως είναι διαφορετικά και άκρως επικίνδυνα οπότε μένουμε μέσα χωρίς γκρίνιες και μουρμούρες. Ο Στέλιος Ράμφος σε μια πρόσφατη συνέντευξή του λέει : « Αυτοί που αισθάνονται εκνευρισμό από την καραντίνα είναι άνθρωποι που είχαν δύσκολες σχέσεις με τον εαυτό τους . Προσπαθούσαν με υποκατάστατες σχέσεις και ενέργειες για να κρύψουν την εσωτερική πίεση. Να γυρίσουμε το χρόνο προς τα μέσα μας. Κυνηγάμε το έξω και ξεχνάμε το μέσα , κυνηγάμε το αποτέλεσμα και ξεχνάμε τα όρια ».

Γι αυτό «Ελληνάρες μου » οποιασδήποτε ηλικίας δεν είμαστε εμείς τα συνήθη κορόιδα που μένουμε σπίτι, αρκεί να ρίξετε μια επιστάμενη ματιά στα στατιστικά αυτών που νοσούν σε χειμαζόμενες από τη επέλαση του ιού χώρες ,όπως η Ιταλία και η Ισπανία.
Πάντως ο ιός ή …αυτοί που τον επέλεξαν το 2020 να κάνει την εμφάνισή του, φαίνεται να λειτουργεί στη λογική του Καιάδα της Αρχαίας Σπάρτης , αφού στοχεύει κατά βάση τους ηλικιωμένους και τους χρόνια πάσχοντες, γιατί …επιβαρύνουν υπέρμετρα το σύστημα . Μπορεί να ακούγεται επίκαιρη η κυνική έκφραση «σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν » , αντιτίθεται όμως στη λογική της ιατρικής επιστήμης να παρατείνει τη ζωή κι εγώ μες στην αφέλειά μου και τη διάθεσή μου για χιούμορ, θα τους παρέπεμπα …στη διαφήμιση του aloe vera με τον Κρητίκαρο που λέει ότι « ο παππούς του πέθανε 101 , η γιαγιά του 111 κι αυτός θα φτάσει αισίως τα 120 χρόνια».

Οι μοναδικοί που είναι μες την τρελή χαρά είναι… οι φυλακισμένοι , γιατί αισθάνονται ότι είναι στην ίδια κατάσταση με όλους .
Την «ανοσία της αγέλης »… τη χαρίζουμε στον Τζόνσον και τον Ερντογάν να την εφαρμόσουν στο ευρύτερο οικογενειακό τους περιβάλλον και να μην επιλέγουν να πεθάνει ένα κομμάτι του πληθυσμού για να μην διαταραχθεί η πορεία της οικονομίας της χώρας τους. Παρεπιπτόντως για τους λιγοστούς – υποθέτω – υποστηρικτές αυτής της μακάβριας εν προκειμένω θεωρίας ,διαβάζω ότι μπορεί να έχει εφαρμογή και να λειτουργήσει μόνον όταν υπάρχει το εμβόλιο.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού οι Αμερικανοί αγοράζουν «αγεληδόν » τρόφιμα αλλά και όπλα (;), που δεν έχω διαβάσει το λόγο. Μια απλουστευμένη σκέψη είναι ότι …για να αμυνθούν από αυτούς που θα τους «την βαρέσει» η κλεισμάρα στο σπίτι.
Κι αυτός «ο σεληνιασμός» με τα χαρτιά υγείας πως εξηγείται ; Μήπως ο κορωνοιός παρουσιάζει …και συμπτώματα διάρροιας ;
Όσο για την υποκριτική πολλές φορές φασαρία που έγινε με τη συνάθροιση στις εκκλησίες, ο Θεόπνευστος Πατριάρχης της Πίστης μας τα είπε όλα σε επτά λέξεις : «σήμερα πρόβλημα δεν έχει η Πίστη , αλλά οι πιστοί ».
Άλλη μια διαπίστωση από το φαινόμενο είναι ότι υπάρχουν ιόντα που θα μπορούσαν να επιβιώσουν στον πλανήτη , έστω κι αν πεθάνουν όλοι οι άνθρωποι, … ίσως αυτή να είναι η πρόθεση ενός μεταγενέστερου φονικότερου κορωνοιού.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ και απέραντος σεβασμός σε όλους τους θεράποντες της ιατρικής και της ζωής , που σε αυτές τις συνθήκες επιτελούν ιεραποστολικό έργο και όσοι κυκλοφορούν ακόμα είναι σαν μην σέβονται την αυτοθυσία τους και τους … βγάζουν τη γλώσσα , αλλά να δούμε τι θα κάνουν μόλις νοσήσουν!
Μένοντας σπίτι προσπαθούμε να ανεβάσουμε την ψυχολογία μας με μουσική , χορό , γυμναστική και βγαίνοντας στο μπαλκόνι στέλνουμε ένα γεια κι ένα χαμόγελο στον απέναντι έστω κι αν δεν το έχουμε κάνει μέχρι σήμερα, ενώ για όσους το προγραμματίζουν για αργότερα είναι μια καλή ευκαιρία να βοηθήσουν στη λύση του προβλήματος της υπογεννητικότητας …

Πάντως εγώ, όπως και όλοι οι παππούδες φαντάζομαι, όταν άκουσα τον τετράχρονο εγγονό μου στο τηλέφωνο να μου λέει «παππού μού λείπεις » έλιωσα σαν τη ζάχαρη σε ζεστό νερό, αλλά το κατάπια μαζί με τον κόμπο στο λαιμό , όπως ο σπουδαίος καθηγητής και άνθρωπος κ. Σωτήρης Τσιόδρας – θα γράψει η Ιστορία γι αυτόν – όταν αναφέρθηκε στην προστασία των γονιών και που είχαμε την ανέλπιστη τύχη να ηγείται της προσπάθειας περιορισμού της πανδημίας.
Αυτές τις μέρες θα γραφούν του κόσμου τα άρθρα για οτιδήποτε αφορά τις συνέπειες του κορωνοιού κι ο καθένας θα αποτυπώσει όσα βλέπει , με τη ματιά που τα βλέπει, εμένα αγαπητοί συνταξιδιώτες της ζωής παρακαλώ να μου συγχωρέσετε « το κρύο» χιούμορ σε τόσο σοβαρές καταστάσεις και που δεν είδα περισσότερα …
Πάρις Κονιτσιώτης